Babyforum.be

hey,

ik weet niet wat ik heb maar de laatste weken heb ik een ongeloofelijk verlangen om terug zwanger te worden!!! als ik iemand zwanger zie dan ben ik ongelooflijk jaloers, ik weet echt niet wat mij overkomt!!
het is echt nog te vroeg om al terug aan een volgend kindje te beginnen maar het geraakt niet uit mijn hoofd daarstraks belde een vriendin van me om te zeggen dat ze net bevallen was en ik kon wel huilen. ik ben wel blij voor haar niet van dat maar dat moment mis ik enorm!! het komt een beetje denk ik omdat ik niet echt van mijn eerste moment heb genoten maar ja het is u te laat e en ik weet echt niet wat ik moet doen!

kan iemand me mss tips geven?
het klinkt mss allemaal raar maar moest dit even kwijt srry he

hey Femmie,

Ik herken je gevoel, ik heb net hetzelfde...
Sinds dag 2 na mijn bevalling heb ik een leegte in mij, een leegte dat ik maar niet gevuld krijg...

Versta me niet verkeerd, ik zie mijn dochter zo graag, ik zou mijn leven zonder haar niet meer kunnen voorstellen, maar het zwanger zijn, de stampjes, de streeltjes, enz...mis ik enorm... en de kijk van andere, bewondering...zalig gewoon

als ik zwangere vrouwen zie, droom ik weg en voel ik zo een jaloers gevoel, echt niet prettig, maar van den andere kant ben ik zo blij voor hen omdat ik weet wat het voelt...en ik mis het zo...

Binnenkort (elke dag is goed) bevalt een vriendin van mij...ze heeft echt moeten vechten voor haar babietje...het is echt niet gemakkelijk geweest...maar de dagen die ze nu nog moet beleven ben ik ook zo jaloers...de eerste momenten met je babietje, de bezoeken, het aanleren en kennismaken met je nieuwe spruit, en dan van elk moment die komen zal proberen te genieten voor de 100%

En het gaat dan ook nog zo rap, ons meid is nu al 8 maanden, en t'is precies gisteren dat ik nog die pijnlijke weeën moest inhouden...maar toch hunker ik er naar om terug zwanger te zijn en weer te mogen bevallen...

Maar hier zal het nog enkele jaren duren, minstens 3 jaar nog...pffff...en om zo'n gevoel te verminderen en te verwerken...heb ik al ervaring mee...(heb jaren voordat ons meid in aantoch was, ook al zo'n verlangens gehad)...ik heb ermee moeten leren leven en nu zal ik dat ook moeten...

Maar als er iemand tips heeft (ook al weet ik wel beter ) mogen jullie zeker geven...

Ik ken dat gevoel ook, hoor.

Maar ik probeer me te focussen op mijn andere kinderen. Elke leeftijd heeft zijn voordelen en is op zijn eigen manier weer een geboorte: eerste glimlach, eerste keer omrollen, eerste stapje,...

En wat is er nu mooier dan je 3-jarig zoontje die zo heel zachtjes over je wang streelt met zo'n superlieve blik in de ogen! Ik smelt gewoon!

Natuurlijk is een zwangerschap iets unieks, maar toch wil ik die andere momenten ook niet missen.

ik herken het wel hoor
mijn verstand zegt dat het nog te vroeg is om terug zwanger te geraken maar mijn gevoel zou het helemaal niet erg vinden hoor om nu terug zwanger te zijn

maar we gaan toch nog wachten, we hebben al bepaald wanneer we opnieuw beginnen dus dat is iets om naar uit te kijken eh? Dat helpt wel om dat verlangen een beetje de kop in te drukken.

ik heb dat ook gehad, bij mij was het echter wel rond begin januari dit jaar... ik wou zo graag nog een kindje... maar ik wou langs de andere kant nog wat wachten en het gevoel was dan wat verminderd... dan in februari was het dan toch zo ver maandstonden bleven uit en nu zit ik hier met mijn ronde buikje... nu achteraf gezien had ik toch graag nog een jaartje gewacht hoor, maar ja... kben toch wel blij nu hoor mah ik wist op die moment ook niet wat ik moet doen...

Ik heb juist het tegenovergestelde.
Toen Hasse geboren was, was ik blij ervan af te zijn.
En nu ben ik opnieuw zwanger, en ik vind het echt niet fijn!
Ik haat wat de hormonen met me doen, ik vind het verschrikkelijk om me zo onaantrekkelijk te voelen (puistjes, gewicht neemt toe, ...)

Ik kijk al uit naar volgend jaar, als mijn tweede kindje is geboren en ik weer terug ben zoals vroeger...

goele schreef:Ik heb juist het tegenovergestelde.
Toen Hasse geboren was, was ik blij ervan af te zijn.
En nu ben ik opnieuw zwanger, en ik vind het echt niet fijn!
Ik haat wat de hormonen met me doen, ik vind het verschrikkelijk om me zo onaantrekkelijk te voelen (puistjes, gewicht neemt toe, ...)

