Na Pasen eerste maal naar school!
Moderators:Welcome, Moderators
Onze zoon is al groot, al 2,5 jaar oud! Hij mag na Pasen naar school en we zijn al naar een infoavond geweest en hij ging wenend terug mee naar huis, sindsdien vraagt hij dagelijks wanneer hij naar school mag.
Hij is proper overdag = ik laat hem gewoon in zijn bloot piemeltje rondlopen en hij gaat zelf op zijn potje zitten als hij pipi moet doen. Maar telkens we buiten spelen of ergens naartoe ga, doe ik hem een pamper aan.
In school mogen ze geen pamper dragen. Hoe pak ik dit aan? Ik moet namelijk 30 minuten met de auto rijden voor ik aan school ben (gaat in school in de buurt van ouders en grootouders zodat ik voor - en naschoolst opvang heb). Dus normaal breng ik hem naar mijn ouders of schoonouders maar voor die eerste dagen doe ik hem zelf weg natuurlijk (en in de toekomst ook op mijn vrije dagen). Moet ik hem dan pipi laten doen in een potje in de auto voor ik hem aan school afgeef? Of in de toiletten op de speelplaats?
Weet niet goed hoe 't aan te pakken!
Hij is proper overdag = ik laat hem gewoon in zijn bloot piemeltje rondlopen en hij gaat zelf op zijn potje zitten als hij pipi moet doen. Maar telkens we buiten spelen of ergens naartoe ga, doe ik hem een pamper aan.
In school mogen ze geen pamper dragen. Hoe pak ik dit aan? Ik moet namelijk 30 minuten met de auto rijden voor ik aan school ben (gaat in school in de buurt van ouders en grootouders zodat ik voor - en naschoolst opvang heb). Dus normaal breng ik hem naar mijn ouders of schoonouders maar voor die eerste dagen doe ik hem zelf weg natuurlijk (en in de toekomst ook op mijn vrije dagen). Moet ik hem dan pipi laten doen in een potje in de auto voor ik hem aan school afgeef? Of in de toiletten op de speelplaats?
Weet niet goed hoe 't aan te pakken!
-
- Moderator
- Berichten:0
- Lid geworden op:26 dec 2004, 16:09
- Locatie:Sint-Andries (Brugge)
- Contacteer:
Ja, ik zou hem ook nog thuis eens laten plassen.. Bij Mila op school zijn er verschillende plaspauzes voorzien.. Natuurlijk een reservebroek en onderbroek meegeven (voor het geval dat).. Als hij de andere kinderen naar het toilet ziet gaan, dan zal hij wel volgen..
't Kort af hé.. Nog een kleine week..
't Kort af hé.. Nog een kleine week..
Ik zal proberen de eerste dag hem zonder pamper naar school te brengen en als dat zonder problemen lukt kan ik ermee doorgaan. Ik moet 30 minuten rijden en als ik fille heb nog langer dus hopelijk heb ik onderweg geen accidentjes! Ben behoorlijk zenuwachtig voor die eerste schooldag.
Zijn er nog mama's die hun kindjes binnen enkele dagen naar school mogen?
Zijn er nog mama's die hun kindjes binnen enkele dagen naar school mogen?
Amber gaat van in januari naar school en ik maakte mij daar ook zorgen in maar dat was helemaal niet nodig.
Ik had aan de juf gevraagd of ze de eerste dag met een pamperbroekje mocht gaan en dat mocht dan ook en toen ze 's middags thuis kwam was dat broekje nog droog en sinds de 2e dag gaat ze gewoon in haar slipje en tot hiertoe heeft ze nog maar 1 ongelukje gehad in de klas. Ze worden regelmatig op het toilet gezet in het klasje (ze hebben eentje in de klas). Zij gaat iets voor 8u thuis naar het toilet en haar school start om 8u30 en rond 10u worden ze allemaal op het toilet gezet voor de speeltijd begint en zolang kan zij haar in houden.
Groetjes
Tamara
Ik had aan de juf gevraagd of ze de eerste dag met een pamperbroekje mocht gaan en dat mocht dan ook en toen ze 's middags thuis kwam was dat broekje nog droog en sinds de 2e dag gaat ze gewoon in haar slipje en tot hiertoe heeft ze nog maar 1 ongelukje gehad in de klas. Ze worden regelmatig op het toilet gezet in het klasje (ze hebben eentje in de klas). Zij gaat iets voor 8u thuis naar het toilet en haar school start om 8u30 en rond 10u worden ze allemaal op het toilet gezet voor de speeltijd begint en zolang kan zij haar in houden.
