jong... of iets minder jong!

[tati]

Hey allemaal,

Soms denk ik dat ik al 'veel te oud' ben om aan kinderen te beginnen... In het beste geval (en dan mag het niet meer te lang duren voor ik zwanger ben) zal ik 35 zijn als ik mama word... Soms denk ik dan weer dat het helemaal niet uitmaakt... je bent maar zo oud als je jezelf voelt, nietwaar?
Mijn zus was 22 toen ze haar eerste kindje kreeg (intussen al een hele kerel van 14 jaar)!
't Heeft zo alletwee wel z'n voor- en nadelen hé...
Wat denken jullie daarvan? Zijn er onder jullie nog 'niet zo'n heel jonge mama's'? En hoe ervaren jullie dat?

[sterretje]

Ik ben ook al niet meer zo 'heel erg jong'
Mijn jongste is ondertussen wel al een jaar,en zelf ben ik er 31.In de tijd dat het hier vree druk was,lag het hier vol met jonge mama's.Zelf vind ik rond de 30 de perfecte leeftijd(voor mezelf dan,he)voor mama te worden!

[mieke1983]

ik zelf ben nu wel een jonge mama, maar men tante was 39 als ze zwanger werd? En alles is goed verlopen ,

persoonlijk ben ik blij dat ik jong mama ben kan later dan nog vanalles doen als ze groter zijn, maar als je langer wacht heb je meestal al wat geprofiteerd van je jong leven dus kan evengoe ook,

[Molly]

Mijn mama was 30 toen ik geboren werd...
Ik heb er geen nadeel bij ondervonden.
Mijn mama is mijn allergrootste schat. Na Lowietje dan
Dus je bent volgens mij nooit te oud om mama te worden. Zolang je gezondheid het toelaat... maar daar moet je bijlange nog niet aan denken hé, je bent nog in de fleur van je leven.
Hopelijk breng je snel goed nieuws!

[mummy]

Dag tati,

Ik ben een jonge mama (...geweest ) Ben er nu 3' en 2 kinderen van 8 en 9 jaar. Wij hebben kortelings beslist om voor een derde kindje te gaan...(hoop zelf dat ik nu al zwnager ben...) Dus zal ik het nog eens mogen meemaken op "latere" leeftijd. (Hoop ik!)Ik maak me weinig zorgen hier rond. Ik merk wel dat ik nu toch anders in het leven sta dan 10 jaar terug. Ik was toen toch erg onzeker wat betreft het ouderschap...

[mummy]

Oeps, cijfer verdwenen...ben er nu dus 34...

[Sabke]

Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar absoluut geen voorstander voor ben. Ik ben zelf 25 en bezig aan een eerste, en had het aan mij gelegen dan was er al eentje geweest maar ja, je bent nu eenmaal met twee in een relatie. Mijn ma was amper 17 toen ze zwanger werd van mij en dat is nu heel tof maar moest mijn dochter op die leeftijd met een pakske thuiskomen zou ik daar zeker niet gelukkig mee zijn. LAngs de andere kant was mijn stiefma 35 toen ze zwanger werd van onze kleinste spruit (haar 4de dan wel) en ze heeft gans de zwangerschap niets anders dan controle's moeten ondergaan met alle risico's van dien. Gelukkig is mijn engelke gezond op de werelnd gekomen en is hij super! Maar als je zo 9 maand met schrik en ongemakken moet doorbrengen en risico's lopen dat het iets mankeert, nee dank u. Maar dat is mijn idee daarover he. Jij moet je gevoel volgen. Voor mezelf heb k wel uitgemaakt als ik tegen mijn 30ste niet zwanger ben dat ik niet verder ga voor een kleintje.

