niets meer
Moderators:Welcome, flupke, Moderators
Hoi,
Ik heb me dus blijkbaar niet zomaar zorgen gemaakt om niets.
Zoals jullie dus al wisten ben ik afgelopen woensdag voor mijn eerste echo gegaan. Ik zou dan 7 1/2 weken zwanger moeten geweest zijn. Dit kon volgens de gynaecologe niet omdat het vruchtje nog maar 6 mm was. Volgens haar was ik dus 1 week minder lang zwanger ofwel was er iets aan de hand. Ze zei me om dan volgende woensdag eens terug te komen om te zien of het vruchtje gegroeid was.
Ik heb dan toch enkele dagen een slecht gevoel gehad en blijkbaar terecht. Gisteren zijn we in de namiddag naar een tante geweest in Brussel. 's middags goe cinemake gedaan en daarna ergens iets gaan drinken om 18.00 u. Om 18.30 u moesten we in het restaurant zijn. Toen we dus om 18.00 u iets gingen drinken ging ik eerst naar het toilet en wat zag ik... jaja... bloedverlies. Deze keer was het knalrood en niet bruin zoals de vorige keer. Dus er was al iets meer paniek. Ik had wel helemaal geen pijn, dus hoopte ik dat dit misschien nog een goed teken was. Heb dan de ganse avond nog wat licht bloedverlies gehad. Mijn eten heeft alleszins niet meer gesmaakt. Mijne kop stond er helemaal niet meer naar. Om 21.30 u zijn we dan in Brussel vertrokken en ben ik naar het UZ EDEGEM gegaan naar de spoedgevallen om alles eens te laten controleren.Nog steeds had ik geen pijn, maar wel een heel slecht voorgevoel. Daar hebben ze dus direct een echo gedaan en wat zagen ze... het vruchtje was nog steeds 6 mm (zoals vier dagen geleden) en er was geen hartactiviteit te bespeuren. Ze spraken van een 'missed abortion'. Er was dus al een tijdje iets aan de gang, maar de miskraam is niet op gang gekomen. Ze stelden me dus voor de keuze. Ofwel een curettage ofwel zouden ze mee 2 pillekes geven om het zelf op gang te laten komen. Gezien ik nog maar in een vroeg stadium was, verkozen ze de pillen. Dit was het minste risico op infecties. Ik heb dan dus ook daarvoor gekozen. Tijdens het onderzoek was mijn baarmoeder nog helemaal afgesloten. Na het onderzoek moest ik eventjes wachten toen ze de pilletjes gingen halen. Ik ging dus nog eventjes naar het toilet en jaja... 't was zover. Enorm veel bloedverlies, met klonters. Nog steeds geen pijn. Wel licht zeurderig gevoel in de onderbuik alsof ik ongi moest worden. Toen ze er aankwam met de pilletjes zei ik dus wat er net gebeurd was. Toch werd me gezegd om die pilletjes nog te nemen. Ik moet ze deze morgen nog innemen. Daar heb ik wel een beteke schrik voor. De baarmoeder begint dan samen te trekken zodat alles eruitkomt en dat zal gepaard gaan met krampen. Ik heb de ganse nacht serieus bloedverlies gehad (zonder pijn) en hoop dat ik nu niet ineens begin af te zien door die rotte pillen. Maar ik zal de raad van de dokter maar opvolgen hé. Maandag moet ik naar de gynaecologe bellen en vertellen hoe alles is afgelopen en een afspraak maken voor een onderzoek. Ik zal mijn afspraak van woensdag maar laten staan. Jammer genoeg niet om de eerste keer naar het hartje te luisteren maar om te zien om alles er uit is.
