Babyforum.be

Wanneer begon bij jullie het verlangen naar een 2e kindje te knagen?
Toen ik zwanger was, zei ik dat ik zeker 3 kindjes zou willen. Ik heb dan ook een droom van een zwangerschap gehad. Enkel op het einde last van gezwollen benen en voeten.
Maar dan vlak na mijn bevalling zei ik al direct dat ik er nog heel hard zou moeten over nadenken of er nog wel kindjes zouden komen. En nu nog, denk ik er zo over, het is vrij zwaar. Vooral die bevalling is er eigenlijk te veel aan he. En nu ook, die vermoeidheid...
Maar ik denk wel dat er nog een 2e zal komen, ik mis mijn buikje, de bewegingen,...
Ik ben wel benieuwd wanneer ik er opnieuw naar zal verlangen.

mijn vrouw wou er altijd al twee, maar momenteel zegt ze dat eentje ook al goed zou zijn

de eerste maanden zijn het zwaarst hoor Saartje,
zeker bij een eerste
Bij een 2de verloopt alles veel vlotter. niet dat je dan geen dipjes hebt ofzo, maar het vergaat je echt wel makkelijker, je hebt al ervaring hé!!

ik wist bij mijn eerste zwangerschap dat ik snel een 2de wilde en dat het dan daarbij zou stoppen.
Hoe een ander dat ervaart, weet ik niet

Troia was nog maar 1 dag oud toen ik mijn buikje al miste
dat was keiraar, maar dat gevoel was er echt wel, ik voelde mij letterlijk leeg!
en dat gevoel is ook blijven hangen en ja... ge ziet het gevolg he

Die buik en de stampjes begin ik echt erg te missen! En het fiere gevoel met die zwangere buik ook wel. Maar voorlopig is een 2e toch nog niet aan de orde. Het begint me wel beter en beter te gaan. Fleur is geen lastige baby, dus wie weet is het verlangen voor een 2e er wel sneller dan we denken.
Dat zal wel normaal zijn dat de meeste vrouwen de eerste dagen zeggen: nee, geen tweede. Het is tenslotte een hele lijdensweg voor ons lichaam geweest en daarna is het ook niet zo evident. Wennen aan een baby en zelf terug op je plooi komen. Ik heb rust nodig, véél rust. Ik heb soms wel het gevoel dat ze me volledig opslorpt.

ik ken zelfs vrouwen die zeggen dat ze dat gevoel nog niet hebben, maar toch nog een kindje willen...
die niet uitkijken naar de zwangerschap en het eerste levensjaar (daar zelfs wat tegenop kijken), maar wel uitkijken naar de jaren daarna (waar het kind wat meer zelfstandig is)...
gho je ziet... dat hangt af van vrouw tot vrouw...
het kan zijn dat je binnen een jaar of 2 dat gevoel terug hebt, wanneer Fleur wat zelfstandiger is en wat meer op zichzelf kan doen...

Katia schreef:ik ken zelfs vrouwen die zeggen dat ze dat gevoel nog niet hebben, maar toch nog een kindje willen...
die niet uitkijken naar de zwangerschap en het eerste levensjaar (daar zelfs wat tegenop kijken), maar wel uitkijken naar de jaren daarna (waar het kind wat meer zelfstandig is)...
...

Yep, gisteren nog een vriendin van mij die dat zei! Toeval hé!

bij den eerste had ik ook niet direkt het gevoel van aan een tweede te beginnen . dat is gekomen toen onzen alessio verjaarde en 1jaar werd. toen kon hij al wat meer en was wat zelfstandiger. bij onzen edwardo wou ik vrijwel al direkt na de bevalling aan een derde beginnen en nu zeg ik niets meer ... we zullen wel zien als den derde geboren is.

mama van A&E schreef:den derde

verklapt!

ik wee tniet wat het word dus ik niets verklappen he een derde of den derde ik spreek alijd met hij omdat ik al 2 jongens heb he dat is een gewoonte

kweet het...
wij spreken ook van hij, maar das automatisch precies...

ja raar he ik zeg altijd hij en iedereen denkt dan direkt aan een jongetje ik weet het niet wat het gaat worden dus... alleen jurgen kan zich misklappen.