Groetjes
Tamara
Amai, sorry hoor mensen!!! Ik heb het geweldig druk gehad en ben ook nog eens ziek geweest erbij.
De eerste schooldag was een ramp! Ik had mijn zoon zonder knuffels en tut (die steeds bij hem zijn, nog nooit van hem weggenomen) aan de juf gegeven (hij kende er echt niemand in school) en hij weende hysterisch toen we doorgingen. Toen ik hem 's middags ging halen kwam de juf met hem op haar arm al snikkend en kapot van verdriet als eerste buiten: mijn zoon heeft er nog nooit zo verdrietig uitgezien! Mijn hart brak... letterlijk... er knakte echt iets binnenin. Ik heb zelf ook geweend, even hard als hij. De juf zei voor de dag erop zeker zijn knuffels mee te geven want hij had er constant naar gevraagd, wat een slechte mama was ik toch!!!
De volgende dag dus met knuffels naar school en tut in de boekentas (gewoon het idee hem bij te hebben was al voldoende) en weer een hysterische huilbui bij het afzetten. Toen ik hem ging halen zag hij er al wel een pak beter uit dan de dag ervoor, nu had hij zijn knuffels bij, zijn steun en toeveraten.
Ondertussen gaat hij al enkele weken en het gaat prima. Hij gaat graag (maar weent nog steeds even bij het afzetten) en als ik hem 's middags ophaal wil hij nooit mee naar huis.
Hij is wel al veel ziek geweest sinds hij naar school gaat (nu ook weer) maar dat hoor ik dikwijls zeggen. Ik ben blij dat hij naar school gaat want hij heeft er al veel geleerd en heeft er telkens een plezante tijd maar ik voel me nog steeds heel schuldig dat ik hem die eerste dag in een vreemde school met vreemde mensen zonder knuffels heb afgezet, ik heb die dag zijn hart gebroken (en het mijne werd ook gebroken). Spijtig dat ik dat niet meer kan recht zetten maar bij het 2de kindje pak ik het dus anders aan.
De eerste schooldag was een ramp! Ik had mijn zoon zonder knuffels en tut (die steeds bij hem zijn, nog nooit van hem weggenomen) aan de juf gegeven (hij kende er echt niemand in school) en hij weende hysterisch toen we doorgingen. Toen ik hem 's middags ging halen kwam de juf met hem op haar arm al snikkend en kapot van verdriet als eerste buiten: mijn zoon heeft er nog nooit zo verdrietig uitgezien! Mijn hart brak... letterlijk... er knakte echt iets binnenin. Ik heb zelf ook geweend, even hard als hij. De juf zei voor de dag erop zeker zijn knuffels mee te geven want hij had er constant naar gevraagd, wat een slechte mama was ik toch!!!
De volgende dag dus met knuffels naar school en tut in de boekentas (gewoon het idee hem bij te hebben was al voldoende) en weer een hysterische huilbui bij het afzetten. Toen ik hem ging halen zag hij er al wel een pak beter uit dan de dag ervoor, nu had hij zijn knuffels bij, zijn steun en toeveraten.
Ondertussen gaat hij al enkele weken en het gaat prima. Hij gaat graag (maar weent nog steeds even bij het afzetten) en als ik hem 's middags ophaal wil hij nooit mee naar huis.
Hij is wel al veel ziek geweest sinds hij naar school gaat (nu ook weer) maar dat hoor ik dikwijls zeggen. Ik ben blij dat hij naar school gaat want hij heeft er al veel geleerd en heeft er telkens een plezante tijd maar ik voel me nog steeds heel schuldig dat ik hem die eerste dag in een vreemde school met vreemde mensen zonder knuffels heb afgezet, ik heb die dag zijn hart gebroken (en het mijne werd ook gebroken). Spijtig dat ik dat niet meer kan recht zetten maar bij het 2de kindje pak ik het dus anders aan.
Dat komt nog in orde, dat afzetten! Mila riep de allereerste schooldag heel luid en klaaglijk "mamaaaaa" en mijn hart brak toen ook.. Ze worden potdorrie zo snel groot hé! En nu, nu doet ze niks liever dan naar 't school te gaan, in 't weekend vindt ze het zelfs jammer dat ze niet gaat..
En lukt het om zonder pamper te gaan?
En lukt het om zonder pamper te gaan?