maar meid toch!

dat is dus echt zo cliché he!
Vanaf je begint te beseffen dat het dichterbij komt, begin je te paniekeren...
Hou in gedachten: het zit erin, het moet eruit! En tis eenders op welke manier

Nee echt, toom je een beetje in, stel jezelf een beetje gerust, het is beter dat je op een rustige manier kunt bevallen, dan dat je in paniek slaat...
Onthoud ook: in heel de geschiedenis van de mens hebben miljarden vrouwen het voor jou al gedaan! Anders stonden wij hier ook niet!
en de meeste van je vragen kan je toch nog niet beantwoorden!
Dus daar zou ik me nog geen zorgen over maken!
Gaat alles vlot verlopen? Ga er vanuit dat het zo is, en de eerste stap naar een vlotte bevalling is gezet!
Ga je het kunnen volhouden zonder epi? Dat heb je volledig zelf in de hand, als je jezelf er van 100% overtuigd, dan gaat dat ook! Als je goede begeleiding hebt ten minste... maar dan is het ook je eigen schuld niet!
De kaartjes? Vertrouw op je man! Hij gaat er tenslotte ook bij zijn bij de bevalling, dus vertrouwen moet je toch doen zenne!

Nee echt, geloof erin! En kan je ze iets later versturen, dan is dat zo he! De mensen die je graag in het ziekenhuis hebt, kan je altijd nog opbellen...
Gaat het kindje gezond zijn? Oei de ergste vraag die je je kan afvragen he? Ik weet het! Maar toch, probeer daar gewoon niet aan te denken! Want uiteindelijk, gezond of niet, je kan het niet laten zitten en je zal daar allemaal toch door moeten! Maar echt, niet te veel aan denken, dan ga je je onnodig zorgen maken!
And last but not least:
GENIET ERVAN! Die laatste dagen lijken traag voorbij te gaan, maar daarna is het echt wel gedaan!
Succes!