Sarah schreef:Guy zei me gisteren dat ik eens moet leren om opener te zijn, om mensen meer mijn echte gevoelens moet tonen. Zelfs al ben ik enorm depressief, je ziet dat niet aan mij. Ik heb zoiets van "mijn problemen zijn niet die van een ander".
Guy zegt dat als ik me opener gedraag, ik de juiste mensen wel zal aantrekken. Maar dat weet ik zo niet zenne. Van de 10 zijn er 9 die er misbruik van maken, is toch?
dat klopt, vele maken misbruik
en ik ben nu niet gesloten van karakter, helemaal niet
en heb ook jaaaaren slechte vrienden aangetrokken, zelfs slechte partner
maar je moet idd snoeien in je vrienden, dat heb ik ook gedaan, al wie van mijn goedheid profiteerde, en nooit iets voor mij es terugdeed, daar doe ik ook niets meer voor, en haken ze af, wel dan zijn het geen echte vrienden en ben je er niks mee
ik heb via fora ed nieuwe mensen leren kennen, die een beetje dezelfde gedachtengang hebben, die waarde hechten aan vriendschap en al meermaald bedrogen waren, zo leer je lotgenoten (soortgenoten) kennen, waar het heel goed mee klikt
en als je beide waarde hecht aan vriendschap, en mekaar steunt en bijstaat, wel, daar kunnen heeeeeel mooie vriendschappen uit bloeien
maar je moet de juiste mensen vinden
en op dezelfde manier vind je dan ook wel een goeie partner denk ik
bij mij kwamen er altijd maar "lozers" op me af, en gezien ik mollig ben, en een heel laag zelfbeeld had, dacht ik maar daar "kans" van te hebben en tevreden te moeten zijn dat ik iemand kon krijgen, ja, je leest goed
maar uiteindelijk tijdens mijn depressie had ik goeie gesprekken met een therapeute, en die raadde me aan zelf het initiatief te nemen, en te proberen, en dat ik zo iemand zou vinden die me echt aanstond en goed was, maar ik durfde dat niet , vond dat ongepast
maar ik heb uiteindelijk na lang twijfelen haar raad gevolgd
was ingeschreven op een datingsite, en heb zelf een aantal profielen opgezocht, heel selectief, niet alleen op uiterlijk, maar op karakter, interesse, enz, heb er een aantal een berichtje gestuurd, gewoon vriendschappelijk dat ik mijn vriendenkring wou uitbouwen
en een paar reageerden dat ze intussen iemand hadden, ander reageerden niet, en ééntje zag een vriendschap ook wel zitten
we chatten een weekje op msn, en spraken af, zonder verwachtingen
maar het klikte meteen, we babbelden en lachten gans de dag, en 2 weken later waren we een koppel
hij had ook al wat meegemaakt, bedrogen geweest enz, en weet wat pijn het kan doen
een jaar later zijn we getrouwd (sinds juni dit jaar) en nu verwachten we ons eerste kindje
en ik ben blij dat ik de raad van mijn therapeute toen heb gevolgd
