waar moet ik beginnen.....
Tgaat dus overt werk. Daar krijg ik geen begrip voor mijn zwangerschap.
Er zijn al weken, maar echt weken zieken en dus volk tekort. Bijgevolg, moeten wij de diensten die open blijven liggen opvangen. En dat was allemaal voor de verkiezingen (bij de post zijn dat een van de drukste periodes)
En nu de verkiezingen voorbij zijn, komen ze allemaal stilletjes uit zieken verlof. De een was echt ziek en de ander werkziek (omwille van die drukke periode)
Dus kunne we eindelijk terug een beetje ademhalen, dacht ik. Want zelf heb ik ook al heel veel zaterdagen extra moeten werken en overwerken.
Vandaag vraag ik 1 dagje verlof voor 28 juni. Das goed zegt mijn baas, ik zet u in rust (overuren terugnemen) Ik zeg, nee, ik wil graag verlof, dat heeft iedereen wel verdiend zei ik, jama, zegt hij, ik zet u in rust. Ik zeg, dan kunnen ze me smorgens om 4uur bellen om te zeggen dat ik kan gaan werken als er weer zieken zijn. Dan heb ik nog niks. Jama, antwoordt mijne baas, als ze u niet bellen hebt ge toch verlof?
Echt, ik was ongelooflijk kwaad!!! Stank voor dank noem ik dat.
En dat heb je nog het onbegrip van de meeste collega's omdat je zwanger bent.
En dan vertel je dat tegen je ma (kwestie van stoom af te laten) zegt die me doodleuk, ja dat komt ervan als je altijd ja knikt
Daar had ik echt geen behoefte aan om dat te horen!
En dan nog iets. toen Marie eens ziek was en ik 1 dag omstandigheidsverlof heb genomen waren de collega's kwaad op me en dat kon niet en blablabla....
Maar iets ervoren nam er een andere collega omstandigheidsverlof om zijne auto naar de keuring te gaaan?????????????????, En daar werd niets op gezegd!!!!!
Woest ben ik er van op dit moment! Sorry, moest het even vertellen....
Laat u niet op uw kop zitten... Jij, als zwangere, hebt ook rechten. En als ik jou was, zou ik zeker aangepast werk vragen.
