Ik weet niet meer wat te doen
Moderators:Welcome, Dagmar, Moderators
Hallo,
Ik ben nog maar net nieuw hier en kom al met een probleem aanvragen. Ik zie het momenteel echt even niet meer zitten. Mijn dochtertje Emma is morgen 5 weken oud en we sukkelen al van in het begin met haar eten. Eerst kreeg ze gewone Nutrilon maar daar had ze krampjes van en ferme huilbuien. We zijn dan met haar naar de KA geweest en die raadde Aptamil Comfort aan met homeopathische druppeltjes tegen krampjes.
We zijn nu iets meer dan een week daarmee bezig en begin deze week leek het echt goed te gaan. Ze at en sliep heel goed.
Maar de laatste twee dagen is het weer van kwaad naar erger gegaan.
Ze eet terug veel minder, van 150 tot 120ml is ze sinds gisteren gezakt naar tussen de 60 en max 100ml. Om de drie uur moet ze eten en daarna huilt ze heel de tijd door. Af en toe stopt ze een kwartiertje om op adem te komen en dan herbegint ze en dit sinds vanmorgen uren aan een stuk.
Je ziet echt dat het sukkeltje afziet, dat ze pijn heeft. De tranen rollen over haar wangetjes en ze stampt en duwt met haar hele lijfje. Haar oppakken helpt niet, in haar wiegje leggen helpt niet, tutje helpt ook niet...altijd maar wenen en wenen.
Het rare daarbij is ook dat ze dit doet op de dagen dat mijn man met shift staat. Als hij er is dan heeft ze zo geen huilbuien, alleen gisterenavond even maar toen dacht hij gewoon aan een huiluurtje. Ik herkende meteen de symptomen van de krampjes van twee weken geleden.
Ik weet momenteel echt niet meer wat te doen, zit hier soms samen met haar te huilen. Ook als mijn moeder langskomt lijkt ze te kalmeren. Ligt het dan aan mij?
Ik heb de twee eerste dagen na de geboorte gemist omdat ik op de afdeling intensieve lag. Ik ben met een nood-keizersnede moeten bevallen onder volledige verdoving en heb dus haar geboorte gemist. Mijn man heeft toen die twee eerste dagen voor haar gezorgd.
Is het normaal dat een baby van 5 weken zoveel weent en zo weinig slaapt overdag? Van K&g krijg ik ook niet bepaald een fatsoenlijk antwoord, ik word zowat van het kastje naar de muur gestuurd.
Moet dit berichtje afronden want ze is weer beginnen huilen en ik kan niet anders dan haar proberen troosten.
Sorry dat mijn eerste berichtje direct zo een klaagzang is.
Groetjes,
ilse
Ik ben nog maar net nieuw hier en kom al met een probleem aanvragen. Ik zie het momenteel echt even niet meer zitten. Mijn dochtertje Emma is morgen 5 weken oud en we sukkelen al van in het begin met haar eten. Eerst kreeg ze gewone Nutrilon maar daar had ze krampjes van en ferme huilbuien. We zijn dan met haar naar de KA geweest en die raadde Aptamil Comfort aan met homeopathische druppeltjes tegen krampjes.
We zijn nu iets meer dan een week daarmee bezig en begin deze week leek het echt goed te gaan. Ze at en sliep heel goed.
Maar de laatste twee dagen is het weer van kwaad naar erger gegaan.
Ze eet terug veel minder, van 150 tot 120ml is ze sinds gisteren gezakt naar tussen de 60 en max 100ml. Om de drie uur moet ze eten en daarna huilt ze heel de tijd door. Af en toe stopt ze een kwartiertje om op adem te komen en dan herbegint ze en dit sinds vanmorgen uren aan een stuk.
Je ziet echt dat het sukkeltje afziet, dat ze pijn heeft. De tranen rollen over haar wangetjes en ze stampt en duwt met haar hele lijfje. Haar oppakken helpt niet, in haar wiegje leggen helpt niet, tutje helpt ook niet...altijd maar wenen en wenen.
Het rare daarbij is ook dat ze dit doet op de dagen dat mijn man met shift staat. Als hij er is dan heeft ze zo geen huilbuien, alleen gisterenavond even maar toen dacht hij gewoon aan een huiluurtje. Ik herkende meteen de symptomen van de krampjes van twee weken geleden.
Ik weet momenteel echt niet meer wat te doen, zit hier soms samen met haar te huilen. Ook als mijn moeder langskomt lijkt ze te kalmeren. Ligt het dan aan mij?
Ik heb de twee eerste dagen na de geboorte gemist omdat ik op de afdeling intensieve lag. Ik ben met een nood-keizersnede moeten bevallen onder volledige verdoving en heb dus haar geboorte gemist. Mijn man heeft toen die twee eerste dagen voor haar gezorgd.
Is het normaal dat een baby van 5 weken zoveel weent en zo weinig slaapt overdag? Van K&g krijg ik ook niet bepaald een fatsoenlijk antwoord, ik word zowat van het kastje naar de muur gestuurd.
Moet dit berichtje afronden want ze is weer beginnen huilen en ik kan niet anders dan haar proberen troosten.
Sorry dat mijn eerste berichtje direct zo een klaagzang is.
Groetjes,
ilse
hoi... eerst en vooral... klagen doe je niet... integendeel, je probeert langs alle kanten hulp te zoeken voor je kindje (ook bij ervaringen van andere mensen) en dat vind ik heel positief!
Ik zelf kan niet van ervaringen spreken, maar het ziet er naar uit dat je met een maaglijdertje zit
Mijn nicht haar dochtertje had dat vroeger ook en ik herken al die symptomen daarin...
als je wil vraag ik daar eens even raad als ik ze hoor...
