Wirwar van emoties!

Mieke · Bericht door **Mieke** » 16 jan 2006, 10:31

Hallo,

in juni verwachten we onze eerste spruit. En ik ben er heel blij om. Maar het huilen staat me de laatste dagen nader dan het lachen.
Ik zit met allerlei vragen. Mss herkennen jullie hier iets in?
Ik vind geen oppas voor volgend jaar. Ik weet niet of het een goede keuze was om zwanger te worden. Trwijl ik er al heel lang naar heb verlangt. Gaan we dat wel aankunnen? En op financieel gebied? Moet ik nu ander werk zoekn om opppas te vinden? Moet ik stoppen met werken? Halftijds? Wonen nu in huurhuisje en hopen binnen x aantal jaar zelf te kopen of te bouwen.
Ppff, ik zie het eventjes totaal niet meer zitten.

Groetjes

jong moederke · Bericht door **jong moederke** » 16 jan 2006, 10:47

hormonen spelen ook op zeggen ze maar dat is op zo een moment geen troost he.

Ten eerste een dikke proficiat met je zwangerschap

die opvang was hier ook een probleem, maar ik zou zeggen niet opgeven en probeer zoveel mogelijk plaatsen te zoeken. Dat heb ik ook gedaan en heb voor zekerheid dan nog maar ouderschapverlof bijgenomen zodat ik wat meer speling had. En uiteindelijk hebben we dus opvang. ok ik ben van werk moeten veranderen en mis mijn andere werk maar je bent niet alleen he meisje. JE kan er best eens over praten met je man dat hij eventueel overweegt om ook ouderschapsverlof te nemen. Mijn man zit zo elke week een dagje thuis en dit voor 16 maanden. Dus dan heb je al meer speling.

Opvang kost veel geld en een kindje ook maar het lukt je wel. Probeer op andere zaken te besparen en zo maar iets opgeven meot je heus niet doen.

Als je je eerste echo hebt gehad of al een beetje verder bent dan ga je meer genieten hoor van je zwangerschap. Ik zat op sommige momenten ook zo in de put en wat met dat en dat dan?

Maar het wijst zich allemaal een beetje bij beetje uit. Als je bv geeft bespaar je al veel uit en die pampers minderen ook tegenover in begin.

en twijfelen dat heb ik ook gedaan zo met vragen zitten van oei had ik het neit beter uitgesteld maar denk je dan uiteindelijk dat alles gemakkelijker gaat?
Voor zo een wondertje ben je bereid om enkele dromen op te geven of beter gezegd even aan de kant te schuiven.

goortjes · Bericht door **goortjes** » 16 jan 2006, 10:50

hey mieke
die emotionele oorlog hebben we allemaal wel eens hoor
wij waren volop ons huis aan het bouwen (lees wel ZELF bouwen) toen ons nielsje zijn opwachting maakte.
Dat was ook niet altijd evident.
wij hebben heel veel geluk met oppas, omdat onze beide mama's elk 2 dagen in de week oppassen. Ongeacht welk tijdstip van de dag.
Bestaan er geen speciale oppasdiensten voor heel vroege oppas en heel late oppas. ik dacht dat er bij ons wel was.
misschien moet je eens navraag doen bij de gezinsbond.
Van werk veranderen.... ik ken je werksituatie uiteraard niet
Maar ik kan me voorstellen dat dat ook niet zo evident is
Anderzijds parttime werken kan een oplossing zijn
Financieel valt 1 kindje echt wel mee hoor.
Wij waren er ook wel bang van, zeker met ons bouwverhaal
Maar we zijn er zonder kleerscheuren uitgekomen
en we hebben zelfs de moed voor een 2de!

in het begin is alles even heel spannend en weet je niet goed waarop of waaraf
maar dat komt allemaal wel in orde!
als ik iets vind waarmee ik je kan helpen ivm opvang (zal hier eens opzoeken vanwat die speciale opvang uitgaat!), dan laat ik je iets weten

en verder
kom hier gerust zagen
dat lucht wat op!!!

spotje · Bericht door **spotje** » 16 jan 2006, 12:08

hey meid, dit is zeer herkenbaar geloof me maar!

Ik had dat ook, zeker toen ik hoorde dat ik in september niet mocht herbeginnen in die school (admin).
Doordat ik parttime gewerkt heb zolang zit ik aan min dopgeld (iets van 300 Ã¢â€šÂ¬)
Contstant maakte ik mezelf gek met doemscÃƒÂ©nario's, maar geloof me, dat gaat over!

Op een dag denk je alleen maar aan je kindje en heb je er vertrouwen in dat het wel in orde komt.

Je zult je meer en meer gaan concentreren op je zwangerschap en je vertrouwen zal groeien

Proficiat met je zwangerschap en heel veel succes! Je zult het zeker kunnen en een prima mama zijn

sandy · Bericht door **sandy** » 16 jan 2006, 13:24

Hormonen zullen er wel voor iets tussen zitten.
Ik denk dat iedereen wel eens denkt: hoe gaan we het allemaal doen.
Zelf heb ik dat ook gehad.
Voor oppas kan je altijd eens informeren bij k&g: onthaalouders. Die kunnen je dan misschien verder helpen om een plaats te vinden. Wees er zeker op tijd bij!

Finanieel? Ik moet wel zeggen dat wij moeten opletten wat we doen, maar dat komt wel inorde. Ik denk niet dat er hier veel zitten die kunnen kopen wat ze willen en naar geen geld moeten kijken.
Als je een beetje uitkijkt, kan je soms goedkope dingen kopen.
Kleertjes bv: solden.

Hoe verder je zwangerschap zal vorderen, hoe meer er inorde zal worden gebracht. Zo zal je voor je bevalling helemaal anders denken.
Ik had dat ook bij Milan: hoe gaan we het doen met twee kinderen, enz... Maar het lukt ook.
Gaat wel over.

Mieke · Bericht door **Mieke** » 16 jan 2006, 21:16

Allemaal bedankt voor de vele reacties!! Echt waar, deed me deugd om te lezen dat ik echt niet alleen was!!
En nu nzie ik het ook weer helemaal anders en beter! Onze oppas zou zl ten laatste half 6 smorgens moeten beginnen. Ik moet al om 4u smorgens beginnen en mijn man om 6. Maar ondertussen zie ik ook al icht in die tunnel. Normaal gezien beginnen de onthaalouders zo vroeg niet. Maar der is er wss eentje die toch een uitzondering wilde maken en daar ben ik heel dankbaar voor!

Zoals jullie al vertelde, alles komt goed. En nu geloof ik daar weer in!! Bedankt!!! En veel succes met jullie zwangerschappen en kleine ukkies!
Vele groetjes

jong moederke · Bericht door **jong moederke** » 16 jan 2006, 22:04

hey leuk zo een postiever berichtje van je te lezen

sandy · Bericht door **sandy** » 17 jan 2006, 12:45

Zo zie je maar dat op een paar dagen alles verandert is. En hoe verder je zwangerschap vordert, hoe beter het zal worden.
Vergeet niet te genieten van al het moois je nu overkomt, ipv alleen maar zorgen te maken.

goortjes · Bericht door **goortjes** » 17 jan 2006, 12:51

ben blij dat je je beter voelt mieke!
voor alles is een oplossing zei mijn papa altijd!!