Met ons gaat het heel goed. Nikolaj is een lieve baby die duidelijk laat merken wat hij wel en niet wil, er kon dezer dagen een lachje vanaf

Ik denk dat hij goed begint te zien! Want als ik superlief doe tegen hem dan komt er precies toch een lachje...
Onze hond Forza is ook al gewend aan onze kleine man en soms hou ik mijn hart vast hoor. Want als Nikolaj even na het eten in zijn wipstoeltje zit dan komt onze Golden Retriever es snuffelen en dan jawel likt hij eens heel zacht aan Nikolaj zijn handjes. Aangezien ik er dan altijd bij ben, kijk ik eerst even de kat uit de boom om te kijken hoe Forza zich verder zal uiten tegenover Nikolaj. Vandaag bleef hij bij Nikolaj liggen en likte hij in het voorbij komen even aan zijn gezicht. Nikolaj knipperde even met de ogen en keek toen gewoon hoe Forza zich naast het wipstoeltje nestelde.
Ik vind het eigenlijk vies dat de hond aan zijn gezichtje likte dus heb ik zijn gezichtje even met een vochtig doekje schoongemaakt. Maar ik was te laat om te zeggen "Foei" Wat me wel opvalt is dat Forza nooit zomaar naar Nikolaj gaat. Gelukkig want ik zou nogal werk hebben om te kijken of er wel niets gebeurd. Hij komt er alleen erbij zitten als ik er ook ben. Anders gaat hij aan de andere kant van het huis op zijn gemakje gaan rusten.
Nog iemand ervaringen met baby's en honden?