Boos op je baby

DorothÃƒÂ© · Bericht door **DorothÃƒÂ©** » 24 aug 2005, 20:39

Nou, daar gaat ie dan (ik vind dit een beetje lastig om op te schijven): ik ben wel eens ontzettend boos op mijn baby Veere. Ze is heel schattig hoor, maar soms ontsteekt ze in een huilbui waar voor mijn gevoel geen einde aan komt en ik weet gewoon niet wat ik moet doen om haar te troosten. Ik heb mezelf voorgenomen om het nÃƒÂ³ÃƒÂ³it meer te doen maar soms overkomt het me gewoon: ik word boos. Niet doen, niet doen, denk ik dan, ze kan er niks aan doen, ze weet het ook niet, ze heeft je nodig. Maar na een tijdje denk ik eerder dat ze zich niet zo aan moet stellen en ga ik hard tegen haar roepen (WAT IS ER DAN???), schud ik met haar of ga heel hard op en neer lopen met haar op mijn arm. Ik geloof niet dat ik haar lichamelijk letsel aanbreng, maar ze schrikt er altijd wel vreselijk van en begint natuurlijk nÃƒÂ³g harder te huilen. Goed gedaan mama.
Onnoemelijke spijt naderhand, zelf huilend met mijn kind in mijn armen
(sorrysorrysorryikzalhetnooitmeerdoenwateenvreselijkemoederbenik...!!)
En het overkomt me de volgende keer gewoon wÃƒÂ©ÃƒÂ©r. Heb ik hulp nodig?

Dagmar · Bericht door **Dagmar** » 24 aug 2005, 20:45

Dit is een moeilijke.. Heb je hulp nodig? Ik vind het al goed van je dat je erover komt praten.. Je kan als je je boosheid voelt opkomen, Veere even wegleggen of eens diep adem nemen en langzaam tot 10 tellen..
Of als je de mogelijkheid hebt om af en toe eens eens een paar uurtjes voor jezelf te nemen, doen en je niet schuldig voelen..

Marita · Bericht door **Marita** » 24 aug 2005, 20:48

dat overkomt heel veel mama's. Je wil het goed doen, je ziet je kindje graag en dan zijn er dingen die niet gaan zoals het moet. Niets is erger dan je eigen kindje in je armen houden dat weent en blijft wenen en dat je niet kan doen stoppen met wenen.
Je hebt geen hulp nodig en jij bent echt niet de enige die dat meemaakt.
Ik hoop dat jij hier veel tips krijgt, maar zelf weet ik niet beter dan te zeggen dat als niets helpt je beter je kindje in het park of...legt (en laat wenen) dan dingen doet waar je spijt van krijgt.

Katia · Bericht door **Katia** » 24 aug 2005, 21:18

wat ik doe is meestal dan een liedje beginnen zingen waar ik zelf rustiger van wordt...
soms wordt Troia daar dan ook rustiger van maar niet altijd.
Hoe dan ook, ik wordt daar WEL rustig van en straal dat dan ook uit naar ons meisje toe...
maar zingen is nu eenmmaal mijn grote passie dus ik weet niet of dat bij iedereen helpt!

Veel succes alleszins... ik weet dat het zeer moeilijk is soms!

Tatty · Bericht door **Tatty** » 24 aug 2005, 22:31

Ik kon vroeger van die woede aanvallen hebben en toen smeet ik met vanalles wat ik te pakken kon krijgen. Of trok dagbladen stuk of ging buiten eens goed gillen en wenen. En ik moet je zeggen dat dat echt oplucht en dat ik toen echt wel gekalmeerd was. 'k Zeg niet dat dit hier goeie tips zijn maar eens uitzoeken waar jij van kalmeert en als je dan voelt dat je boos gaat worden efkes van je pruts weg gaan, je afreageren en dan rustig je kindje verder kalmeren.

