relatie met (schoon)moeder

Moderators:Welcome, Annubis, Moderators

Gebruikersavatar
Dagmar
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:07 mar 2004, 19:49
Locatie:Schaffen
relatie met (schoon)moeder

Bericht door Dagmar » 24 okt 2005, 09:53

Is je relatie met je eigen moeder verbeterd toen je zelf moeder werd? En hoe zit het met je schoonmoeder?


In het begin vond ik dat Filip zijn ma zich te hard "moeide", maar nu vind ik dat niet meer.. Voor een stuk kwam het doordat ik dat echt niet gewoon was, iemand die voor me zorgde.. Maar eigenlijk mag ik haar wel op mijn twee knietjes bedanken.. Ze staat nog steeds klaar voor Filip en ook mij en ik kan goed met haar babbelen.. Ik zou haar eens een bloemetje moeten geven, denk ik, want ik toon dat te weinig dat ik dankbaar ben!
Mijn ma is (zoals misschien al wel geweten) een heel ander verhaal.. Zij toont echt te weinig interesse.. Ze zegt altijd dat dat is omdat ik "het toch goed doe" en zich niet wil moeien.. Maar in mijn ogen is er nog altijd een verschil tussen moeien en interesse tonen.. Met zelf mama te worden, snap ik mijn eigen ma nog minder. Niet dat ik de perfecte moeder ben, maar ik kan me zo ergeren aan haar manier van doen en opvoeden (ik heb nog een halfzusje van bijna 7)! Ik heb heel weinig contact met haar, net genoeg dat Mila en Karsten haar toch kennen..
Dus in mijn geval klopt het niet, mijn relatie met mijn eigen ma is helemaal niet verbeterd en de boze schoonmoeder heb ik ook niet!!! :D (en daar ben ik niet rouwig om!!)
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Foto's!!!

toekomstige meter van Monchichi ;-)


Sarah
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:26 jan 2005, 12:55

Bericht door Sarah » 24 okt 2005, 10:43

Vanaf Lani er is, heeft ons mama meer geduld met mij. En ze bekijkt me op een heel andere manier.
Ik denk dat dat is omdat ze altijd dacht dat ik onverantwoordelijk was. Maar nu ziet ze dat ons Lani een brave is, ze luisterd over't algemeen goed en is gezond, slim, alert,... En een onverantwoordelijke mama zou zoiets niet kunnen bereiken, he?

Gebruikersavatar
kyrodu
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 mar 2005, 11:21

Bericht door kyrodu » 24 okt 2005, 11:10

Mijn relatie met mijn moeder is dezelfde gebleven.
Die met mijn schoonmoeder is slechter geworden.
Voor de kinderen er waren kwamen we goed overeen,maar eens de kinderen er waren veranderde dat.
Ze heeft het mij altijd kwalijk genomen dat mijn moeder meter is van mijn dochter en niet zij.

Gebruikersavatar
Boekenwurmpje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 mar 2005, 10:07
Locatie:Vlaams Brabant
Contacteer:

Bericht door Boekenwurmpje » 24 okt 2005, 12:15

Mijn schoonmoeder en ik hebben heel andere ideeën over opvoeden, dus dat durft al eens botsen.
Mijn moeder respecteert dat ik de mama ben en zij de oma. Maar mijn schoonmoeder heeft het al eens over haar 'zoneke' ipv haar kleinzoon! En dan gaat mijn haar overeind staan. :shock:

Bij de oudste had ze weinig begrip voor het feit dat ik bv gaf. Ze dacht dat ik dat deed enkel en alleen om haar te saboteren: zo kon zij de kleine niet een keer een flesje geven, en kon de kleine niet onmiddellijk blijven slapen bij haar.
Ook het feit dat wij geen tutje gaven vond ze onbegrijpelijk. Ze heeft eens een tut in Cola gedoopt om Casepr toch maar die tut te laten aanvaarden. Hij was toen 7 weken en had enorm veel last van krampjes :evil:

