Mn zus ...

Moderators:Welcome, Moderators

Plaats reactie
Muisje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 apr 2006, 17:09
Mn zus ...

Bericht door Muisje » 21 okt 2006, 12:52

Gisteren te horen gekregen van mn mama dat mn zus die twintig is en helemaal geen stabiele relatie heeft :!: reeds 3 maand gestopt is met de pil.

Ik vrees ervoor dat ze een kindje wil met de gedachte erachter van ' het zal misschien zo beter gaan tussen ons'.
Ze zijn onlans nog maar uit mekaar geweest, hij wou zn vrijheid terug en nu plots willen ze samen een kind?!

Ik weet dat het niet mooi is van mezelf maar ik hoop stiekem dat het hen niet onmiddellijk lukt want ze moeten beiden nog zoveel groeien in hun relatie met elkaar en zichtzelf
:?

Man man :roll:


Gebruikersavatar
goortjes
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:14 nov 2005, 10:20

Bericht door goortjes » 21 okt 2006, 13:20

ik kan je volkomen begrijpen hoor!!
je wenst haar uiteraard het beste toe
maar een kind om een relatie te redden, vind ik persoonlijk ook geen goede oplossing...
en als dan zou blijken dat dat niet helpt, dan is dat kindje er wel
en dan....

Maar ja, uiteindelijk is het hun leven hé
als je je gaat moeien, krijg je waarschijnlijk nog ruzie
en dat wil je vast ook niet...
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
sandy
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:01 aug 2004, 22:41
Locatie:maldegem

Bericht door sandy » 21 okt 2006, 14:38

Ik denk niet dat een kind je je relatie kan redden. Hier hebben we al eens een discussie over de opvoeding, maar onze relatie kan ertegen. Als het al niet meer zo goed klikt, tja...
Ik hoop ook dat het nog even duurt vooraleer ze zwanger is en dat ze eerst uitzoeken of ze wel bij elkaar willen blijven.
Mama van Yana (11/2/04 om 14.33u) en Milan (6/6/05 om 6.11u).
Gelukkig getrouwd met Filip sinds 21/9/2001.
20/12/07: Laura is geboren!!
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
muppet
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:12 feb 2005, 13:32
Locatie:Oostende

Bericht door muppet » 21 okt 2006, 19:09

Een kind mag inderdaad geen middel zijn om je relatie beter te laten lopen. Een kind moet net uit liefde gemaakt worden en een warmte vinden bij de ouders.

Hopelijk krijgt ze nog een inval van verstand.

Veel succes.

Gebruikersavatar
Saartje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:21 nov 2005, 21:01
Locatie:Glabbeek

Bericht door Saartje » 21 okt 2006, 22:02

Vroeger dacht ik ook zo (toen ik 16 of 17 jaar was), maar gelukkig ben ik op andere gedachten gekomen toen. Moesten we ons kind gemaakt hebben om onze relatie te redden zouden we enorm teleurgesteld geweest zijn, want een kind is een soort test voor je relatie. Ik ben ook blij dat onze relatie toch sterk is, anders hadden we het niet aangekund. Een kind is een hele verantwoordelijkheid die je met 2 moet dragen en in het begin vooral vond ik het vermoeiend en dan werk je dat uit op elkaar...

Hopelijk ziet je zus nog in dat ze beter eerst aan haar relatie kan werken voor ze aan een kind begint.


Gebruikersavatar
beerke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:29 jan 2006, 13:34
Locatie:Maldegem
Contacteer:

Bericht door beerke » 22 okt 2006, 19:40

dat is zeker niet de oplossing en kan me inkomen dat je hoopt dat het niet lukt nu nog nie ma t'zijn degene die bijna altijd lkken vrees ik de goeie blijven achter of hebben problemen om zwanger te graken zo'n relatie blijft meestal toch nie duren na een tijd besef je dat dan sommige wel maar de meeste niet.
Afbeelding

onze liefde is beloont met dit mooi engeltje!!!

Muisje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 apr 2006, 17:09

Bericht door Muisje » 14 jan 2007, 09:10

Gisteren bezoek gekregen van mn zus en haar vriend.
Ze wou ons nog eens zien voor het grote familiefeest volgende week zondag.
Ik wist direct hoe laat het was (en mn vriend ook).
Heb mn ouders ook uitgenodigd want ik had geen zin om super enthousiast te zijn.

En het is dus zover, ze vroeg of ik meter wilde worden van hun kindje.
Het wordt verwacht in augustus.
Ik ben wel blij dat ik meter mag zijn van hun kindje maar we worden weer eens met onze neus op de feiten gedrukt. Waarom zij en niet wij?
Ik hoop echt dat hun relatie sterk genoeg is voor dit kind, want ze zijn al eens uit mekaar geweest.
En ik ken mn zus, ze is nog soms zo onvolwassen (ze zei gisteren een paar dingen over de baby dat ik dan dacht van ' :roll: ')
Wat ik nog het ergste van alles vind is dat we volgende week zondag familiefeest hebben, iedereen zal er zijn en iedereen zal het dus weten.
We zullen dus gegarandeerd van die kl***reacties krijgen van 'en wanneer is't aan jullie', 'amai je laat je wel voorbijsteken hé' enz enz

Ik ben volledig down, mn vriend is vandaag gaan werken, pffff....

