'k Ben het helemaal eens met je! Ikzelf ben al thuis sinds de geboorte van ons dochtertje (wordt er 2 volgende maand). Af en toe gaat ze eens naar mijn moeder voor een weekje wanneer ik thuis met iets bezig ben en wil doorwerken. Associaal is ze helemaal niet, we gaan vaak bij vrienden met kinderen, zien leeftijdsgenootjes. Ze is heel zelfstandig, ik heb er een goed gevoel bij dat ik zolang ben thuis gebleven.
Zoals voor de geboorte me te pletter werken, uren van huis zijn, in filles zitten, da's verleden tijd. Ik wil dat niet meer doen. Nu hebben de kinderen voorrang zolang ze kind zijn. Omdat het financieel niet echt meer haalbaar is verder thuis te blijven voor de 2de (het doet me harttzeer

Was deze week eens gaan kijken naar een part-time in Etterbeek, makkelijke verbinding vanuit Denderleeuw. maar toch ben ik zowiso per dag voor een half - time en een hongerloon !!! 4 uur onderweg. Dan moet ik gaan werken om de opvang van de kinderen te betalen? me als een gek te haasten van hier naar daar ... Dus had ook beslist zowiso enkel in de buurt nog werken én enkel half - time. Heb bewust voor de kindjes gekozen (al voldoende miskramen gehad in het verleden) en werken zal ik zeker en vast nog doen. alleen is er een tijd voor alles en nu is dat "kinderen".
Isake,
Meiske, als je eens moet wenen, doe dat dan maar! dat kan eens deugd doen weet je? Af en toe heb ik dat ook en pffft waarom zou ik dat tegenhouden, voel me nadien beter

Allemaal goeienacht gewenst
Daaaag