Ik kijk al uit naar volgend jaar, als mijn tweede kindje is geboren en ik weer terug ben zoals vroeger...

ik heb ook een vriendin die niet graag zwanger is, ze moet nu ook bijna bevallen van haar tweede kindje en zal blij zijn als ze er vanaf is....

ik had een prachtige zwangerschap enkel veel kilo's bijgekomen die ik er nu niet meer afkrijg!!

Ik had ook last van het gemis....7 maanden later was ik opnieuw zwanger....

Nu volg ik wel mijn verstand hoor!

Ik ben zowaar verslaafd aan zwanger zijn en kindjes krijgen ik vind het mega zalig om zwanger te zijn . maar ook het kindje dat eruit komt zie ik mega graag het is telkens een wonder . ook elke keer als ik bevallen ben heb ik er even allemaal genoeg van maar eens het wondertje 3maand oud is dan begint het weer te kriebelen . ik weet nu ook dat dit de laatste keer is , diep in mijn hart doet het me toch een beetje pijn !! maar ik kan geen kindjes blijven maken he !!

Ons ukje moet er één deze dagen uitkomen, maar ik heb nu al heimwee naar het zwanger zijn, heb daar enorm van kunnen genieten... dat ik nu al stiekem verlang zo vlug mogelijk terug zwanger te worden. Denk dat het ook met onze lange (8 jaar) kinderwens te maken heeft!
Kan het dus heel goed verstaan hoe jij je voelt...

Mama in spe,
Ann

ik ben blij dat het toch herkenbaar is voor vele!!!
en het is net zoals jenn het zegt ik mis de eerste momenten ook echt alles is zo spannend en nieuw ik heb er ook enorm van genoten dieje moment behalv dan de eerste uren want dn was er teveel volk en eb ik mijn schatje niet voor mij gehad maar die week in het ziekenhuis ik zou geld geven om dat te mogen over doen!!! versta me ni verkeerd k ben heel blij met mijn venteke nu want nu is elke dag ook zalig omdat hij volop vanalles aant leren en ontdekken is maar toch mijn buike en dat kleine babyte mis ik echt!!!

maar ja se het komt nog terug dat weet ik ook maar ik verlan er elke dag naar en ben echt aant aftellen!!

ik heb alles van mijn zwangerschap en de eerste kleedjes dan ook niet te ver weggestoken!!

Ik was ook niet graag zwanger. Was supermisselijk, ook niet aantrekkelijk en voelde me enorm geremd in vanalles (bewegen en voeding). Het enige waar ik kon van genieten waren de stampjes van mijn kids.
Bevallen daarentegen zou ik wel 1000 x kunnen overdoen. Ik heb 2 droombevallingen gehad en ik vond de tijd in het ziekenhuis zalig (behalve 's nachts : ik kon de slaap niet vatten).

ik ben int begin ook misselijk geweest maar na drie maanden was ik daar vanaf!! en ik vond mezelf juist super aantrekkelijk je kan alles dragen van kleding als je je buik accentueerd is het juist mooi dan anders moet je zien dat je buik zo weinig mogelijk te zien is!!

Ik vond mezelf pas aantrekkelijk als mijn buik echt dik was. Dat was zo tegenaan de 6.5 maanden. Daarvoor kon je niet goed zien dat ik zwanger was. Maar 'k was ondertussen wel al verdikt en het was niet duidelijk te zien dat het van het zwanger-zijn was.
Maar ja, dat is zoals bij veel zaken weer een geval van persoon tot persoon.

Ik heb ook telkens genoten van het zwanger zijn, zelfs met alle kleine kwaaltjes die erbij horen

Kzou gerust nog een keertje zwanger willen zijn en bevallen maar voor ons is meer dan 3 kindjes niet realistisch meer. Jammer maar ben echt superblij met wat ik nu heb

Hier dus nog eentje die altijd vol bewonderende blikken naar bolle buikjes kijkt

liefs Aicha

ALS er nog een 3e zou komen, zal dit zeker niet zo snel zijn als deze kleine spruit hoor dan is het een jaartje of 2 à 3 wachten... voel mij nu al zowa een babymachine... maar wel een machine die de baby'tjes graag ziet en da als ik alles over zou kunnen doen ik het net hetzelfde zou doen zoals het gegaan is! ik wil deze 2 spruiten nooit meer kwijt!!! ze zijn alles voor mij, ookal is de ene nog niet geboren ze maakt al deel uit van ons tot nu toe complete gezinnetje...
PS: mocht er een 3e komen laat ik zeker iets weten

ik ben ook graag zwanger, en ik kan niet wachten tot het volgend jaar, rond deze tijd is Hopelijk gaan we dan voor nr 3 (als m'n man nog wil tegen dan ).
Nu is het nog te vroeg... verstand zegt nee, maar hart zegt jaaaaaaaaaaaa