Wanneer is het eens aan ons????

Gebruikersavatar
Karen/1982
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:28 okt 2005, 11:18
Locatie:Tielt

Bericht door Karen/1982 » 14 jan 2007, 10:05

Och muisje, ik begrijp volledig hoe je je voelt... Moeilijk hè, aan de ene kant wel heel blij voor je zus, maar aan de andere kant toch verdrietig omdat jullie er ook zo naar verlangen. Toch een dikke proficiat dat je meter mag zijn, dat is een hele eer hè.

Kop op hè meisje, jullie tijd komt ook echt nog wel hoor.

Dikke knuffel!
Karen, mama van een kleine wervelwind (30/08/2005)
Afbeelding

olli
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:06 feb 2006, 18:59
Locatie:de kempen

Bericht door olli » 14 jan 2007, 12:09

moeilijk he!
ik kan mij niet voorstellen hoe ik zou reageren moest dat bij mij gebeuren, maar ik zou ook niet superenthousiast kunnen zijn. :? natuurlijk is het wel leuk dat je zus je vroeg om meter te zijn. :D

en muisje, voor je het weet, kan jij ook gaan vertellen dat jullie een kindje verwachten :D

toch een dikke proficiat met het meterschap!
Afbeelding

Molly
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:03 mar 2006, 23:21
Locatie:GERAARDSBERGEN

Bericht door Molly » 14 jan 2007, 14:40

Wanneer het aan u is???
Hopelijk héél gauw!!!

Proficiat met je toekomstige meterschap..;
Ik ben ook meter van een kindje van 5 jaar intussen... en ik vond dat toch ook héél bijzonder hoor toen die geboren was. Het is speciaal! Je voelt je verantwoordelijk voor dat kindje!

Ik kan goed begrijpen dat het ook niet makkelijk is hoor nu. Mijn zus was ook zwanger in de periode dat wij al héél lang aan 't proberen waren. Maar 2 maanden nadat zij mij het nieuws had verteld, was't bij ons ook eindelijk zover! En 't zijn de beste speelkameraadjes nu!
Dus duimen omhoog hier hoor voor u!
Afbeelding


Afbeelding

Gebruikersavatar
Ambertje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:16 feb 2006, 21:11
Locatie:Noord-Limburg

Bericht door Ambertje » 14 jan 2007, 15:55

Musje, ik begrijp heel goed hoe je je voelt! Het is soms niet eerlijk dat het bij sommige zo snel gaat terwijl ze er eigenlijk niet zo bij stilstaan. En jij wilt het zo graag en dan lukt het niet.
Maar echt niet opgeven hoor meid, ik ben er zeker van dat het bij jou ook gaat lukken. En dan kan je er echt dubbel en dik van genieten van dat kleine leven in je buik!

Hele dikke knuffel!!!!
Als het niet kan zoals het moet, moet het maar zoals het kan!

Afbeelding

Muisje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 apr 2006, 17:09

Bericht door Muisje » 14 jan 2007, 19:15

ik heb mn zus deze namiddag nog een berichtje gezonden om haar nogmaals proficiat te wensen en heb haar nog eens bedankt omdat ik meter mag zijn.

Ze dacht dat ik gisteren ontgoocheld ging zijn toen ze het me vertelde...
Ik heb haar gezegd dat ik aangenaam verrast ben.
Niet helemaal waar maar zij kan er tenslotte niet aan doen dat het bij ons niet onmiddellijk lukt hé.

Ik hoop echt dat jullie gelijk hebben en dat het binnenkort aan ons is.
Morgen laat ik bloed trekken, 's avonds weet ik dan de uitslag of ik een eisprong gehad heb.

Mn zus haar eerste bezoek aan de gynecoloog is eind janauari.
Ik hou jullie op de hoogte allesinds.

Gebruikersavatar
Sabtje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:11 jan 2007, 16:21
Locatie:West - Vlaanderen

Bericht door Sabtje » 14 jan 2007, 23:35

hey muisje,

ik hoop voor jou dat het gauw aan jullie is, ik zal alvast voor je duimen!
Wij waren ook al een tijdje aan t proberen om zwanger te raken, toen mijn beste vriendin me vertelde dat ze gestopt was met de pil, toen vroeg ze ook aan mij en jullie? toen ik haar dan vertelde dat wij al een heel probeerden zwanger te raken, schrok ze er gelijk van... zij ging er gelijk van uit als je gestopt was met de pil, de rest wel vlug vanzelf zou gaan ... NIET DUS!
nog geen maand later vertelde ze me het heuglijke nieuws dat ze zwanger was... ook ik had zo'n dubbel gevoel, aan de ene kant wil je dolgelukkig zijn voor haar, (ik gunde het haar ook wel) maar langs de andere kant deed het zo verschrikkelijk pijn aan mijn hart dat het ons nog niet lukte...
3maanden later was het voor mij ook eindelijk zover... en nu heb ik een schat van een dochter van bijna 6maanden!

Ik hoop echt met heel mijn hart dat het vlug mag lukken voor jou! Ik voel met je mee...

En je zal alvast een pracht van een meter zijn voor dat kindje!


Plaats reactie

Terug naar “Zwanger worden”