Aanvaarden van kind door papa

Moderators:Welcome, major, Moderators

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54
Aanvaarden van kind door papa

Bericht door jong moederke » 11 aug 2005, 23:12

Hebben jullie papa's hier soms moeilijk dat je ineens minder aandacht krijgt en alles of toch veel naar een kind gaat?

Sinds ons ventje er is hebben we echt al zoveel ruzie gehad. Bijna onleefbaar. Ik doe gewoon alles voor hem...teveel om op te noemen. Een heel huishouden, inkopen, voor meneer zijn sigaretten zorgen en noem maar op.
Nu wij een zoontje hebben is het werk voor mij verdubbeld dus....

Ik zorg altijd voor ons zoontje. Hij heef them nog nooit omgekleed, nog nooit verschoond, nog nooit in bad gedaan en als ie hem 1 keer in de week fles geeft mag ik tevreden zijn. Nu hij drinkt al wel zelf dus dat is niet zo een probleem maar wie kan me helpen om hem anders te laten inzien?

Vannacht heeft hij bij ons ventje gebleven zodat ik dus beetje kon slapen en hij moest toch naar de nacht overschakelen...dat kind viel in slaap in relax en ik ben dan rond 23.30 gaan slapen en om 4.00u kwam ik beneden voor een toiletbezoek...dat kind lag nog steeds daar in die relax met de rug naar de papa en papa heel die tijd achter de computer. Hij had dat kind toch in zijn park kunnen leggen...of redeneer ik verkeerd?
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)


björn
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:29 jul 2005, 19:20
Locatie:de panne (west vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door björn » 12 aug 2005, 00:10

ik zou zeggen probeer op te lossen is niet gemakelijk ik kom zelf vader rond 19 augustus en ik ga het ook een beetje moeilijk hebben maar ja daar moet je mee kunnen leven want veel mensen hebben al gezegd tegen mij als de kleine er is dat al de aandacht naar de kleine gaat dus kan dat beetje jaloers zijn ofzo denk ik omdat er geen aandacht meer is voor ander ik zou zeggen probeer oplossen en praten kan geen kwaad
Afbeelding

papa van anaïs

björn
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:29 jul 2005, 19:20
Locatie:de panne (west vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door björn » 12 aug 2005, 00:14

maar moet wel zeggen dat het wel grof klinkt is juist of hij die kleine niet wilt ofzo ik zou toch wel eens willen zien ik zeg je praat er eens deftig over dat het zo niet kan zijn dat gaat toch niet zo leven alle zeg die kleine
Afbeelding

papa van anaïs

Gebruikersavatar
Dagmar
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:07 mar 2004, 19:49
Locatie:Schaffen

Bericht door Dagmar » 12 aug 2005, 09:55

Misschien vind je hier wat tips: http://www.babyforum.be/phpforum_NL/viewtopic.php?t=411.
Zoals je daar kan lezen, hielp Filip ook niet al te veel.. Maar uiteindelijk is het toch goed gekomen.. Hij grommelt soms nog wel, maar hij beseft dat ik geen supervrouw ben (hoewel ik mijn best natuurlijk doe om dat wel te zijn)!
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Foto's!!!

toekomstige meter van Monchichi ;-)

Gebruikersavatar
Tatty
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:28 jul 2005, 17:48
Locatie:Zedelgem
Contacteer:

Bericht door Tatty » 12 aug 2005, 10:28

Je bent met 2 om een kindje te maken dus vind ik ook dat je met 2 bent om het kindje te verzorgen...
Ja en zeker eens goed met elkaar praten. Je hartje luchten dat hij weet wat er allemaal in je omgaat. Dat kan wonderen doen. (bij mij toch)
Tatty
Afbeelding
Afbeelding


Gebruikersavatar
Katharina
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
Contacteer:

Re: Aanvaarden van kind door papa

Bericht door Katharina » 12 aug 2005, 10:55

jong moederke schreef:Hebben jullie papa's hier soms moeilijk dat je ineens minder aandacht krijgt en alles of toch veel naar een kind gaat?

Sinds ons ventje er is hebben we echt al zoveel ruzie gehad. Bijna onleefbaar. Ik doe gewoon alles voor hem...teveel om op te noemen. Een heel huishouden, inkopen, voor meneer zijn sigaretten zorgen en noem maar op.
Nu wij een zoontje hebben is het werk voor mij verdubbeld dus....

