
wat is het lang geleden dat ik hier nog wat gepost heb
Met ons gaat alles z'n gangetje.
Sam loopt gelijk nen ouwe

allé, hij denkt dat hij dat kan, maar in werkelijkheid loopt hij dikwijls zichzelf voorbij, met flinke uitschuivers als gevolg
Hij kan zo wild zijn he, kent geen gevaar. Net zoals Karsten, staat hij recht in de zetel, kruipt hij in no time de trap op (waar hij dan ook weer onder luid protest vanaf wordt geplukt) en loopt hij rond zonder te kijken naar waar hij loopt, met minder leuke ontmoetingen met kasten en muren als gevolg...
Bij de OM is hij al enkele keren van de tafel

gevallen, omdat hij er zo nodig op moest gaan staan...
Verder is hij al 2x op zijn gezichtje gevallen, 1x met een gescheurd lipriempje als gevolg (man man man, kan dàt bloeden

) en 1x een bloedneus... Builen en blauwe plekken zijn ook al niet meer te tellen...
Als hij er zin in heeft, geeft hij kusjes (allé, hij komt naar je toe met z'n mondje half open...) en wuift hij dada. Maar alleen als HIJ er zin in heeft, niet wanneer wij dat willen
Babbelen kan hij gelijk de beste, alleen, wij verstaan er niks van
De hele dag zegt hij 'kak', wat verschillende betekenissen kan hebben

Meestal wil het zeggen 'kijk' of 'dat'.
't Klinkt alleen wat raar he
Verder verloopt de zwangerschap ook prima. Ik heb zelfs de indruk dat het nu beter gaat als met Sam. Misschien omdat ik nu ook minder tijd heb om bij ieder pijntje stil te staan. 't Wordt alleen een beetje zwaarder nu, nu m'n buikje ronder en ronder wordt.
Ik werk in een winkel en vorige maand zei er een klant tegen me: 'voor u is 't ook niet meer lang he, gij zijt precies ook hoogzwanger'. Jullie kunnen je dus inbeelden wat een ballon ik meedraag. Al moet ik zeggen, valt wel nog mee hoor

die ene klant was een uitzondering...
Tina, hoe verloopt jouw zwangerschap? Weten jullie het geslacht al?
Wij wel, maar 't blijft een geheimpje... Tot nu toe lukt het me nog om te zwijgen, wonder boven wonder
Groetjes