Ik kom hier meeschrijven als jullie het goed vinden. Ik ben uitgerekend voor februari, maar daar lijkt het zo stilgevallen.
Daarbij als ik de woorden van de gyne mag geloven, zal het toch een januarikindje worden.
Vorige vrijdag moesten we op controle, met ons meisje is alles in orde. Ik was toen 33 w en 2 dagen en ze weegt nu al 1950 gr.
Maar ik kloeg tegen de gyne over menstruatiepijn en druk onderaan en toen ze controleerde, bleek dat ik al een volledige verweekte baarmoederhals heb en ons meisje is volledig ingedaald. Jawadde,

, ik heb flink op mijn donder gekregen dat ik meer moet rusten en ik mag niets meer tillen, niet ver meer wandelen (daar gaat het soldenshoppen

). Ik moet nu twee weken zo goed als platliggen zodat de situatie niet verergerd.
We zullen haar raad goed opvolgen, hoe langer ze nog in mijn buik blijft hoe beter.
Maar elke keer als ik nu weer die menstruatiepijn krijg, schiet ik in paniek natuurlijk. Bij het minste dat ik doe heb ik een harde buik, daarvoor moet ik zelfs maar gewoon opstaan uit mijn zetel
Ik heb al gans de zwangerschap het gevoel dat ik goed op tijd moest klaar zijn met alles (doopsuiker, kaartjes,...). Deze week ga ik alles beginnen maken (allez, de hulptroepen inschakelen om mij te helpen en ik ga commanderen

).
Voor de rest heb ik last van de typische kwaaltjes: kuitkrampen, het zuur, en ik struikel over alles dat onder mijn gezichtsveld ligt (onder mijn buik zit). Ik heb een enorme buik en ik vrees al voor de commentaar bij de nieuwjaarsbezoeken

Dat trek ik mij toch niet aan, ik antwoord gewoon dat bij mij binnenkort die buik weg is en dat zij nog altijd hetzelfde probleem hebben.

Ik ben tot nu toe 6 kilogram verdikt, dat is dus helemaal niet veel, maar het is wel allemaal buik.
Ik kijk zo uit naar ons tweede kindje. Tuurlijk maak ik mij zorgen over hoe ik het allemaal ga combineren. Maar ik heb nog ouderschapsverlof tot in juni en dan nog twee maanden vakantie, dus ik heb tijd genoeg om er in te groeien.
Prettig eindejaar allemaal!