Toen hij ouder werd heeft ze toch moeten toegeven dat het handig is dat hij geen tut neemt, zo moet hij het ook niet afleren. En met bv is hij ook groot geworden :)

nog iets waar ik me aan erger: ze wil mijn kinderen persé rechtshandig 'maken'. Ik ben linkshandig, en volgens mij is linkshandigheid aangeboren, je hebt het of je hebt het niet. Zij was altijd tegen mijn zoontje bezig dat hij iets (bv een koekje, lepel, ..) moest vastnemen met het "goede handje" (alsof je linkerhand een slecht hand is, grrrr :roll: ). Hij is rechtshandig, en volgens haar is dat haar verdienste hoor!
Nu met de jongste begint ze weeral dat gedoe van goed handje/slecht handje.

Maar het allerergste vond ik dat mijn schonouders vonden dat ze zich moesten moeien met de schoolkeuze. Zij wouden de katholieke school; wij de gemeenteschool. Daar hebben ze een zomer lang moeilijk over gedaan, tot en met dreigen toe (een week voor de school begon wouden ze niet meer instaan voor de voor- en naschoolse opvang). Toen ze zagen dat hun dreigementen niets uithaalden hebben ze bakzeil moeten halen, maar ik vergeef het hun nooit dat ze het ons toen zo moeilijk gemaakt hebben, net toen ik terug moest beginnen werken na de geboorte van Liyah ...

Mijn kinderen zijn wel dol op hun oma, dus naar hen toe laat ik nooit iets merken van de strubbelingen die er af en toe zijn ...
Afbeelding

AfbeeldingAfbeelding

Gebruikersavatar
kyrodu
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 mar 2005, 11:21

Bericht door kyrodu » 01 feb 2006, 15:14

Mijn schoonmoeder is nu nog in mijn achting gedaald.
Enekel weken geleden was er het nieuwjaarsfeest voor de famillie van mijn man zijn kant.
Schoonmoeder heeft niet eens goedendag gezegd,neen in plaats daarvan werden we afgesnauwd.
Tijdens het voorgerecht kwam ze mijn zoon zijn bord weghalen.
Akkoord hij at er niet van,maar ik nam er wel stukken van zodat het toch wat minderde.
Wat later op de namiddag moets mijn dochter en nog een kindje van de famillie een dansje opvoeren.
Allemaal heel mooi,tot schoonmoeder zelf haar danskunsten begon te tonen.
Mijn dochter en nog enkele kinderen liepen wat over en weer ,heeft ze die kinderen nu afgesnauwd zef,dat ze op hun stoel moetsen blijven zitten of anders zou ze hen eens aan pakken.
Ook mijn dochter heeft van de brokken gedeeld.
Ze waren tikkertje aan het spelen,maar schoonmoeder blafte mijn dochter daar zo af,dat ze niet mocht lopen.
Toen we naar huis gingen konden we niet eens tot bij haar gaan,want haar dansgroep was belangrijker dan haar kinderen en kleinkinderen.
En dan zal ze binnenkort weer zagen dat e haar kleinkinderen niet genoeg ziet.
Tja na zo een namiddag zou je voor minder je kinderen niet naar daar sturen.


Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 01 feb 2006, 19:58

ik durf mijn verhaal hier niet neer te schrijven eerlijk gezegd :roll:
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
kyrodu
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 mar 2005, 11:21

Bericht door kyrodu » 01 feb 2006, 20:28

Goh ,eerst durfde ik dat ook niet.
Maar ik heb onlangs gehoord hoe ze over mij denkt,en dat deed voor mij de deur dicht hoor.
Ze probeerd haar aangetrouwde schoondochters tegen elkaar op te zetten.
Dus ikke en mijn schoonbroer zijn vrouw.
Maar het heeft het verkeerde effect,we komen zelfs heel goed overeen. :P
Over 14 dagen moeten we allen naar daar om te gaan nieuwjaren en haar cadeau geven.
Beloofd weer spannend te worden. :twisted:

Gebruikersavatar
Boekenwurmpje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 mar 2005, 10:07
Locatie:Vlaams Brabant
Contacteer:

