Bij mij mogen ze ook mijn organen hebben, ik heb da zelfs laten registreren bij de gemeente. Je moet gewoon in de gemeente een blad ondertekenen en dat wordt dan doorgestuurd naar een nationaal bestand of zoiets.
Mijne man weet dat ik dat wil doen, maar kwilde het toch officieel op papier zetten. Stel dat er iets met mij zou gebeuren, dan moet hij gewoon niet eens antwoord geven op die hartverscheurende vraag, want ik heb zelf mijn wil op papier staan. Tzal nog heel iets anders zijn om da tijdens een serieus gesprek met je man te bespreken, dan dat hij ervoor zou staan.
Mijn lichaam schenken aan de wetenschap, da zou ik dan weer niet zien zitten hoor. Ik ben tijdens mijn studies zelf eens gaan kijken naar de faculteit geneeskunde waar ze die disecties doen, en nee, bedankt, niet met mijn lijf. Kvind het niet zo een aantrekkelijk idee dat mijn huid eraf wordt gepeeld, dat mijn been op de ene tafel wordt bestudeerd, terwijl mijn romp op een andere tafel ligt, en dat voor 2 jaar aan een stuk.
En dan krijgt de familie alle stukjes terug om te begraven of te cremeren.