Ik wil je toch nog heel veel succes wensen!
Het lijkt mij niet makkelijk!
Steek ze anders eens in een draagdoek! Als ze toch blijft huilen, speelt dat zo geen rol he en ze is dicht bij jou! Ondertussen kan jij andere dingen doen...
Ik zelf kan niet van ervaringen spreken, maar het ziet er naar uit dat je met een maaglijdertje zit

Mijn nicht haar dochtertje had dat vroeger ook en ik herken al die symptomen daarin...
als je wil vraag ik daar eens even raad als ik ze hoor...
Ik wil je toch nog heel veel succes wensen!
Het lijkt mij niet makkelijk!
Steek ze anders eens in een draagdoek! Als ze toch blijft huilen, speelt dat zo geen rol he en ze is dicht bij jou! Ondertussen kan jij andere dingen doen...
Re: Ik weet niet meer wat te doen
Om sommige redenen denk ik aan een refluxbaby, om andere redenen dan weer helemaal niet. In ieder geval raad ik je aan om verder te zoeken, naar een andere pediater te gaan, alles uit te proberen,...tot je een oplossing hebt.Ilse-vh schreef:Hallo,
Ik ben nog maar net nieuw hier en kom al met een probleem aanvragen. Ik zie het momenteel echt even niet meer zitten. Mijn dochtertje Emma is morgen 5 weken oud en we sukkelen al van in het begin met haar eten. Eerst kreeg ze gewone Nutrilon maar daar had ze krampjes van en ferme huilbuien. We zijn dan met haar naar de KA geweest en die raadde Aptamil Comfort aan met homeopathische druppeltjes tegen krampjes.
We zijn nu iets meer dan een week daarmee bezig en begin deze week leek het echt goed te gaan. Ze at en sliep heel goed.
Maar de laatste twee dagen is het weer van kwaad naar erger gegaan.
Ze eet terug veel minder, van 150 tot 120ml is ze sinds gisteren gezakt naar tussen de 60 en max 100ml. Om de drie uur moet ze eten en daarna huilt ze heel de tijd door. Af en toe stopt ze een kwartiertje om op adem te komen en dan herbegint ze en dit sinds vanmorgen uren aan een stuk.
Je ziet echt dat het sukkeltje afziet, dat ze pijn heeft. De tranen rollen over haar wangetjes en ze stampt en duwt met haar hele lijfje. Haar oppakken helpt niet, in haar wiegje leggen helpt niet, tutje helpt ook niet...altijd maar wenen en wenen.
Het rare daarbij is ook dat ze dit doet op de dagen dat mijn man met shift staat. Als hij er is dan heeft ze zo geen huilbuien, alleen gisterenavond even maar toen dacht hij gewoon aan een huiluurtje. Ik herkende meteen de symptomen van de krampjes van twee weken geleden.
Ik weet momenteel echt niet meer wat te doen, zit hier soms samen met haar te huilen. Ook als mijn moeder langskomt lijkt ze te kalmeren. Ligt het dan aan mij?
Ik heb de twee eerste dagen na de geboorte gemist omdat ik op de afdeling intensieve lag. Ik ben met een nood-keizersnede moeten bevallen onder volledige verdoving en heb dus haar geboorte gemist. Mijn man heeft toen die twee eerste dagen voor haar gezorgd.
Is het normaal dat een baby van 5 weken zoveel weent en zo weinig slaapt overdag? Van K&g krijg ik ook niet bepaald een fatsoenlijk antwoord, ik word zowat van het kastje naar de muur gestuurd.
Moet dit berichtje afronden want ze is weer beginnen huilen en ik kan niet anders dan haar proberen troosten.
Sorry dat mijn eerste berichtje direct zo een klaagzang is.
Groetjes,
ilse
Het ligt in ieder geval NIET aan jou. Er is een probleem(pje) met je kindje en dat moet je vinden. Probeer het te beschrijven tot iemand het herkent en je kan helpen.
Veel succes.
Dank je voor de reacties.
Intussen is mijn moeder ook even langsgeweest en ze zei toch ook dat we best met Emma terug eens langs de ka gaan. Nu is het natuurlijk net weekend maar maandag ga ik toch bellen voor een afspraak.
Katia, als je eens aan je nicht zou willen vragen wat de symptomen bij haar kindje waren en wat zij er aan heeft kunnen doen, zou ik dat zeker waarderen.
Ik heb ook een draagdoek, alleen nog niet veel gebruikt want ik zat tot voor een paar dagen met een borstklierontsteking en die druk op mijn borst was nogal pijnlijk. Maar nu die zo goed als genezen is kan ik die inderdaad maar beter gaan gebruiken.
Nog eens bedankt voor alle toffe en lieve reacties, het doet echt deugd te weten dat er mensen meeleven.
groetjes
Ilse
Intussen is mijn moeder ook even langsgeweest en ze zei toch ook dat we best met Emma terug eens langs de ka gaan. Nu is het natuurlijk net weekend maar maandag ga ik toch bellen voor een afspraak.
Katia, als je eens aan je nicht zou willen vragen wat de symptomen bij haar kindje waren en wat zij er aan heeft kunnen doen, zou ik dat zeker waarderen.
Ik heb ook een draagdoek, alleen nog niet veel gebruikt want ik zat tot voor een paar dagen met een borstklierontsteking en die druk op mijn borst was nogal pijnlijk. Maar nu die zo goed als genezen is kan ik die inderdaad maar beter gaan gebruiken.