Gisteren heb ik me in het ziekenhuis sterk gehouden en had ik niet zoveel emoties, maar toen ik twee uurkes later in mijn beddeke kroop, bekroop me toch een gevoel van leegte en ben ik serieus beginnen bleiten zunne. Deze morgen ging het redelijk goe tot ik naar beneden kwam om te eten en het foto van de eerste echo op de ijskast zag hangen. Lap... weeral watervallen en helemaal geen honger meer. Nu eerst mijn hartje eens luchten op het forum en dan naar mijn zus bellen. Ik weet wel dat het beter zo is. Het is toch een teken dat er met het vruchtje iets niet in orde is en dan doet de natuur zijn werk. En beter nu aan 8 weken dan binnen 2 à3 maanden, want dan begint het echt al een babytje te worden. Ik ben nu ook blij dat ik nog geen hartslag gehoord had, dat maakt het ook iets makkelijker. Net nu met de feestdagen... toch jammer. Veel feesten zal er niet gedaan worden... hoewel niet te veel mijn kopje laten hangen en doorzetten. We kunnen binnenkort weer met voole moed beginnen klussen. Nu nog iedereen op de hoogte brengen van mijn miskraam. Iedereen wist het al...ook op het werk. Nu ben ik wel blij dat ik het verteld heb op het werk. Als ik dan een beteke down rondloop dan weten ze ineens wat er scheelt en laten ze me met rust. De komende twee weken ga ik toch niet werken en tegen dat ik terugkom zal iedereen het al weten. Mijn vriend werkt er ook en hij moet het maar tegen enkele zeggen en de gazet doet de rest.
Nog eens bedankt voor jullie berichtjes van de afgelopen dagen. Was leuk om te lezen hoe iedereen mij geruststelde en dat deed echt deugd, maar het heeft niet mogen zijn. Volgende keer beter.
groetjes Cindy
Ik heb me dus blijkbaar niet zomaar zorgen gemaakt om niets.
Zoals jullie dus al wisten ben ik afgelopen woensdag voor mijn eerste echo gegaan. Ik zou dan 7 1/2 weken zwanger moeten geweest zijn. Dit kon volgens de gynaecologe niet omdat het vruchtje nog maar 6 mm was. Volgens haar was ik dus 1 week minder lang zwanger ofwel was er iets aan de hand. Ze zei me om dan volgende woensdag eens terug te komen om te zien of het vruchtje gegroeid was.
Ik heb dan toch enkele dagen een slecht gevoel gehad en blijkbaar terecht. Gisteren zijn we in de namiddag naar een tante geweest in Brussel. 's middags goe cinemake gedaan en daarna ergens iets gaan drinken om 18.00 u. Om 18.30 u moesten we in het restaurant zijn. Toen we dus om 18.00 u iets gingen drinken ging ik eerst naar het toilet en wat zag ik... jaja... bloedverlies. Deze keer was het knalrood en niet bruin zoals de vorige keer. Dus er was al iets meer paniek. Ik had wel helemaal geen pijn, dus hoopte ik dat dit misschien nog een goed teken was. Heb dan de ganse avond nog wat licht bloedverlies gehad. Mijn eten heeft alleszins niet meer gesmaakt. Mijne kop stond er helemaal niet meer naar. Om 21.30 u zijn we dan in Brussel vertrokken en ben ik naar het UZ EDEGEM gegaan naar de spoedgevallen om alles eens te laten controleren.Nog steeds had ik geen pijn, maar wel een heel slecht voorgevoel. Daar hebben ze dus direct een echo gedaan en wat zagen ze... het vruchtje was nog steeds 6 mm (zoals vier dagen geleden) en er was geen hartactiviteit te bespeuren. Ze spraken van een 'missed abortion'. Er was dus al een tijdje iets aan de gang, maar de miskraam is niet op gang gekomen. Ze stelden me dus voor de keuze. Ofwel een curettage ofwel zouden ze mee 2 pillekes geven om het zelf op gang te laten komen. Gezien ik nog maar in een vroeg stadium was, verkozen ze de pillen. Dit was het minste risico op infecties. Ik heb dan dus ook daarvoor gekozen. Tijdens het onderzoek was mijn baarmoeder nog helemaal afgesloten. Na het onderzoek moest ik eventjes wachten toen ze de pilletjes gingen halen. Ik ging dus nog eventjes naar het toilet en jaja... 