Bericht door Boekenwurmpje » 02 feb 2006, 10:14

koekoek

oei oei, Kyrodu, dan is die van jou wel een graad erger als de mijne! Ik zal dan maar content zijn met wat ik heb zeker? :D

Groetjes

B
Afbeelding

AfbeeldingAfbeelding

Gebruikersavatar
kyrodu
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 mar 2005, 11:21

Bericht door kyrodu » 02 feb 2006, 20:53

Goh,kan boeken schrijven over mijn teergeliefde schoonmoeder.
En ze verslechterd met de jaren,dus dat beloofd voor over enkele jaren.

Gebruikersavatar
goortjes
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:14 nov 2005, 10:20

Bericht door goortjes » 03 feb 2006, 11:29

ik heb gelukkig een goei schoonmoeder!
dus die bestaan ook!
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 03 feb 2006, 13:51

boeken kan ik ook schrijven...schijnheilige verhalen, thrillers ja :roll:
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
goortjes
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:14 nov 2005, 10:20

Bericht door goortjes » 03 feb 2006, 14:07

amaai, ik lees graag thrillers!!!! :lol:
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 03 feb 2006, 15:41

ook een waargebeurd verhaal?
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
goortjes
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:14 nov 2005, 10:20

Bericht door goortjes » 03 feb 2006, 15:44

yep
als je een boek te leen hebt, dat mag je me altijd laten weten :wink:
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 03 feb 2006, 15:58

haha

ben nu zelf een boek aan het lezen maar dat zijn ook waargebuerde...van nieuwsblad
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
goortjes
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:14 nov 2005, 10:20

Bericht door goortjes » 03 feb 2006, 16:04

de gazet dus!
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
jong moederke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 jul 2005, 14:54

Bericht door jong moederke » 03 feb 2006, 17:27

yep

hihi

maar nee dat ander verhaal daar moet ik eens veel tijd voor nemen...maar heel veel tijd en zet ik niet graag zo openbaar
Afbeelding

Nog eventjes maar....
Afbeelding

WWW.GEZINSFORUM.BE (mijn forum)

Gebruikersavatar
goortjes
Moderator
Berichten:0
Lid geworden op:14 nov 2005, 10:20

Bericht door goortjes » 03 feb 2006, 20:01

als je eens iets kwijt wil...pm!
begrijp dat dat je niet alles en plein public vertelt
dat zou ik ook niet doen!
Afbeelding
Afbeelding

Sarah
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:26 jan 2005, 12:55

Bericht door Sarah » 03 feb 2006, 23:09

Ik heb nooit roblemen gehad met mijn "schoonmoeder" die ik al versleten heb :wink:
Ik kwam altijd redelijk goed overeen met de mama's van mijn vriendjes.
Waarschijnlijk is dat omdat ik daar meestal gewoon zit en zwijg en braaf knik en lach :D
Ik heb meestal niet veel te vertellen tegen die mensen en dan zwijg ik liever. :lol:
Ik heb altijd meer problemen gehad met de schoonvaders en de schoonbroers :?

