ik hoop dat er hier mensen zijn die me een beetje kunnen helpen of raad geven watn ik voel me echt heel slecht ik kan precies niet volledig gelukkig zijn er staat altijd iets in de weg dat gevoel heb ik echt enorm.
alvast bedankt iedereen
graag nog een tweede kindje
Moderators:Welcome, Moderators
hallo onze dochter is net 2 jaar geworden en heb al een tijdje het gevoel dat ik graag een tweede kindje wil ik heb het een tijdje onderdrukt omdat men vriend dit niet ziet zitten maar het gevoel komt elke keer terug en dan ben ik echt heel verdrietig omdat ik er niet kan over praten met men vriend want die wil het toch niet begrijpen hij heeft dat gevoel niet hij vind geld belangrijker dan een gezin maar ik blijf wel met het gevoel zitten dat ik iets enorm mis in men leven en dat doet echt pijn en ik heb al vanalles gedaan om men vriend te overtuigen maar hij luister niet eens hij zegt nee en ja je moet met twee zijn he ik weet echt niet meer wat ik moet doen maar het is men grootste wens om een tweede kindje te hebben ik ben altijd allen geweest en vond dat heel erg ik wil onze dochter een broertje of zusje geven
ik hoop dat er hier mensen zijn die me een beetje kunnen helpen of raad geven watn ik voel me echt heel slecht ik kan precies niet volledig gelukkig zijn er staat altijd iets in de weg dat gevoel heb ik echt enorm.
alvast bedankt iedereen
ik hoop dat er hier mensen zijn die me een beetje kunnen helpen of raad geven watn ik voel me echt heel slecht ik kan precies niet volledig gelukkig zijn er staat altijd iets in de weg dat gevoel heb ik echt enorm.
alvast bedankt iedereen
-
saardientje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:07 okt 2006, 23:25
Re: graag nog een tweede kindje
elke schreef:hallo onze dochter is net 2 jaar geworden en heb al een tijdje het gevoel dat ik graag een tweede kindje wil ik heb het een tijdje onderdrukt omdat men vriend dit niet ziet zitten maar het gevoel komt elke keer terug en dan ben ik echt heel verdrietig omdat ik er niet kan over praten met men vriend want die wil het toch niet begrijpen hij heeft dat gevoel niet hij vind geld belangrijker dan een gezin maar ik blijf wel met het gevoel zitten dat ik iets enorm mis in men leven en dat doet echt pijn en ik heb al vanalles gedaan om men vriend te overtuigen maar hij luister niet eens hij zegt nee en ja je moet met twee zijn he ik weet echt niet meer wat ik moet doen maar het is men grootste wens om een tweede kindje te hebben ik ben altijd allen geweest en vond dat heel erg ik wil onze dochter een broertje of zusje geven
ik hoop dat er hier mensen zijn die me een beetje kunnen helpen of raad geven watn ik voel me echt heel slecht ik kan precies niet volledig gelukkig zijn er staat altijd iets in de weg dat gevoel heb ik echt enorm.
alvast bedankt iedereen
hey het is misschien raar hé, maar als je er met hem echt niet over kunt praten moet je hem eens een brief schrijven met wat je denkt en voelt. heb al gemerkt dat dit echt helpt. normaal gaan ze er dan zelf over beginnen nadenken...
Hey Elke,
Ik herken mij zo in jou verhaal...en ik kan je maar één raad geven, erin blijven geloven en er blijven over babbelen...
Mijn ventje was ook niet de gemakkelijkste...voordat ons dochtertje er was heb ik 5 lange jaren moeten zagen om aan kindjes te beginnen...hij zag het ofwel nog niet zitten, ofwel had hij bang, enfin elke keer was er wel een excuus...heb meerder maal per jaar het gesprek weer op tafel gegooid, en telkens probeerde ik hem mijn gevoelens en gedachten uit te leggen, na elk gesprek boekte ik kleine vooruitgangen, tot verlede jaar in februari, toen heeft hij toegestemd, ik dolgelukkig en als resultaat exact 1 jaar later werd ons prachtig dochtertje geboren met alles erop en eraan...