Nog eens bedankt voor alle toffe en lieve reacties, het doet echt deugd te weten dat er mensen meeleven.
groetjes
Ilse
ik zou er idd eens mee langs de KA gaan
Het ligt zeker niet aan jou
je KS heeft er niets mee te maken, heb ik ook gehad
dat je kindje bij je mama wel rustig word
heb ik hier ook gehad hoor
waarschijnlijk fok je jezelf op omdat je je geen raad weet
en je kindje voelt dat aan (idem hier)
En als je moeder dan langskomt, die is op dat moment rustiger, en die pakt je kindje op, dan wordt dat ook al iets rustiger
maar je KA zal je allicht meer kunnen helpen....
Het ligt zeker niet aan jou
je KS heeft er niets mee te maken, heb ik ook gehad
dat je kindje bij je mama wel rustig word
heb ik hier ook gehad hoor
waarschijnlijk fok je jezelf op omdat je je geen raad weet
en je kindje voelt dat aan (idem hier)
En als je moeder dan langskomt, die is op dat moment rustiger, en die pakt je kindje op, dan wordt dat ook al iets rustiger
maar je KA zal je allicht meer kunnen helpen....
mag ik mijn mening zeggen? volgens mij heeft emma zure reflux. ons isaura had dat ook en de symptomen zijn net hetzelfde.
kijk eens of haar tong wit ziet? kauwt ze soms? krijst ze na het eten? kan ze slecht boeren?
als het dat is, ik weet wat je meemaakt. en vooral vanaf die leeftijd begint de miserie erger te worden.
als je vragen hebt, vraag maar!
barbaraxxx
kijk eens of haar tong wit ziet? kauwt ze soms? krijst ze na het eten? kan ze slecht boeren?
als het dat is, ik weet wat je meemaakt. en vooral vanaf die leeftijd begint de miserie erger te worden.
als je vragen hebt, vraag maar!
barbaraxxx
- jong moederke
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54
vervelend he...veel sterkte en succes met je zoektocht
ik heb hier ook een kind gehad dat moeilijk boertjes laatte en na een uur of later nog wat pap terug gaf dat natuurlijk heel zuur geur had. Hij sliep best goed maar snachts was hij ook amper een slaper.
Eer uur doen over zijn eten, dan krampen omdat er een boer wringt en een uur later pas komt en dan een uurtje slapen en dan kreeg ie terug honger....
Heel vermoeiend...ik heb mijn kind nooit laten testen op reflux maar misschien dat een afspraak bij kinderarts toch een goed idee is. Ben jez elf geruster. Ik heb ook veel gezocht met pappen....voor de darmen, dan voor het teruggeven dan de combinatie, wat dikkere pap voor langer teo te komen en die druppeltjes en niets hielp...
nu lukt het allemaal heel goed alleen zijn hier de nachten nog steeds een ramp
ik heb hier ook een kind gehad dat moeilijk boertjes laatte en na een uur of later nog wat pap terug gaf dat natuurlijk heel zuur geur had. Hij sliep best goed maar snachts was hij ook amper een slaper.
Eer uur doen over zijn eten, dan krampen omdat er een boer wringt en een uur later pas komt en dan een uurtje slapen en dan kreeg ie terug honger....
Heel vermoeiend...ik heb mijn kind nooit laten testen op reflux maar misschien dat een afspraak bij kinderarts toch een goed idee is. Ben jez elf geruster. Ik heb ook veel gezocht met pappen....voor de darmen, dan voor het teruggeven dan de combinatie, wat dikkere pap voor langer teo te komen en die druppeltjes en niets hielp...
nu lukt het allemaal heel goed alleen zijn hier de nachten nog steeds een ramp
Barbara en Jong Moederke,
dat is het inderdaad. Emma kan heel slecht boertjes laten, soms helemaal niet en dan komt er pas na een uurtje of zo een boer. En over haar eten doet ze ook zeker een uur.
Haar tong zou ik eens moeten bekijken en na het eten zet ze het meestal op een krijsen.
Hoe worden kindjes eigenlijk getest op reflux? Ik geef haar nu Aptamil Comfort voor de krampjes, en zoals ik zei leek dat een paar dagen te helpen maar nu al niet meer. Ook de druppeltjes lijken niet veel effect meer te hebben.
Mag ik vragen of jullie een oplossing gevonden hebben? Aangepaste voeding?
Ze heeft nu net haar laatste voeding van vandaag gehad (7 voedingen, ze dronk heel slecht, gemiddeld 70ml per flesje), en ik wacht af wat het vannacht gaat worden. Mijn man staat nu het weekend met dagshift, van 7u tot 19u, dus zorg ik deze nachten voor haar.
Hopelijk kan ik morgen eens een dutje overdag doen want dat heb ik vandaag niet kunnen doen en dat voel ik wel.
Maandag bel ik de ka en vraag ik voor zo vlug mogelijk een afspraak te maken.
En nu ga ik maar eens in bed kruipen. Normaal gezien zal ons pruts rond 2u vannacht er opnieuw zijn voor haar flesje.
Groetjes en slaapwel
dat is het inderdaad. Emma kan heel slecht boertjes laten, soms helemaal niet en dan komt er pas na een uurtje of zo een boer. En over haar eten doet ze ook zeker een uur.
Haar tong zou ik eens moeten bekijken en na het eten zet ze het meestal op een krijsen.
Hoe worden kindjes eigenlijk getest op reflux? Ik geef haar nu Aptamil Comfort voor de krampjes, en zoals ik zei leek dat een paar dagen te helpen maar nu al niet meer. Ook de druppeltjes lijken niet veel effect meer te hebben.
Mag ik vragen of jullie een oplossing gevonden hebben? Aangepaste voeding?
Ze heeft nu net haar laatste voeding van vandaag gehad (7 voedingen, ze dronk heel slecht, gemiddeld 70ml per flesje), en ik wacht af wat het vannacht gaat worden. Mijn man staat nu het weekend met dagshift, van 7u tot 19u, dus zorg ik deze nachten voor haar.
