Daarstraks op contole geweest, met de kleine gaat alles voorlopig goed, zou ongeveer 1.400kg wegen nu, normaal op schema, maar ligt nog dwars. Normaal is dat nog geen probleem, heeft nog effe tijd om te draaien naar het schijnt.
Wat minder was, was de gyn weer, pff, ik kan dat mens alsmaar minder verdragen, mijn haren komen er van recht.
Die is echt niet te doen, had de uitslag mee van bloed-en suikertest, die was perfect en ook de uitslag van urine, die ik pas vanavond mocht halen. Dan vraagt ze of ik een potje urine meeheb, kzeg jama, ben pas naar huisarts geweest, heb net uitslag sinds vanavond, ja, zegt ze, maar wil er toch nog een, voor de zerkerheid, pf, nu mogen ze controleren, maar toch niet overdrijven he. Mijn bloeddruk stond zoals gewoonlijk weer veel te hoog bij haar, 16/10, bij huisarts 14/9, weer een hele preek naar mijne kop, kzeg jama, staat bij huisarts altijd goed, ha zegt ze, ligt dan aan mij, kzeg ja, kon me niet meer inhouden he, ze werkt al maanden op mijn zenuwen en jaagt me altijd maar schrik aan, en 't is me al een tijdje teveel aan het worden. Heb gezegd dat ik een hekel heb aan dokters en ziekenhuizen, en natuurlijk heel nerveus ben als ik moet gaan, en dat ik niet graag ga dat ze me al van de eerste dag schrik aanjoeg. Dan kreeg ik zo een antwoord van " ge moet naar mij niet komen zenne". Dan zei ze dat ik woensdag effe in de materniteit binnen moet om mijn bloeddruk een aantal keren te controleren. Een uurke blijven, en dat ik wel rustiger zou zijn met wat op bed te liggen, en dat ze dan een aantal keren gingen meten. Kzeg tegen haar, dat gelooft ge zelf niet dat ik rustiger ga zijn, integendeel, als ik een schrik van klinieken heb, ben enkel rustig bij huisarts en dan staat ie goed, dus zal in materniteit zelfde zijn. Jamaar zegt ze, ik wil zeker zijn ??????? Precies of huisarts liegt, ale, ze gelooft het precies niet, terwijl huisarts al eens brief meegaf omdat ik het haar vertelde. Dan zei ik dat ik niet van ziekenhuizen hou en dat huisarts dat weet, en me aanraadde polyklinisch te bevallen, dat ik dan veel rustiger zou zijn, en dit veel beter zou zijn voor mij. Dan begint ze ineens over mijn gestalte, dat ik klein ben (1m54 ongeveer) en meer risico heb niet natuurlijk te kunnen bevallen wegens te klein bekken n dat zoiets met een keizersnede niet lukt. Dacht dat ik haar vanachter haar bureau ging trekken, iemand die al ongerust is zoiets zeggen. Ik kon het niet laten en heb mijn gedacht gezegd, dan kwam ze op de proppen dat ze haar kop in het zand niet wil steken voor mogelijke problemen, en dat ze haar patienten goed wil informeren, voor als er iets zou zijn, dat we haar niks zouden moeten verwijten. Sorry hoor, maar normaal proberen ze mensen gerust te stellen, en dat ze dingen zeggen als er effectief problemen zijn, oke, is normaal, maar ge gaat de mensen toch geen maanden op voorhand schrik aanjagen terwijl er nog geen reden is he. Komaan zeg, ik voel me alsmaar minder goed bij haar. Ik heb info genomen ivm kraamhulp, ik zou niet graag lang in kliniek liggen, en had schrik voor keizersnede, omdat een normaal bevalling normaal al 5 dagen is, en een keizersnede normaal 7, ik breek het kot af
zei ik. Daarmee raadde huisarts polyklinisch aan, en ik las info, normaal binenn de 24 u thuis en ook met keizersnede zou je vroeger naar huis kunnen nl na 2 dagen. Wel met kraamhulp die je dan thuis verzorgt, Ik voelde me iets geruster, en dan komt die trut met al die dingen op de proppen 
. Ale, huisarts zat steeds te bluffen dat ik tot nu toe een perfecte zwangerschap had, qua bloeddruk, bloedtest en urinetest, enz, ook gewicht niet bijgekomen enz, ik voelde me iets beter, en dan ga ik naar gyn, krijg ik steeds domper op mijn kop. Is dat mensen info geven ? Sorry, in mijn ogen is dat nodeloos ongerust maken, al 6 maanden aan een stuk, zonder dat er enige reden was. Dat ze het zegt als er iets is, oke, is maar normaal, en dan is het tijd genoeg, zonder dat ze al van eerste maand vanalles en nog wat bovenhaalt om mij schrik aan te jagen terwijl er nog niks van aan is, dat vind ik niet informeren, maar nodeloos ongerust maken en op stang jagen. Ben al wenend naar buiten gegaan, en overweeg sterkt om te veranderen van gyn, ga dan es huisarts bellen en raad vragen, die zei me al dat ik kon veranderen, zal het maar doen denk ik, is geen werk zo. Sorry voor de post, moest me effe van het hart.wat zouden jullie doen ?
, pff, mijn ventje zegt dat die waarschijnlijk pijn heeft als ze lacht en dat dit thuis nogal een viesgezind geval moet zijn 
