Babyforum.be

kherken het direct. Ik had er voordien over gelezen en hoopte dat het me niet zou overkomen. Maar toen mijn zoontje me een twee nachten had wakkergehouden en ik omver viel van vermoeidheid, werd het me teveel. Ik ben zelfs na twee dagen uit het ziekenhuis vertrokken want toen milantje 's morgens eindelijk sliep, werd hij wakker gemaakt door de verpleging voor zijn badje e d. en zo kon ik ook overdag niet slapen. oen ik thuis kwam, was dat wel een opluchting. Ik voelde me al een stuk beter, hoewel ik het dan wel meer uitwerkte op de papa. Ik voelde me verlaten en had het gevoel dat ik er alleen voorstond, Nu, 4 weken later, voel ik me al beter, hoewel het ook niet alle dagen van een leien dakje loopt..

Hey, mijn zoontje noemt ook Milan, maar is al wat groter

Ik heb ook last gehad van babyblues. Een paar maanden zelfs. Ik had niet echt het gevoel dat ik er alleen voor stond, ik weet begot niet hoe dat kwam. Filip begreep me niet en tegen iemand anders heb ik nooit iets gezegd. Nu kan ik daar beter over praten, maar toen...
En eigenlijk kan het iedereen overkomen en moet je je daar niet over schamen.

Je zal hier zeker "lotgenoten" vinden. Als je vragen hebt, dan stel je ze maar. Als je iets niet weet....vuur maar af.

bedankt vr je reatie, lijkt me wel leuk zo'n forum om ervaringen uit te wisselen!

Zeker en vast!
Er zitten hier veel jonge mama's. Als er eens iets is, dan kan je hier terecht met je vragen.
Het zit hier vol met toffe mensen

Hoi, ik ben ook een mama van 30, mijn zoontje is bijna 2 weken.
Je bent zeker niet alleen, en ja, hier vind je troost en steun als het tegenzit