Het heeft me veel zweet gekost, en veel gesprekken...en jou gevoel ken ik zo goed, je ongelukkig voelen, de moed die weg is, geen hoop meer hebben om verandering in te krijgen...jou droom zien verwoest worden, en vooral het gevoel dat je vriend of man jou niet verstaat en je niet wil verstaan, ik vroeg me altijd af wie de egoïst was, ik of hij...
Uiteindelijk heb ik er de moed ingehouden, en ben ik blijven hopen ook al was het moeilijk...uiteindelijk heb ik begrepen waar mijn vriend moeilijk mee had...en samen hebben we eraan gewerkt...
Nu is mijn dochtertje 9 maanden oud en het begint weer te kriebelen, nu op dit moment zegt mijn verstand nog neen, maar binnen 2 jaar zie ik het zeker zitten om het terug te proberen...eerst was mijn vriend weer niet akkoord, maar nu ongeveer 1 week geleden hebben we weer zo'n gesprek gehad, want ermee bezig ben ik al, en heeft hij al toegestemd om aan een tweede te beginnen in januari 2010...dan zijn we juist 10 jaar samen...
Dit allemaal om jou de raad te geven de moed niet te verliezen, en erin te blijven geloven...blijven praten...dat is de enige oplossing en zeker je gevoelen en gedachten uit te leggen...dat hij verstaat wat je meemaakt...en misschien ook zien waarom hij niet wil en zo samen aan te werken...
Ik moet toegeven dat ik zijn "ja" aan een collega van hem te danken heb...zij heeft met hem staan praten over kindjes en de aantal...zij heeft er ook 2 met 3 jaar leeftijdverschil, en blijkbaar heeft zij de juiste woorden gevonden om hem van gedacht te doen veranderen...eigenlijk hebben ze niet veel nodig om van gedacht te veranderen, er moet gewoon de goeie woorden gevonden worden...Maar dat is zeker niet makkelijk...
Hou moed, en veel succes voor de toekomst...
Ik herken mij zo in jou verhaal...en ik kan je maar één raad geven, erin blijven geloven en er blijven over babbelen...
Mijn ventje was ook niet de gemakkelijkste...voordat ons dochtertje er was heb ik 5 lange jaren moeten zagen om aan kindjes te beginnen...hij zag het ofwel nog niet zitten, ofwel had hij bang, enfin elke keer was er wel een excuus...heb meerder maal per jaar het gesprek weer op tafel gegooid, en telkens probeerde ik hem mijn gevoelens en gedachten uit te leggen, na elk gesprek boekte ik kleine vooruitgangen, tot verlede jaar in februari, toen heeft hij toegestemd, ik dolgelukkig en als resultaat exact 1 jaar later werd ons prachtig dochtertje geboren met alles erop en eraan...
Het heeft me veel zweet gekost, en veel gesprekken...en jou gevoel ken ik zo goed, je ongelukkig voelen, de moed die weg is, geen hoop meer hebben om verandering in te krijgen...jou droom zien verwoest worden, en vooral het gevoel dat je vriend of man jou niet verstaat en je niet wil verstaan, ik vroeg me altijd af wie de egoïst was, ik of hij...
Uiteindelijk heb ik er de moed ingehouden, en ben ik blijven hopen ook al was het moeilijk...uiteindelijk heb ik begrepen waar mijn vriend moeilijk mee had...en samen hebben we eraan gewerkt...
Nu is mijn dochtertje 9 maanden oud en het begint weer te kriebelen, nu op dit moment zegt mijn verstand nog neen, maar binnen 2 jaar zie ik het zeker zitten om het terug te proberen...eerst was mijn vriend weer niet akkoord, maar nu ongeveer 1 week geleden hebben we weer zo'n gesprek gehad, want ermee bezig ben ik al, en heeft hij al toegestemd om aan een tweede te beginnen in januari 2010...dan zijn we juist 10 jaar samen...
Dit allemaal om jou de raad te geven de moed niet te verliezen, en erin te blijven geloven...blijven praten...dat is de enige oplossing en zeker je gevoelen en gedachten uit te leggen...dat hij verstaat wat je meemaakt...en misschien ook zien waarom hij niet wil en zo samen aan te werken...
