Bedankt voor de reacties.
En ja, ik weet dat ze het moeten leren, hij heeft mij nog lang laten helpen, als ik dat van jullie allemaal las een tijd geleden, vond ik dat ik chance had dat ik nog mocht helpen, en hij at goed en het ging vooruit. Hij vond het zelfs leuk de lepel helpen vasthouden, maar nu ineens pfff.
Tja, dat stukjes geven gaat soms moeilijk he, vooral met groentjes
. Met zijn handen pakken doet hij niet rap, dus zo heeft hij ook niet veel binnen, hij wil perse zelf diene lepel of vork pakken met alle gevolgen van dien, er vliegt meer rond dan in zijn mondje. Af en toe mag ik met mijn vork es prikken en dan geven en dan hapt ie, kzeg wel af en toe he
. Een plastiek vorkje is ook niet goed genoeg van meneer, moet een echte zijn, maar kvind dat wat gevaarlijk hoor.
Maar ik maar me toch zorgen als hij maar een hap of 4 binnenheeft hoor, dat is toch helemaal niet genoeg
. Dan zit hij al 3 kwartier te prutsen en heeft nog bijna niks gegeten, ik kan hem geen uren laten zitten ook niet. En mijn hart doet pijn als ik hem dan zo in zijn bed moet steken, waarschijnlijk met honger
.
Dat wassen en aankleden is hier ook, hij wil niet meer zitten, dus staat nu ook recht onder de douche, maar voor ne pamper en kousen aan te doen gaat dat niet he, dan is het ook een ferm gekrijs om neer te liggen. Ah die koppigheid he.