Ik zorg altijd voor ons zoontje. Hij heef them nog nooit omgekleed, nog nooit verschoond, nog nooit in bad gedaan en als ie hem 1 keer in de week fles geeft mag ik tevreden zijn. Nu hij drinkt al wel zelf dus dat is niet zo een probleem maar wie kan me helpen om hem anders te laten inzien?

Vannacht heeft hij bij ons ventje gebleven zodat ik dus beetje kon slapen en hij moest toch naar de nacht overschakelen...dat kind viel in slaap in relax en ik ben dan rond 23.30 gaan slapen en om 4.00u kwam ik beneden voor een toiletbezoek...dat kind lag nog steeds daar in die relax met de rug naar de papa en papa heel die tijd achter de computer. Hij had dat kind toch in zijn park kunnen leggen...of redeneer ik verkeerd?

Als er een kind komt, is het toch logisch dat je minder tijd hebt voor elkaar en voor andere dingen. Wat jammer dat jullie zoveel ruzie hebben!

Ik vind het toch ietsje jammer dat hij nog nooit zijn zoontje ververst heeft of in bad heeft gedaan...ik zal dit zeker aan Björn leren...en ik denk dat hij dat ook wel zal doen, uit noodzaak.

Dat hij niet even zijn computer laat voor wat het is om de kleine te slapen te leggen is toch wel erg...die computer zal niet weglopen toch?? Nu ik mag eigenlijk nog niet teveel zeggen want ik sta er momenteel nog niet in...maar ik hoop echt voor jouw dat het terug betert en dat je eens een deftig gesprek met hem kan aangaan.
AfbeeldingAfbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 12 aug 2005, 11:42

babbelen helpt echter niet...

Heb hem al gevraagd...zonder dwingend over te komen. Heb hem al verteld dat ik het zwaar vind en ik moet binnenkort terug gaan werken en dan moet ik toch echt wel superwomen zijn...
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
Katharina
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door Katharina » 12 aug 2005, 11:49

Jammer dat ook praten niet gaat....dat is ook omdat hij ergens wel weet dat hij in de fout zit hoor! Hij probeert jou te ontwijken...dat is een heel spijtige zaak.
Maar hij zal jou niet kunnen blijven ontlopen. Vergeet jij eens zijn sigaretten mee te doen, dan zal hij je misschien beter begrijpen?? Of juist niet?? Ik kan jammergenoeg niet helpen he jong moederke. Ik weet ook niet wat voor man hij is...is hij gewoon teveel in zichzelf gekeerd? Of is hij echt respectloos tegenover jou?
AfbeeldingAfbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 12 aug 2005, 11:52

beide....

Als ik sigaretten zou vergeten dan heb ik een donderwolk boven me hangen...
Als ik hem alles geef wat zijn hartje verlangt loopt het eens goed...maar dat hou je niet vol.

Hij heeft ouderschapsverlog en zit elke week een dag thuis...nog nooit heeft hij die dag voor ons schaapje gezorgd.

Voel soms weinig respect en als er eits is hoor je het mss weken later of helemaal niet.
:cry:
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
Katharina
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door Katharina » 12 aug 2005, 12:00

Neen het is inderdaad niet te doen, om alles te doen wat zijn hartje verlangt...je zou er zelf onderdoor gaan...
Je zit in een moeilijke situatie, en het is jammer om te zeggen, maar als hij echt geen moeite voor iets doet dat denk ik dat dit voor jou geen leven zal zijn. Ik zou zeker niet opgeven en blijven proberen, maar jouw vriend heeft echt eens een serieuze klap van de molen nodig om het te beseffen. Als hij dit niet wil beseffen zal hij het moeten beseffen voor het te laat is.... :D
AfbeeldingAfbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 12 aug 2005, 12:04

tja inderdaad...

Heb al veel op het punt gestaan om weg te lopen met mijn zoon uiteraard.

Maar vertelde hem gisteren ook, als hij verder zonder mij moet zou hij ofwel zijn leven opgeven ofwel zou hij me komen zoeken en vragen wanneer ik terug kom...op welke manier weet ik niet maar hij weet goed genoeg dat hij zo een vrouw niet gemakkelijk meer tegen komt.

Ik hoop ook dat ie snel bijdraait.

Heb zelfs van mensen al de vraag gekregen of ik hem heb gedwongen om zwanger te worden. Helemaal niet he...

