Vorige vrijdag op eerste controle geweest in Sint-Vincentius Deinze. We wisten van 10 juni (verkiezingenàdat ik zwanger was dankzij de predictor en dit werd kort nadien bevestigd door onze huisarts.
Maar die echo, goh, ik heb toch 'n beetje lopen ijsberen in de gang...
Soit, onze eerste baby zal geboren worden rond 17/2/08! Allemaal erg spannend, zo'n eerste keer!
Ons baby'tje had een hartslag van 176/min en mijn man heeft het hoofdje zien bewegen! Dat hartje dat slaat, grandioos gevoel! Wij hadden op aanraden van een collega een lege video meegenomen, en intussen hebben we al 100x naar die video gekeken! Een tip dus voor jullie!
Tot vrijdag was ik een beetje teleurgesteld dat mijn man P nog niet zo betrokken (lees: stapelzot, neiging om alle babywinkels te gaan bekijken, mijmeren over geboortelijsten, suikerbonen,...) was als ik... Wij worden als mama-in-spé verschillende keren per dag herinnerd aan dat wezentje in onze buik, maar die papa's voelen dat niet he.
P zegt dat hij zichzelf een beetje wilde beschermen tegen een evt foute afloop. Maar nu zijn we aan 10 weken en hebben we de eerste echo dus met glans doorstaan. P's koppie wordt nu stilaan ook wel ingenomen door onze baby. Hij heeft zelfs een kopie van die echo in zijn portefeuille zitten!
Ik vond P trouwens wel fantastisch in het ziekenhuis bij onze eerste echo: P had de hersentjes en het hartje al gevonden nog vooraleer de gynaecologe iets kon zeggen!
Afgelopen maandag zijn we samen prenataal gaan zwemmen. Wel lachen: aan de kassa had men gezegd dat de partners mee mochten maar dat er geen enkele dat doet. De mijne was dus de enige... Gelukkig heeft hij een buikje en kon hij doorgaan voor een maand of 4 zwanger
. 'k Ben wel blij dattie mee mocht, want die ontspanningsoefeningen ga ik tegen dat het zover is, toch vergeten zijn, dus ik reken op zijn geheugen!Blij dat een site zoals deze bestaat, ik kijk uit naar reacties van andere mensen die bevallen rond februari!
groetjes en geniet...!
s