[Schorpioentje73]

Sorry Sabke, maar niet iedereen heeft dat te kiezen he
kan best zijn dat jij 30 al te oud vind, maar als je zoals ik aan je 26ste gaat scheiden (gelukkig geen kids met mijn ex), een paar jaar "op de dool" bent en je pas op je 31ste een goeie partner vind, tja, dan zou je geen kids meer mogen hebben ? We hadden beide nog geen kids toen we mekaar leerden kennen, en hadden toch een kinderwens, dus ja, waarom niet he.
Ik persoonlijk was er ook liever iets vroeger aan begonnen, maar daar moet ge idd met 2 voor zijn he en eerst een goeie partner hebben.
Nu zijn we na een jaar getrouwd en ben ik na 2 maand gestopt met de pil en gelukkig direct zwanger geworden, ik was 31 en 32 toen ie geboren is. Mijn zoontje is intussen bijna 18 maand en ik wordt deze week 34 en we willen graag nog een 2de.
Van de eerste heb ik niks van problemen gehad, enkel veel op controle moeten gaan voor mijn bloeddruk, maar dat had niks met leeftijd te maken maar met mijn gestalte en volslank te zijn. Had ik er dan ook niet mogen voor gaan ?
Er zijn jonge mensen die een veel grotere probleemzwangerschap hebben ook hoor, dat weet je nooit vooraf.

[Aicha]

Ik vind dees eigenlijk een delicate discussie.

Iedereen moet dat voor zich uitmaken wanneer ze liefst kindjes krijgen en voor sommige mensen valt er dan nog niet te kiezen door gezinssituatie, fertilieteitsproblemen,........

ik vind dat zolang je niet extreem gaat in leeftijd (zowel heel jong als 40+, zeker voor een eerste dan) dat dit een heel persoonlijke keuze is.

Ik moet zelfs toegeven dat ik mijn laatste zwangerschap (was toen 30) veel bewuster en intenser beleefd heb dan de 2 andere. Ook de babytijd van Hélena. Ik hou zielsveel van alledrie mijn kindjes maar ervaar voor mezelf dat ik nu toch voor een stuk anders omga met haar. Ben rustiger geworden, wat ons kindjes alleen maar ten goed komt hé

liefs Aicha

[mummy]

Kan het alleen maar beamen dat dit een onderwerp is waar je niet kan over oordelen. Maar wat ik wel merk dat als je iets ouder bent, alles kalmer aanpakt...en misschien bewuster geniet van alles...?

[mieke1983]

ja dat is wel waar ik vind dat ook , vergeleken bij men eerste, en nu men laatste besef ik alles veel meer, en geniet ik meer

[mel]

iedereen moet dit voor zichzelf uitmaken maar als je een sterke kinderwens hebt is het wel moeilijk om dit te negeren ondanks de leeftijd

[Sabke]

@ schorpioentje: je hebt groot gelijk dat je in je nieuwe relatie nog voor een kleintje gegaan bent. Ik zeg niet dat eern vrouw van 30 niet meer aan kinderen mag beginnen he. Ik heb dat voor mezelf uitgemaakt dat ik dat nie meer zou willen. Enkel en alleen om alle mogelijke risico's voor jezelf en de baby.

[Dagmar]

... Maar wat ik wel merk dat als je iets ouder bent, alles kalmer aanpakt...en misschien bewuster geniet van alles...?

Of omdat je al de ervaring van er twee andere hebt?? Mij maakt het niet uit hoe oud iemand is.. Te jong of te oud, dan zal ik mijn wenkbrauwen wel eens fronsen , maar zolang het de keuze van jezelf en je partner is, heeft daar niemand over te oordelen.. Iedereen heeft een andere levensloop en de kindjes komen als ze komen hé!
Ik merk wel dat ik zelf milder ben geworden in mijn oordeel daarover, vroeger vond ik 40+ ook vééééél te oud, maar ik heb zo enkele mensen leren kennen en nu kan ik er veel meer begrip voor opbrengen.. Gewoon omdat je hun verhaal dan eens hoort..

[Nino!]

Ik denk dat, als je op latere leeftijd moeder wordt, je er rustiger bij blijft.

Ik ondervind dat bij mezelf. Mijn oudste had ik op mijn 24 en de jongste op mijn 31 en ik vond dat al een heel verschil!

[tati]

Tja... ik moet eerlijk zijn.. Ik was ook liever een jonge mama geweest... Maar er zijn nu eenmaal dingen in 't leven die je niet echt voor 't kiezen hebt. 'k Ben heel lang alleen geweest en 'k heb mijn man (we zijn deze zomer getrouwd) pas leren kennen op m'n 32ste... Voordien blijkbaar nooit de juiste man tegen 't lijf gelopen, dat kan gebeuren hé
Ik ben er lang van overtuigd geweest dat ik nooit nog kinderen zou krijgen, maar nu ik dus eindelijk de ware ben tegengekomen is er toch weer een lichtpuntje en willen we alsnog aan kindertjes beginnen... en we hopen natuurlijk dat dit zal lukken!!
Jong of iets minder jong... Voor ons dan maar iets minder jong!