Hopelijk kan ik morgen eens een dutje overdag doen want dat heb ik vandaag niet kunnen doen en dat voel ik wel.
Maandag bel ik de ka en vraag ik voor zo vlug mogelijk een afspraak te maken.
En nu ga ik maar eens in bed kruipen. Normaal gezien zal ons pruts rond 2u vannacht er opnieuw zijn voor haar flesje.
Groetjes en slaapwel
ik dacht ook eerst reflux, maar dat wordt al veel te gauw gezegd en er zijn symptomen bij die net niet op reflux slaan... ik zou niet te rap zeggen dat het reflux is! (het kan natuurlijk, maar sluit nog niets anders uit)
En echt waar, tegenwoordig hoeft een kindje nog maar te huilen en ze spreken al van reflux...
Het is natuurlijk ook al veel moeilijker om 'raad te geven' zonder dat je het kindje zelf ziet he.
de HA is idd het beste dat je kan doen!
Succes!
En echt waar, tegenwoordig hoeft een kindje nog maar te huilen en ze spreken al van reflux...
Het is natuurlijk ook al veel moeilijker om 'raad te geven' zonder dat je het kindje zelf ziet he.
de HA is idd het beste dat je kan doen!
Succes!
welke?ik dacht ook eerst reflux, maar dat wordt al veel te gauw gezegd en er zijn symptomen bij die net niet op reflux slaan... ik zou niet te rap zeggen dat het reflux is! (het kan natuurlijk, maar sluit nog niets anders uit)
we zijn bij isaura bij 3ka's geweest, ze was 9w toen ze doorhadden dat ze zure reflux had, geeneen had het gezien, we hebben het zelf moeten voorleggen. ze had zogezegd ook geen symptomen omdat dat kind een happy baby is, juist dat ze niet kon drinken, niet kon zuigen, en niet meer wou eten. 'een baby weent nu eenmaal, mevrouwtje!' was de uitspraak. tot ze aan 9w verbrand in het ziekenhuis lag en ons nog niet geloofde. in een ander ziekenhuis, zagen ze het probleem meteen.
dit is juist de miserie aan zure reflux, je ziet het niet! de één heeft die symptomen, de ander heeft totaal andere.
ik wil er gewoon mee zeggen, dat je je niet dood mag staren aan die symptomen.
barbaraxxx
oh ja, isa dronk ook heel onregelmatig. eens 60cc en wachtte 5u, dan 120cc en wachtte amper een uurtje. dan 's nachts doorslapen en de andere nacht, 10x wakker. soms moest ik om de 10min haar in slaap wiegen, echt vermoeiend.
isaura is getest met een gastroscopie en een phmetrie. met die gastroscopie kijken ze of ze verbrand zijn vanbinnen. phmetrie is om de zuurtegraad te meten in de maag.
isa kreeg geen verdoving bij die gastroscopie en das wel hard, pijn hebben ze niet (zeiden ze toch) maar ze kokhalzen constant. met natuurlijk het geween erbij, als het lukte met zo'n buis in de keel. maar ik zette m'n verstand op nul, ik dacht eraan dat het voor haar goed was.
phmetrie is net een sonde door de neus met een zakje eraan, in dat zakje zit een machientje die het zuur meet. totaal niet erg. je moet juist opletten dat ze niet aan het draadje trekken.
wat isa ook graag had, was haar op haar buikje op m'n schoot leggen en over haar rugje wrijven.
laat zeker weten hoe het gaat maandag bij de dokter!
barbaraxxx
isaura is getest met een gastroscopie en een phmetrie. met die gastroscopie kijken ze of ze verbrand zijn vanbinnen. phmetrie is om de zuurtegraad te meten in de maag.
isa kreeg geen verdoving bij die gastroscopie en das wel hard, pijn hebben ze niet (zeiden ze toch) maar ze kokhalzen constant. met natuurlijk het geween erbij, als het lukte met zo'n buis in de keel. maar ik zette m'n verstand op nul, ik dacht eraan dat het voor haar goed was.
phmetrie is net een sonde door de neus met een zakje eraan, in dat zakje zit een machientje die het zuur meet. totaal niet erg. je moet juist opletten dat ze niet aan het draadje trekken.
wat isa ook graag had, was haar op haar buikje op m'n schoot leggen en over haar rugje wrijven.
laat zeker weten hoe het gaat maandag bij de dokter!
barbaraxxx
hey,
Het is idd. niet gemakkelijk als je baby de hele dag huilt, en ik kan erover meespreken. Lucy weende de hele dag door, drie maanden heeft het geduurt voordat ze wisten wat ze had, ze had reflux! Eerst verandering van pap(nan ar1) samen met motilium en gaviscon. Hielp niet, dan motilium en losec, werd nog slechter. Dan losec alleen, niet goed. Dan een gastroscopie(maagonderzoek), haar maagklep werkte onvoldoende ze gaf terug en er kwam zuur mee. Dan hebben we eindelijk het middel gevonden dat hielp, zantac en nan ar 1! En dit werd beter, ze heeft last gehad tot ze ongeveer 10 maanden werd, en soms nu nog. Dan de krampjes, och wat heeft da kind afgezien, we zijn babyfen gaan halen. Venkeloliedruppeltjes en dat is een wondermiddel. Ga naar de ka en noem de symptomen op en geef ook jouw mening door wat je denkt dat ze heeft. Mss wordt zo de oorzaak snel gevonden.
groetjes en succes.