Ik moet toegeven dat ik zijn "ja" aan een collega van hem te danken heb...zij heeft met hem staan praten over kindjes en de aantal...zij heeft er ook 2 met 3 jaar leeftijdverschil, en blijkbaar heeft zij de juiste woorden gevonden om hem van gedacht te doen veranderen...eigenlijk hebben ze niet veel nodig om van gedacht te veranderen, er moet gewoon de goeie woorden gevonden worden...Maar dat is zeker niet makkelijk...
Hou moed, en veel succes voor de toekomst...
Ja, hier ook een gelijkaardig verhaal. Bij mijn man was er bij elk kind even doordrammen van mij nodig om eraan te beginnen. Na 2 had hij iets van : nu is het wel genoeg, maar uiteindelijk, na 5 jaar is er toch nog een derde gekomen!
De kriebel gaat bij mij wel niet weg...dus misschien nog een vierde?
De kriebel gaat bij mij wel niet weg...dus misschien nog een vierde?
Wat saardientje heb ik ook dikwijls gedaan, maar dan voor alles...ik kan namelijk beter mijn emoties schrijven dat vertellen...
Dat maakte heel lange brieven soms maar het deed deugt om het van me af te schrijven, en ik kon het herlezen en herformuleren zoals ik het zelf wou...dit geef je ook meer tijd om alles in detail op te schrijven en niets te vergeten...
En zo kan je vriend ook rustig de tijd nemen om het te lezen, te begrijpen en erover na te denken...
Dat maakte heel lange brieven soms maar het deed deugt om het van me af te schrijven, en ik kon het herlezen en herformuleren zoals ik het zelf wou...dit geef je ook meer tijd om alles in detail op te schrijven en niets te vergeten...
En zo kan je vriend ook rustig de tijd nemen om het te lezen, te begrijpen en erover na te denken...
bedankt voor de goede raad ik ga hem zeker volgen.
mijn vriend ziet het niet zitten omwille van het financiele ik ben niet aan het werk en heb maar een heel kleine dop ik denk het minimum en dat houd hem tegen maar ik zou graag iets van thuiswerk doen of ergens halftijds werken maar ik vind het heel moeilijk om zoiets te vinden en zeker voor thuis iets te doen daar vind ik echt niets van ik ben zelfs bereid om een deel van mezelf op te geven voor nog een kindje het is echt men grootste droom en hopelijk kan ik hem overtuigen want voel me echt rot ben blij dat ik er hier nog kan over praten en dat er mensen zin die dit begrijpen het doet echtgoed om er over te praten.
iedereen echt bedankt
mijn vriend ziet het niet zitten omwille van het financiele ik ben niet aan het werk en heb maar een heel kleine dop ik denk het minimum en dat houd hem tegen maar ik zou graag iets van thuiswerk doen of ergens halftijds werken maar ik vind het heel moeilijk om zoiets te vinden en zeker voor thuis iets te doen daar vind ik echt niets van ik ben zelfs bereid om een deel van mezelf op te geven voor nog een kindje het is echt men grootste droom en hopelijk kan ik hem overtuigen want voel me echt rot ben blij dat ik er hier nog kan over praten en dat er mensen zin die dit begrijpen het doet echtgoed om er over te praten.
