bij vreemden

Mieke · Bericht door **Mieke** » 04 sep 2006, 13:36

Marie is een heel braaf en rustig meisje. Alleen, als we ergens naar toe moeten, is het precies alsof ze merkt dat ze bij iemand anders. ZE geraakt dan helemaal over haar toeren. Gisteren heeft ze haar eigen volledig hees geschreeuwd op een kwartier tijd.

Ik kreeg ze maar niet getroost. En daar zaten we dan. Mijn goesting was dadelijk over en wilde het liefst van al naar huis gaan. We zijn toen een hele wandeling gaan maken, ze heeft toen goed geslapen, maar we komen terug binnen bij die mensen en tis weer van dat. Maar vreemd genoeg, op haar babyborrel was ze eigenlijk vrij rustig en toen hingen constant mensen boven haar.
Kan het zijn dat ze dit al merkt? Zoja, wat kan ik hieraan doen? Regelmatig met haar naar vreemde omgevingen gaan of thuisblijven? Met thuisblijven word ze het zeker niet gewoon maar langs de andere kant, bij vreemden krijg ik ze niet getroost en mijn hart breekt telkens ik haar zo hoor schreeuwen. Alle tips zijn welkom!

Schorpioentje73 · Bericht door **Schorpioentje73** » 04 sep 2006, 14:00

dat ligt wel moeilijk he, je zou niet weten wat het beste doen
maar met thuis te blijven zal ze het idd nooit gewoon worden, en dan kunnen jullie nooit ergens naartoe met haar, en dat zal ook wel de bedoeling niet zijn denk ik
dus vrees ik, effe door de zure appel bijten en volhouden
je kan misschien af en toe es ergens gaan, waar veel volk is, eerste keer kwartierke, 2de keer wat langer, ale, misschien stom maar tis maar een idee, kan anders ook niet echt iets bedenken
en ja, ze zien het idd al wel zenne waar ze zijn
wij zijn net terug van reis, op camping, Shayenzo was er steeds goed gezind, was veel buiten, zag veel beweging, ook mensen, en toen we thuiskwamen, amaai, precies een donderwolk voor 2 dagen

nu begint hij weer iets beter gezind te zijn

dus ze beseffen het duidelijk wel he

sandy · Bericht door **sandy** » 04 sep 2006, 14:33

Yana had dat ook. Je kon niet naar haar kijken als vreemde en het was schreeuwen

Thuisblijven is geen optie, want je moet ze het ook een beetje gewend maken. Ze nu ergens achterlaten zou ik zeker niet doen, want dan heb je kans dat ze haar in de steek gelaten zal voelen.
Het is een periode dat de meeste kindjes doormaken, en het gaat wel over...

goortjes · Bericht door **goortjes** » 04 sep 2006, 14:52

ja, die beseft dat echt al wel.
Ons meisje heeft dat ook heel eventjes gehad
maar was vrij snel over
je moet er gewoon mee onder de mensen komen
dan leert ze het het snelste
maar daar zullen dan de nodige huilbuitjes wel even bij zijn, vrees ik

Saartje · Bericht door **Saartje** » 04 sep 2006, 22:45

Wij hebben het ons dochtertje van de eerste momenten gewoon gemaakt om op vreemde plaatsen te komen en regelmatig vreemde mensen te zien. En dat heeft zijn vruchten afgeworpen, ze is van niks of niemand bang, je kan haar overal mee naartoe nemen. Ze lacht zelfs op wildvreemde mensen.
Misschien kan je best regelmatig eens bij vrienden of zo op bezoek gaan, die ze nog niet gezien heeft en zo kan ze misschien stilletjes aan wennen aan vreemden. Geleidelijk aan zal het wel beteren.

Katharina · Bericht door **Katharina** » 05 sep 2006, 10:01

Van toen AnaÃƒÂ¯s zo klein was herinner ik me dat zo goed niet of ze dan bang was...
Maar ze heeft dat wel eens gehad toen ze al 8 maanden of zoiets was...dat ze een beetje vreemd was van mensen die ze niet iedere dag zag...Zo begon ze te wenen bij mijn moeder, vader, terwijl ze dat voordien nooit deed...
Dat was ook weer zo'n periode die voorbij is gegaan...

goortjes · Bericht door **goortjes** » 05 sep 2006, 10:17

op die leeftijd, Katharina, krijgen de meeste dat idd. Bij onze niels viel dat mee, maar mijn neefje had dat enorm erg

Maar die hele kleintjes kunnen dat ook hebben, vanaf dat die goed kunnen zien...