Het is idd. niet gemakkelijk als je baby de hele dag huilt, en ik kan erover meespreken. Lucy weende de hele dag door, drie maanden heeft het geduurt voordat ze wisten wat ze had, ze had reflux! Eerst verandering van pap(nan ar1) samen met motilium en gaviscon. Hielp niet, dan motilium en losec, werd nog slechter. Dan losec alleen, niet goed. Dan een gastroscopie(maagonderzoek), haar maagklep werkte onvoldoende ze gaf terug en er kwam zuur mee. Dan hebben we eindelijk het middel gevonden dat hielp, zantac en nan ar 1! En dit werd beter, ze heeft last gehad tot ze ongeveer 10 maanden werd, en soms nu nog. Dan de krampjes, och wat heeft da kind afgezien, we zijn babyfen gaan halen. Venkeloliedruppeltjes en dat is een wondermiddel. Ga naar de ka en noem de symptomen op en geef ook jouw mening door wat je denkt dat ze heeft. Mss wordt zo de oorzaak snel gevonden.
groetjes en succes.
Timothy ook, nu we Aptamil 1 extra geven drinkt hij elke keer een andere hoeveelheid: 60, 70 tot 120 cc.barbara schreef:oh ja, isa dronk ook heel onregelmatig. eens 60cc en wachtte 5u, dan 120cc en wachtte amper een uurtje. dan 's nachts doorslapen en de andere nacht, 10x wakker. soms moest ik om de 10min haar in slaap wiegen, echt vermoeiend.
barbaraxxx
soms valt hij in slaap aan de fles (zoals nu) en andere keren huilbuien tot de volgende voeding.
Hallo,
we zijn vanochtend naar de ka geweest en het is een beetje een combinatie vermoed hij.
Echte reflux heeft ze niet, ze heeft er wel symptomen van, maar niet 'zwaar' genoeg om echt reflux te zijn. Ze heeft er wel een beetje last van dus raadde hij aan om een half lepeltje Gaviscon bij haar flesje te doen.
Hij kwam tot de conclusie dat ze een gezonde baby is die last heeft van haar spijsvertering. Dus krijgt ze nu Aptamil Soya.
Omdat ze overdag zoveel wakker is en huilt mag is bij haar laatste flesje een beetje Nutriton voegen zodat ze goed verzadigd is en hopelijk goed kan slapen voor een aantal uren.
Haar longen werken in ieder geval goed. Ze heeft de praktijk van de dokter nogal bij elkaar gebruld.
Emma heeft daarnet haar eerste flesje met Soya gegeten, door mijn moeder gegeven (ik moest intussen met de kat naar de dierenarts voor die haar vaccinaties!!), en ze heeft haar hele fles, 120ml uitgedronken.
En nu ligt ze lekker te slapen.
Het was de tweede keer dat ik bij deze ka kwam, de vorige keer raadde hij me Aptamil comfort aan en dat heeft wel een week goed geholpen, dus hij was toch al op de hoogte dat ze makkelijk last had van haar eten.
Ze weegt nu iets over 4kg dus is ze nog bijgekomen sinds verleden week bj K&G.
Ik voel me echt goed bij deze ka, geeft veel vertrouwen. 1 ding neem ik me wel voor, vorige keer zijn we bij zijn praktijk thuis geweest, haast geen wachttijd (op afspraak), nu waren we in het plaatselijk ziekenhuis, vrije raadpleging en de wachtzaal zat val. Maar ik wou zo vlug mogelijk naar de ka, dan kon ik dezelfde dag nog naar de apotheek vandaaar dat ik dus naar het ziekenhuis was gegaan.
Volgende keer niet meer dus, ik ga terug bij hem aan huis.
Enfin, nu wachten hoe deze Soya voeding gaat werken en de gaviscon.
Ik hou jullie op de hoogte (voor degene die interesse hebben
Nog bedankt voor jullie vele tips en bemoedigende woorden!
Groetjes,
Ilse
we zijn vanochtend naar de ka geweest en het is een beetje een combinatie vermoed hij.
Echte reflux heeft ze niet, ze heeft er wel symptomen van, maar niet 'zwaar' genoeg om echt reflux te zijn. Ze heeft er wel een beetje last van dus raadde hij aan om een half lepeltje Gaviscon bij haar flesje te doen.
Hij kwam tot de conclusie dat ze een gezonde baby is die last heeft van haar spijsvertering. Dus krijgt ze nu Aptamil Soya.
Omdat ze overdag zoveel wakker is en huilt mag is bij haar laatste flesje een beetje Nutriton voegen zodat ze goed verzadigd is en hopelijk goed kan slapen voor een aantal uren.
Haar longen werken in ieder geval goed. Ze heeft de praktijk van de dokter nogal bij elkaar gebruld.
Emma heeft daarnet haar eerste flesje met Soya gegeten, door mijn moeder gegeven (ik moest intussen met de kat naar de dierenarts voor die haar vaccinaties!!), en ze heeft haar hele fles, 120ml uitgedronken.
En nu ligt ze lekker te slapen.
Het was de tweede keer dat ik bij deze ka kwam, de vorige keer raadde hij me Aptamil comfort aan en dat heeft wel een week goed geholpen, dus hij was toch al op de hoogte dat ze makkelijk last had van haar eten.
Ze weegt nu iets over 4kg dus is ze nog bijgekomen sinds verleden week bj K&G.
Ik voel me echt goed bij deze ka, geeft veel vertrouwen. 1 ding neem ik me wel voor, vorige keer zijn we bij zijn praktijk thuis geweest, haast geen wachttijd (op afspraak), nu waren we in het plaatselijk ziekenhuis, vrije raadpleging en de wachtzaal zat val. Maar ik wou zo vlug mogelijk naar de ka, dan kon ik dezelfde dag nog naar de apotheek vandaaar dat ik dus naar het ziekenhuis was gegaan.
Volgende keer niet meer dus, ik ga terug bij hem aan huis.
Enfin, nu wachten hoe deze Soya voeding gaat werken en de gaviscon.