[tati]

En daarbij komt ook nog... zoals hier al is aangehaald... dat ik nu veel rustiger ben dan 10 jaar geleden. Toen was ik zo met mijn job bezig... 'k weet niet wat ik er toen van terecht zou gebracht hebben. Nu kan ik zeggen dat ik er echt wel klaar voor ben en voor 200% wil voor gaan... mijn job is intussen naar achter geschoven in 't rijtje van belangrijkheid en dat komt een eventuele opvoeding van kinderen enkel maar ten goede denk ik!

Of ben ik mijn situatie nu maar aan 't goed praten?

[Dagmar]

...

Of ben ik mijn situatie nu maar aan 't goed praten?

Ja!! Nee zunne.. Het is zo iets persoonlijk en iedereen legt eigen prioriteiten vast.. Gewoon je gevoel volgen..

[sandy]

Ik ben heel blij voor mezelf dat ik een jonge mama ben. Zou het niet anders willen, maar ik vind 30 of 35 niet "te oud".
Mijn ma was er 34 toen ik geboren werd.
Iedereen moet dat voor zichzelf uitmaken, hoe het loopt in je leven weet je nooit.
Je kan bij iemand zijn waarmee het niet lukt om zwanger te worden. Stel, je gaat uit elkaar. Je leert op je 30ste iemand anders kennen, en dan wordt je wel snel zwanger....
Niets mis mee.

[Nino!]

Je kiest daar zelf voor, hé.

En zoals je zegt: nu klopt het plaatj en een kindje past daarin! Ga ervoor zou ik zeggen!

[Anneliefje]

Ik zou me van die leeftijd niets aantrekken!!
Zolang je maar gelukkig bent!!


Trouwens, de mama van Kim Clijsters (43) zou zwanger zijn ....

[Aicha]

Ik zou me van die leeftijd niets aantrekken!!
Zolang je maar gelukkig bent!!

Trouwens, de mama van Kim Clijsters (43) zou zwanger zijn ....

jaloers op de dochter ..nee grapje!

[Schorpioentje73]

Tja... ik moet eerlijk zijn.. Ik was ook liever een jonge mama geweest... Maar er zijn nu eenmaal dingen in 't leven die je niet echt voor 't kiezen hebt. 'k Ben heel lang alleen geweest en 'k heb mijn man (we zijn deze zomer getrouwd) pas leren kennen op m'n 32ste... Voordien blijkbaar nooit de juiste man tegen 't lijf gelopen, dat kan gebeuren hé
Ik ben er lang van overtuigd geweest dat ik nooit nog kinderen zou krijgen, maar nu ik dus eindelijk de ware ben tegengekomen is er toch weer een lichtpuntje en willen we alsnog aan kindertjes beginnen... en we hopen natuurlijk dat dit zal lukken!!
Jong of iets minder jong... Voor ons dan maar iets minder jong!

voilà, idem hier, vroeger was het niet de moment, slechte relatie, partner zonder begrip enz, dan een tijdje op de dool , alleen, had het ook al opgegeven nog kinderen te hebben, en intussen tikt de klok verder, jammer genoeg
ik had ook liever eerder de ware tegengekomen, maar ja, tis nu zo he
dus proberen we er nu het beste van te maken

veel succes in elk geval met het klussen, en hopelijk mag het heel snel lukken he

[spotje]

hier ook eentje die op haar 30ste mama werd.
Heb mijn vriend leren kennen toen ik 23 was...
In 2003 zijn we gaan samenwonen, en had het aan mij geweest wou ik in dat jaar zwanger zijn

[tati]

Ik zou me van die leeftijd niets aantrekken!!
Zolang je maar gelukkig bent!!

En dat ben ik zenne... !!