Hey Saartje, van mij was dat gevoel van mijn buik missen er ook heel snel hoor...ook het verlangen naar een tweede heeft niet lang geduurd...
Nu verlang ik meer en meer weer naar een kindje....ik heb wel een heel goede bevalling gehad en dat heeft er misschien ook mee te maken hoor....

ja katharina en je zus is ook zwanger dan ben je er meer mee bezig he

mama van A&E schreef:ja katharina en je zus is ook zwanger dan ben je er meer mee bezig he

Zeit maar zeker...augustus moet ze bevallen...en in november komt ze naar belgie, dan zal ik haar kindje zien in real life...

ale een plezante gebeurtenis dan ... en wie weet ben jij in november zwanger van je tweede

Goh, toen Sam geboren was, wist ik vrijwel onmiddellijk dat het niet lang zou duren eer nr.2 er ging komen...
Ik heb toen wel m'n 'verstand' laten voorgaan op m'n hart en toch nog even gewacht tot de eerste moeilijke maanden voorbij waren.
Toen Sam 5 maanden was, zijn we voor nr.2 gegaan. Uiteindelijk was ik zwanger toen Sam 10 maanden was.
En nu... ik zou heel graag 3 kindjes willen en liefst nog zo snel mogelijk Maar m'n verstand zegt om toch nog een paar jaar te wachten nu, zeker totdat Niels naar school gaat...

Ik mis dus ook enorm m'n dikke buik... vreselijke heimwee soms
Eergisteren was ik boekjes en folders over de zwangerschap aan het opruimen... 'k heb toch een traantje moeten wegpinken
Och ja... *zucht*

ik denk dat je dat na elke zwangerschap hebt ! da is gewoon een paar jaar doorbijten . ik ga het na het derde beebje ook moeilijk hebben. maar om het zo plat te zeggen ik kan niet blijven "kweken" he!!

gho waarom niet he?
tot de natuur zegt dat het genoeg is...
hier komen er alleszins geen voorbehoedsbroldingen in huis, dat komt mijn lijf niet in, simpel... dus we zien wel gewoon... hoewel we nu toch wat voorzichtiger zullen zijn (plannen he) en toch ook gaan (proberen, ik zeg het er al bij, want mij kennende...) wachten tot ze allebei naar school gaan...

mama van A&E schreef:ale een plezante gebeurtenis dan ... en wie weet ben jij in november zwanger van je tweede

Ja wie weet

mama van A&E schreef:ik denk dat je dat na elke zwangerschap hebt ! da is gewoon een paar jaar doorbijten . ik ga het na het derde beebje ook moeilijk hebben. maar om het zo plat te zeggen ik kan niet blijven "kweken" he!!

is ook zo, na het derde komt er ook geen vierde meer hoor!! Dan gaat er een dubbele knoop in bij ventje denk ik

Ik heb dat dus totaal niet hé......
Ik ben blij dat ik van die dikke buik af ben...
Pas op, ik was heel blij dat ik zwanger was en dat ik een goeie zwangerschap had, maar daar echt van genieten deed ik niet. Zeker niet op het laatste.
Mijn vriend en ik hebben gelijk ook altijd gezegd dat wij maar ééntje willen.
Wij krijgen nu wel voortdurend commentaar van " allez kom, ééntje is geen hé" of "ocharme, je gaat dat jongetje toch niet aandoen om geen broertje of zusje te hebben" "Enig kind is verwend kind"....

spotje schreef:Ik heb dat dus totaal niet hé......
Ik ben blij dat ik van die dikke buik af ben...
Pas op, ik was heel blij dat ik zwanger was en dat ik een goeie zwangerschap had, maar daar echt van genieten deed ik niet. Zeker niet op het laatste.
Mijn vriend en ik hebben gelijk ook altijd gezegd dat wij maar ééntje willen.
Wij krijgen nu wel voortdurend commentaar van " allez kom, ééntje is geen hé" of "ocharme, je gaat dat jongetje toch niet aandoen om geen broertje of zusje te hebben" "Enig kind is verwend kind"....

Die opmerkingen moet je niet op letten he...als jullie één kind willen is dat jullie keus he...niet van aantrekken.
Tis altijd iets he...te weinig kinderen of teveel...

