hey Femmie,
Ik herken je gevoel, ik heb net hetzelfde...
Sinds dag 2 na mijn bevalling heb ik een leegte in mij, een leegte dat ik maar niet gevuld krijg...
Versta me niet verkeerd, ik zie mijn dochter zo graag, ik zou mijn leven zonder haar niet meer kunnen voorstellen, maar het zwanger zijn, de stampjes, de streeltjes, enz...mis ik enorm... en de kijk van andere, bewondering...zalig gewoon
als ik zwangere vrouwen zie, droom ik weg en voel ik zo een jaloers gevoel, echt niet prettig, maar van den andere kant ben ik zo blij voor hen omdat ik weet wat het voelt...en ik mis het zo...
Binnenkort (elke dag is goed) bevalt een vriendin van mij...ze heeft echt moeten vechten voor haar babietje...het is echt niet gemakkelijk geweest...maar de dagen die ze nu nog moet beleven ben ik ook zo jaloers...de eerste momenten met je babietje, de bezoeken, het aanleren en kennismaken met je nieuwe spruit, en dan van elk moment die komen zal proberen te genieten voor de 100%
En het gaat dan ook nog zo rap, ons meid is nu al 8 maanden, en t'is precies gisteren dat ik nog die pijnlijke weeën moest inhouden...maar toch hunker ik er naar om terug zwanger te zijn en weer te mogen bevallen...
Maar hier zal het nog enkele jaren duren, minstens 3 jaar nog...pffff...en om zo'n gevoel te verminderen en te verwerken...heb ik al ervaring mee...(heb jaren voordat ons meid in aantoch was, ook al zo'n verlangens gehad)...ik heb ermee moeten leren leven en nu zal ik dat ook moeten...
Maar als er iemand tips heeft (ook al weet ik wel beter
![Sad :(](./images/smilies/icon_sad.gif)
) mogen jullie zeker geven...