het leven zoals het is: adoptie

[bioMam]

het woord in de taal te zeggen van waar het kindje vandaan komt (bv het Chinese woord voor mama als je een Chinees kindje adopteert). Lijkt me dan ook minder verwarrend. Maarja, wie ben ik

desillusionerend misschien maar "mama" is een vrij universeel woord: in bijna alle talen zijn de namen voor mama ongeveer hetzelfde. Er is natuurlijk wel dikwijls nog een woord als "moeder" maar vanuit mijn opleidingen (taalundig en ook eens een cursus onwikkelingspsycho waarin het taalaspect ook aan bod kwam) weet ik dat papa, baba, amam en mama zowat overal de eerste klanken zijn die een kind produceert: vandaar dat de eerste woordjes daar dikwijls dichtbij liggen en dat mama en papa zo evident gekozen benamingen zijn

over biologische ouders: mijn mama is altijd "mama + haar voornaam" gebleven ... ik denk dat ik die andere ouders toch ook niet met je mama/ papa van ginder zou benoemen. Och mijne vent wil toch ni adopteren dus tja het blijft hier bij onze 2 jongens.

[Sofie]

Jamaar ja, ongeveer hetzelfde is nog niet volledig hetzelfde hé. Ik zal dan zelf wel een naam verzinnen . Zou je anders nog een kindje willen adopteren biomam, als je man akkoord zou gaan?

[bioMam]

ik heb er wel al aan zitten denken ja ... maar ik denk zoveel - tè veel

mijn familie zou helemaal een crisis krijgen dan .. Mijn moeder was afgelopen week wel de max: toen ik trots en blij wou vertellen dat ik mijn schoonzus haar baby een half uur heb gewiegeld kreeg ik een verontwaardigde opmerking: "hebt ge er nog niet genoeg van uw eigen dat ge nog met een baby van een ander moet rondlopen?" en ik heb er maar 2 dus hè ... en dan nog: al had ike r een massa, ik mag toch wel blij zijn dat ik eindelijk tante ben en dat dotje eens mag wiegen zeker? Och ja, dat soort onbegrijpelijke reactie gaf ze ook al toen ik haar vertelde dat ik aan Sabine had voorgesteld om (toen ze een opstoot van haar ziekte had) Lingmei eens bij te houden zodat die fijn met onze Runar kan spelen en zij wat ruste ... en dat is dan jammer gneoeg niet doorgegaan omdat Runar ziek was, want ik had het met plezier willen doen.

[Dagmar]

Ik heb gisteren de aflevering van vorige week eindelijk gekeken en dan 's avonds rechtstreeks naar die van deze week.. (Filip was vergeten dat het voetbal was en ik heb wijselijk mijn mond gehouden )

't Is toch weer allemaal zo.. emotioneel hé.. Allé, niet alles, maar ik ben echt een softie (soms).. Die brief, toen had ik het even moeilijk..
Sabine en hare man, dat lijken mij dus echt toffe mensen en superouders! Echt! En dan zo in dat hotel, dan zitten die kindjes daar al en dan moeten ze toch eerst naar hun kamer..

En komende aflevering ga ik het weer moeilijk hebben denk ik.. Als je op het voorstukje al ziet dat Tannicka (ben ik juist?) haar biologische papa zo stevig vast heeft.. Amai, ik zou schrik hebben dat ze niet weer terug naar huis zou willen komen..

[Sofie]

Ik heb het persoonlijk moeilijk met het feit dat ze dat meisje al naar haar biologische ouders op zoek laten gaan. Ik vind 10 jaar daar echt jong voor (volgens mij kan je die culturele verschillen op die leeftijd nog niet zo goed plaatsen). Mij lijkt het eerder dat de adoptiemama haar eigen adoptie nog niet verwerkt heeft en kost wat kost wil voorkomen dat Tanicka hetzelfde lot ondergaat (wat begrijpelijki s natuurlijk). Ik zou mijn adoptiekind zeker steunen in haar zoektocht naar haar biologische ouders, maar dan zou ik toch wachten tot ze iets ouder zijn. En Dagmar, ik denk niet dat Tanicka daar zal willen blijven. Het kind is 10 haar en heeft met die mensen, buiten dat het haar biologische ouders zijn, geen verdere binding (wat wel nog kan komen natuurlijk).

[Dagmar]

Nee, maar juist het feit dat ze zo jong is, maakt het zo moeilijk hé.. Wie weet wil ze daar wel blijven omdat dat haar "echte" mama en papa zijn.. Kinderen zijn op die leeftijd meestal heel loyaal tegenover hun ouders..
Ik had ook wel het idee dat de adoptiemama haar wens om haar ouders te vinden nu projecteert op haar dochter..

[Aditi]

Ik denk dat de onverwerkte gevoelens van de adoptiemama van Tannicka idd een rol spelen. Maar ik heb ook de indruk dat ze er rekening mee houden dat de biologische papa misschien niet meer zo lang zal leven. Hij is niet meer van de jongste. Als je het zo bekijkt is het mss toch niet te vroeg.

[Sofie]

Inderdaad, maar de mama zag er wel nog vrij jong uit. Nuja, het is sowieso een moeilijke kwestie...kinderen op die leeftijd zijn inderdaad loyaal tegenover hun ouders, maar ik denk dat ze in dit geval eerder loyaal zal zijn tegenover haar adoptieouders. Daar is ze al vanaf haar drie maanden! Haar biologische ouders kent ze niet, ze spreekt de taal niet, kent de gewoontes van het land niet enzovoort. Ik zou het heel vreemd vinden moest ze daar willen blijven. Ik vind het ook zo raar dat ze die mensen meteen omhelsde. Ik ben natuurlijk niet geadopteerd, dus ik kan mij misschien moeilijk inleven in de situatie.