Goede reden om aan 2e kindje te beginnen...

[Trui]

Eigenlijk wou ik als onderwerp schrijven:

Hoe overtuig je je man/vriend om aan een tweede kindje te beginnen??

Maar die tekst was te lang
Ik zou zeeeer graag nog een tweede kindje hebben (k'wil nog eventjes wachten hoor)...maar ik ben wel curieus hoe het bij jullie ging...??
Robby zegt nu dat hij nog niet weet of hij wel een tweede wil..en ik wel Hij geeft als reden dat hij Seppe alles wil geven wat hij kan en dat het met een tweede financiëel misschien niet haalbaar zal zijn... Maar is die kost van 1 naar 2 dan zo groot?? Je hebt toch al zoveel gerief dan dat je niet moet kopen...oke, pampers, dokterskosten....maar dat loopt toch zo niet op...
Ik hoop dat ik hem toch binnen het jaar kan overtuigen want ik zou er toch niet meer dan twee jaar tussen willen hebben...
Hebben jullie tips voor mij?? Eigenlijk is zoiets moeilijk he...je kan iemand niet verplichten natuurlijk en zo op mijn eentje beslissen dat doe ik niet... Als je ervoor gaat moet je er met twee voor kiezen vind ik..
Och, ja waar ik al over denk zeker...ik heb nog een beetje tijd he...

[dropke]

bij ons was dat iets wat we niet in de hand hebben gehad. toen ik zwanger was van de eerste moest je me niet over sex praten pfff het zei me niks.
en toen ik bevallen was een paar weken later goh dan zag ik alles terug goe zitten... hehe zo goe dat toen m'n man een condoom wou aanschieten en ikda nie zag zitten... gevolg onze tweede was in aantocht...
tja en hij wou na de geboorte het ook maar bij eentje houden... het zijn er vier geworden

[Anna]

keisterk argument!!!

Stel nu eens dat er iets gebeurd later, of als jullie als heel oude mensen sterven, 103 jaar of zoiets he!) dan staat een enig kind alleen...
Zonder ouders, zonder broer nog zuster...
broers en zussen kunnen mekaar eel leven lang helpen, mekaar steunen...
Alleen is maar alleen!!

[Sarah]

Dat vind ik ook. En, in het ergste geval, wat als er iets aan je kind overkomt, dan staan de ouders plots alleen. Ik denk dat dan de stilte thuis je tot waanzin druift! (zo zou het bij mij toch gaan)

[Anna]

Sarah dat zal iedereen wel begrijpen hoor!
Meeste vrouwen, en mannen zijn nu eenmaal niet gemaakt om een leven zonder kinderen te willen...

[Greetje,Laura en William]

Dat vind ik ook. En, in het ergste geval, wat als er iets aan je kind overkomt, dan staan de ouders plots alleen. Ik denk dat dan de stilte thuis je tot waanzin druift! (zo zou het bij mij toch gaan)

Inderdaad, Sarah, ge moogt er nie aan denken, maar 't kan altijd hé ... Bij ons in de familie ook: mijn kozijn, getrouwd en 2 jongetjes van 5 en 2.5...sterft heel plots da jongste zoontje, ik hoor het mijn kozijn nog altijd zeggen: moest ik den andere nie meer gehad hebben, ' k zou van de 1ste brug gesprongen zijn ...

Je kind financieel alles kunnen geven, is da dan zo'n goed argument ? Wat heeft ie aan een tv, een playstation en een dvd-speler op z'n kamer, als ie er nie samen met z'n broer of zus van kan genieten ! Er is niks leukers als SAMEN dingen doen ! En later, als de kinderen volwassen zijn, tja, zoals Janewaye zegt: de bloedband is er, ze hebben elkaar nog als er iets met de ouders moest gebeuren ...

Goh, 'k kan me de periode zonder ons Laura al nie meer voorstellen ... en ik denk dat William er niks met inzit om zijn aandacht en financieel alles te moeten delen met z'n zus ... want meneerke wil nu nog een broertje

[Sarah]

Wel ja, dat is nu bij mij ook het geval. De dag dat we alleen maar ons meisje hebben en we verliezen ze dan nog, tja, ... Mij zou je dan toch ook in d'oog moeten houden, hoor.
Ik heb nog elke dag het gevoel alsof die allemaal niet echt is, alsof ze ons Lani vroeg of laat "komen halen", dat ik ze ga kwijtspelen. Het lijkt allemaal te mooi om waar te zijn, zo'n gezond kindje...

[Greetje,Laura en William]

Sarah, ik ben daar ook bang voor, 'k denk dat heel veel mama's da hebben ... Soms denk ik ook: 2 gezonde kinderen , mooi , lief, jeezes, 'k zou nie weten wat te doen moest 1 van hen iets overkomen... Toen ik zwanger was van Laura, had ik dan ook heel erge bang: stel dat ik de bevalling nie overleef, wat dan met William ? En ik denk dat het erger en erger word naarmate ge meer kinderen hebt: meer kinderen, meer angst om ze kwijt te geraken, denk ik ...

[Sarah]

Oef, ik dacht dat ik de enigste was die zo dacht. Het is niet voor te stellen wat dat met je doet, he?
Je ziet dan zoveel gebeuren in de wereld en je verwacht half en half dat al die dingen jou ook gaan overkomen. Want nu voel ik me perfect gelukkig (ivm met ons meisje, he) en perfect bestaat niet, dus wat gaat er allemaal niet gebeuren? De ene dag heb ik dat al wat meer dan de ander.

[Greetje,Laura en William]

Ik weet exact wat je bedoelt, ik heb da ook soms zo van: ik heb zoveel geluk gehad om 2 kindjes te hebben, gezond en wel, ben ik niet TE gelukkig ?

[Sarah]

Awel ja, ik ben niet gewoon dat alles zonder probleem verloopt. Ik heb altijd moeten vechten voor een beetje geluk en nu word dat bij wijze van spreken zo in je schoot geworpen. Ik moet er nog steeds aan wennen.

[Greetje,Laura en William]

Sarahtje, jij hebt als ik het zo al gelezen heb, al heel veel meegemaakt hé, en niet echt een gelukkige jeugd gekend ... Probeer nu maar van Lani te genieten als een groot geschenk dat je gekregen hebt, de kans om het zelf veel beter te doen dan je ouders. En meiske, zo tussen ons: ge doet da heel goe zenne !

[Sarah]

thx Greetje! Ik probeer elke dag te genieten van ons mieke en Guy zegt me ook dat ik het goed doe, dus zal ik het maar geloven, zeker?

[Dagmar]

Mijn belangrijkste reden om Karsten te willen: 1 is maar alleen hé..

Ik heb zelf niet al te veel aan mijn ouders gehad en ik ben blij dat ik nog een hoop broers en zussen heb (2 broers en 3 zussen om precies te zijn ).. Vooral mijn zus waar ik maar 2 jaar mee scheel zou ik niet meer kunnen missen!