hihi, dat alles overal vanaf zwieren, ja dat ken ik ook

Sam die kijkt dan alles zo echt na, echt om te zien HOE dat iets valt
Sam was bij mij uitgeteld voor de 15e november. Hij is dus op 39 weken geboren. Ik weet dat ik het vorig jaar rond deze tijd heel moeilijk had. Ik kon niet goed slapen (van de pijn) en stappen (ook van de pijn, lol). Eigenlijk was voor mij die laatste maand er teveel aan.
Vooral het slapen was erg lastig. Ik kon maar max. 2u op dezelfde zij liggen en dan moest ik me omdraaien. Maar dan moest ik weer aan de andere kant van het bed gaan liggen, want ik kon alleen maar liggen met m'n gezicht naar de buitenkant, anders geraakte ik niet meer uit bed

Jo en ik, wij sliepen dus ook niet meer samen (afwisselend in bed en op de zetel, maar dat was ook omdat ik zo fel snurkte

)
Pff, genoeg geklaagd over hoe het wàs, alleen hoop ik dat ik daar nu niet zo'n last van ga hebben...
Momenteel zit Sam met een viruske. Hij blaft gelijk een hondje, en hij moet aan de aërosol. 't Is echt wel zielig... Maar voor de rest heeft hij er (gelukkig) niet veel last van. Hij speelt en eet zoals gewoonlijk, én hij maakt geen koorts.
Vandaag heb ik maar een plaatsje gereserveerd bij de OM voor de nieuwe baby. Ik was eigenlijk van plan om nog wat te zwijgen, maar ze vertelde daarstraks dat ze een paar nieuwe mama's op bezoek had gekregen voor eventueel een plaatsje. En als die allemaal kwamen, dan was ze volzet

Dan maar rap een plaatsje gereserveerd...anders moeten Sam en de baby naar een aparte OM gaan, da's ook zo dwaas.
Pff, nu ga ik toch wel slapen, vannacht was het kermis met Sam

, en morgen is 't weer héél vroeg dag... Ik 'mag' naar Brussel gaan

...