't was zover. Enorm veel bloedverlies, met klonters. Nog steeds geen pijn. Wel licht zeurderig gevoel in de onderbuik alsof ik ongi moest worden. Toen ze er aankwam met de pilletjes zei ik dus wat er net gebeurd was. Toch werd me gezegd om die pilletjes nog te nemen. Ik moet ze deze morgen nog innemen. Daar heb ik wel een beteke schrik voor. De baarmoeder begint dan samen te trekken zodat alles eruitkomt en dat zal gepaard gaan met krampen. Ik heb de ganse nacht serieus bloedverlies gehad (zonder pijn) en hoop dat ik nu niet ineens begin af te zien door die rotte pillen. Maar ik zal de raad van de dokter maar opvolgen hé. Maandag moet ik naar de gynaecologe bellen en vertellen hoe alles is afgelopen en een afspraak maken voor een onderzoek. Ik zal mijn afspraak van woensdag maar laten staan. Jammer genoeg niet om de eerste keer naar het hartje te luisteren maar om te zien om alles er uit is.
Gisteren heb ik me in het ziekenhuis sterk gehouden en had ik niet zoveel emoties, maar toen ik twee uurkes later in mijn beddeke kroop, bekroop me toch een gevoel van leegte en ben ik serieus beginnen bleiten zunne. Deze morgen ging het redelijk goe tot ik naar beneden kwam om te eten en het foto van de eerste echo op de ijskast zag hangen. Lap... weeral watervallen en helemaal geen honger meer. Nu eerst mijn hartje eens luchten op het forum en dan naar mijn zus bellen. Ik weet wel dat het beter zo is. Het is toch een teken dat er met het vruchtje iets niet in orde is en dan doet de natuur zijn werk. En beter nu aan 8 weken dan binnen 2 à3 maanden, want dan begint het echt al een babytje te worden. Ik ben nu ook blij dat ik nog geen hartslag gehoord had, dat maakt het ook iets makkelijker. Net nu met de feestdagen... toch jammer. Veel feesten zal er niet gedaan worden... hoewel niet te veel mijn kopje laten hangen en doorzetten. We kunnen binnenkort weer met voole moed beginnen klussen. Nu nog iedereen op de hoogte brengen van mijn miskraam. Iedereen wist het al...ook op het werk. Nu ben ik wel blij dat ik het verteld heb op het werk. Als ik dan een beteke down rondloop dan weten ze ineens wat er scheelt en laten ze me met rust. De komende twee weken ga ik toch niet werken en tegen dat ik terugkom zal iedereen het al weten. Mijn vriend werkt er ook en hij moet het maar tegen enkele zeggen en de gazet doet de rest.
Nog eens bedankt voor jullie berichtjes van de afgelopen dagen. Was leuk om te lezen hoe iedereen mij geruststelde en dat deed echt deugd, maar het heeft niet mogen zijn. Volgende keer beter.
groetjes Cindy
-
- Moderator
- Berichten:0
- Lid geworden op:26 dec 2004, 16:09
- Locatie:Sint-Andries (Brugge)
- Contacteer:
Amai, hoe erg! Vreselijk gewoon, ik kreeg de tranen in mijn ogen toen ik uw verhaal las. Ik ben er niet goed van gewoon. Ik wens je heel veel sterkte bij dit verlies! Mag je meteen terug zwanger worden? Heb je die pillen nu al ingenomen?
En nu word ik toch wel een beetje heel veel ongerust! Mijn eerste echo op 7w2d was het vruchte slecht 3,5mm! Dus klopt er bij mij waarschijnlijk ook iets niet??? Het had wel al een regelmatige hartslag en gyn zei dat het perfect op groeischema zat?? Woensdag mag ik voor 2de echo, ben dan 11 weken, ik heb er nu ook geen goed gevoel meer in!
