Wie heeft er goede raad voor mij?

Dina · Bericht door **Dina** » 12 jan 2006, 12:04

Ik ben maandag naar de gynaecoloog geweest om een bekkenmeting te laten doen, en hij vertelde mij dat ik een uitstulping heb op mijn bekken zodat ik met een keizersnede moet bevallen... Dat was wel effe slikken, had mij al helemaal voorbereid op het puffen en persen, maar dat zit er voor mij dus niet in... Nu zou ik willen vragen hoe jullie je keizersnede ervaren hebben? Veel last van gehad? Hoe verloopt de herstelperiode? Kun je direct terug rechtstaan of ben je een paar dagen aan je bed gebonden? Hoe zit het dan met de borstvoeding? Kan die nog normaal verlopen? Nu de bevallingsdatum dichterbij komt begin ik toch wel een beetje schrik te krijgen...

greet mama van yoran · Bericht door **greet mama van yoran** » 12 jan 2006, 12:09

hoi dina

eerst en vooral proficiat metje zwangerschap.

maar met jouw vraag kan ik je niet helpen ik denk zelfs dat er hier ergens een topic is waar ze over keizersnede hebben.

grtz greet

Sarah · Bericht door **Sarah** » 12 jan 2006, 14:10

Ik weet dat Ilse (jong moederke) er eentje heeft gehad. Ze zal wel eens komen antwoorden als ze thuis is van haar werk

jong moederke · Bericht door **jong moederke** » 12 jan 2006, 19:20

euh Sarah nu doe je er toch even naast!

ik ben ingeleid

maar inderdaad er is hier een topic geopend van keizersnede

fozke · Bericht door **fozke** » 12 jan 2006, 20:27

Ik heb ook geen keizersnede gehad, maa rmijn schoonzus wel. En ik kan je zeggen dat bij haar de BV toch heel goed gelukt is! Zij kon toch vrij snel terug rondlopen.

goortjes · Bericht door **goortjes** » 12 jan 2006, 20:35

ik heb een spoedKS gehad
dat is erger dan dat het gepland is
Bij een geplande KS laten ze je binnenkomen nog voor je weeen hebt
dan hoef je dat al niet af te zien
De operatie op zich valt best mee
en ik ben eigenlijk een bangerik, dus..!!!!!

uiteraard heb je achteraf pijn
maar je krijgt pijnstilling hoor
En de borstvoeding lukt echt wel hoor
vanaf het moment dat je op je kamer bent
zullen ze je kindje helpen aanleggen en proberen maar

Meestal ben je 2 dagen echt plat!
en dan verloopt het herstel geleidelijk aan
forceer vooral niets
1,5 week na mijn bevalling liep ik al terug helemaal recht
zonder pijn
Uiteraard trekt het wel wat
maar je moet gewoon recht proberen te lopen

als je nog vragen hebt,
kijk maar op het topic ivm keizersnedes
of stel je vragen hier maar of per PM

succes met je bevalling!

Sarah · Bericht door **Sarah** » 13 jan 2006, 09:29

jong moederke schreef:euh Sarah nu doe je er toch even naast! ik ben ingeleid

maar inderdaad er is hier een topic geopend van keizersnede

Amaai!

Wat is dat toch met mij de laatste tijd?

Sorry hoor Ilse!

jong moederke · Bericht door **jong moederke** » 13 jan 2006, 11:20

is nikske hoor meisje

Karen/1982 · Bericht door **Karen/1982** » 13 jan 2006, 14:16

Hoi Dina,

Ik ben ook met KS bevallen (stuitligging) en ik begrijp maar al te goed dat het toch een zware klap is als de gyne je dat nieuws brengt. Ik was ook al helemaal voorbereid op een natuurlijke bevalling en keek er zo naar uit...

De KS op zich is bij mij wel hÃƒÂ©ÃƒÂ©l goed meegevallen. Ik was ook enorm bang, maar eigenlijk hoef je echt geen schrik te hebben. Ik ben wel 10 dagen voor de uitgerekende datum bevallen, omdat ik absoluut niet in arbeid mocht gaan. Ik ben de avond voordien al binnengegaan en toen hebben ze al een paar routine onderzoeken gedaan.