Ik heb aan hem gevraagd van wil je zeker...en dit en dat en daar en weet neit waar..alles opgenoemd want ik weet ongeveer wat erbij komt kijken (veel gaan babysitten), en hij wilde graag en zo zie je maar.

Ok je weet niet op voorhand hoe het wordt maar toch....
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
Katharina
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door Katharina » 12 aug 2005, 12:12

Dat is zo een reactie dat ze snel zeggen: als je weggaat pleeg ik zelfmoord! Dat is inderdaad schrikwekkend maar wat moet je er dan van geloven??
Zo te horen beseft hij wel dat hij het heel erg getroffen heeft met zo een lieve vrouw, maar toch heeft hij er problemen mee om jou eens een pluim te geven. das jammer
Dat hij nu niet intensief met de baby bezig is, tot daar, maar dan zou hij toch wel eens een compliment kunnen geven over hoe goed jij voor jullie zoontje past. Of bedankt zeggen als je zijn sigaretten mee hebt gebracht. Gewoon eens zeggen dat het proper is als je gekuisd hebt...
Hij verwacht waarschijnlijk ook wel soms een complimentje?
Ik weet ook nog niet hoe het tussen mij en bjorn zal draaien wanneer onze dochter er is?? Misschien zal ik nog mij eigen raad moeten opvolgen. En ik kan het als buitenstaander nu wel tamelijk simpel zeggen, maar ik weet dat het voor jou veel moeilijker ligt hoor.
Ik kan je niet helpen, en ik zou dat zo graag wel kunnen!
AfbeeldingAfbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 12 aug 2005, 12:18

complimentjes hoort ie graag...anders vraagt ie ze wel....

Ik geef ze zelfs telkens als we ruzie maken. Ik breek hem gemakkelijk af en maar toch zeg ik er nog bij van ik apprecieer of vind het lief dat je dit en dat doet.

Dank je wel en noem maar op...ik vraag ook achter complimenten maar hij zei me eens dat ik achter de kleine dingen het moet zoeken maar die zijn ook niet altijd genoeg wanneer je er bijna onderdoor gaat he
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Anna
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:13 jun 2004, 12:42

Bericht door Anna » 12 aug 2005, 12:19

de nieuwe papa's...
Ze zijn eerder een uitzondering he...
Er zitten op het babyforum, ons forumpje, veel nieuwe papa's die het wel
actief meedoen, en het hoogst waarschijnlijk ook nog graag doen.
Dat het de natuur hun ook heeft meegegeven!
Ik heb hier ook zo een toffe papa lopen thuis!
Eens hij thuis is naa het werk en het kan, hup die chirt uit en de baby overnemen in het draagdoek.
Flesjes geven, badje geven, spelen...
Ook s'nachts ne keer opstaan.
Een band maken met zijn kind dus...

Vraag ik me af, is je man eigenlijk wel bewust wat hij mist?
Weet hij wel hoe het heerlijk voelt als je ne piepkleine baby kunt vasthouden...
Want mijn ventje zegt dat er dan een hele hoop emotie's die door je stroomen, die voor een man, eerder onbekend en uniek zijn.
hij mist eigenlijk veel...

En anderzijds....
Je bent zijn vrouw, en jij hebt toch ook zeker je rechten!
Effe keihard je vuisten op tafel slaan, is messchien ook een optie!
Ik kan het ook niet laten om te zeggen, dat hij er ook was hoor als die baby begon!

Een vrouw kan eindeloos doorgaan, maar ens je je grnes bereikt, en je bent op en beu tot en met wat dan?
Zou je durven een keer weg te gaan en duidelijk zeggen, " daar de luiers, daar het eten, en het moet maar prima verlopen"?
( voor een uurtje of twee, tijd dat hij doorgeeft dat het om een baby gaat en dat die twee veel dichter bij elkaar kunnen komen?)

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 12 aug 2005, 12:25

durven is veel gevraagt...zou het gewoon eens moeten doen.

Misschien geef ik hem niet genoeg kansen om dichter naar zijn zoon te groeien.

Zou eingelijk dinsdag hem eens alleen moeten laten zo dat ie hem zeker een fles moet geven en ik denk als ie alleen is dat ie wel lief is en hij het wel doet hoor...maar ja mss als er nog meer in zit...

Daarstraks waren we even intiem met onze zoon aan het spelen.

