Babyforum.be

Hoi , hier de mama van Stephke en nog vier kids ! Steph is nu 6 weken oud en ik lijk mezelf voorbij te lopen ! pffff ! Het is bedtijd eer ik het weet ! Hoe lassen jullie een pauze in in de dag ??? De weken vliegen en ik zie er helemaal verkreukelt uit .

aha! dag zoepke, hoe gaat het met je zoontje? Wanneer is hij weer just geboren?

Kan je man of vriend je niet een beetje helpen? Zodat je eens kan rusten?

hoi zoepke


ik was juist nog aan u aan het denken. hoe het er mee zou gaan. blijkbaar niet zo goed he.

idd zoals spotje zegt je man wat laten helpen in het huishouden.

grtz greet

Leuk dat we nog iets van je horen.
Misschien dat het allemaal wel goed komt. Probeer er met je man over te praten en eventueel het werk wat te verdelen.

Groetjes

Je man om hulp vragen, als die niet kan eventueel iemand inlassen uit de familie die een beetje kan overnemen

zo veel mogelijk hulp vragen,en zeker geen hulp afslaan!!!

zo kwamen mijn vriendinnen hier kuisen,terwijl ik...sliep....

je zal toch tijdig eens aan jezelf moeten denken.

Je andere kids hoe oud waren zij? Gaan ze al naar school? Eventueel even een dutje doen wanneer de andere slapen of op school zijn...

Laat dat huishouden even aan je man over...

Hulp aanvaarden van anderen.
Ik verdrink soms ook in het werk. Mijn ma doet zo af en toe eens een wasje die ze voor me strijkt.
Je moet ook nog een beetje aan jezelf denken, hé?

ik verdrink zelfs in mijn werk en vorige week heeft mijn moeder voor eht eerst eens een keer voor me gestreken omdat ze dat zo graag doet...en awel dat kleine beetje he (dat uurtje werk he zeg maar) dat heeft goed gedaan...

Ik ben ook geen type dat snel hulp vraagt...moet zelf al bijna neervallen voor ik hulp vraag

Tja , ik heb nu eenmaal een groot gezin hè , en mijn man is vrachtwagenchauffeur . Hij vertrekt s'morgens om 6 uur en komt meestal van werken rond half 8 s'avonds . Er moet natuurlijk geld binnenkomen om ze allemaal groot te brengen hè . Normaal loopt alles van een leien dakje , maar nu met die gebroken nachten lijkt alles in het honderd te lopen en zijn de andere kids natuurlijk steviger met mijn voeten aan het spelen dan anders , of zou het aan mij liggen ??? Ik kan toch maar moeilijk de boel laten liggen voor mijn man die zo een lange dagen maakt .

hey jou reactie is heel normaal
en als je nu eens een planning opmaakt
zodat je elke dat iets doet en je daar probeert aan te houden
dan komt niet alles tesamen en heb je toch nog een beetje tijd voor jezelf
Zo doe ik dat
maar ja ik heb dan ook nog maar 1 kindje en het volgende op komst ...

hey,

Sla hulp zeker niet af, ik deed dit ook in het begin, en na een paar weken was ik oververmoeid. Wou alles zelf doen, want dan was alles beter gedaan enz....
Laat je familie wat meehelpen, je ouders, je schoonouders, je zussen/broers, andere familie. En eventueel je kindjes, meestal doen die dat wel graag. Neem voldoende rust, maak een speciaal uurtje voor jou alleen. Het is zwaar maar je komt er wel meid, als ze iets waarmee we je kunnen helpen, je weet het hé

Ik heb echt van niemand hulp , mijn eigen ouders zijn nog eens niet komen kijken naar onze spruit . Ze waren het er niet mee eens dat er een vijfde kwam . Mijn man zijn ouders zijn overleden , zijn broers en zussen wonen in Frankrijk (hij is een Fransman ) en ik ben enig kind . En mijn vriendinnen zitten zelf met hun gezin . Die doen wel eens een boodschap , wat ik ook enorm wardeer . Maar , leuk is anders . Ik wil niet klagen , maar ik word er zo moe van . Ik sta altijd voor iedereen klaar en zou nu al blij zijn met een schouder om eens lekker uit te huilen .

da's wel jammer zeg, dat je niet echt hulp om je heen hebt!
woonde je maar wat dichter, dan zou ik je wel willen helpen
ik heb het geluk dat mijn familie en die van mijn man allemaal dichtbij wonen.
Dat snap ik nu niet dat je als grootouder nog niet naar je kleinkind bent gaan zien!
je kan het misschien niet eens zijn met de keuze van je kinderen, maar daar kan dat kleintje toch niet aan doen! En dan nog, waar halen zij het recht vandaan om te bepalen wat er in jullie gezin kan en wat niet!
Een beetje meer respect zou hen niet misstaan vind ik.

een schouder om uit te huilen kan ik je wel bieden, maar dan virtueel hé
Als je met iets zit, stort je hart dan maar uit!
dat zal je allicht al wat opluchten

Hey, op mijn schoudertje mag je ook uithuilen, kom hier je verhaal maar doen!

Nu ja die eerste 2 à 3 maanden zijn sowieso het zwaarst he, maar normaalgezien gaat het nadien altijd toch een beetje vlotter, mss als je dat al voor ogen kunt houden? Maar 5 kids lijkt me idd ontzettend zwaar, als je er alleen voor staat.

Ik doe hier ook het meeste zelf, 1 kind, en vind dat best al wel zwaar.

Kan je geen beroep doen op een poetsvrouw of familiehulp ofzo, dat het huishouden bvb al wat minder zwaar wordt voor jou?