En weer een dagje verder...zonder baby in mijn armen

. Deze nacht heb ik van vier tot zes wakker gelegen omdat ik heel de tijd dacht 'allé nu zou het toch moeten beginnen hé, oh nee, wat als het nooit begint, shit, komaan kindje, kom er nu uit'. Ik ben dus klaar voor de psychiatrie

. Nuja, vandaag komt mijn vroedvrouw mij nog eens aan de monitor leggen. En morgen naar de gynaecoloog (waar ik eigenlijk helemaal geen zin in heb). Ze zal me zeker proberen te overtuigen om het eind deze week al in te leiden, maar het zal een dikke, vette NJET worden. Ik heb mijn doel gesteld op vrijdag; vrijdag zal ik bevallen (anders denk ik iedere avond; 'zou het deze nacht iets zijn?'). Vanaf nu denk ik aan vrijdag. Vanaf vrijdag mogen we allemaal massaal beginnen panikeren, want dan ga ik ontploffen (hmm, dan komt mijn kindje er misschien wel uit, als ik dan toch ontplof).
Vonny; trek je niets aan van je schoonfamilie hoor! Al besef ik dat zoiets moeilijk zal zijn. Mensen die zo'n commentaar geven, beseffen volgens mij zelf niet wat ze zeggen!