Dikke knuffel en kop op hoor meid!
En nu word ik toch wel een beetje heel veel ongerust! Mijn eerste echo op 7w2d was het vruchte slecht 3,5mm! Dus klopt er bij mij waarschijnlijk ook iets niet??? Het had wel al een regelmatige hartslag en gyn zei dat het perfect op groeischema zat?? Woensdag mag ik voor 2de echo, ben dan 11 weken, ik heb er nu ook geen goed gevoel meer in!
Dikke knuffel en kop op hoor meid!
Ik heb die pillen inderdaad al genomen om 11.00 u, maar heb nergens last van. Geen krampen. Wel nog beetje bloedverlies, maar denk dat ik het ergste achter de rug heb. Lichamelijk toch.
Bij jou zal het allemaal zo'n vaart niet lopen, hoop ik. Ik ben er zelfs vrij zeker van. Jij kon al een hartslag horen, bij mij is die er nooit geweest. Jouw gynaecoloog zei dat alles in orde was, die van mij niet.
Ik hoop echt uit de grond van mijn hart dat bij jou alles goed gaat. Afgelopen nacht wens ik niemand toe. Laat alleszins iets weten van zodra je bij de gynaecoloog bent geweest. Ik zal duimen voor jou!!!
Ik kan me voorstellen dat je er niet veel aan hebt dat ik je probeer gerust te stellen. Want dat kan ik in feite niet. Maar jouw situatie is toch iets anders dan de mijne. Jij hebt al leven gehoord. En dan neemt de kans op een miskraam al enorm af. Allez dat heb ik toch gelezen. Iedereen zei tegen mij ook dat het in orde zou zijn, maar dat was het dus niet. Toch deed het me veel plezier om te lezen hoe iedereen hier op het forum mij moed probeerde in te spreken. Maar de ongerustheid is toch nooit volledig weggeweest. Ik had ook een slecht voorgevoel. En achteraf gezien terecht.
laat zeker iets weten. Toy Toy ik zal duimen voor jou.
groetjes cindy
Bij jou zal het allemaal zo'n vaart niet lopen, hoop ik. Ik ben er zelfs vrij zeker van. Jij kon al een hartslag horen, bij mij is die er nooit geweest. Jouw gynaecoloog zei dat alles in orde was, die van mij niet.
Ik hoop echt uit de grond van mijn hart dat bij jou alles goed gaat. Afgelopen nacht wens ik niemand toe. Laat alleszins iets weten van zodra je bij de gynaecoloog bent geweest. Ik zal duimen voor jou!!!
Ik kan me voorstellen dat je er niet veel aan hebt dat ik je probeer gerust te stellen. Want dat kan ik in feite niet. Maar jouw situatie is toch iets anders dan de mijne. Jij hebt al leven gehoord. En dan neemt de kans op een miskraam al enorm af. Allez dat heb ik toch gelezen. Iedereen zei tegen mij ook dat het in orde zou zijn, maar dat was het dus niet. Toch deed het me veel plezier om te lezen hoe iedereen hier op het forum mij moed probeerde in te spreken. Maar de ongerustheid is toch nooit volledig weggeweest. Ik had ook een slecht voorgevoel. En achteraf gezien terecht.
laat zeker iets weten. Toy Toy ik zal duimen voor jou.
groetjes cindy
- jong moederke
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54
hey wat een vreselijk nieuws echt waar.
Ik was zo blij voor je omdat je er zo naar uit keek en nu niets meer. Ik dacht he wat is dat een gek berichtje en vond het al gek dat ik je een hele tijd neit meer gezien had. Echt waar meid het is vreselijk jammer dat het neit had mogen zijn.
Je was zo gelukkig...
Veel sterkte en geef de moed vooral niet op he
Ik was zo blij voor je omdat je er zo naar uit keek en nu niets meer. Ik dacht he wat is dat een gek berichtje en vond het al gek dat ik je een hele tijd neit meer gezien had. Echt waar meid het is vreselijk jammer dat het neit had mogen zijn.