Ilse-vh
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:16 feb 2006, 17:14

Bericht door Ilse-vh » 10 mar 2006, 23:31

Ik heb met mijn moeder altijd al een heel goeie band gehad. Ik kon steeds met alles bij haar terecht. We konden (kunnen) ook ferm botsen maar dat blijft nooit lang duren. Nu ik zelf mama ben geworden is mijn respect voor haar enkel nog maar vergroot. Mijn vader was door zijn werk altijd heel veel weg, ik ben enig kind en daaruit is die band met mijn moeder ook zo diep geworden. Ik heb wel het gevoel dat ze mij nu ook anders bekijkt nu ik moeder geworden ben. We zijn nooit een gezin geweest waarin emoties en gevoelens vrijuit op tafel werden gegooid maar ik zie het in vele kleine dingen.
Met mijn vader heb ik nooit zo een diepe band gehad, die was altijd heel streng voor me. Op sommige vlakken te streng, te hard. Nu is die band met mijn vader de laatste jaren wel verbeterd. Hij is minder hard geworden.
Enkele weken geleden heeft hij een zwaar verkeersongeluk gehad, auto totaal vernield maar hij kwam er gelukkig met een gebroken wervel en kneuzingen vanaf (wervel geneest door rust). Dat was net 1 maand na de geboorte van onze kleine Emma en dat heeft bij ons wel even zwaar indruk gemaakt. Het had niet veel gescheeld of mijn dochtertje was haar Vake (haar grootvader dus) zo vlug al kwijtgeweest.
Mijn ouders zijn dol op onze dochter, hun eerste kleinkind. Ze hebben er lang op moeten wachten want ik ben tenslotte al 36!! Ik weet dat ze haar danig zullen verwennen en ze zal dingen mogen van mijn vader die ik nooit mocht. Toch zal hij niet ingaan tegen dingen die wij haar als ouders verbieden heeft hij beloofd.
Mijn ouders hebben mijn man en mij enorm geholpen na mijn zware bevalling en zonder hen had er hier veel misgelopen.

Want op mijn schoonouders hoeven we niet te rekenen. We zijn vriendelijk tegen elkaar en ik kan beter overweg met mijn schoonvader, maar mijn schoonmoeder is een venijn van jewelste. Ze heeft mijn man op zijn 18e haast letterlijk aan de deur gezet, na jaren van pensionaten. Toen hij mij leerde kennen en het serieus begon te worden tussen ons leek ze wakker te schieten dat ze "haar zoontje zou verliezen". Ze zal niets openlijk zeggen waar hij bij is maar al is hij nog maar even in de keuken dan krijg ik al opmerkingen en steken. Mijn huishouden doe ik niet goed, ik kan niet fatsoenlijk eten maken voor mijn man (toegegeven, ik ben geen keukenprinses maar zo erg is het nu ook weer niet), hoe ik onze dochter opvoed is niet goed....en nog veel en veel meer.
Dat is nog zo een verhaal: de alllereerste keer dat we samen met onze ouders gingen eten zodat ze elkaar konden ontmoeten wist schoonma direct tegen mijn moeder te zeggen dat ze vond dat mijn moeder een verkeerde manier van opvoeden (van mij dus) had gehad. Mijn moeder is ook niet op haar mondje gevallen en antwoorde direct dat zij ook niet meteen de opvoeding van mijn man zo schitterend vond. De toon was dus al gezet.

Ach, ik kan hier ook boeken over schrijven, dit is nog maar het kleinste tipje van de ijsberg.
Gelukkig staat mijn man vierkant achter me en hij is zelf ook niet al te verzot op zijn ouders. Als ik terug ga werken gaat Emma ongeveer twee dagen in de week naar mijn ouders gaan. Nu zat ik al een tijd met de schrik dat schoonma dan zou verwachten dat ze ook af en toe naar hen toe moet. Maar het zijn kettingrokers van 's morgens vroeg tot 's avonds laat en ze roken dan wel niet als ze bij ons thuis zijn, als we bij hen thuis zijn houden ze zich niet in, ook niet voor een kind van 8 weken. Emma zou dan een hele dag in een appartementje vol rook zitten.
Nu heeft mijn man gelukkig gezegd dat hij niet van plan is om onze dochter bij hen te laten, net omdat ze het roken niet kunnen laten. Nu, ze laat ook merken dat mijn dochter voor haar veel minder is dan de kinderen van haar dochter, mijn schoonzus. Mijn ouders maken dat dubbel en dik goed, maar dat kind gaat dat later toch voelen, dat kan niet anders.

Enfin, intussen is dit al veeeeeeel langer geworden dan mijn bedoeling was maar het doet wel even deugd om wat frustraties van me af te schrijven.
Bedankt voor degenen die het tot het einde hebben uitgehouden!! :oops:
Afbeelding

Afbeelding

Frieke
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:02 jul 2005, 11:22
Locatie:Ieper

Bericht door Frieke » 11 mar 2006, 10:30

Ik heb het tot op het einde volgehouden en ik kan je volledig begrijpen!!

