Pagina 1 van 1
woedeaanvallen
Geplaatst: 05 jan 2007, 01:13
door Mine
Hoi,
Heeft iemand een kleine die ook woedeaanvallen krijgt. Ja ik weet niet hoe ik het anders moet noemen, ma als ze zo wa ellendig is dan rekt ze zich volledig uit, gooit zich naar achter meestal tegen mijn borstkas (echt pijnlijk hoor). Is dit nu normaal? ik heb het al aan de huisarts gevraagd en ze zei dat dat wel kon gebeuren. Ik zou toch graag willen weten of er mensen bij zijn die dit ook meemaken?
Groetjes
Geplaatst: 05 jan 2007, 10:40
door bioMam
ai ik herken dit

en 't is niet leuk maar j emoet aar zeggen da thet pijn doet door "nee en auw" te bijven herhalen en als ze het nog doet en je er de kracht voor hebt (want die kleintje szijn fysiek sterk maar bovendien sos kline glibberdingskes) haar opzijzetten zodat ze het niet kan doen ... als ze nu al zo'n temperament heeft dan vrees ik dat dat eentje gaat zijn die op termijn gaat staan stapmevoeten en/of zich op de grond gooien als ze haar zin niet krijgt. Mijne jongste durft dat ook doen

en dat is dan wel effe op je tanden bijten om categoriek nee te blijven zeggen, maar ze noemen dat "peuterpuberteit" en dat groeit er nog wel uit - gelukkig hè. Ze is er vreg mee maar onze R was dat dus ook.
Geplaatst: 05 jan 2007, 10:48
door Schorpioentje73
hier ook af en toe zo een colèrig bazeke
hij is normaal makkelijk en goedgezind, maar tis hier 2 weken niet normaal geweest, zo een colère en gewelding
ze zeiden dat het babypubertijd was
hij is intussen terug wat aan het kalmeren, zouden frustraties zijn volgens de vroedvrouw omdat hij vanalles wil doen wat nog niet lukt

Geplaatst: 05 jan 2007, 12:55
door Mine
Nee en auw helpt nog niet echt, ook al geprobeerd, ik blijf het wel zeggen maar op dat moment let ze daar niet eens op. Ook aan de kant leggen doe ik, dan kalmeert ze wel nadat ze uitgeraast is. Als het normaal is dat kindjes dat doen ben ik gerust. Maar soms twijfel ik eraan, daarom ook dat ik me afvroeg of er nog mama's waren die hier ervaring mee hebben. Dat een kleine zich al zo kan opjagen verbaast me gewoon.
Geplaatst: 05 jan 2007, 13:06
door sterretje
tjorven heeft daar ook last van gehad(en op sommige momenten nog)
blijven herhalen dat het niet mag,wij hebben dat tot vervelens toe gedaan...in samengang met het'straffen'(even een time outje op de gang),wist hij redelijk snel dat hij zo niets gedaan kreeg.
nu hij wat ouder is,is de boodschap'negeren'..en dat is voor onze tjor een heel erge straf..hij komt dan onmiddelijk naar ons toe,en zegt dat we weer fier mogen zijn op hem..
Geplaatst: 05 jan 2007, 13:09
door Mine
Vanaf wanneer kan je eigenlijk het best beginnen met "straffen"?
Tuana snapt het wel als ik boos word, dan kijkt ze me aan met doordringende ogen, ze is een echte uitdager hoor. Ik hoop echt dat dat na een tijd gaat minderen, anders gaan we nog afzien.
Geplaatst: 05 jan 2007, 13:15
door sterretje
van het moment dat ze'bewust'iets fout doen...mja,wat is bewust,he.
Geplaatst: 05 jan 2007, 17:02
door bioMam
positief gedrag belonen helpt beter dan straffen, aar he is soms doorbijten en als het echt niet adners kan dan een time-out ... ik heb de hoek al eens geprobeerd maar R is er te jong voor en loopt daar uit weg dus onlangs heb ik hem "gedreigd" met hem op zijn kamer te zetten als hij iets stouts da thij deed nog 1 keer zou herhalen en raar maar waar, 't was stante pede afgelopen: ineens luisterde hij hè ! 'k Doe het liever niet maar soms moet het wel eens

Geplaatst: 05 jan 2007, 18:45
door spotje
Schorpioentje73 schreef:hier ook af en toe zo een colèrig bazeke
hij is normaal makkelijk en goedgezind, maar tis hier 2 weken niet normaal geweest, zo een colère en gewelding
ze zeiden dat het babypubertijd was
hij is intussen terug wat aan het kalmeren, zouden frustraties zijn volgens de vroedvrouw omdat hij vanalles wil doen wat nog niet lukt

Timothy huilt (klaagt, zeurderig) als iets niet lukt
Geplaatst: 05 jan 2007, 19:56
door Schorpioentje73
ja hier begint dat ook met zeuren, maar eindigt in een colère voor heel de straat
maar hij is weer wat aan het kalmeren en als het echt te bont is, neem ik hem uit zijn park (want daar is het meestal al omdraaien of zo) en zet ik hem in zijne eetstoel, daar jammert hij niet vaak, want hij kan er niet veel posities proberen he

Geplaatst: 05 jan 2007, 20:09
door goortjes
als baby geen last mee gehad, maar op zijn 2,5 is hij wel beginnen peuterpuberen
en dat is dus wreed lastig
Kweet niet hoeveel dingen geprobeerd, maar negeren is het enigste wat echt helpt (of in de hoek zetten, maar dat is ook een vorm van negeren)
Kan me voorstellen dat het in jouw geval heel vervelend is
Straffen, dat kan je volgens mij echt alleen maar als er een bewust besef is van: oei ik doe iets fout, mama is boos....
Maar je kan wel al laten merken dat je er niet blij mee bent
dan leren ze dat ook!!!