Je was zo gelukkig...
Veel sterkte en geef de moed vooral niet op he
Ik laat zeker iets weten hoor!
De eerste 12 weken zijn altijd gevaarlijk zeggen ze hé, de eerste 4 weken 50% op miskraam, tot aan de eerste 8 weken 30%, tot aan de eerste 12 weken 10% en dan vermindert het percentage aanzienlijk. Als je de hartslag al gehoord hebt, vermindert de kans ook weer.
De maand hiervoor heb ik ook een natuurlijke miskraam gehad op 5 weken zwangerschap! Ik was er kapot van!! Heb gehuild als een klein kind, ik had die baby zo graag gewild... Maar de maand erop was ik alweer zwanger!!! En die kans is héééél groot, ook bij jou! Mijn beste vriendin heeft heel lang moeten klussen voor ze eindelijk zwanger werd en toen het dan zo ver was kreeg ze ook een miskraam op 6 weken en de maand nadien (slecht 1x gesext) was 't meteen weer prijs en ondertussen heeft ze al een prachtige dochter! Ze zeggen: eens de weg gemaakt is gaat het sneller dan je denkt en dat klopt hoor! Daar ken ik al bewijzen genoeg van!
Dus laat je hoofd niet hangen en bereid je al stillekes voor op de volgende ronde want je hebt veel kans dat je weer zwanger zal zijn van de eerste keer! Veel succes!
De eerste 12 weken zijn altijd gevaarlijk zeggen ze hé, de eerste 4 weken 50% op miskraam, tot aan de eerste 8 weken 30%, tot aan de eerste 12 weken 10% en dan vermindert het percentage aanzienlijk. Als je de hartslag al gehoord hebt, vermindert de kans ook weer.
De maand hiervoor heb ik ook een natuurlijke miskraam gehad op 5 weken zwangerschap! Ik was er kapot van!! Heb gehuild als een klein kind, ik had die baby zo graag gewild... Maar de maand erop was ik alweer zwanger!!! En die kans is héééél groot, ook bij jou! Mijn beste vriendin heeft heel lang moeten klussen voor ze eindelijk zwanger werd en toen het dan zo ver was kreeg ze ook een miskraam op 6 weken en de maand nadien (slecht 1x gesext) was 't meteen weer prijs en ondertussen heeft ze al een prachtige dochter! Ze zeggen: eens de weg gemaakt is gaat het sneller dan je denkt en dat klopt hoor! Daar ken ik al bewijzen genoeg van!
Dus laat je hoofd niet hangen en bereid je al stillekes voor op de volgende ronde want je hebt veel kans dat je weer zwanger zal zijn van de eerste keer! Veel succes!
Wat jammer zeg, ik heb nog zo geduimt dat alles goed was. Maar het heeft niet mogen zijn, de natuur zal wel een reden gehad hebben om het af te stoten. Maar het doet altijd pijn, wat de reden ook is. Ik wil je dan ook sterkte toewensen en als je wilt praten, we zijn er voor je meid!
Ook zal ik duimen voor jou vivie, er is hartactiviteit, het gaat in de goede richting. Sterkte alvast, laat ons zeker iets weten hé
Ook zal ik duimen voor jou vivie, er is hartactiviteit, het gaat in de goede richting. Sterkte alvast, laat ons zeker iets weten hé
Heel veel sterkte, ik begrijp heel goed hoe je je nu voelt. Voor ik Amber en Caro had heb ik ook een miskraam gehad, ik was toen bijna 8 weken ver en net zoals bij jou is er nooit hartactiviteit geweest. Enkele dagen voor ik het te weten ben gekomen had ik bruinverlies en enkele dagen later helder bloedverlies, dan ben ik naar spoed moeten gaan voor een echo en daar hebben ze dan gezien dat het het begin was van een miskraam. Mijn gyno zei toen tegen mij: "de natuur hersteld zijn fouten". Dat is ook zo en ik ben blij dat ik nooit voor die keuze ben gesteld. Ik was gelukkig terug vlug zwanger en die zwangerschap is dan heel goed verlopen. Ik heb nu 2 schatjes van dochtertjes dus uiteindelijk toch nog een happy end. Ik hoop dat het voor jou ook zo mag eindigen. Dikke knuffel
Tamara
Tamara
Veel sterkte hoor! Ik kan niet zeggen dat ik weet hoe een miskraam voelt, maar door het constante bruinverlies (dat soms vrij veel is en dan weer bijna weg is) weet ik wel hoe het voelt om je onzeker te voelen over dat baby'tje in je buik. Je wil zo blij zijn, en tegelijk voel je je zo down omdat het niet gaat zoals het zou moeten...
