Babyforum.be

Hoe voelden jullie toen je kindje voor de 1x mama zei , of je eens lief knuffelde? Voel je je ook onmisbaar voor je kindje als mama? Hoe ga je met al die liefde van je kindje om en hoe toon jij je liefde aan je kindje?

Anaïs zegt ook al af en toe 'mma-mma' en 'paa-paa'...hier zei ze eerst papa voor ze mama zei...
Ze kan ook zo echt keppe doen bij ons en haar hoofdje op mijn schouder leggen en haar armpjes rond mijn nek....das echt om te smelten he.
Das echt zo een trots gevoel van : 'ik ben haar mama, ze heeft me nodig wil me knuffelen'
Ik toon mijn liefde door heel veel bij haar te zitten om samen te spelen, boekje te bekijken,knuffelen, zoentjes geven
Zijzelf hoeft maar eens te lachen en ik ben verkocht....
Ook als ze aan mijn borst hangt en met haar handje over mijn lenden wrijft...das precies of ze Aait naar mij..zo lief

onze alessio knuffelt ook zo lief maar toch blijft hij stoer want hij is grote broer onzen edwardo is een echt knuffelmannetje hij zou heel de dag knuffelen. als ze mama zeggen dan smelt ik ook helemaal weg.

ik geef wel liefde maar soms is het of ik kan da precies niet geven . ik knuffel ze wel enzoverder maar toch heb ik het gevoel of ik geef ze liefde te weinig. Mijn mama heeft eigenlijk ook nooit mij geknuffeld en misschien heb ik da wel nooit niet geleerd van echte liefde en affectie te geven. in ieder geval ik doe hard mijn best , en iedereen zegt toch dat het me goed gelukt.

Björn is ook vroeger nooit geknuffeld geweest, hij heeft dat geleerd door bij mij te zijn...in het begin vond hij het zelfs vreemd omdat ik soms om zijn nek kwam hangen en echt knuffelde...hij wist daar niet goed mee om te gaan.
Ondertussen kan hij dat wel en knuffelt hij ook met zijn dochter...
Ik heb dat wel gekend als kind knuffelen bij mama en papa.
Zelf heb ik dat ook heel hard nodig om eens te kunnen knuffelen. En soms knuffel ik nog bij mijn eigen moeder ook hoor...daar ben je nooit te oud voor

En betty, je bent in mijn ogen een pracht van een mama...en als ik je zoontjes zo bekijk op die foto in hun badje waar ze lekker aan het spelen zijn....die komen geen liefde te kort hoor!!

hier heeft mijn ventje mij geleerd van te knuffelen. nu lukt het me al wat beter maar in t begin had ik het er ook moeilijk mee.

bedankt katharina voor de lieve woordjes In ieder geval ik vind mama zijn het mooiste wat er bestaat op aarde! ik heb er nog nooit een moment spijt van gehad dat ik dat ben integendeel ik kan er niet genoeg van krijgen al een sjans dat mijn ventje me tegenhoud voor meerdere kinderen anders had ik misschien binnen een paar jaar wel een stuk of zeven

Die lieve woordjes waren gemeend hoor Betty...ik vind het ook heel leuk mama te zijn...soms mis ik wel eens die meer vrije momenten maar dat waait dan snel terug over...ik zou me geen leven meer kunnen indenken zonder Anaïs.
Mama zijn is iets heel moois....met zoals bij alles de mindere kanten...maar al bij al is het gewoon heel vertederend dat een kleine spruit je zo nodig heeft...

Mijn dochtertje heeft net een "ik ben verliefd op mijn papa periode" achter de rug, weet je dak er soms echt jaloers van werd.

Ik speel met en entertain mijn kleine meid een hele dag, en krijg sporadisch wel eens een zoen of een knuffel, maar papa komt thuis en die vliegt dus voor 5 minuten rond zijn nek. En dan kon ze echt zo van op een afstandje in zijn ogen kijken, echt een verliefde blik in haar ogen.

Nu is die periode weer een beetje over, ze verdeelt haar knuffels heel gelijk, als ik er 1 krijg, gaat ze naar papa en krijgt die ook één.

Wij tonen onze liefde voor haar door veel te knuffelen, samen megaveel leuke dingen te doen, en het haar ook te zeggen.

Soms vraag ik me af of mijn ouders veel veranderd zijn met de jaren, of als ze op een bepaald moment gestopt zijn met knuffelen. Nu zie ik oma en opa à volonté knuffelen met hun kleinkinderen maar ik kan mezelf niet herinneren dat wij veel geknuffeld werden???

Ik hoop en streef ernaar mijn kinderen te blijven knuffelen... ook al zijn ze zelf al 30 jaar.

BIG HUG

ons zoontje is nooit echt een knuffelaar geweest
hij kwam wel zoentjes en knuffels geven als ik hem wegbracht als ik naar mijn werk moest of als ik hem in bed ging leggen ofzo.
Maar sinds de laatste weken van mijn 2de zwangerschap komt hij me heel spontaan knuffelen.
komt hij heel dicht bij me zitten in de zetel. Dan kust hij me soms zomaar ineens. En zegt dan: mama lief hé!!
Dan smelt je wel hoor!!!
Daar doe je alles toch voor hé!!

en als hij zich pijn doet.... dan is het mama die er moet zijn!!
of zoals vanmorgen toen hij ziek was. Dan moet mama gewoon maar dicht bij hem zijn. Dan wordt hij rustig. Ze kunnen toch niet zonder mama hé!!

Als lander zijn handjes uitsteekt en een dikke knuffel en kus komt geven. Dan weet ik het!!!

Ik ben al 8 jaar een gelukkige mama, maar de dag dat ze mama tegen me zij voelde ik mij zo fier en gelukkig.

als sven en ik in de zetel liggen te knuffelen,en tjorreke erbij komt,en zegt'ik zie u ook gjaag'en ons beide enorm lief vastpakt...

als je 's morgens je sloefen uitdoet en je schoenen aandoet
en je voet dus in die schoenen wil wringen, maar het lukt niet
omdat er een autootje in zit
Dan weet je dat je zoon hebt
en dat je daar dan de mama van bent!!
vroeger gebeurde zoiets namelijk nooit

Vanmorgen vroeg de zoon (van 3) 'papa, is jij getrouwd' ?
'ja, zoon, met mama'.
Dan: 'mama, is jij getrouwd' , 'ja, zoon, met papa'.

Papa vraagt : 'ga jij later ook trouwen' ?
'ja hoor, met mama' ...

Ik zeg ja , hoor

Toen Demi voor het eerst mama zij voelde ik me echt blij!
En hoe ze je knuffelt is echt lief.
1 Jaar is ze nu.
En een pracht van een meid

dat is idd hartverwarmend hé.... MAMA

de kindjes die in het weekend bij je in bed kruipen en je dan overladen met zoentjes!!!
heeeeeerlijk

Als Torben zo flink "mama" zegt of mij eens stevig vastpakt en een knuffel of kusje geeft ... zaaalig Of als hij valt en zich pijn doet en dan meteen naar mij loopt voor troost, geeft een warm en trots gevoel!!

toen ons meisje net geboren was...kon ik geen vijf minuten naar iets anders kijken ... op zo een moment besef je dat het leven ... toch heel speciaal kan zijn , een stukje van 2 mensen ...en al het negatieve verdwijnt even

mijn hart smelt als ik aan de schoolpoort sta en er al eentje van ver roept ...."oh mijn mamatje staat daar"

of als ze heel erg ziek is ,dan komt ze tegen mij aanhangen en merk je dat ze rustig word als ze naast mij mag slapen