even mijn hart luchten...

Moderators:Welcome, Moderators

Gebruikersavatar
dolfijntje2
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:02 feb 2006, 18:05
Locatie:Lanaken
even mijn hart luchten...

Bericht door dolfijntje2 » 21 dec 2006, 15:08

mijn vriend en ik zijn een nieuw samengesteld gezin. hij heeft uit zijn vorige relatie een zoontje van bijna 3j en samen hebben we nog een zoontje van 4.5 maand.
het ging allemaal heel goed met ons, maar nu ons zoontje er is zijn er toch wat problemen.....
ik moet toegeven nu gaat het al wat beter , maar in begin was het echt ondraaglijk voor mij.
mijn vriend deed niks met ons zoontje, geen flesje geven, geen badje, weinig aandacht, en als zijn zoontje bij ons was kreeg milan al helemaal geen aandacht . nu is milan wel een heel andere baby dan zijn zoontje was. milan huilde vaak(het gaat nu al veel beter), maar dat had telkens medische oorzaken dus daar kan het kind toch niet aan doen he?? maar mijn vriend kon daar heel slecht mee om met dat huilen en scheldde dan ook wel eens op hem...
nu heeft hij dus ook al toegegeven dat hij met zijn eerste zoontje wel alles deed: flesje geven, pakken, badje geven, enz.... ook vertelde hij dat hij een heel hechte band met zijn eerste zoontje heeft(dat begrijp ik wel), en dat hij altijd een streepje voor bij hem zal hebben.
nu is het idd al veel gebetert, hij geeft milan ook aandacht, flesje geven, badje of luier verschonen doet hij wel niet bij milan maar kom... hij geeft hem toch al aandacht...
we hebben er al heel vaak ruzie over gehad en ik wil er dan ook geen ruzie meer over maken want ik wil alleen maar dat het goed tussen ons gaat.
maar toch heb ik het er nog vaak moeilijk mee.... ik probeer zelf geen odnerscheid te maken, want mijn vriend zijn eerste zoontje is echt een schatje en ik kan er heel goed mee overweg! maar vind het wel heel spijtig dat mijn vriend(onbewust misschien) wel onderscheid maakt....
het doet me pijn wanneer milan aan het huilen is, dat hij steeds weer opnieuw zegt(tegen iedereen dat het maar wil horen) dat damian toch heel anders was, en bijna nooit huilde en zo lieve baby was enzo...
dan krijg ik echt een gevoel alsof milan niet goed genoeg is oke ik weet dat hij regelmatig huilt( is echt eentje met temperament) maar hij is toch ook zo lief! hij lacht heel vaak heel uitbundig! en elke baby zal wel eens huilen zeker? en ik weet bij milan als hij huilt dat er toch altijd wel iets aan de hand is, hij huilt niet zomaar daar geloof ik niet in. ik krijg hem ook meteen gesust en getroost, als hij bij mijn vriend huilt legt hij hem gewoon in de box omdat hij dat huilen niet kan horen...

ik begrijp heel goed dat hij damian veel aandacht geeft als hij bij ons is, dat begrijp ik echt en ik vind damian zelf ook geweldig zou hem niet meer kunnen missen, maar ik ben toch bang dat het ooit om die reden zal mis lopen...

al wat ik wil is dat hij milan ook eens uit zichzelf oppakt en eens lief tegen hem doet in plaats van steeds te schelden als hij huilt :(

zo ik wil niet zeurderig overkomen maar dat moest me gewoon weer even van het hart...
AfbeeldingAfbeelding
<a><img><img></a>


Sofie S.
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:25 apr 2006, 16:51
Locatie:Hooglede
Contacteer:

Bericht door Sofie S. » 21 dec 2006, 15:17

Dat is inderdaad verre van leuk als hij meer om Damian zou geven als om Milan. Maar ik denk (en hoop het) dat dit wel zal beteren eens Milan echt zal kunnen spelen en enthousiast rond de papa zijn nek hangen. En als zijn twee zoontjes samen zullen spelen zal dit voor hem ook wel de ogen doen openen é. Het zijn beide zijn kinderen, dus zal hij ze wel alle twee even graag zien. Misschien denkt hij ook dat Damian ook meer aandacht nodig heeft omdat dat ventje niet zo vaak bij hem is en natuurlijk steekt dit dan bij jou heh?

Ik hoop het van harte voor jou dat er vlug beterschap in zit en dat jullie SAMEN kunnen genieten van de kindjes.
Afbeelding

Afbeelding

Gebruikersavatar
Snuffie
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:19 sep 2006, 16:15
Locatie:Brugge

Bericht door Snuffie » 21 dec 2006, 16:21

Ja, dat denk ik ook.
Je vriend voelt zich schuldig omdat zijn eerste zoontje niet steeds bij hem is en Milan wel. Als hij er dan wel is, wil hij hem zoveel liefde geven, dat hij de andere dingen uit het oog verliest.

Milan is nog zo klein en misschien is hij bang om dingen verkeerd te doen.
Als milan wat groter is dan gaat hij zelf de aandacht vragen en dan gaat je vriend daar wel op reageren.
Probeer je vriend meer bij Milan te betrekken als Milan rustig is, zo ziet je vriend dat zijn tweede zoontje ook de moeite waard is. Dat hij niet altijd moet huilen, maar dat hij ook lief en vrolijk kan zijn.

Ook al komt er ruzie van, toch praten met je vriend over je gevoelens.
Het is niet goed om alles op te kropen en dan vallen er vaak nog hardere woorden als de bom ontploft.

Jullie geraken er zeker wel samen uit, maar soms hebben dingen tijd nodig om te wennen. En mannen hebben vaak meer tijd nodig om zich aan te passen :wink:
Afbeelding
Afbeelding


Plaats reactie

Terug naar “Samengestelde gezinnen”