Plots begon ze te huilen in het begin, als dat "eekhoorntje" die barst maakt in het ijs en hij moet lopen voor zijn leven (en nootje)
Daarna begon ze te huilen toen ze met die dodo's aan het vechten waren voor die meloenen. Eentje valt er in de afgrond, een ander is zo'n krater. Zij zat daar van "Oh nee, bal(die meloenen, dus)! Mama, bal! Oh neeeee!" en wenen dat die deed!
En ik maar beloven dat alles uiteindelijk goedkomt.
Ik had nooit verwacht dat ze om zoiets al kon huilen.
Ik had al tranen in mijn ogen toen die moeder haar baby op het droge duwt en dan dus wegdrijft. En dan gaf ons Lani geen krimp
) of verzorgt zij de special effects 
Mijn moeder zegt altijd: als ze jong zijn zijn ze zo lief dat je ze zou willen opeten en als ze groot zijn heb je spijt dat je het niet gedaan hebt 
