Amai, jullie zijn al ijverig aan het schrijven geweest! Geen probleem hoor, niemand heeft me banger gemaakt en niemand heeft me ook meer gerustgesteld. Maar als ik voorbereid ben op het ergste kan het alleen maar beter worden hé
Vanmorgen toen ik wakker werd heb ik tegen mijn man gezegd "weer een nacht voorbij"
Iedereen in mijn omgeving loopt nerveuzer dan ik, een chance dat ze allemaal niet in de buurt wonen, en dat contacten voornamelijk via mail en telefoon gebeuren, want moest iedereen die mij al gebeld heeft om te vragen of ik nog niet vermenigvuldigd ben, langsgekomen zijn, ik zou zo zot als een top lopen!
Vandaag is mijn man thuis, en we gaan eens goed genieten van elkaars aanwezigheid en het mooie weer, beetje in de tuin werken en wat boodschappen doen.
Loop al 2 dagen met een halfverstopte neus en hoofdpijn die niet overgaat, vervelend... Hopelijk doet de buitenlucht me goed.
Isake, tijdens de GVO-lessen vertelde de vroedvrouw eens een verhaal van een vrouw die ook problemen had met de nieren, en omdat het haar eerste bevalling was wist ze niet dat ze aan het bevallen was, ze dacht dat het weer een niercrise was, en die is dus in haar eentje thuis bevallen!
Ja, daar trek ik me ook aan op, dat die pijn tussendoor over gaat en als ik de chance heb in het bad te mogen dan relaxeert dat ook al.
Vandaar dat het voor mij zo'n opluchting is dat mijn bloeddruk weer ok staat, dan heb ik weer groen licht om in bad te bevallen.
En op de prenatale heb ik veel geleerd, pure theorie maar nu weet ik goed hoe alles lichamelijk in zijn werk gaat en hoe de baby haar weg zal nemen, dus in principe zou dat me ook moeten helpen.
En ja seg, het zit erin en het moet eruit!
de vroedvrouw zei ook, er is er nog geen een blijven zitten!