Eerst even over de relatie met mijn moeder. Die is serieus verbeterd. Vroeger was ik een echte moeilijke puber :oops: , maar nu ben ik totaal veranderd en onze relatie is nu super. We horen elkaar zeker dagelijks. Tuurlijk zijn er af en toe nog strubbelingen, maar nooit echte ruzies. Ik ben daarvoor heel blij, want voor het minste dat er scheelt, en dat ik mijn hart wil luchten, bel ik naar haar en ze geeft me steeds goede raad ( ook al wil ik dit niet altijd toegeven... :oops: )

Maar dan mijn schoonmoeder, :evil: ik krijg al rillingen als ik eraan denk. Echt in detail zal ik het hier ook niet vertellen, ligt wat te gevoelig om zo maar in het openbaar te smijten. Maar ik heb al heel wat meegemaakt. Ik heb haar 'zoontje' afgepakt en daar kan ze niet over. Maar toen was hij wel al 27 jaar he!!!!!!!!! Nu, om het mooi te zeggen, ze is een psychiatrische patient dus je kan je al voorstellen wat ik allemaal meemaak...

Waar ik ook echt niet overkon is, toen we nog soms op bezoek gingen, mijn kindjes alles mochten. Vooral Febe dan, want Ferre is nog klein he. Maar ze mocht daar dus alles op stelten zetten, cola op de grond gieten, met het tvbakje rondlopen, met de telefoon rondlopen, tientallen koekjes eten... En toen ik zei: neen (want ik heb mijn vaste regels, zo moet dat denk ik als je een peuter onder controle wilt houden). Wel toen zeiden ze: je bent hier in ons huis en wij stellen hier de regels, dus ze mogen wel. :evil: :x Dus in hun huis mocht ik mijn kinderen niet aanmanen flink te zijn. Zo werkt dat toch niet he, Febe moet toch weten wanneer iets niet mag en hoe verwarrend is dit niet voor haar wanneer het bij ons neen en bij hun ja is... Nu, ik heb me niet laten zeggen, mijn antwoord was, mijn kinderen, mijn regels en wanneer het niet goed is gaan we naar huis. Ze waren onmiddellijk stil...
Nu hebben we alle contact verbroken, waarvoor ik heel blij ben, het is alsof ze 20 kg van mijn schouders genomen hebben. :)

Gelukkig staat mijn vriend ook 100% achter mij, want anders zou er al heel wat ruzie geweest zijn...

Och ja, ik hoop dat ik later nooit zo een schoonmoeder ben, want tenslotte moet je je schoonkinderen toch graag zien aangezien zij je kind gelukkig maken he...
Afbeelding
Afbeelding

Hele fiere mama van Febe en Ferre

Ilse-vh
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:16 feb 2006, 17:14

Bericht door Ilse-vh » 11 mar 2006, 15:02

Bedankt dat je het hebt uitgehouden :wink: .
Ik was ook nogal een lastige puber, ze hebben met mij ook nogal afgezien. Niks zwaars van drank of drugs of zo maar dwarsliggen, mijn studies die faalden etc. Rebelleren dus.

Emma is nu een dagje bij mijn ouders en hoewel ik haar vreselijk mis weet ik dat ze bij hen het uitstekend heeft. Ik was hier daarnet volop aan het opruimen en opkuisen want dat werk blijft nu wel eens langer liggen nu ze nog zo klein is. En ergens doet het ook wel eens deugd om terug eens met iets anders bezig te zijn dan enkel pampers en flesjes.
Maar als ze vanavond terugkomt laat ik haar toch het eerste uur niet meer los !!!! :wink:
:D :D :D :D :D :D