De dag van de KS zelf heb ik eerst nog een lavement gekregen (vond ik niet zo leuk op het moment zelf, maar na de KS is het wel gemakkelijk). Ze scheren ook een beetje haar weg, want de snede komt eigenlijk juist op de haarlijn (daar zie je dus achteraf niet veel meer van). Je krijgt dan een epidurale verdoving. Dat valt ook goe mee, alleen de prik om je rug te verdoven voor ze de eigenlijke epi steken is nogal venijnig. Dan voel je je benen warm worden en tintelen en uiteindelijk voel je ze niet meer. Je krijgt ook een blaassonde, maar dat voel je niet, omdat je al verdoofd bent. Van de KS op zich voel je normaal niks, hoogstens een beetje een getrek aan je buik. Eens ze beginnen, wordt je kindje binnen 5 ÃƒÂ 10 minuten al geboren. Het dichtnaaien duurt wel langer, bij mij toch 45 min. Daarna moet je nog even in de recovery, tot je je tenen kan bewegen. Ik heb daar zo'n 2 uur gelegen.

Ik ben op een dinsdag bevallen en de woensdag zat ik al goed recht in bed. Heb toen ook geprobeerd om op te staan, maar werd duizelig. Donderdag hebben ze mijn epidurale en blaassonde komen verwijderen en vanaf dan kon ik wel uit bed en liep ik zelfs al rond. Toen ik thuiskwam uit het ziekenhuis na een week, had ik bijna geen pijn meer en kon ik terug vlot rondlopen.

Van de pijn hoef je niet bang te zijn. Meestal mag je je epidurale nog een dag of 2 houden, en dat helpt dan tegen de ergste pijn. Je krijgt een pijnpomp, dus je kan zelf verdoving bijgeven als je te veel pijn voelt. Nadat de epi weg was, heb ik nog twee pijnstillers genomen en daarna had ik die niet meer nodig. Het moment dat de epi uitgewerkt is, is wel ff pijnlijk.

Een KS valt al bij al goed mee hoor, maak je maar niet te veel zorgen!

Als er nog vragen zijn, roep je maar hÃƒÂ¨!

Groetjes,

goortjes · Bericht door **goortjes** » 13 jan 2006, 16:15

als ik jouw bevalling lees Karen
dan hoop ik ook dat ik dat de volgende keer kan meemaken
ik heb erger afgezien omdat ik een spoedKS kreeg terwijl ik al uitgeput was van het proberen gewoon te bevallen
dus een hele dag weeen opvangen enzo
al bij al viel het mee
maar de 2de dag kan ik toch nog niet rechtzitten hoor
Dat zal nu de volgende keer wel beter zijn, vermoed ik!

Dina · Bericht door **Dina** » 14 jan 2006, 17:46

Het begint nu echt wel af te korten... en eigenlijk heb ik zo goed als geen informatie gekregen van mijn gyne ivm de keizersnede, hij zei alleen we zullen wel zien op de moment zelf... Nu moet ik vrijdag teruggaan en ik zou toch wel heel graag willen weten wat het gaat worden, want eerst een paar uur afzien om dan te beslissen dat het toch een keizersnede word lijkt mij echt wel vele erger zoals jullie zeggen... Ik wil gewoon wat het beste is voor mijn kindje, ook al kan ik het dan niet direct bij me hebben enzo, wat ik wel reuze erg vind... Had mij al zo een paar ideeen in mijn hoofd gehaald, van een normale bevalling direct samen met ons kindje op de kamer... Nu lijkt het mij een heel lang proces waar maar geen einde aan schijnt te komen... Als je daar in die kamer ligt te wachten tot je gevoel hebt in je benen mag er dan iemand bij je of lig je daar moederziel alleen? Moet ik dan iets extra meenemen? En hoe zit het dan met die bloedingen achteraf die je krijgt met die blaassonde, kun je dan ondergoed aandoen?

jong moederke · Bericht door **jong moederke** » 14 jan 2006, 19:47

ik denk wel dat die sonde er direc tuigaat wanneer je je gevoel terug krijgt! En ondergoed tja...makkelijk is anders he! MAar denk dat verpleegsters je dan wel helpen!

was bij mij toch ook toen ik geopereerd was aan mijn blaas

goortjes · Bericht door **goortjes** » 14 jan 2006, 21:05

ik heb 3 dagen een blaassonde gehad
en ik had ook 2 drains in mijn buik om bloed te laten afvloeien
de eerste dag is drain 1 eruit gegaan
en dag 3 de 2de
de verpleegsters hebben me wel altijd ondergoed en pyamabroek aangedaan
(dat kon ik zelf niet)
ook kwamen ze me meermaals per dag spoelen
dwz ze zetten een pan onder je zitvlak en spoelen je af met water

na mijn operatie heb ik een tijdje alleen op een gang gelegen
maar ik was veel te moe om dat echt te beseffen
Aangezien het al laat op de avond was en mijn zoontje in de couveuse moest, heb ik een ganse nacht alleen gelegen
ik mocht niet drinken, ik kon niet uit de voeten
Maar daar moet je je niet aan verwachten hoor
Dit klinkt allemaal erg, maar dat kwam allemaal omdat het bij mij niet verlopen was volgens de boekjes!!!
maar normaal gezien mag je vrij snel naar je kamer hoor
en die tijd dat je daar alleen ligt te bekomen, kan je wel even gebruiken om te bekomen hoor!!
en je kindje is ondertussen in goede handen
dat wordt dan verzorgd en uiteindelijk moet de papa er zich over ontfermen!
en die moet het ook leren hÃƒÂ©!