muppet · Bericht door **muppet** » 24 aug 2005, 22:41

Heb lang getwijfeld of ik dit zou neerschrijven omdat ik de goeroe niet wil uithangen. Maar misschien ben je er wel iets mee.
Ik had vroeger ook woedeaanvallen en toen ik ermee naar de dokter ging (ben naar de dokter geweest omdat ik het niet wilde afreageren op mijn kind) wilde hij me medicatie voorschrijven. Ik ben er niet op ingegaan want ik neem niet graag pillen.
Heb toen van een vriendin (die ook met dat probleem zat) de goede raad gekregen om Sint-Janskruid te nemen. Dat zijn kruiden, dus geen medicatie. En bij mij heeft het wel geholpen.
Zal de naam niet vernoemen omdat je hier geen reclame mag maken maar je vindt het in iedere natuurwinkel.

Magali

Tatty · Bericht door **Tatty** » 24 aug 2005, 22:45

En van die Sint-janskruid word je dan rustiger?

Marita · Bericht door **Marita** » 24 aug 2005, 22:49

in het ziekenhuis heb ik al eens ooit 1 keer iemand de goede raad gegeven om haar brullende baby (die geÃƒÂ«ten had, een zuivere pamper had,...) gewoon in zijn bedje te leggen en een cigaret te gaan roken. Op die manier was zij achteraf kalmer (ik ben dan wel even de baby gaan vastnemen en die kalmeerde en viel in slaap). Voor devolgende keren was dat we de goede techniek: eten geven, in bed leggen, cigaret gaan roken en als ze terugkwam sliep hij. (hulp op maat)
Ik vrees dat hier het probleem eerder bij het kindje ligt dan bij de mama. Een huilbaby kan op de zenuwen van elke mama werken en het is zo frustrerend dat niets helpt.

muppet · Bericht door **muppet** » 24 aug 2005, 22:52

Tatty schreef:En van die Sint-janskruid word je dan rustiger?

Bij mij heeft het geholpen. En bij veel van mijn vriendinnen ook.

teacher · Bericht door **teacher** » 24 aug 2005, 23:51

Ik kan ook soms zo kwaad worden als ons Luna maar blijft huilen, maar ik probeer op mijn tanden te bijten en zing dan ook een liedje of zet haar muziekje op of geef haar wat te drinken. Al een geluk weent ze nooit heel lang aan een stuk.

dropke · Bericht door **dropke** » 25 aug 2005, 09:59

ik heb met de oudste een echte huilbaby gehad tot die een maand of vier was en dan was dat gedaan.
man man ben ik van tijd boos geweest op dat kind , dat wat jij doet met je baby, heb ik ook allemaal gedaan.
want je weet je geen raad meer op den duur.
weet je wat ik deed, ik stopte die in de maxicosi en reed er mee rond in de auto. en als die in't begin bleef wenen zette ik de muziek goe hard en dan viel die in slaap.
wat ik ook deed was de stofzuiger aan zetten en hem in de buurt zetten ervan. dan viel die ook in slaap
want je kind kalmeren als je zelf opgewonden bent da helpt nie
en als je je boeleke in bad zet? of je gaat ff samen in bad?
dan geraak jij ontspannen en je kindje ook?.
hopelijk werkt het wa die tips van me

mei mama · Bericht door **mei mama** » 25 aug 2005, 10:27

Ik blijf meestal wel heel kalm bij huilbuien. Waar ik me wel heel erg kan in opwinden is als ze niet wil drinken. Dan probeer ik me gewoon in te beelden: het is toch geen ramp, ze drinkt straks wel.

dropke · Bericht door **dropke** » 25 aug 2005, 11:15

ha meimama ik moet zeggen da's nu iet waar ik met allevier geen problemen mee heb gehad se, oef die aten keigoe