In ieder geval: erover praten helpt! Wij zijn er voor jou...
Sterkte xxx
In ieder geval: erover praten helpt! Wij zijn er voor jou...
Sterkte xxx
- voetballover
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:17 mar 2005, 10:36
- Locatie:leuven (kessel-lo)
Bedankt allemaal voor jullie steun. Daar heb ik heel veel aan. Heb net met mijn gynaecologe gebeld en ik moet woensdag op controle om te zien om alle weefsels er wel uit zijn. Ik hoop van wel. Ik heb die pilletjes gisteren dus genomen, maar heb helemaal geen pijn gehad. Wel nog aanzienlijk wat bloedverlies, maar dat is vandaag al heel wat minder.
Ik hoop dat woensdag alles in orde is en dat we er wer tegenaan kunnen gaan om te klussen. De boel eerst een maandje laten rusten en dan zien we wel wat het wordt. Ik hoop dat ik snel weer een positief berichtje kan plaatsen in de rubriek 'Ik ben net zwanger'.
groetjes cindy
Ik hoop dat woensdag alles in orde is en dat we er wer tegenaan kunnen gaan om te klussen. De boel eerst een maandje laten rusten en dan zien we wel wat het wordt. Ik hoop dat ik snel weer een positief berichtje kan plaatsen in de rubriek 'Ik ben net zwanger'.
groetjes cindy
Hey,
ik wil je heel veel sterkte toewensen in deze toch wel moeilijke periode. Ik heb er niet echt woorden voor, maar weet dat ik heel erg met je meeleef, want zoiets wil niemand meemaken, maar helaas gebeurt het wel...Ik hoop je snel terug mogen te verwelkomen bij de zwangerenclub.
een zeer dikke knuffel
Sofie
ik wil je heel veel sterkte toewensen in deze toch wel moeilijke periode. Ik heb er niet echt woorden voor, maar weet dat ik heel erg met je meeleef, want zoiets wil niemand meemaken, maar helaas gebeurt het wel...Ik hoop je snel terug mogen te verwelkomen bij de zwangerenclub.
een zeer dikke knuffel
Sofie
- greet mama van yoran
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:28 okt 2005, 12:42
- Locatie:Beerse, Turnhout, Antwerpen
- Contacteer:
veel sterkte en dikke knuffels.
grtz greet
grtz greet
fiere mama van yoran & Ylian & Ylenia & ??
fiere meter van dieuwke
http://www.babyforum.be/phpforum_NL/alb ... ser_id=630
fiere meter van dieuwke
http://www.babyforum.be/phpforum_NL/alb ... ser_id=630
- Karen/1982
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:28 okt 2005, 11:18
- Locatie:Tielt
Ik ben net terug van de gynaecoloog en alles is perfect in orde. Mijn baarmoeder is volledig leeg en er staat mij dus geen curettage te wachten. Eindelijk eens goed nieuws. Ik zal nog een tweetal dagen 'last' hebben van licht bloedverlies en daarna is er helemaal geen beletsel om terug te beginnen klussen.