iedereen echt bedankt
-
saardientje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:07 okt 2006, 23:25
hey sardientje
hier nog altijd hetzelfde ik ben nu aan het proberen een brief te schrijven maar het lukt niet echt goed als men vriend nee zegt dan blijft dat meestal ook zo en dat maakt he zo moeilijk
ik wil echt zo graag nog een kindje
ik zekf denk niet dat een tweede financieel zo veel meer vraagt als we nu nog een kindje nemen dan is onze dochter al uit de pampers en ze drinkt ook geen speciale melk meer dat blijft dan toch gewoon hetzelfde of ben ik daar verkeerd in
het zou me echt goed doen moest hij ja zeggen het is echt men grootst wens
ik ben toch blij dat ik er hier kan over praten
hroeten elke
hier nog altijd hetzelfde ik ben nu aan het proberen een brief te schrijven maar het lukt niet echt goed als men vriend nee zegt dan blijft dat meestal ook zo en dat maakt he zo moeilijk
ik wil echt zo graag nog een kindje
ik zekf denk niet dat een tweede financieel zo veel meer vraagt als we nu nog een kindje nemen dan is onze dochter al uit de pampers en ze drinkt ook geen speciale melk meer dat blijft dan toch gewoon hetzelfde of ben ik daar verkeerd in
het zou me echt goed doen moest hij ja zeggen het is echt men grootst wens
ik ben toch blij dat ik er hier kan over praten
hroeten elke
-
saardientje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:07 okt 2006, 23:25
hey sardientje
ik zekf denk niet dat een tweede financieel zo veel meer vraagt als we nu nog een kindje nemen dan is onze dochter al uit de pampers en ze drinkt ook geen speciale melk meer dat blijft dan toch gewoon hetzelfde of ben ik daar verkeerd in
nee, je hebt gelijk. en als het terug een meisje zou zijn kan je haar kleertjes doorgeven hé. je kan ook via een gekende veilingsite 2dehands spullen kopen, daar bespaar je enorm veel mee. je kan ook besparen op eten-drinken. je kan naar goedkopere winkels gaan hé. zo doen wij hier dat ook.
ik hoop dat je man tijd neemt om je brief te lezen
of zeg dat je bereid bent om te gaan werken ofzo? dan komt er in ieder geval meer centjes binnen en zou dit geen probleem meer mogen zijn.
ik hoop voor jou dat het allemaal beter wordt
ik zekf denk niet dat een tweede financieel zo veel meer vraagt als we nu nog een kindje nemen dan is onze dochter al uit de pampers en ze drinkt ook geen speciale melk meer dat blijft dan toch gewoon hetzelfde of ben ik daar verkeerd in
nee, je hebt gelijk. en als het terug een meisje zou zijn kan je haar kleertjes doorgeven hé. je kan ook via een gekende veilingsite 2dehands spullen kopen, daar bespaar je enorm veel mee. je kan ook besparen op eten-drinken. je kan naar goedkopere winkels gaan hé. zo doen wij hier dat ook.
ik hoop dat je man tijd neemt om je brief te lezen
of zeg dat je bereid bent om te gaan werken ofzo? dan komt er in ieder geval meer centjes binnen en zou dit geen probleem meer mogen zijn.
ik hoop voor jou dat het allemaal beter wordt
Ik heb hier ook zo een radicale man in huis...
Hij ziet het ook absoluut niet zitten om een tweede kindje te krijgen.
Hij heeft een schrik opgedaan omwille van mijn ellendige bevalling en ik krijg het absoluut niet uit zijn hoofd gepraat.
Eigenlijk denk ik niet meer zo vaak aan een tweede.
Hij heeft mij eigenlijk omgepraat. Ik ben echt gelukkig met Lowie.
Maar ik kan best begrijpen hoe je je voelt.
Het laat je blijkbaar niet los.
Je dochtertje is nog jong hé, je hebt nog tijd genoeg je man te overtuigen. Ik doe er de moeite niet voor, omdat ik er eigenlijk zelf niet voor 100% achtersta.
Maar ik weet zeker, mocht hij er een tweede bijwillen, dan ging ik er direct voor!!!!
Hij ziet het ook absoluut niet zitten om een tweede kindje te krijgen.
Hij heeft een schrik opgedaan omwille van mijn ellendige bevalling en ik krijg het absoluut niet uit zijn hoofd gepraat.
Eigenlijk denk ik niet meer zo vaak aan een tweede.
Hij heeft mij eigenlijk omgepraat. Ik ben echt gelukkig met Lowie.
Maar ik kan best begrijpen hoe je je voelt.
Het laat je blijkbaar niet los.
Je dochtertje is nog jong hé, je hebt nog tijd genoeg je man te overtuigen. Ik doe er de moeite niet voor, omdat ik er eigenlijk zelf niet voor 100% achtersta.