Katharina · Bericht door **Katharina** » 05 sep 2006, 10:30

Ja die kleintjes kunnen dat inderdaad ook al merken he, dat het hun mama of papa niet is....

goortjes · Bericht door **goortjes** » 05 sep 2006, 10:32

ja, al heel goed hoor!!!

Katharina · Bericht door **Katharina** » 05 sep 2006, 10:35

goortjes schreef:ja, al heel goed hoor!!!

Das raar he maar ik herinner mij die kleine dingen maar weinig van AnaÃƒÂ¯s...En er zijn dan weer dingen die je nooit vergeet....

goortjes · Bericht door **goortjes** » 05 sep 2006, 10:38

dat heb ik ook wel eens hoor, dat ons brittje nu iets doet en dat ik me afvraag: hoe deed onze niels dat?
En andere dingen die staan zo op je netvlies gebrand...
grappig hÃƒÂ©

Katharina · Bericht door **Katharina** » 05 sep 2006, 10:46

goortjes schreef:dat heb ik ook wel eens hoor, dat ons brittje nu iets doet en dat ik me afvraag: hoe deed onze niels dat?
En andere dingen die staan zo op je netvlies gebrand...
grappig hÃƒÂ©

Ja, maar misschien beter zo...stel je voor dat mijn moeder van ieder van ons alles zou moeten onthouden hebben....ocharme haar hoofd

Ze weet van ieder van ons wel het een en ander hoor...

goortjes · Bericht door **goortjes** » 05 sep 2006, 10:57

ja, ocharme jullie moeder anders

Tatty · Bericht door **Tatty** » 05 sep 2006, 11:10

Kyana begint niet te wenen op een vreemde plaats maar wel als het heel druk is rond haar. Op haar doopfeest heeft ze heel de dag gehuild

Tips kan ik niet geven want weet zelf niet altijd wat te doen. Ze is ook heel de dag bij mij alleen. Het is meestal rustig in huis dus ja. Volgende maand moet ze voor het eerst naar de creche

Hopelijk leert ze de drukte dan een beetje gewoon worden.

goortjes · Bericht door **goortjes** » 05 sep 2006, 12:53

drukte, dat is echt bij vele kindjes hoor dat ze daar niet tegenkunnen
Vrij normaal
Onze niels kon dat ook niet
en ons brittje die groeit op met lawaai
ah ja, grote broer maak nogal veel tamtam met momenten

Annubis · Bericht door **Annubis** » 05 sep 2006, 14:59

met alessio kon ik overal komen maar onzen edwardo is daar nen moeilijkere in . hij wilt alleen bij de grootouders of hier thuis voor de rest is hij overal onwennig en helemaal uit zijn doening.

falderie · Bericht door **falderie** » 08 sep 2006, 22:41

Marith heeft da nu ook al een dag of twee, toen oma en opa er naar keken en wa tegen bezig waren ging haar lipje aan het trillen en begon ze daarna hartverscheurend te wenen. En als ze mij ziet, is da op slag weer gedaan. Voelde me eigenlijk wel gevleid

Wel minder leuk voor oma en opa natuurlijk.

Saartje · Bericht door **Saartje** » 10 sep 2006, 15:53

Bij Fleur zijn het juist oma en opa die haar aan 't lachen kunnen brengen, of bij wie ze de fles wel wilt, als het moeizaam gaat bij mij.
Tja, mij ziet ze dag in dag uit, elk uur van de dag. Dus zal ze mss blij zijn dat ze ook eens andere gezichten ziet...
Nee, ik denk gewoon dat ze graag bij haar oma en opa is. Al van dag 1 zijn oma en opa (mijn ouders) degene die ze het meeste ziet. Soms bijna elke dag. Dus op den duur raakt ze ook aan hen gehecht he