Ik voel mij al twee dagen heel goed. Daar voel ik mij wel een beetje schuldig over. Heb in twee dagen nog geen huilbuien gehad. Daarnet had ik het wel eventjes moeilijk in de wachtkamer van de gynaecoloog. Ik begin te denken dat ik exact een week daarvoor ook daar zat, maar dat ik dan verwachtte goed nieuws te horen. Ik had een beetje een katergevoel. Dan kwam er ook net een vrouw binnen in de wachtkamer die duidelijk zwanger was. Ik denk zo'n zevental maanden. Ja dat kan je natuurlijk verwachten in de wachtkamer van de gynaecoloog. Die had echt een schoon dik buikske en ze was alle geboortekaartjes aan het lezen in de wachtkamer en namen aan het overschrijven die op de kaartjes stonden. Toen had ik het heel even moeilijk, maar da was snel voorbij. Ik was al blij te horen dat we helemaal niet moesten wachten om te klussen en dat ik dat gerust onmiddellijk mocht doen als ik er klaar voor was. Dus we zien wel hoe het afloopt. Ik hoop me vlug terug te kunnen melden bij het zwangerenclubke.
Nogmaals aan iedereen bedankt voor de bemoedigende woorden en de steun.
groetjes cindy
Ik voel mij al twee dagen heel goed. Daar voel ik mij wel een beetje schuldig over. Heb in twee dagen nog geen huilbuien gehad. Daarnet had ik het wel eventjes moeilijk in de wachtkamer van de gynaecoloog. Ik begin te denken dat ik exact een week daarvoor ook daar zat, maar dat ik dan verwachtte goed nieuws te horen. Ik had een beetje een katergevoel. Dan kwam er ook net een vrouw binnen in de wachtkamer die duidelijk zwanger was. Ik denk zo'n zevental maanden. Ja dat kan je natuurlijk verwachten in de wachtkamer van de gynaecoloog. Die had echt een schoon dik buikske en ze was alle geboortekaartjes aan het lezen in de wachtkamer en namen aan het overschrijven die op de kaartjes stonden. Toen had ik het heel even moeilijk, maar da was snel voorbij. Ik was al blij te horen dat we helemaal niet moesten wachten om te klussen en dat ik dat gerust onmiddellijk mocht doen als ik er klaar voor was. Dus we zien wel hoe het afloopt. Ik hoop me vlug terug te kunnen melden bij het zwangerenclubke.
Nogmaals aan iedereen bedankt voor de bemoedigende woorden en de steun.
groetjes cindy
Hey Flupke,
er mag ook eens een beetje goed nieuws bij dat slechte nieuws zijn he. Fijn dat je lichaam zich zo goed herstelt, en dat je er meteen terug voor kan gaan. Ik heb ooit eens gehoord dat je vlak na een miskraam heel vruchtbaar bent, dus wie weet. Ik duim in elk geval voor je.
En je hoeft je helemaal niet schuldig te voelen als je je vrij goed voelt, hoor. Tja en al die zwangeren rondom je, moet idd moeilijk zijn, maar daar ga jij zeker ook terug bij komen te horen!!
nogmaals veel sterkte.
groetjes
Sofie
er mag ook eens een beetje goed nieuws bij dat slechte nieuws zijn he. Fijn dat je lichaam zich zo goed herstelt, en dat je er meteen terug voor kan gaan. Ik heb ooit eens gehoord dat je vlak na een miskraam heel vruchtbaar bent, dus wie weet. Ik duim in elk geval voor je.