Ik hou jullie op de hoogte (voor degene die interesse hebben

Nog bedankt voor jullie vele tips en bemoedigende woorden!
Groetjes,
Ilse
- jong moederke
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54
het is zoeken he met die papjes. Ik gaf in begin bv en daar kreeg ie ook krampjes van en dan mocht ik nog zo letten op mijn eten!
Die druppeltjes hielpen hier totaal niks en had dan ook eens venkelthee van milupa geprobeerd en awel ook geen succes.
Uiteindelijk is het pas beginnen beteren toen hij vast eten had. Heel vermoeiend dus. voor mij is mijn eerste ervaring echt totaal een flop geweest. Ik geniet nu meer van Sete dan dat hij zo klein was. Ik vind eht verschrikkelijk om dat te zeggen. hij huilde en ik werd en maar moe op en meer moe. Ruzie met mijn man omdat die niet hielp en nu hij groter is is eht allemaal ok. MAar ik heb seriues moeten vechten en volhouden...
Nu zijn de anchten nog steeds onderbroken en waarom ik weet het niet. Mensen bekijken me al van jij verwent je kind maar ik laat hem geregeld eens huilen en zo...echt ik begrijp het allemaal nietr
Ik heb ontzettend veel angst voor ooit een tweede
veel beterschap en hopelijk is die soya de oplossing he. Dat is licht verteerbaar dus hoop ik amar dat je kleintje er positief op reageert en blijft reageren he
Die druppeltjes hielpen hier totaal niks en had dan ook eens venkelthee van milupa geprobeerd en awel ook geen succes.
Uiteindelijk is het pas beginnen beteren toen hij vast eten had. Heel vermoeiend dus. voor mij is mijn eerste ervaring echt totaal een flop geweest. Ik geniet nu meer van Sete dan dat hij zo klein was. Ik vind eht verschrikkelijk om dat te zeggen. hij huilde en ik werd en maar moe op en meer moe. Ruzie met mijn man omdat die niet hielp en nu hij groter is is eht allemaal ok. MAar ik heb seriues moeten vechten en volhouden...
Nu zijn de anchten nog steeds onderbroken en waarom ik weet het niet. Mensen bekijken me al van jij verwent je kind maar ik laat hem geregeld eens huilen en zo...echt ik begrijp het allemaal nietr
Ik heb ontzettend veel angst voor ooit een tweede
veel beterschap en hopelijk is die soya de oplossing he. Dat is licht verteerbaar dus hoop ik amar dat je kleintje er positief op reageert en blijft reageren he
Hallo Jong Moederke,
het blijft altijd een uitzoeken van welke voedsel je het beste geeft. Ik ben nog steeds niet volledig gerust dat we nu DE oplossing gevonden zullen hebben hoor. Eerst afwachten en wat aanzien vooraleer ik durf gerust te zijn.
Ik moet ook toegeven dat ik van die eerste weken ook nog niet echt heb kunnen genieten. Eerst die zware bevalling met keizersnee, de zwangerschapsvergiftiging, de bv die maar niet wilde lukken, ik die volledig fysiek en mentaal erdoor zat...
En al die bakken vol 'goeie raad' die je dan krijgt...je zou die mensen met plezier buitenschuppen. Sommigen zijn echt wel om je proberen te helpen, maar anderen willen zich alleen maar moeien. Vandaar de vele verhalen over de verschikkelijke schoonmoeders
Mijn man heeft me wel veel geholpen, zowel met Emma als in het huishouden. Ik kon het gewoonweg niet na die keizersnee. Hij heeft veel vakantie kunnen opnemen en is nog maar net terug aan het werk, en ik ga nu eigenlijk heel ondankbaar klinken maar het is voor ons beiden een beetje een opluchting. Hij is blij dat hij uit die "sleur" is, en ik ben blij dat het dagelijkse gekibbel over hoe we ons kindje nu gaan verzorgen nu is opgehouden. Ik doe nu alles, of toch zoveel mogelijk, op mijn ritme en mijn manier en dat ging daarvoor niet.
En dan voel ik me weer schuldig omdat ik zo denk want hij was zo een steun en hulp voor me in de maand na de geboorte.
Jammer dat je van je man niet veel hulp kreeg. Dan is het zeker wel zwaar om alles zelf te moeten doen, huishouden, baby verzorgen etc etc. Ik kan me heel goed voorstellen dat dat voor spanningen zorgt en dat je dan wel eens twijfelt over een tweede kindje.
Weet je wat me enorm is opgevallen? Ik heb een grote familie, veel nichtjes die allemaal minstens 2 kindjes hebben (onze recordhoudster heeft er 4,hoe die dat allemaal doet, daar kan ik niet aan uit), en als je al die verhalen hoorde vroeger over hun bevallingen, de weken na de geboorte...dat leek allemaal vanzelf te gaan en rozegeur en maneschijn te zijn. Dat leken wel supervrouwen die kinderen, huishouden en werk perfect in handen hielden.
Nu pas, na die bevalling die ik heb gehad, de problemen met de voedingen van Emma, nu pas beginnen verhalen van hen te komen van wat zijn meegemaakt hebben.
Het lijkt wel of ze die dingen niet vertellen tegen vrouwen die nog geen kinderen hebben.
Niet dat ik dan opeens had besloten om toch maar geen kind te willen, maar waarom die schijn zo ophouden alsof die kinderen eruit zijn gefloept en alsof hun kinderen zichzelf hebben grootgebracht.
Je hebt als onervaren jonge moeder toch veel meer aan wat zij ervaren hebben.
maar daar dient een forum als dit dan weer voor natuurlijk!!!