Hij lag op de buik en we wilden hem zo laten kruipen. Mijn man bewoog zijn armen en ik zijn benen en dan maar zeggen kruipekruipekruip en gibberen dat ie deed.
De tranen stonden in zijn ogen van het lachen.
Was een mooi moment...hij speelt er wel eens graag mee en dat is al een stap he...
Misschien is hij bang om te falen, want hij is al veel gefaald...
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Anna
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:13 jun 2004, 12:42

Bericht door Anna » 12 aug 2005, 12:38

falen??

ik denk niet dat een man zou durven en zeker niet zou kunnen falen!
Hij zou veels te bang zijn, om zijn eigen bloed pijn te doen!
Efkes alleen laten, al was het maar een uurke, paniek ja, dat zal hij voelen, maar anderzijds...
Hij zal in actie moeten schieten.
En jij ondertussen doodsongerust zijn!
het is geen makkelijke situatie dat is zeker.
Mijn man zei eerlijk tegen mij wat er gaande was, met mijn oudste.
Die zei da gewoon, wat als ik die baby verpletter met die enorme
handen van mij?
Hij was dus bang....
ik ondervind dat een papa een even goede mama kan zijn hoor.
ja behalve dat ze net geen bv kunnen geven, uiteraard, maar voor de rest?
Zit efkes te denken, kent er niemand een goed boek over vader zijn?
Messchien dat eens in zijn handen duwen en vriendelijk vragen opdat hij het ne keer zou willen lezen?
Wie weet?
hoe dan ook, niet opgeven zulle!!
Beetje voor jezelf opkomen, en ook terwijl je dat doet een goede vader kind band maken!!
je spreekt erover, dus ergens ben je wel degelijk goed bezig!

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 12 aug 2005, 12:50

dank je... allemaal
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

wondertje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:02 aug 2005, 20:22
Locatie:antwerpen

Bericht door wondertje » 12 aug 2005, 13:12

Wowmeid , moet niet makkelijk zijn voor jou ! Maar als ik het zo in mijn naaste omgeving hoor zijn er toch vele mannen die het niet nodig vinden om zich veel met de kids bezig te houden ! Ik denk dat ik mijn 2 pollekes mag kussen want mijn ventje helpt altijd wanneer hij thuis is , en hij heeft een heel hechte band met zn kids.
Ik denk ook wel mits je prutske nog heel kleintjes is dat het voor je man ff aanpassen is en dat hij binnenkort wel zal bijdraaien. Vanaf het moment da je prutske wat groter is en hij er meer mee kan doen en spelen .En anders moet je idd maar is een dagje voor jezelf inlassen en de papa voor jullie kleintje laten zorgen , dan merkt hij meteen hoe zwaar het is voor jou om er altijd alleen voor te staan.
Ik wens je veel sterkte en hoop dat jullie er snel uit zijn.

Gebruikersavatar
teacher
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:28 aug 2004, 22:49

Bericht door teacher » 12 aug 2005, 21:18

Ik schrok nogal toen ik dit las, je kiest toch met zijn 2 voor een kind, bij ons is het niet meer dan normaal dat ik mee voor ons Luna zorg. Een propere pamper, in badje in bedje, voor ze koken, een flesje geven, knuffelen met haar spelen, dat zijn toch de normaalste zaken dat je dat als man meedoet. Laat je man dit forum eens lezen. Een kind maak je en verzorg je met 2. Veel sterkte voor je en hopelijk ziet je man zijn fout op tijd in.

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 12 aug 2005, 21:30

Ik hoop het ook...hij geniet wel van zijn gegichel en zo

Maar het verzorgen is ook iets anders. Zijn moeder was/is onthaalmoeder maar liet de kinderen ook vaak bij hen alleen. Maar zover ik weet heeft ie daar ook nooit een pamper of zo verschoont.

Het mooiste is de band die je met je kind creeërt en dat je kind herkent als mama of papa...heb hem ook al vertelt maar vind dit precies niet overtuigend genoeg...

Zouden jullie het beangstigend vinden moest je vrouw je alleen laten me je kindje? Hij is trouwens al 4 maanden en heus niet zo moeilijk (in mijn ogen omdat ik hem ken). Zou het risico te nemen zijn om hem eens alleen te laten met hem?

Zijn jullie niet anders tegen je kind bezig als je vrouw er neit is bijvoorbeeld? Ik denk dat hij wel zou kunnen geneiten maar bang als ik hem op zijn vingers kijk dat ik snel commentaar zou geven...
Ik durf dat soms al wel eens doen dus....maar zeg ook de goede dingen hoor :roll:
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
teacher
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:28 aug 2004, 22:49

Bericht door teacher » 12 aug 2005, 21:46

Zouden jullie het beangstigend vinden moest je vrouw je alleen laten me je kindje?