Je hebt gelijk, ik wil later ook nooit zo een schoonmoeder worden zoals die van ons. Ik benijd de vrouwen die een toffe schoonma hebben echt. Want ik heb ook al verhalen gehoord dat die wel degelijk bestaan. Helaas heb ik de pech gehad :( . Maar zoals ik al zei, gelukkig dat mijn ventje 100% achter me staat en dus ook niet zo gek is op zijn ouders.
Maar ik denk er toch altijd bij dat het zijn ouders zijn en blijven en ik pas altijd op met wat voor commentaar ik op hen geef. Je weet tenslotte nooit of het op een of ander moment later die woorden terug kunnen boven komen op een verkeerd moment. Ik kan ook wel eens kwaad zijn op mijn ouders (die vonken die er af en toe afvliegen dus), en dan kan ik ook wel eens ferm doorrazen maar niemand anders moet dat doen, als je me begrijpt.

Nee, mijn ouders hebben mijn man destijds direct aanvaardt en toen bleek dat we wel 'serieus' bleven hebben ze van toen ronduit gezegd dat ons gezin vanaf nu uit vier personen bestond, in plaats van de drie daarvoor. Mijn man was daar wel van onder de indruk. En ook van mijn heel grote familie want dat was hij ook niet gewoon. En daar werd hij ook direct aanvaard als familie. Nu trekt hij al meer en meer op met mijn kant van de familie ipv die van hem. Wat wil je, als we eens bellen of het goed is dat we langskomen krijgen dan krijgen we de uren van hun favoriete soaps en series die ze absoluut volgen en moeten we ons daaraan aanpassen. Als bv Wittekerke begint, kijkt schoonma tv en dan zitten we daar. Pff, gezellig.
Gelukkig valt mijn schoonzus dan wel weer mee. Die hebben wel meer contact met mijn schoonouders dan wij, maar ze wonen er dan ook om de hoek. Maar toch klikt het ook niet altijd tussen haar gezin en mijn schoonouders, haar ouders dus. Ze heeft 2grotere kinderen, de oudste is 12, heeft een nieuw samengesteld gezin, dus er zijn er nog eens twee bijgekomen en mijn schoonouders hebben ronduit verklaart dat ze liever hebben dat ze niet allemaal tesamen op bezoek komen bij hen want dat is veel te druk. EN dan kan ze niet kuisen of naar haar tv zien.
Zelfs niet als één van de kinderen ziek is!!

Ach ja, zoals ik zei, een boek kan je ervan schrijven. Misschien nog een idee, een bundeling van verhalen op het forum over onze schoonmoeders!!! Zal zeker een bestseller worden, thrillers verkopen altijd goed :D :D :D :D

Groetjes!!!
Afbeelding

Afbeelding

Gebruikersavatar
Anneliefje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 nov 2005, 18:01

Bericht door Anneliefje » 11 mar 2006, 15:20

Ik mag dus niet klagen hé :D
Ik ben bij een groot, gezellig gezin terecht gekomen en mag alles met hen delen, van een lach tot een traan!! Met oa Katharina als 1 van hen :D

Met mijn moeder kom ik ook goed overeen. Misschien nog net iets beter dan toen ik thuis woonde. Niet dat we iedere dag bellen ofzo maar ja ... kan het niet echt uitleggen ... wij begrijpen elkaar met weinig woorden :)
In mijn puberteit was het natuurlijk iets minder maar ach ... waar niet??
En nu begrijp ik meer en meer wat mijn moeder allemaal gedaan heeft voor mij (en mijn zus ook natuurlijk) en dat is toch echt wel veel :oops: :)

Gebruikersavatar
Katharina
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door Katharina » 12 mar 2006, 00:29

Anneliefje schreef:Ik mag dus niet klagen hé :D
Ik ben bij een groot, gezellig gezin terecht gekomen en mag alles met hen delen, van een lach tot een traan!! Met oa Katharina als 1 van hen :D
:oops: :lol: :oops: Danku
AfbeeldingAfbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
Anneliefje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:27 nov 2005, 18:01

Bericht door Anneliefje » 12 mar 2006, 12:17

Katharina schreef:
Anneliefje schreef:Ik mag dus niet klagen hé :D
Ik ben bij een groot, gezellig gezin terecht gekomen en mag alles met hen delen, van een lach tot een traan!! Met oa Katharina als 1 van hen :D
:oops: :lol: :oops: Danku
Gisteren was daar weer een voorbeeld van, het was echt gezellig!! :D

