Nee!!!!

[Sarah]

Ons Lani zit in de "nee" periode, denk ik.
Ze zegt op alles "nee", zelfs al bedoeld ze ja. Ze weet dat een nee de mama wat vreemd doet kijken en dat vind ze plezant.
Het is wel eentje die graag een reactie uitlokt, op alles wat ze doet, stout of braaf, kijkt ze naar mij om een reactie te krijgen.
Als ze die dan niet krijgt, maakt ze wel nog meer lawaai.

[jong moederke]

tja die 2 jarigen...ze fleuren je huis helemaal op met hun karaktertjes

[kimpie]

Ons Lani zit in de "nee" periode, denk ik.
Ze zegt op alles "nee", zelfs al bedoeld ze ja. Ze weet dat een nee de mama wat vreemd doet kijken en dat vind ze plezant.
Het is wel eentje die graag een reactie uitlokt, op alles wat ze doet, stout of braaf, kijkt ze naar mij om een reactie te krijgen.
Als ze die dan niet krijgt, maakt ze wel nog meer lawaai.

heel erkenbaar

[Annubis]

onzen alessio zegt ook op alles neen terwijl hij eigenlijk toch wel ja bedoeld. ik vraag bv alessio moet jij pipi doen hij zegt neen en doet toch al zijn broekje uit om pipi te doen.

ik vind het soms wel grappig dat hij op alles neen zegt. zo heeft hij daarvoor een periode gehad dat hij op alles wat zeiden ja zei.

[Sarah]

Een "Ja" periode hebben we nooit gehad, hier. Vroeger waren de "ja's" en nee's" mooi verdeeld.
Nu vraag ik "wil Lani drinken?"
Zegt ze soms nee, terwijl ze haar flesje al pakt
Hetzelfde dus als jij met Alessio

Wat ze nu ook doet is "nee" zeggen als ik om een kusje vraag en soms zegt ze "mama wenen" Dus dat ik moet wenen voor een kusje En als ik dan doe alsof ik ween, dan lacht ze me uit

[sterretje]

heeeel herkenbaar allemaal...
"tjorven,we gaan de schoenen aandoen"
"NEE"
en hij gaat zijn schoentjes halen...

"Tjorven,we gaan eten"
"NEE"
en hij gaat in de stoel zitten...

"Tjorven,krijgt mama een zoentje"
"NEE"
en hij knijpt me bijna plat van lievekesheid...

peutertjes.....tzijn schatjes

[Sarah]

Hihi, ja.
Hier begint de "kinderlogica" er ook door te komen. Héérlijk!

[Sarah]

Ons mieke zit volop in de nee fase maar deze keer is nee echt nee. Amaai, da's dik ambetant, hoor. Ik moet niks vragen, ik moet het gewoon doen, anders geraakt het niet gedaan.
Ze wilt haar schoenen niet aandoen, ze wil haar jasje niet aandoen, geen pamper verversen,... Als ik haar dan "dwing", tja dan is het dus dikke ambras, he. Meestal pak ik dan gewoon alles af en zeg ik ook nee als ze iets vraagt. Meestal komt ze dan wel terug wat flemen. Het begint met stilletjes vanachter de zetel te kruipen en met die rode, betraande oogjes naar mij te kijken. Plots springt ze dan op en zegt heel vrolijk "Allo mama!" Als ik dan nog eens boos terug kijk, (en nu word het gewoon schattig) komt ze naar mij, neemt ze mijn gezicht in haar handjes, kijkt me zo ontzettend diep in mijn ogen en zegt ze "Sorry mama" en geeft ze me een kusje op mijn neus.
Je moet dus van puur beton zijn om daaraan te kunnen weerstaan, he?

Soit, ondertussen ben je weer wat minuten verloren als je ergens naartoe moet, he?

[goortjes]

Gelukkig heb ik daar niet zo'n last van
Een tijdje geleden begon hij wel weg te lopen als hij zijn jasje moest aandoen.
Dan trok ik gewoon de deur dicht en liet hem achter en riep dan dat ik wel alleen weg ging
Maar dan was hij er snel hoor!

En ook bij het uitstappen uit de auto!
hij wilde altijd op straat lopen
We hebben wel een rustige straat, een doodlopende straat in een verkaveling die nog bijlange aan niet volbouwd is; maar toch!
Daar heb ik ook iets opgevonden
Elke keer we thuiskomen geef ik hem iets in zijn handen wat hij dan fier naar binnen draagt, want hij wil mama steeds helpen
En zo vergeet hij dat hij eigenlijk graag op straat zou rondlopen!

soms moet je een beetje inventief zijn!