Ik zeker en vast niet, maar ik zit dan ook in de sector, ik ben kleuterleider van beroep dus ik weet hoe ik met die kinderen moet omgaan, en als mijn vrouw werken is en ik ben thuis dan zorg ik gewoon voor haar, geen^probleem.

Het zou natuurlijk kunnen dat hij het vervelend vindt als je op zijn handen kijkt, je kan het altijd eens proberen om hem alleen te laten met het kind. Ik denk wel dat mannen anders met kinderen bezig zijn dan vrouwen.

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 12 aug 2005, 21:51

Tja binnen een maand moet ik beginnen werken en ik vind dat hij moet weten waarvoor hij ouderschapsverlof gekregen heeft.
Hij gaat ten slotte dankzij ons wonder 4/5 werken en ik vind ook dat hij die ene dag voor hem maar moet leren zorgen. Ik vind het ook niet altijd gemakkelijk en zo maar sta er ook alleen voor...

Als hij dit niet wilt doen dan heb ik zoiets van dan verdien je zo een verlof niet terwijl er hier andere graag zo een verlof willen maar door omstandigheden niet krijgen...kan hij ze beter aan hen geven die wel voor hun kindje wil zorgen toch?

Ik geloof niet goed dat er mannen zijn die voor hun kinderen zijn en wil daarom niet alle mannen over dezelfde kam scheren maar ben beetje door mijn man het geloof in een man verloren. Ik geloof niet dat er mannen mijn werk zou apprecieren.

Weet dus dat ik als vrouw (hoogzwanger) de vloer op onze zoon zijn kamer heb gelegd en zo...
Ik leg hier klinkers in de hof en loop zelfs met de hamer rond om iets te maken.
Heb vloer gelegd (laminaat) in onze woonkamer...heb eht hier allemaal alleen geschilderd. Plafond en muren...een man zou me toch dankbaar moeten zijn dat ie 8u gaat werken en verder zijn werk stopt?
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 12 aug 2005, 21:52

Of vinden jullie nu dat ik de lijn te ver trek in mijn verwachtingen?
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
teacher
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:28 aug 2004, 22:49

Bericht door teacher » 12 aug 2005, 22:06

Zeker en vast niet, als je man die 1e dag ouderschapsverlof krijgt dan moet hij die dag aan de opvoeding van zijn kind besteden.

Ik als man heb enorm veel appreciatie voor jou als ik lees wat je allemaal voor hem doet. Als hij jou niet apprecieert dan heeft hij geen greintje respect voor jou en ook niet voor jullie kind. Waarom kunnen alle vaders hun hart voor kinderen niet eens tonen.
Ik help hier ook mee in het huishouden, ik kook, stofzuig, poets, zorg voor ons pruts, ga winkelen, enz... en vind het maar meer dan normaal dat ik meehelp, mijn vrouw gaat tenslotte ook fulltime werken en ik heb enorm veel apprecitie voor haar ook. ( zij is immers verpleegkundige en werkt met een whip-plash haar tussenwervelschijf is verplaatst en zij heeft dagelijks last van rug-nek en hoofdpijn dat ze overhoudt aan een auto ongeluk van 3 jaar geleden, chapeau wat zij doet) en ook chapeau voor wat jij doet.
Als je man niet verandert is hij in feite iemand als jouw niet waard.

Gebruikersavatar
Tatty
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:28 jul 2005, 17:48
Locatie:Zedelgem
Contacteer:

Bericht door Tatty » 12 aug 2005, 22:09

Ik vind van niet. Dat vind ik echt mannen werk of toch zeker iets om samen te doen. Ik werk zelf maar part-time en wij hebben afgesproken dat ik het huishouden doe met dat ik meer tijd heb maar zo'n dingen zou hij nooit verwachten dat ik doe. Ik weet ook niet hoe het bij ons gaat zijn want ons eerste kindje komt pas in februari. Er kan ook nog vanalles veranderen. 1 iets weet ik zeker, jij moet een hele sterke vrouw zijn want ik zou het zeker niet volhouden!!!
Hopelijk geraken jullie er snel uit.
Veel liefs Tatty
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
Katharina
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door Katharina » 12 aug 2005, 22:15