Maar ik weet zeker, mocht hij er een tweede bijwillen, dan ging ik er direct voor!!!!
wij zijn daar direct in overeen gekomen: 2 kindjes.
Had ik nu gezegd: we houden het bij 1, dan was het ook goed geweest. Maar ik heb dus nooit moeten aandringen voor een tweede.
De enige voorwaarde was dat er liefst niet teveel leeftijdsverschil tussenzat. En dat luktte dus ook
Als je echt een tweede wil, probeer er zoveel mogelijk over te praten met je man/vriend.
Later ga je er anders mss spijt van hebben...
Veel succes!!
Had ik nu gezegd: we houden het bij 1, dan was het ook goed geweest. Maar ik heb dus nooit moeten aandringen voor een tweede.
De enige voorwaarde was dat er liefst niet teveel leeftijdsverschil tussenzat. En dat luktte dus ook
Als je echt een tweede wil, probeer er zoveel mogelijk over te praten met je man/vriend.
Later ga je er anders mss spijt van hebben...
Veel succes!!
Mama van Yana (11/2/04 om 14.33u) en Milan (6/6/05 om 6.11u).
Gelukkig getrouwd met Filip sinds 21/9/2001.
20/12/07: Laura is geboren!!
Gelukkig getrouwd met Filip sinds 21/9/2001.
20/12/07: Laura is geboren!!
Ik wil het toch ook even "opnemen" voor de andere kant, de kant van de twijfelaar.
Hier bij ons is het omgekeerd. Mijn vriend was er steeds heel hard klaar voor, en ik niet.
En ik begon mij soms serieus op te jagen als hij er weer over begon.
Ok, je moet er zeker en vast over praten, maar forceren helpt ook niet.
Ik ben nu zwanger van ons tweede. Had het van mij afgelegen, hadden we zeker nog een half jaar gewacht. Maar hij wou dolgraag NU een tweede kindje. En hij bleef er maar over zagen en klagen ...
Uiteindelijk ben ik overstag gegaan, omdat hij het veel harder wel wou dan ik niet.
Maar nu denk ik er nog vaak aan, als ik naar mijn buikje kijk, dat ik er toch nog altijd niet voor 100 % achter sta.
Hier bij ons is het omgekeerd. Mijn vriend was er steeds heel hard klaar voor, en ik niet.
En ik begon mij soms serieus op te jagen als hij er weer over begon.
Ok, je moet er zeker en vast over praten, maar forceren helpt ook niet.
Ik ben nu zwanger van ons tweede. Had het van mij afgelegen, hadden we zeker nog een half jaar gewacht. Maar hij wou dolgraag NU een tweede kindje. En hij bleef er maar over zagen en klagen ...
Uiteindelijk ben ik overstag gegaan, omdat hij het veel harder wel wou dan ik niet.
Maar nu denk ik er nog vaak aan, als ik naar mijn buikje kijk, dat ik er toch nog altijd niet voor 100 % achter sta.