jong moederke · Bericht door **jong moederke** » 15 jan 2006, 09:38

dat spoelen kwamen ze bij mijn in begin ook minstens 4 keer per dag doen. zalig vond ik dat!

en die drains heb ik ook gehad toen ik geopereerd was aan mijn blaas....heb nu zo 2 littekentjes er nog van en vond het vervelend gevoel toen ze die verwijderden. maar was toen net 13 jaar.

Maar zou het niet kunnen van het moment je kan lopen alles weg kan?

Dina · Bericht door **Dina** » 15 jan 2006, 10:35

Ik zou liefst zo snel mogelijk op de been willen zijn als ik een ks zou moeten ondergaan...
Ik griezel nu al bij de gedachte dat iedereen mijn kindje wil vastnemen, terwijl ik het waarschijnlijk nog geen eens kan opnemen als het weent...
Zou het cru zijn moest ik tegen het merendeel van de bezoekers zeggen dat ze een paar dagen moeten wachten vooraleer een bezoekje te brengen, want ik denk niet dat ik juist na de bevalling al de moed en goesting ga hebben voor een vrolijk gesprekje...
Dit klinkt nu mss wel een beetje raar, natuurlijk dat ik superblij ga zijn met ons kindje, ik ga onmiddellijk verliefd zijn

, ik voel nu al een grenzeloze liefde, maar ik heb het gezien bij mijn tweelingzus en ineens zaten daar wel 12 personen en allemaal maar babbelen en lachen, na een uur zat mijn zus er dan ook wel door en werd Yana zeer ambetant...

spotje · Bericht door **spotje** » 15 jan 2006, 10:40

Dat valt nog mee hoor, een andere vriendin is eind dec bevallen met KS en ze kon haar kindje zelf oppakken, maar natuurlijk ging het niet echt vlot... en haar vriend hielp haar veel.
Ik wens je sterkte en succes....

jong moederke · Bericht door **jong moederke** » 15 jan 2006, 10:40

wij hebben bezoek geweigerd in het ziekenhuis. Enkel mijn ouders en broers zijn geweest. Verder was ik ook te moe om bezoek te ontvangen en ik vind dat dus zeker neit cru. Als je kliest voor die eerste dagen gezellig te genieten of denkt je het bezoek niet aankan dan blijft die keuze vind ik nog altijd bij jou

Ik heb wel reacties gehad van tja maar dan komt het volk thuis niet nee maar dan kan ik het wel plannen...

Katia · Bericht door **Katia** » 15 jan 2006, 11:48

In het ziekenhuis heeft geen kat Troia mogen pakken (alleen grootouders, peter en meter en dan nog met mate, de eerste 2 dagen zelfs zij niet)...
velen hebben het gevraagd, maar ik heb geweigerd!
Ik bedoel, kom op... dat kind is de schok nog niet te boven om geboren te worden en jan en alleman zou al met zijn handen aan haar moeten zitten?
Nee merci!
Er waren er een paar die moeilijk deden, maar de meesten begrepen dat wel...
Ondertussen is Troia zo'n knuffelmie dat ze haar schade al goed heeft ingehaald

Ik heb er intussen wel spijt van gehad dat de grootouders daar savonds al met een hele bende stonden!
Akkoord dat enkel grootmoeders/grootvaders kwamen, maar ik was er niet goed gezind mee dat ze ook de overgrootmoeder en Hugo's broer meegebracht hebben...
1) diee broer kan ik niet hebben en om vlak na de bevalling (allez ja, die avond toch) daar al op zijne smoel te moeten zien was mij toch iets te veel...
2) Hugo zijn bomma is iemand die gene seconde hare mond toehoudt en die dingen zegt zonder er bij na te denken en dat was er ook iets te veel aan...
Plus het feit dat Hugo zijn ouders een mooie avond zomaar de grond hebben ingeboord

Volgende keer moeten ze die eerste dagen niet komen!

