
Hallo Bart..
Ik staa aan het "hoofd" van een groot gezin...
Ik weet dus waarover ik spreek...
De manier waarop je verteld "eerst beginnen met eentje," enz, dat is DE manier.
Het is een enorm "iets" hoor een groot gezin.
Je hebt in ieder geval de juiste manier van denken.
Kinderen, nemen alles in beslag wat je als volwassenen nodig hebt.
En ze vragen heel veel van je.
Maar mocht ik het opnieuw kunnen doen, dan zou ik hetzelfde doen.
Mensen beweren dat baby's niet veel meer dan dan eten, en slapen en pampertjes vuil maken...
Dat is gedeeltelijk waar...
Maar Bart laat me je een geheim influisteren...
Hou de baby nauwlettend in het oog...
Op een gegeven moment zal de baby zijn ogen opendoen, en "contact zoeken".
Dat bart, zijn "gouden momenten", en daar draait het om.
Mijn kinderen zijn nu wat ouder, en ik heb alle dagen gouden momenten..
Iedere dag zie ik mijn kinderen groeien, en veranderen, en zelfs evolueren tot een groter persoon.
Kleine gouden momentjes die voor mij alles betekenen, maar die mij ook laten weten dat ik juist bezig ben...
Dat is mijn leven en mijn doel.
En was ik een schatrijke vrouw, dan had ik wellicht 12 kinderen, en adopteerde ik er nog een paar...
Financiéél valt het best mee hoor..
Mijn man is een harde werker, en ik ben een huisvrouw.
Ik doe veel zelf, en dat scheelt enorm hoor.
Maar dan nog , ieder doet wat hij juist vind.
Niet iedereen kan een gezin aan als het mijne...
Wel Bart, als je nog vragen hebt, of gewoon iets kwijt wil, mij zul je hier wel ergens vinden...
Anna