Jong moederke, als het je eens teveel wordt en je wilt je frustraties wat van je afschrijven, je mag me altijd pm-en hoor. Ik kan goed luisteren zonder de psycholoog te willen spelen en je te overstelpen met advies.
Ik weet uit ervaring dat je hart eens uitstorten dikwijls al meer dan de helft helpt.
Veel groetjes
ilse
het blijft altijd een uitzoeken van welke voedsel je het beste geeft. Ik ben nog steeds niet volledig gerust dat we nu DE oplossing gevonden zullen hebben hoor. Eerst afwachten en wat aanzien vooraleer ik durf gerust te zijn.
Ik moet ook toegeven dat ik van die eerste weken ook nog niet echt heb kunnen genieten. Eerst die zware bevalling met keizersnee, de zwangerschapsvergiftiging, de bv die maar niet wilde lukken, ik die volledig fysiek en mentaal erdoor zat...
En al die bakken vol 'goeie raad' die je dan krijgt...je zou die mensen met plezier buitenschuppen. Sommigen zijn echt wel om je proberen te helpen, maar anderen willen zich alleen maar moeien. Vandaar de vele verhalen over de verschikkelijke schoonmoeders

Mijn man heeft me wel veel geholpen, zowel met Emma als in het huishouden. Ik kon het gewoonweg niet na die keizersnee. Hij heeft veel vakantie kunnen opnemen en is nog maar net terug aan het werk, en ik ga nu eigenlijk heel ondankbaar klinken maar het is voor ons beiden een beetje een opluchting. Hij is blij dat hij uit die "sleur" is, en ik ben blij dat het dagelijkse gekibbel over hoe we ons kindje nu gaan verzorgen nu is opgehouden. Ik doe nu alles, of toch zoveel mogelijk, op mijn ritme en mijn manier en dat ging daarvoor niet.
En dan voel ik me weer schuldig omdat ik zo denk want hij was zo een steun en hulp voor me in de maand na de geboorte.
Jammer dat je van je man niet veel hulp kreeg. Dan is het zeker wel zwaar om alles zelf te moeten doen, huishouden, baby verzorgen etc etc. Ik kan me heel goed voorstellen dat dat voor spanningen zorgt en dat je dan wel eens twijfelt over een tweede kindje.
Weet je wat me enorm is opgevallen? Ik heb een grote familie, veel nichtjes die allemaal minstens 2 kindjes hebben (onze recordhoudster heeft er 4,hoe die dat allemaal doet, daar kan ik niet aan uit), en als je al die verhalen hoorde vroeger over hun bevallingen, de weken na de geboorte...dat leek allemaal vanzelf te gaan en rozegeur en maneschijn te zijn. Dat leken wel supervrouwen die kinderen, huishouden en werk perfect in handen hielden.
Nu pas, na die bevalling die ik heb gehad, de problemen met de voedingen van Emma, nu pas beginnen verhalen van hen te komen van wat zijn meegemaakt hebben.
Het lijkt wel of ze die dingen niet vertellen tegen vrouwen die nog geen kinderen hebben.
Niet dat ik dan opeens had besloten om toch maar geen kind te willen, maar waarom die schijn zo ophouden alsof die kinderen eruit zijn gefloept en alsof hun kinderen zichzelf hebben grootgebracht.
Je hebt als onervaren jonge moeder toch veel meer aan wat zij ervaren hebben.
maar daar dient een forum als dit dan weer voor natuurlijk!!!
Jong moederke, als het je eens teveel wordt en je wilt je frustraties wat van je afschrijven, je mag me altijd pm-en hoor. Ik kan goed luisteren zonder de psycholoog te willen spelen en je te overstelpen met advies.
Ik weet uit ervaring dat je hart eens uitstorten dikwijls al meer dan de helft helpt.
Veel groetjes
ilse
Hopelijk heb je nu een concrete oplossing voor je probleem!!
Want ik kan me perfect voorstellen dat het belastend moet zijn om je kindje zo te zien huilen en niet weten wat je kan/moet doen...
Ilse, ik weet niet of ik mijn kinderwens daardoor aan de kant zou zetten. Je moet er vooral voor zorgen dat je later, als je te oud bent
voor kinderen, geen spijt hebt dat je dan maar ééntje hebt.
Voor hetzelfde geldt heb je een goed slapertje...
Want ik kan me perfect voorstellen dat het belastend moet zijn om je kindje zo te zien huilen en niet weten wat je kan/moet doen...
Ilse, ik weet niet of ik mijn kinderwens daardoor aan de kant zou zetten. Je moet er vooral voor zorgen dat je later, als je te oud bent

Voor hetzelfde geldt heb je een goed slapertje...
- jong moederke
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54
tja weet je ergens wil ik ooit een tweede maar het schrikt me af. Maar ik wil dolgraag al dat gevoel opnieuw beleven maar zeker niet nu en dat is nu al wel meer dan duidelijk denk ik
Het is achteraf mooi zo dat gevoel in de buik en noem maar op....
Maar met een man die amper helpt. Hij keek echt weinig om naar Sete. Eten geven was teveel en opstaan om Sete even bij me in bed te leggen was te veel....
Hij had dan ook 10 dagen en daarna zat hij nog eens drie weken thuis en awel meer hulp heb ik echt niet gekregen. hij had het zo moeilijk met de aanpassing en als je vrouw dan zelf de kracht neit meer heeft om hem op te peppen tja dan zakt hij totaal weg. we hebben al veel ruzie gehad amar nu gaat het allemaal goed!
Het is nog vermoeiend als ik zo andere mensen lees waarvan hun kinderen al ouder dan een jaar zijn en dan nog niet doorslapen....en ik heb dan ook maar een kindje....dan zaag ik soms best veel i know
in ieder geval wil i keigenlijk gewoon zeggen da tik ergens begrijp dat het vermoeiend is....
ik haat het soms zo dat mensen het allemaal zo gemakkelijk voorstellen terwijl het allemaal niet zo is. Ofwel heb ik veel tegenslag

Het is achteraf mooi zo dat gevoel in de buik en noem maar op....