En je hoeft je helemaal niet schuldig te voelen als je je vrij goed voelt, hoor. Tja en al die zwangeren rondom je, moet idd moeilijk zijn, maar daar ga jij zeker ook terug bij komen te horen!!
nogmaals veel sterkte.
groetjes
Sofie
- Annubis
- Moderator
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 okt 2005, 15:17
- Locatie:pulderbos(zandhoven)
- Contacteer:
heykes ik ben blij te horen dat alles in orde is . ik kan me voorstellen dat je het even moeilijk had in de wachtkamer . ik heb voor mijn eerste zoontje ook een miskraam gehad en was de maand erachter zwanger van alessio het is vrij snel gegaan.
wie weet zijn we binnekort wel tesamen zwanger kunnen we tesamen aftellen . ik duim alvast voor je
wie weet zijn we binnekort wel tesamen zwanger kunnen we tesamen aftellen . ik duim alvast voor je
ALESSIO(16/09/2003) EDWARDO(13/06/2005) EN IMILIO(19/09/2006)
bedankt sofie,
Ik vond het wel een beetje raar bij de gynaecologe. Ze zei dus dat alles was afgstoten en dat het baarmoederslijmvlies terug mooi dun was; Er was helemaal niets meer te bespeuren. Net of er is nooit iets geweest. Uit medisch oogpunt zei ze zelfs dat er helemaal geen reden is om mijn eerste menstruatie af te wachten. Als ik er emotioneel klaar voor was, mocht ik er gerust voor gaan.
Ik heb haar dan ook gevraagd of ze vorige week al dacht dat het slecht ging aflopen. Ze zei dus dat ze inderdaad zo'n vermoeden had. Ze had toen gezegd dat het kon zijn dat ik 1 week minder lang zwanger was. Maar ik had daar mijn bedenkingen bij. Wat ik wist exact wanneer we geklust had. 1 keer maar in twee weken omdat ik met de griep heb gezeten. Het kon dus niet anders dan dat het toen gebeurd is. Ook heb ik een testje gedaan toen ik 2 dagen over tijd was, maar als ik zogezegd 1 week minder lang zwanger zou zijn dan kon dat testje toen nog niet positief geweest zijn. Dat waren dus al twee redenen waarom ik het vorige week niet uit mijn hoofd kreeg dat het wel eens verkeerd zou kunnen aflopen. Ondanks alle steun en geruststellingen die ik hier kreeg. Ik was me er precies al op aan het voorbereiden. Ik vond mijn gynaecologe vorige week nogal cru, maar achteraf gezien toch maar beter zo. Ze heeft me geen valse hoop gegeven. Vandaag was ze heel vriendelijk en begripvol. Dus ik denk toch dat ik haar zal aanhouden als gynaecologe.
groetjes cindy
Ik vond het wel een beetje raar bij de gynaecologe. Ze zei dus dat alles was afgstoten en dat het baarmoederslijmvlies terug mooi dun was; Er was helemaal niets meer te bespeuren. Net of er is nooit iets geweest. Uit medisch oogpunt zei ze zelfs dat er helemaal geen reden is om mijn eerste menstruatie af te wachten. Als ik er emotioneel klaar voor was, mocht ik er gerust voor gaan.
Ik heb haar dan ook gevraagd of ze vorige week al dacht dat het slecht ging aflopen. Ze zei dus dat ze inderdaad zo'n vermoeden had. Ze had toen gezegd dat het kon zijn dat ik 1 week minder lang zwanger was. Maar ik had daar mijn bedenkingen bij. Wat ik wist exact wanneer we geklust had. 1 keer maar in twee weken omdat ik met de griep heb gezeten. Het kon dus niet anders dan dat het toen gebeurd is. Ook heb ik een testje gedaan toen ik 2 dagen over tijd was, maar als ik zogezegd 1 week minder lang zwanger zou zijn dan kon dat testje toen nog niet positief geweest zijn. Dat waren dus al twee redenen waarom ik het vorige week niet uit mijn hoofd kreeg dat het wel eens verkeerd zou kunnen aflopen. Ondanks alle steun en geruststellingen die ik hier kreeg. Ik was me er precies al op aan het voorbereiden. Ik vond mijn gynaecologe vorige week nogal cru, maar achteraf gezien toch maar beter zo. Ze heeft me geen valse hoop gegeven. Vandaag was ze heel vriendelijk en begripvol. Dus ik denk toch dat ik haar zal aanhouden als gynaecologe.
groetjes cindy