Jules logeert bij ons!
Moderators:Welcome, Moderators
Vandaag kwam Mila uit school en ze had Jules (klaspop) bij.. Blijkbaar is het dit weekend haar beurt om een weekend met hem door te brengen. Ze vindt het geweldig natuurlijk en zet hem constant op zijn potje en wil hem steeds een flesje geven. Hij heeft dan zijn valies bij en daar zit vanalles in om goed voor hem te zorgen.. Verder zit er ook een schriftje bij en het is de bedoeling om daar in te schrijven wat Jules dan beleeft.. Maar zijn zonnebril mist al een glas (plastic natuurlijk).. Zijn valies is al geplakt geweest en er is een knoop van zijn pyjama.. Ik denk dat hij al vanalles beleefd heeft!
Zijn er nog scholen waar ze met Jules werken en mag hij dan ook een weekend komen logeren?
Zijn er nog scholen waar ze met Jules werken en mag hij dan ook een weekend komen logeren?
Ik zou dat er toch eventueel inzetten, normaal gezien praat de juf over wat er in het boekje staat en als je het er niet inzet dan gaat Mila het misschien uit zichzelf wel vertellen tijdens het groepsgesprek, de juf zal sowieso vragen wat Jules met het weekend allemaal gedaan heeft. En het is misschien niet slecht dat de juf en de kinderen er eens even bij stilstaan, het is wel vroeg om het over"de dood" te hebben maar misschien zijn er nog kleuters die hierover iets kunnen vertellen. + Als Mila het zelf vraagt kan je het niet weigeren denk ik.
Reeds bij de kleuters begint de dag met een 'kring'. Ieder verteld wat gebeurtenissen of gewoon wat er hen op dat moment door het hoofd schiet. En rara....de eerste schooldag was 'de dood' ook al een onderwerp.
Op hun niveau dan natuurlijk hé. Ons eerste zoontje, Jorg, heeft helaas maar 1 maandje mogen leven en we hebben dat onderwerp nooit vermeden thuis. Hij weet dat zijn broertje dood is. Ik heb er lang over getwijfeld wanneer en vooral 'hoe' ik hem dat zou uitleggen maar het is in ons geval goed gegaan met gewoon te zeggen : Je broertje is dood. Hoe hij het interpreteert is voor mij een raadsel maar hier vormt het in ieder geval geen probleem.
Op hun niveau dan natuurlijk hé. Ons eerste zoontje, Jorg, heeft helaas maar 1 maandje mogen leven en we hebben dat onderwerp nooit vermeden thuis. Hij weet dat zijn broertje dood is. Ik heb er lang over getwijfeld wanneer en vooral 'hoe' ik hem dat zou uitleggen maar het is in ons geval goed gegaan met gewoon te zeggen : Je broertje is dood. Hoe hij het interpreteert is voor mij een raadsel maar hier vormt het in ieder geval geen probleem.