Maar met een man die amper helpt. Hij keek echt weinig om naar Sete. Eten geven was teveel en opstaan om Sete even bij me in bed te leggen was te veel....
Hij had dan ook 10 dagen en daarna zat hij nog eens drie weken thuis en awel meer hulp heb ik echt niet gekregen. hij had het zo moeilijk met de aanpassing en als je vrouw dan zelf de kracht neit meer heeft om hem op te peppen tja dan zakt hij totaal weg. we hebben al veel ruzie gehad amar nu gaat het allemaal goed!
Het is nog vermoeiend als ik zo andere mensen lees waarvan hun kinderen al ouder dan een jaar zijn en dan nog niet doorslapen....en ik heb dan ook maar een kindje....dan zaag ik soms best veel i know

in ieder geval wil i keigenlijk gewoon zeggen da tik ergens begrijp dat het vermoeiend is....
ik haat het soms zo dat mensen het allemaal zo gemakkelijk voorstellen terwijl het allemaal niet zo is. Ofwel heb ik veel tegenslag

Teneerste: zagen doe je niet!!!
Punt twee: ik kan natuurlijk wel zeggen wat ik zou doen, maar dat is ook maar 'als', want een huilbaby was Yana niet en ze was ook een behoorlijk goede slaper. En dan is allich de stap naar een tweede makkelijker gezet.
Je zal het toch moeten uitmaken voor jezelf of je nog een tweede wilt, ja of nee.
Ik begrijp je angst wel.
En hoe staat je man/vriend tegenover een tweede?
Hopelijk raken jullie er snel uit....
Punt twee: ik kan natuurlijk wel zeggen wat ik zou doen, maar dat is ook maar 'als', want een huilbaby was Yana niet en ze was ook een behoorlijk goede slaper. En dan is allich de stap naar een tweede makkelijker gezet.
Je zal het toch moeten uitmaken voor jezelf of je nog een tweede wilt, ja of nee.
Ik begrijp je angst wel.
En hoe staat je man/vriend tegenover een tweede?
Hopelijk raken jullie er snel uit....
Ik kan er over meepraten, Ilse, net als jij heb ik een zware bevalling achter de rug, uiteindelijk keizersnede gehad, na 11 dagen overijd.Ilse-vh schreef:Ik moet ook toegeven dat ik van die eerste weken ook nog niet echt heb kunnen genieten. Eerst die zware bevalling met keizersnee, de zwangerschapsvergiftiging, de bv die maar niet wilde lukken, ik die volledig fysiek en mentaal erdoor zat...
En al die bakken vol 'goeie raad' die je dan krijgt...je zou die mensen met plezier buitenschuppen. Sommigen zijn echt wel om je proberen te helpen, maar anderen willen zich alleen maar moeien. Vandaar de vele verhalen over de verschikkelijke schoonmoeders![]()
Als we het moeilijk hebben, kunnen we hier bij mekaar terecht.
Mijn vriend heeft ook een week extra bijgenomen, want tegen dat je maar iets kan zonder uitgeput te zijn

We moeten ons er niet minder voor voelen, het is normaal dat wij meer tijd nodig hebben.
Mijn borstvoeding is ook mislukt, daar heb ik nog steeds pijn van, maar ik kom er wel bovenop.

Jij zaagt niet! Iedereen heeft er eens nood aan om zijn hartje te luchten, anders blijf je met alles zitten en dat deugt ook niet.jong moederke schreef:Het is nog vermoeiend als ik zo andere mensen lees waarvan hun kinderen al ouder dan een jaar zijn en dan nog niet doorslapen....en ik heb dan ook maar een kindje....dan zaag ik soms best veel i know![]()
in ieder geval wil i keigenlijk gewoon zeggen da tik ergens begrijp dat het vermoeiend is....
ik haat het soms zo dat mensen het allemaal zo gemakkelijk voorstellen terwijl het allemaal niet zo is. Ofwel heb ik veel tegenslag
Jij bent een hele goeie mama, en voor alles wat ik hier lees dat je al hebt meegemaakt, heb ik veel respect voor je, je bent een sterke vrouw.
Anderen hebben soms de neiging om alles mooier voor te stellen dan het is, het is toch zoveel leuker voor ze om te vertellen wat er goed gaat, zodat zij hun eigen beter voelen en jij slecht


- Boekenwurmpje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:15 mar 2005, 10:07
- Locatie:Vlaams Brabant
- Contacteer:
ik wil hier maar even zeggen dat het vaak voorkomt hoor, dat de bv mislukt na een KS. Je moet recuperen van een zware operatie, vaak is de baby na de geboorte ook niet meteen bij mama gelegd. Bij elke voeding komt een hormoon vrij dat de baarmoeder doet samentrekken, en als daar een litteken van een KS zit is dat erg pijnlijk. Onbewust 'weer' je je tegen die pijn, en dat komt de bv dan weer niet ten goede.
ik wil maar zeggen: jullie hoeven je echt niet schuldig te voelen over die "mislukte" bv. Wat ze gehad hebben hebben ze gehad, je heb je best gedaan, en laat je door anderen vooral niks anders aanpraten! Jullie doen het goed!
Groetjes
B
ik wil maar zeggen: jullie hoeven je echt niet schuldig te voelen over die "mislukte" bv. Wat ze gehad hebben hebben ze gehad, je heb je best gedaan, en laat je door anderen vooral niks anders aanpraten! Jullie doen het goed!
Groetjes
B