Zo stel ik bepaalde regels op, waar ze zich aan moet houden. Niet dat dit superstreng is. Een voorbeeld: de kasten niet leeghalen, aan tafel zitten om te eten,... . Ik vind dit toch niet overdreven streng of wel? Het probleem zit hem meer bij de papa en grootouders: die laten ALLES toe. Ik word er soms horendol van.
Onlangs was ze op een kussen (in de zetel) aan het tekenen met een potlood bij mijn schoonma en ze mocht gewoon verder doen??Bij papa idem dito. Resultaat: als ik samen met papa thuisben, zoekt ze steevast papa's gezelschap op. Als ik vraag om te komen of ik wil haar vastpakken, moet ze niets van me hebben en huilt ze histerisch.
Ik bedoel, ik begrijp haar wel. Ik zou ook de kant kiezen van de persoon die me alles toelaat en die me geen verbod oplegt, maar is dit een goede opvoeding voor je kind?? Volgens mij heeft een kind regels nodig.
Al maanden probeer ik dit uit te leggen aan mijn man, maar tot op de dag van vandaag zonder resultaat. Ja, behalve één dan: ruzie!
Ik hoop echt dat iemand me een beetje raad kan geven, want ik weet anders niet wat ik moet doen.
Ik persoonlijk heb liever dat Mila kwaad wordt en het zo leert, dan dat ik haar altijd haar zin geef om die scènes te vermijden.. Want zo leert ze het uiteindelijk niet hé! Ze heeft natuurlijk ook bepaalde regels waar ze zich aan moet houden, maar af en toe tegenpruttelen kan geen kwaad.. Liever zo dan alles volgzaam te doen en braaf te knikken! Een meid met pit! 