ik versta het zeker dat je niemand kan forceren maar mijn vriend is op dat punt wel heel erg egoistis hij wil niet dan moet ik me er maar bij neerleggen het is echt men grootste droom moet ik die dan zomaar opgeven omdat hij bang heeft het financieel niet aan te kunnen financieel kan je veel geven en nemen he je kan merkkleding kopen of naar de "een winkelketen" gaan waar het even mooi is en zeker niet zo duur
ja kan in de "grootwarenhuis" gaan winkelen of in den "goedkope winkelketen" maakt toch niet uit het is eve lekker en ons eerste kindje is dan al uit de pampers en ze is al van de poeder melk dat scheelt dan toch ook het blijft gewoon hetzelfde
zo denk ik erover mss ben ik daar verkeerds in maar men vriend wil het zo niet zien
moesten we nu ook met een tweede een jonge hebben dan zouden we heel veel kleding op de lijst kunnen zetten want we hebben alle grote stukken nog van onze dochter
enkel een kamer dat zouden we dan nog wel moeten hebben maar ja je krijgt dan ook het kraamgeld nog he
en tegenwoordig doen veel mensen toch een pamperrekening open he dat scheelt dan toch ook al veel
ik hoop echt dat ik nog een tweede kindje krijg want voel me echt heel ongelukkig en niet compleet
groetjes elke
ja kan in de "grootwarenhuis" gaan winkelen of in den "goedkope winkelketen" maakt toch niet uit het is eve lekker en ons eerste kindje is dan al uit de pampers en ze is al van de poeder melk dat scheelt dan toch ook het blijft gewoon hetzelfde
zo denk ik erover mss ben ik daar verkeerds in maar men vriend wil het zo niet zien
moesten we nu ook met een tweede een jonge hebben dan zouden we heel veel kleding op de lijst kunnen zetten want we hebben alle grote stukken nog van onze dochter
enkel een kamer dat zouden we dan nog wel moeten hebben maar ja je krijgt dan ook het kraamgeld nog he
en tegenwoordig doen veel mensen toch een pamperrekening open he dat scheelt dan toch ook al veel
ik hoop echt dat ik nog een tweede kindje krijg want voel me echt heel ongelukkig en niet compleet
groetjes elke
-
saardientje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:07 okt 2006, 23:25
ik heb hem open en bloot op de kast gelegd en hij heeft er naar gekeke, 1 seconde en dan terug gelegd en hij zegt er helemaal nietrs op maar hij heeft hem wel gezien maar de moeite niet gedaan om te lezen omdat hij weet over wat he gaat
ik moet nu maandag naar de gynicologe omdat ik verschrikkelijk veel pijn heb bij mijn regelels en het word elke maand erger en kan dan gewoon niet meer recht staan moet zeker 8 bruffens nemen per dag
den dokter had al aangeraden om een spiraal te laten steken zodat ikmen regels minder of zels niet meer krijg maar dat minderd ook de kans op nog een kindje en daarom wilde ik dat niet laten doen maar ik kan zo ook niet meer blijven lopen weet gewoon niet meer wat ik moet doen wou men vriend nu nog maar een kindje dan kon ik het naa die zwangerschap toch laten doen en dan moest ik zoveel pijn niet meer hebben want het wordt nu toch echt lastig gistere kon ik gewoon niet meer rechtstaan
groeten elke
ik moet nu maandag naar de gynicologe omdat ik verschrikkelijk veel pijn heb bij mijn regelels en het word elke maand erger en kan dan gewoon niet meer recht staan moet zeker 8 bruffens nemen per dag
den dokter had al aangeraden om een spiraal te laten steken zodat ikmen regels minder of zels niet meer krijg maar dat minderd ook de kans op nog een kindje en daarom wilde ik dat niet laten doen maar ik kan zo ook niet meer blijven lopen weet gewoon niet meer wat ik moet doen wou men vriend nu nog maar een kindje dan kon ik het naa die zwangerschap toch laten doen en dan moest ik zoveel pijn niet meer hebben want het wordt nu toch echt lastig gistere kon ik gewoon niet meer rechtstaan
groeten elke
Een tweede kindje is financieel niet zo veel meer belastend hoor.. 't Zijn keuzes die je moet maken.. Vooral liefde en goede zorgen zijn belangrijk.
Kleertjes kan je al doorgeven, en wie weet, krijg je er wel van vrienden ..
Als je borstvoeding geeft, spaar je ook al geld uit.
Als je thuisblijft, moet je al geen opvang betalen en je kan je kindjes tot een bepaalde leeftijd inbrengen op je belastingsaangifte.. Je krijgt meer kindergeld..
Zoek goede argumenten, het is leuker als jullie dochter een vriendje heeft en leert delen, of later als jullie er niet meer zijn,...
Jullie komen er wel uit!
Kleertjes kan je al doorgeven, en wie weet, krijg je er wel van vrienden
..Als je borstvoeding geeft, spaar je ook al geld uit.
Als je thuisblijft, moet je al geen opvang betalen en je kan je kindjes tot een bepaalde leeftijd inbrengen op je belastingsaangifte.. Je krijgt meer kindergeld..
Zoek goede argumenten, het is leuker als jullie dochter een vriendje heeft en leert delen, of later als jullie er niet meer zijn,...
Jullie komen er wel uit!
