Hij begint de nacht in zijn eigen bed, als hij dan wakker wordt, dan leg ik hem bij mij, dan kan hij eten en kan ik verder slapen.. Nu denk ik dat hij eerder mama-honger heeft, want na een minuutje (nog niet) slaapt hij al verder. Maar de laatste twee nachten wordt hij heel veel wakker en is dan heel onrustig.. Hij gaat dan zitten en laat zich met zijn hoofd recht op mijn hoofd vallen.. En ik kan u verzekeren, dat doet pijn! Zo'n hoofdje dat met volle kracht op je wenkbrauw, kaak of neus terechtkomt.. Heb al een paar keer met tranen in mijn ogen gezeten.. Als hij heel onrustig blijft, dan leg ik hem gewoon terug in zijn eigen bed, maar dan weent en krijst hij heel de buurt bijeen (gek dat de buurman nog niet komen klagen is).. Ik krijg hem ook niet meer getroost.. Ook overdag niet.. En het begint door te wegen..
Moet ik hem gewoon eens laten wenen? Dan bedoel ik langer dan het kwartier dat ik me nu altijd voor ogen stel.. 't Is niet dat ik nu bij het minste reageer, ik wacht toch altijd 10 tot 15 minuten (tenzij hij zich pijn heeft gedaan natuurlijk)..
