zijn heel spannend. Het proeft telkens weer anders, het komt zomaar voorbijgewaaid en het beweegt. Wat kan je nu spannender indenken? Het is een deel van hun leerproces.De reclame voor tutters (bewust of onbewust) gaat ons proberen wijs te maken dat vingers slecht zijn en tutters beter. Echt wetenschappelijk onderzoek wijst andere dingen uit:
Op handjes zitten gezonde bacteriën die de mondflora gezond houden en dus weinig kans op tandcariës. Een tut is een goeie voedingsbodem voor allerlei verkeerde kiemen, ook voor schimmels. Dus, hoe vuil handjes ook zijn, ze zijn meestal veel gezonder dan een tut.
Doordat vingertjes bewegen en van stand veranderen gaan ze niet zoals een tut een constante zelfde druk uitoefenen waardoor de kans op misvormingen bij tutten groter is. Ik heb een paar jaar geleden een voordracht door een orthodonte gehoord op een congres in Insbruck. Zij heeft met beeldmateriaal laten zien hoe groot de schade van tutters kan zijn door cariës en misvormingen. Schokkend. Je kan misschien eens raad vragen aan een tandarts ook?
Een kind kiest zelf wanneer hij zijn vingers neemt, een tut wordt meestal in zijn mond gestoken door iemand anders en meestal wordt er geen rekening gehouden met het feit of het kind het nodig heeft of niet.
Wanneer een kind zijn vingers of duim gebruikt, moet hij die uit zijn mond nemen om te spelen. Daardoor komt zijn mond weer vrij om op verkenning te gaan naar andere dingen. Een mond is voor een kind het grootste leer-verkenningsmiddel dat hij heeft. Bij zijn mond horen reuk, smaak en gevoel en ook zijn ogen zitten vlakbij zodat hij de voorwerpen die hij naar zijn mond brengt kan zien, ruiken voelen en proeven.
Dat wil ook zeggen dat de totale dagduur dat een kind op zijn vingers zuigt veel korter is dan wanneer hij en tut heeft wat ook een belangrijke factor is in het veroorzaken van misvormingen.
Je moet ’s nachts niet naar hem toe omdat hij zijn vingers niet kan vinden
Het geven van een tut kan ook veel invloed hebben op borstvoeding.
Wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat kinderen met een tut statistisch gezien veel korter bv krijgen.
Hun manier van zuigen verandert, waardoor hij jouw op een heel andere manier prikkelt , waardoor ook de samenstelling van de melk verandert.
Dikwijls is het drinken aan de borst ook veel minder efficiënt, meer kans om zich te verslikken
De tut kan de signalen verdoezelen dat hij wil drinken
Je vruchtbaarheid komt ook veel sneller terug, en borstvoeding is als je een tut geeft geen betrouwbaar anticonceptiemiddel meer
Andere mensen nemen ook de beslissing wanneer een kind moet stoppen met zijn tut. Terwijl een kind dat op zijn vingers/duim zuigt dit zelf beslist, wat een veel gezondere zaak is.
Als je een kind zelf laat beslissen en je verhindert dat andere mensen (ook jullie zelf) commentaar hebben, dan ga je zien dat een kind tussen 2 ½ en 3 jaar spontaan die vingers/duim gaan loslaten. Vlak ervoor krijg je even een periode dat je denkt, help het wordt erger ipv beteren, maar zo zit een kind nu eenmaal in elkaar. Zo beslist hijzelf over zijn ontwikkeling en leert ook veel beter zelf voelen wat hij nodig heeft, zonder dat anderen daar voor hem moeten over beslissen, wat niet echt democratisch is.
Tips voor een gezond afscheid van vingers/duim
Laat een kind doen en bescherm hem tegen de buitenwereld die er commentaar bij hebben
Heb er zelf geen commentaar bij, respecteer zijn behoefte aan houvast
Ga zeker niet zijn vingers uit zijn mond trekken, dan krijg je juist de reactie die je niet wil en gaat hij zijn duim nog veel meer proberen te pakken en slaat de fase van afscheid over (te vergelijken met een hond die je zijn been wil afpakken), waardoor je creëert dat hij jaren doorgaat.
Nog een extraatje: foto’s zijn veel leuker zonder een grote tut erop waarachter nog een kindje blijkt te zitten
en dan vooral om te slapen. Van zodra hij zijn duimpje neemt, weet ik al dat het tijd is voor eend dutje.
Timothy is wel een tutventje af en toe.....vooral als hij in slaap wil vallen
. Enkel als hij weende paar keer geprobeerd, en hij hoefde er gene, dus zoveel te beter. 