Dina · Bericht door **Dina** » 15 jan 2006, 12:00

De meesten nodigen gewoon zichzelf uit... Zo van we komen je bezoeken hÃƒÂ© in het ziekenhuis... En ik heb dan niet het lef om te zeggen dat ik liever heb dat ze een paar dagen wachten... Nu had ik al gedacht om niet direct iedereen iets te laten weten, of is dat gemeen? Ik heb precies het gevoel eens mijn kindje geboren gaat zijn, ik verplicht ben om het met iedereen te delen! Ik heb het 9 maanden bij mij gehad en ga het heel moeilijk hebben denk ik om het "bloot te stellen" aan al die mensen. De enigen die ik zou dulden zijn de verpleegsters, mijn vriend en mijn zus... Maar ik wil niet egoistisch zijn ook niet hÃƒÂ©, want heel de familie heeft hier naar uitgekeken, vooral die van mijn vriend omdat zij voor de eerste keer grootouders worden!

Katia · Bericht door **Katia** » 15 jan 2006, 12:04

egoistisch?
nee, op dat moment moet je naar jezelf kijken! naar jezelf en je kindje!
Jij bent bevallen, jij weet beter dan wie ook hoe het met je gaat en of je dat bezoek al aankan!
Kan je het niet aan, dan is dat je volste recht om het bezoek wat te laten wachten...
Jij krijgt toch een kindje? Het bezoek niet he

Nee echt, als jij dat zelf nodig acht voor jezelf zou ik het niet meteen laten weten... mensen die er moeilijk over doen, die noem ik pas egoistisch!
Ik denk dat de meesten dat wel zullen begrijpen...
Kom op voor jezelf!
Dat is het minste dat je na zo'n arbeid wel mag doen, vind ik!

Saartje · Bericht door **Saartje** » 15 jan 2006, 13:12

Katia heeft wel gelijk, je moet voor jezelf opkomen, maar ik denk dat het niet voor iedereen zo gemakkelijk is om nee te zeggen tegen bezoek als ze je kindje willen vastpakken. Ik vrees ervoor dat ik in het ziekenhuis vÃƒÂ©ÃƒÂ©l bezoek ga krijgen, dat ik niet eens wil zien. Mijn vriend en ik hebben geen contact meer met zijn familie (zijn tante, nonkel, nicht, neef en zus) (wegens een serieuse ruzie). Maar zijn familie blijft regelmatig berichtjes sturen en zo. Dus denk ik dat ze naar 't ziekenhuis gaan komen van 't moment dat ze horen dat ik bevallen ben, omdat ze weten dat ik waarschijnlijk nog bezoek heb dan en daar geen scÃƒÂ¨ne ga durven maken... Snappen jullie het een beetje? 't is ne lange uitleg he.
Als 't van mij zou afhangen zouden ze geen geboortekaartje krijgen, maar de grootvader van mijn vriend woont bij zijn tante en nonkel en mijn ouders vinden dat we een kaartje moeten sturen naar hem. Dus weten zij het dan ook. Snappie? Sorry voor de uitleg zenne, maar ik weet soms gewoon ni meer hoe ik da moet aanpakken en wat ik moet doen om goed te doen voor mijn vriend

Dina · Bericht door **Dina** » 15 jan 2006, 14:48

Bij ons is het ook zo een ingewikkeld familiegebeuren, want die ene spreekt niet met dat familielid en nog iemand anders kan die andere dan weer niet uitstaan... Ik stuur gewoon naar iedereen een kaartje, al is het maar uit beleefdheid!
Ik kan dat dus goed begrijpen dat zoiets helemaal niet gemakkelijk is, en zeker niet om zomaar alles te vergeven en vergeten, maar er moet toch iemand een eerste stap zetten hÃƒÂ©, en het valt ook te zien hoe je vriend daar tegenover staat, want het zou natuurlijk niet leuk zijn voor jullie moest er ruzie van komen!
En het is ook niet makkelijk om zomaar nee te zeggen tegen mensen die je kent, ik heb het daar nogal moeilijk mee, maar ze zullen dat wel zien aan mijn gezicht denk ik...
Heb vorige week 5 dagen in het ziekenhuis gelegen en toen had ik al zoveel bezoek, om nog maar te zwijgen van die telefoon... En ik snap ook wel dat de mensen bezorgd zijn, maar ik wou gewoon rusten en slapen en dat komt er dan natuurlijk niet van hÃƒÂ©!
Kan ze moeilijk allemaal uit mijn kamer zwieren hÃƒÂ©