DorothÃƒÂ© · Bericht door **DorothÃƒÂ©** » 25 aug 2005, 12:02

Nou, ik heb Sint-Janskruid-thee gekocht (is thee ook goed?) en ik hoop dat het helpt. Moet ik het dan gewoon elke dag een keer drinken of als ik zo'n woedebui op voel komen?
Veel van jullie geven het advies om d'r gewoon even te laten liggen en zelf te kalmeren voordat je weet terug gaat. Dat doe ik ook wel, en ik moet zeggen dat het me dan goed af gaat. Maar ik wil ook graag dat ze met mijn hulp kalmer wordt en dan blijf ik haar in mijn armen houden (het moet toch lukken, ik ben toch een goede moeder??) en dan duurt het te lang en word ik weer boos. Ik krijg het gewoon niet voor elkaar om elke keer tegen mezelf te zeggen dat ik Veere even neer moet leggen. Het is een beetje alsof ik dan aan mezelf toegeef dat ik het niet voor elkaar krijg. En daar hou ik niet zo van. Oh maar het is zo'n schatje en ze kan zo lief lachen (hoe plaats ik trouwens een foto bij mijn naam, dan kunnen jullie haar zien..?) en als ze dan zo lacht voel ik me ontzettend schuldig (hoe kan ik toch kwaad worden en schreeuwen op zÃƒÂ³n klein hummeltje???!).
Ik heb nog een oudere zoon, Marten, die was vÃƒÂ©ÃƒÂ©l kalmer als baby. Hij sliep veel en was snel tevreden. Bij hem heb ik dit niet zo sterk gehad. Nu hij ouder is kan ik natuurlijk gewoon met hem praten en dat maakt het er een stuk makkelijker op: hij kan mij vertellen wat er is of wat hij wil en ik kan dat bij hem natuurlijk ook.
Wat mij nu dus overkomt met mijn kleine meisje is echt iets wat me overvalt. Ik wist niet dat ik het in me had. Of misschien wel....?
Ik geef les aan pubers, daar wordt ik natuurlijk ook wel eens boos op, maar dat kan ik heel goed sturen, ik heb pedagogiek gehad.
Dat dus ook nog eens. Je zou toch zeggen dat ik er perfect mee om zou moeten gaan?

dropke · Bericht door **dropke** » 25 aug 2005, 12:05

waarom probeer je het niet met een draagdoek? en leg je haar erin voor dat ze begint te brullen? misschien wil ze gewoon bij je zijn? zo'n boeleke heeft negen maanden bij jou geweest en nu leggen we dat zomaar alleen in een wieg?.
maar doe het dan voor ze kwaad wordt, want anders zal het niet veel oplossen , want dan jaag je je ook op.
en ik denk nie dat je jezelf iets moet verwijten zenne, je bent immers een goede moeder... wees daar maar zeker van

dropke · Bericht door **dropke** » 25 aug 2005, 12:08

btw een kind van een ander kalmeren lukt altijd vele beter zenne

DorothÃƒÂ© · Bericht door **DorothÃƒÂ©** » 25 aug 2005, 12:20

Hihi, ja! Vooral kwaaie pubers!
Draagdoek, zo'n slendang bedoel je?

kimpie · Bericht door **kimpie** » 25 aug 2005, 12:26

Hey dit had ik ook toen Jonas nog baby was.
Als ik dan met hem alleen thuis was en kon het echt ff niet meer aan.
Legde ik hem ff in zijn bedje tot ik zelf gekalmeert was.
Sterkte meid !!

dropke · Bericht door **dropke** » 25 aug 2005, 13:26

zo'n lange heb ik hier thuis die is vier meter lang maar hoe zo'n ding noemt goh da weet ik nie , in nederland noemen ze dat een bundler

Katia · Bericht door **Katia** » 25 aug 2005, 16:52

hier noemen ze dat ook een bundler hoor...
een draagdoek zou idd kunnen helpen...
en daar heb je er hopen van!

hier heb je allemaal uitleg over vanalle (ik denk dat ze er allemaal opstaan zelfs) draagdoeken...
EN het is geen winkel

maar gewoon uitleg:
http://hop.to/babycarrierlinks/