ik ga akkoord met teacher, en ik heb het je ook al eerder gezegd...als hij niet veranderd of tenminste er geen moeite voor doet om zich nu aan te passen aan jullie situatie...dan kan dit gewoon niet verder zo. Jij zal er echt aan onder door gaan op den duur.
Hij zou echt wel meer respect mogen hebben voor jou! Ook eens helpen in het huishouden of zo. Dat zijn dan afspraken onder jullie wat jullie doen...maar al is het maar eens dat hij de tafel afruimt of eens afwast...daar zou hij jou gegarandeerd plezier mee doen.
Maar hij zou moeten beseffen dat hij een schattig zoontje heeft waar hij de rest van zijn leven vader voor is, en dat zoontje heeft hem nodig...hij zal later willen opkijken naar zijn papa en papa moet dan een goed voorbeeld zijn..ik leef met je mee jong moederke.
Als het echt niets oplevert om te praten en zo, zal je jammergenoeg een beslissing moeten nemen. Een heel pijnlijke misschien....maar dat is het sowieso voor jou nu ook al...

Je zal waarschijnlijk zeggen, wat weet een meisje van 19 hierover...inderdaad niet veel :(
Maar ik kan ergens mijn vader soms zien in jouw man...maar dat is nu wel bij mij vergeven hoor...mensen maken fouten...en het is altijd leuk als ze het achteraf toegeven en er opnieuw voor vechten het beter te maken... :D
AfbeeldingAfbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
Dagmar
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:07 mar 2004, 19:49
Locatie:Schaffen

Bericht door Dagmar » 12 aug 2005, 22:18

God ja, ik zou natuurlijk raad moeten kunnen geven (Filip was ook een beetje zo), maar ik heb gewoon tegen Filip gezegd wat er me dwars zat (soms wel 20 keer hetzelfde) en uiteindelijk is hij langzaamaan bijgedraaid. Het speelt wel mee dat Karsten ondertussen natuurlijk groter werd en er meer reactie kwam van hem op Filip.. Dus als het een troost kan zijn, als Sete groter is en je man er meer mee kan spelen, komt het waarschijnlijk wel in orde..
Moet je daar dan zolang op wachten? Nee hoor.. Je kan je man ook gewoon laten kiezen wat hij doet.. Doet hij de afwas, of wil hij Sete in bad doen (bijvoorbeeld)? Niet vragen "wil je dit doen?", maar hem echt uit twee dingen laten kiezen.. Een extra argument kan zijn dat als jullie allebei iets doen, jullie erna tijd hebben voor elkaar! Waarschijnlijk zal hij in het begin altijd het andere kiezen dan wat met Sete te maken heeft (had Filip ook, en nu nog een beetje). Maar uiteindelijk draait hij wel bij (hoop ik toch) en zal hij Sete wel eens een bad geven..
Ik hoop dat je hier iets mee bent en dat je man snel bijdraait (en anders schieten we hem samen met Filip naar de maan :wink: )
Laatst gewijzigd door Dagmar op 12 aug 2005, 22:19, 1 keer totaal gewijzigd.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Foto's!!!

toekomstige meter van Monchichi ;-)

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 12 aug 2005, 22:18

hehe

als ik jullie reacties lees mag ik me echt wel een beetje superwomen voelen?

Maar weet wel dat ik dat graag doe maar wel als ik weet dat er iemand bij mijn zoon is dat ik niet telkens al mijn werk moet neerleggen omdat ie huilt voor zijn tutje ofzo.

Hij heeft al ouderschapsverlof vanaf de maand juli....

Gewoon eens op een dag een uitstapje maken zonder mijn zoon. Overal waar ik ga is hij telkens erbij wat soms best vervelend en vermoeiend is telkens die maxicosy in de winkel, naar de bank, naar de ziekenkast, en noem maar op.

Ik hoop dat we eruit komen en anders dat ik zo een man tegen kom die toch een beetje anders is en meer respectvol.

Dank je voor jullie reacties

jullie allemaal
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 12 aug 2005, 22:21

Dagmar dat heb ik al eens gedaan en dan krijg ik een reactie van pff...en alat ik het ene staan bv de afwas dan staat ie er de volgende dag nog.

Maar toch bedankt.
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
Katharina
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door Katharina » 12 aug 2005, 22:23

ik hoop ook dat jullie eruit komen, alvast veel moed :)
AfbeeldingAfbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Afbeelding


Plaats reactie

Terug naar “Papa zijn of worden”