Katia · Bericht door **Katia** » 15 jan 2006, 14:57

dat kan je wel...
zo was mijn maker te weten gekomen dat ik in het ziekenhuis lag voor die longrijping en heb ik op het knopje van de verpleegster gedrukt en toen ze kwam vriendelijk gevraagd of ze die "rotte tomaat" uit de kamer kon verwijderen...
Ik heb geen woord gezegd tegen hem! Ik snap zelfs niet wat hij daar kwam doen

En zo zijn er nog mensen die ik niet wil zien... en als ze daar staan en het vertikken van weg te gaan dan krijgen ze hun scene... of er nu ander volk is of niet... al moet ik iedereen uit de kamer verwijderen!
Ik kan dat niet van in mensen hun gezicht goed te praten en achter hun rug te beginnen zeggen dat het onozelaars zijn en dat ik ze liever niet zie komen... ik zeg dat gewoon in hun gezicht!

jong moederke · Bericht door **jong moederke** » 15 jan 2006, 18:08

ik heb gewoon in begin al duidelijk gemaakt dat ik geen bezoek wil...en anders zeg je tegen verpleging dat je het neit graag hebt...of op het onthaal dat ze je kamernummer neit mogen doorgeven....

Wij wilden zo zeker mijn schoonmoeder neit op bezoek en dat hebben we gedaan gekregen

Katia · Bericht door **Katia** » 15 jan 2006, 21:26

hoe reageerde die achteraf Ilse?

vraag ik me wel af

sandy · Bericht door **sandy** » 15 jan 2006, 22:06

Ja, hoe zeg je dat dan? Ik zou niet weten hoe.
En eerlijk, ik was blij dat er al veel naar het ziekenhuis zijn gekomen, dan kwamen die thuis al niet meer.
Ik vond het eigenlijk wel makkelijk, geen afwas nadien en je huis moet niet extra proper liggen voor bezoek.

jong moederke · Bericht door **jong moederke** » 15 jan 2006, 22:30

ik ben enkele keren oververmoeid geraakt maar heb ik al veel keer gezegd en heb zelfs op advies van dokter volk naar huis moeten laten gaan in ziekenhuis omda tik niet meer kon. Ze hebben Sete zelfs snachts een keer papfles gegeven omdat ik zo doodmoe was.

Hoe die reageerde...intresseert me niet want zit nogal persoonlijk in elkaar. als ik dat hier openleg dan geven jullie mij groot gelijk dat je die niet binnenlaat.
Ze heeft Sete trouwens nog nooit gezien en zal ze ook nooit zien tenzij Sete er zelf achter vraagt.

Als ik al zeg dat ze samen met twee zoons van haar een andere zoon in elkaar gaat kloppen op een zondagochtend en dit in bijzijn van ahar kleinkinderen...geven jullie me dan geen gelijk?
Als ze dan dreigt om bij ons ook eens langs te komen omdat wij haar eens tegenspreken en eens een keer niet naar haar pijpen dansen en dit terwijl ik zwanger was in beginstadium?
In die 9 maand da tik zwanger ben dat ze maar een keer op bezoek geweest is en dan nog om te zeggen dat een ander schoondochter zwanger is en dan nog 2 keer heeft gebeld ove rheel de zwangerschap? Wetend dat ik mijn kind kon verliezen of dat er veel fout kon lopen in mijn zwangerschap? Vinden jullie normaal dat een mens me in zo een stresssituatie nog binnenlaat in het ziekenhuis na al wat ze ons aandoet? Ben gewoon bang geworden van dat mens. heb zelfs een maand met gesloten deuren en rolluiken geleefd omdat ze zou langskomen en was nog geen 3 maand zwanger. Belde constant mijn man op om te vragen of alles ok was...had schrik om de deur open te doen. Mensen moesten bellen als ze kwamen en voor de deur stonden met hun gsm. Anders deed ik niet open, bang dat ze me in mijn buik zou stampen...

Sorry voor mijn verhaal maar hierbij heb ik niet eens alles gezegd...dit was voor ons gewoon de druppel om te zeggen nee

Katia · Bericht door **Katia** » 15 jan 2006, 22:33

euhm idd groot gelijk!

jong moederke · Bericht door **jong moederke** » 15 jan 2006, 22:37

ok thx...voel me er soms achteraf bekeken wel slecht door omdat heel de familie ons nu slecht bekijkt. Maar ja die horen dit verhaal niet van haar he. Die horen enkel dat ze haar kleinkind niet mag zien

spotje · Bericht door **spotje** » 15 jan 2006, 23:29

Weet je wat je moet doen als je schoonmoeder voor het raam staat?

de machine op zwieren zetten