Inderdaad Vanessa, iedereen ziet die weliswaar schattige baby maar de mama heeft ook wel wat welgemeende aandacht nodig.
Ik weet nog, in het ziekenhuis was er maar 1 verpleegster die vroeg "en hoe is het met u?" en ik zag dat ze dat echt meende, en dat deed zo goed...
Mijn schoonouders ook, man die draaien bijna zot van dat kind. Ok ze zijn fier en blij en beter zo dan omgekeerd, maar ik denk dat de reeds-mama's mij wel zullen begrijpen. Ik ben er ook nog, en meer nog het gaat niet goed met mij!
't Is zoals je zegt Vanessa, als het nieuw er gaat af zijn...
Ook heb ik het wat moeilijk nu met het feit dat mijn lieve ventje zelfstandig is. De eerste week, als ik in de kliniek lag, ging hij niet werken maar dan had ik sowieso niet veel aan hem, da's dan toch anders.
De tweede week (dus de eerste week als ik thuis was) moest hij dan wel gaan werken.
In het weekend bezoek, en tussendoor van hier naar daar vliegen voor een boodschap.
Dan denk ik zo wel eens, moest hij bij een baas werken dan kon hij eens verlof nemen, en dan had hij ook 10 dagen bij de geboorte van de kleine. En ouderschapsverlof...
Ook in de grote vakantie moet ik het stellen met de 10 dagen dat hij thuis is.
Hij verdient dan wel veel geld, maar 't niet dat wat ik nu nodig heb...
Maar ja, dat wist ik van op voorhand zeker toen ik er mee trouwde...