Babyforum.be

Hoi,

Schrijf hier niet vaak, maar kom wel geregeld 's avonds op mijn gemak eens kijken wat er allemaal verteld wordt, er wordt altijd wel iets verteld waaruit ik kan leren.
Nu zit ik wel met een erg vermoeiend probleem. Tuana heeft problemen met slapen. Ze wilt nooit alleen slapen. Alé de laatste week helemaal niet, daarvoor deed ze haar middagdutje nog alleen, ik stopte haar in bed en dan sliep ze zelf in. 's avonds moet ik altijd bij haar gaan liggen, ze wil dan niet in haar bedje, wachten tot ze slaapt en dan in haar bedje stoppen. Maar nu, de laatste week, doet ze dit 's middags ook, ze weent echt hysterisch als ik haar in bed stop. Ik heb al geprobeerd haar te laten wenen maar ze geeft maar niet op. Al een uur laten wenen, met af en toe weer te gaan kijken en zeggen dat het slaaptijd is, maar ze doet zo hysterisch en zegt enkel 'beneden', dus dat ze naar onder wil. Dus na proberen ga ik dan weer bij haar liggen zodat ze kan inslapen. Kweet echt nie meer wa doen, heb ook geen geduld meer, dus nu roep ik dan ook af en toe, heb er dan weer spijt van. En 's nachts word ze ook meerdere keren wakker en wilt ze bij ons liggen. Ik negeer haar dan eerst, maar ze blijft hysterisch wenen tot ik haar bij mij neem.
Kan iemand mij raad geven? Weet echt nie meer wat te doen!
Ik ben echt op de laatste week, hopeloos!

het lijkt of ze ergens bang van is od.
je moet natuurlijk ook kort op de bal spelen en correct zijn.
als ze niet wilt slapen is ze overdag stikop en dus eveneens lastig hé.
Kobe en kato zijn eveneens moeilijke slapers en wij doen het als volgt.
wij steken de kindjes volgens een vast ritueel in bed (tandjes poetsen, pyama aan en bedje in).
dan zet ik mij enkele minuten op bed neer en babbel rustig tegen hun over wat ze die dag gedaan hebben.
dan geef ik ze dikke knuffen en kus en zeg hen dat ik de deur een beetje laat openstaan en dat alleen als er iets is ze papa of mama (wendy) mogen roepen.
als ze flink zijn mag de deur zo open blijven, anders gaat de deur een beetje meer toe. het lukt hier zeer goed.
je moet een beetje toegevingen doen en dan krijg je respect van je kindjes(s).
probeer iets te vinden dat haar gerust stelt en een veilig gevoel geeft

mij lijkt het ook of ze ergens bang van is.
gelijk proudfather zegt instoppen volgens vast ritueel. zeggen dat ze mogen roepen als er iets is, ...
misschien dat het helpt om een lampje te laten branden?
't is niet gemakkelijk want in eerste instantie zou ik zeggen laat ze wenen. maar als ze ergens schrik van heeft is dat geen goed oplossing.
wat ik wel zou proberen af te leren is om erbij te gaan liggen. probeer het op andere manieren: er gewoon bij gaan zitten (langs bed of ergens in de kamer), of een blouse of zo van jou mee in bed geven of ...
maar mee in bed hebben ze snel door

Op bovenstaande dingen kan ik niets meer toevoegen.
Dat is de reden waarom wij als baby hen vlug aanleerden om alleen in slaap te vallen en ze nooit bij ons te nemen.....