[tati]

Vandaag staat juist in de gazet (als reactie op zwangerschap van de mama van Kim Clijsters) : " Een slimme meid heeft haar kind op tijd"
Vooral 40+ omschrijven ze als risicovol...

[Sabtje]

hoi tati

een vriendin van mij was samen met mij zwanger (haar dochtertje is 10dagen ouder dan Amy) alleen was ik er 25 en zij 35... onze zwangerschappen verliepen beiden goed! die van haar zelfs iets beter dan die van mij, maar dat kwam doordat ik een cyste op mn eierstokken had waar de eisprong was geweest, en daardoor moest ik meer op controle dan haar.... dus, het kan zeker vlekkeloos verlopen hoor!
zolang je je goed verzorgd, en jezelf er goed bij voelt!!
heel veel succes alvast!!!
grtjs

[mummy]

En Tati...'k zie op je banner dat je bijna kan testen..;wat denk je? Of voel je niks speciaals ...

[tati]

Goh... ik voel eigenlijk (bijna) niks deze maand... zo gek...
De vorige maanden had ik al gevoelige borsten vanaf de eisprong en nu is dat pas vanaf vandaag, en dan nog maar een heel klein beetje. Vorige maanden had ik ook al een dag of 5 voor mijn regels lichte buikpijn en ook dat blijft nu weg... Ik weet dus niet wat ik ervan moet denken, maar volgens mij is 't nikske... ik stel me al in op een volgende poging, dan kan 't niet te hard tegenvallen, hoewel ik wel zal teleurgesteld zijn natuurlijk . Vandaag voel ik me bijzonder slap. Misschien toch een voorbode van mijn

En hoe gaat 't met jou? Financiële kater al een beetje verwerkt? En al een beslissing of je er deze maand voor gaat of niet? Is er al een zonnestraaltje na 't sombere nieuws van de voorbije 14 dagen?

[mummy]

We gaan gewoon door, Tati. Mijn man zei wel dat we niet zo gaan tellen en uitrekenen en ik doe dat inderdaad minder; Ik weet ook niet echt wanneer mijn cyclus begonnen is..;door eerst wat dagen licht bloedverlies en dan plots veel meer. Dus zijn er verschillende opties wanneer mijn eisprong kan zijn en ik ga ze toch niet allemaal aankruisen op de kalender hoor. Dan is het weer zo van "moeten" en ik vind dat toch echt een afknapper , hoor.
Tja..de zakelijke tegenvaller is iets beter dan eerst verwacht, maar toch wel iets om zorgen over te hebben...ik voel me ook niet zo lekker in mijn vel de laatste tijd..beetje depressief gevoel. Het grijze weer en de opeenstapeling van probleempjes maken het er natuurlijk niet veel beter op...Soms zou ik gewoon de zaak een week sluiten en een reisje boeken en lekker in de zon gaan liggen met een goed boek.
Maar zo los je geen problemen op hé...
Ik mag dan nog van heel veel geluk spreken dat mijn man zo lief is voor mij en zoveel geduld kan opbrengen. Want als je dan nog thuis problemen zou hebben, tja..;dan zou ik echt wel diep zitten. Ik denk echt soms, waarom willen wij nu nog een derde kind? Het zal ons leven niet echt gemakkelijker maken...maar het is net alsof ik mijn hart moet volgen, deze keer. En niet mijn verstand. Wij willen allebei, zelfs onze kinderen vragen er al eens naar...
Zo stond ik zondagmorgen veel te snel op en ik was duizelig..mijn 9-jarige dochter zei "oh oooh..ze is zwanger...!" Dan kun je je toch niet serieus houden hé...dan weet ik ook dat wij met nog een kleintje erbij heel veel pret zullen hebben. Want met onze 2 kids liggen wij toch dikwijls plat van het lachen , hoor. Wat die soms allemaal uitkramen.
Ik herinner me nog eens dat mijn dochter amper kon lezen en in de bib alle titels van boeken luid probeerde te ontcijferen. er stond daar een reeks van Shakespeare...en zij las héél luid " ZAKKE SPIERE"
Hahahahahhahahahha......
En aan de kassa in de supermarkt...vroeg ze ook weeral luid "mama...kom ik uit een ei...? "
Mens toch...en al die mensen kijken dan zo wat je gaat antwoorden...