Ik wou ook maar ééntje ,mijn vriend 2 maar wou wachten tot Alessio naar school ging,maar ge ziet de natuur heeft er anders over beslist(of mijnen vriend ).Nu is het gedaan hoor dat ben ik 100 procent zeker want ben eindelijk niet graag zwanger zoals de meesten hier,zotteke.

Katia schreef:gho waarom niet he?
tot de natuur zegt dat het genoeg is...
hier komen er alleszins geen voorbehoedsbroldingen in huis, dat komt mijn lijf niet in, simpel... dus we zien wel gewoon... hoewel we nu toch wat voorzichtiger zullen zijn (plannen he) en toch ook gaan (proberen, ik zeg het er al bij, want mij kennende...) wachten tot ze allebei naar school gaan...

Ik ben ook niet zo aan die voorbehoedsmiddelen...de eerste 6 maand had ik de minipil...maar ik kon daar echt niet mee omgaan, ik vergat dat altijd en was dan de kluts kwijt hoe die strip in elkaar zat dus ben ik er dan mee gestopt...wij doen het ook zonder eigenlijk....soms niet altijd even veilig ook ¨maar wat komt komt he

@ spotje
je bent niet alleen hoor
ik wilde graag 2 kindjes
maar ik mis het zwanger zijn helemaal niet!
voor mij was er niet veel genot aan
toegegeven .... af en toe was het zalig
Maar als ik heel eerlijk ben, ben ik nu veel gelukkiger
nu ik mijn kindjes heb.
Ik miste mijn buiken niet!!
Maar ik had het er voor over om mijn 2 wondertjes te hebben!

ik heb bij mijn eerste zwangerschapsvergiftiging gehad en heb de laatste 2 maand van mijn zwangerschap in het ziekenhuis gelegen! ik had enorm veel pijn en mocht zelfs niet opstaan om naar het toilet te gaan. daardoor kreeg ik op mijn rug doorligwonden en spataders in mijn benen. plots kreeg ik een niercrisis (ik verzeker u, das erger dan bevallen) en na een paar dagen begon ik met overgeven. doordat ik niets binnen kon houden en bleef overgeven was het dus allemaal gal en na een tijdje zelfs bloed bij! ik heb vlug injecties gekregen om jonas zijn longen te laten rijpen want ze wisten dat ik dit niet lang meer ging volhouden! De dag voor de keizersnede viel ik bijna in een soort coma en toen hebben ze mij met spoed naar het UZ in Gent overgebracht. daar is jonas ter wereld gekomen; 6 weken te vroeg! hij moest in de couveuse want hij kon niet goed zelfstandig ademen. bij mij verbeterde alles wel na de geboorte, heb juist de eerste nacht enorm afgezien van naweeën! ik kon door zo lang te liggen in bed maar rechtstaan op mijn benen na 4 dagen. dus de eerste dagen zag ik mijn kind maar 3 keer per dag want ze moesten mij met mijn bed naar beneden rijden en dat was veel werk! jonas heeft nog 3 weken in het ziekenhuis gelegen om bij te sterken en te leren drinken zelfstandig! en ik heb nog wat last gehad daarna. ongeveer 4 maand daarna heeft de papa van jonas mij laten zitten. dus ik heb ongeveer 2 jaar lang gezegd dat ik NOOIT geen kind meer wou, ten eerste voor al de pijn (die ik nog steeds niet vergeten ben!) en ten tweede omdat ik diep ontgoocheld was in de mannen! toen leerde ik mijn huidige vriend kennen.
hij is gewoon zalig voor kleine jonas en hij wil nu een kindje van hemzelf! door het vele praten en door het zien hoe verschillend hij is van mijn ex en hoe hij met mijn zoontje omgaat heb ik er na een tijdje terug zin in gekregen en nu wil ik hem met alle plezier een kindje schenken. en ik kijk uit naar een tweede voor mij en een broertje/zusje voor jonas!!!
Hopelijk gebeurt het vlug!

Groetjes leen1982

Ik heb bewondering voor je dat je ondanks wat je meemaakte die nieuwe moed vindt!
Veel succes, en hopelijk rap een positieve zw test!