Gebruikersavatar
Katharina
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:15 jun 2005, 16:27
Locatie:Veurne (West-Vlaanderen)
Contacteer:

Bericht door Katharina » 12 mar 2006, 15:05

Anneliefje schreef:
Katharina schreef:
Anneliefje schreef:Ik mag dus niet klagen hé :D
Ik ben bij een groot, gezellig gezin terecht gekomen en mag alles met hen delen, van een lach tot een traan!! Met oa Katharina als 1 van hen :D
:oops: :lol: :oops: Danku
Gisteren was daar weer een voorbeeld van, het was echt gezellig!! :D
Ja ik vond het ook heel gezellig! :D
AfbeeldingAfbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Afbeelding

vonny
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:31 dec 2005, 21:41
Locatie:limburg

Bericht door vonny » 13 mar 2006, 15:00

ik heb totaal geen contact meer met mijn moeder maar het is nooit goed gegaan tussen ons twee, ik mis haar ook niet. MIjn schoonmoeder is weer een heel verhaal apart , als ik die vrouw al zie stijgt mijn bd de hoogte in. Ze heeft haar goei en slechte momenten maar de laatste tijd meer slecht dan goei. Ze belt regelmatig en vraagt hoe het is met Luna en met de baby.Daar heb ik geen problemen mee , het is gewoon ze zaagt en klaagt altijd over hetzelfde en als je eens iets er tussen krijgt en zegt dat je er ook last van hebt dan mag je niet klagen en een hele zever. Ze zal wel goede bedoelingen hebben maar ja soms is het te veel voor me. Ik ben wel blij dat ze gek is op haar kleindochter.Een mens kan niet alles hebben in het leven, ik heb nu mijn gezinnetje en binnenkort wordt die uitgebreid en dat ik dit al mag hebben maakt me gelukkig.
Afbeelding
Afbeelding

Ilse-vh
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:16 feb 2006, 17:14

Bericht door Ilse-vh » 21 aug 2006, 21:59

De laatste keer kon ik hier nog schrijven dat de band met mijn moeder heel goed was.
Wat er intussen gebeurd is...ik snap het niet. Ik weet niet goed waar te beginnen en ik kan ook niet alles hier neerscchrijven.
Hetgeen het meeste pijn doet is dat ze mijn dochtertje echt meer en meer opeist en zichzelf soms misspreekt, dat ze soms zegt van, kom eens bij mama, als ze Emma oppakt. En dan corrigeert ze zich wel vlug maar het is alsof ze een mes in mijn hart steekt.

Of als Emma bepaalde dingen van mij niet mag (naar mijn bril pakken bv, dan kunnen we binnen een paar maanden regelmatig een nieuwe bril voor mij en andere mensen gaan vergoeden), en als ik dan zegdat ze dat niet mag doen, dan zegt mijn moeder tegen Emma van, amai, zo een stoute mama'....pijn doet dat wel.
En als ik er iets over zeg dan moet ik zo flauw niet doen. Ik heb al eens gezegd dat ik de mama ben en zij moeke, grootmoeder dus, maar het helpt niet.

Zet ik haar in badje, dan zegt ze me hoe ik het wel juist moet doen, geef ik haar te eten, dan doe ik dit of dat weer verkeerd. Zelfs op mijn huishouden heeft ze elke keer commentaar.

Donderdag begin ik weer te werken...ik zie niet tegen het werk op maar wel tegen het feit dat Emma dan weer naar mijn ouders gaat en ze haar weer zo opeist, nog meer dan.
De afgelopen weken,toen ik thuis was, heb ik meerdere keren het verwijt naar mijn hoofd gehad dat ze door mijn schuld Emma nu moest missen. Wiens kind is het hier eigenlijk.

Ik ben dankbaar dat mijn moeder voor Emma zorgt als Jerry en ik moeten werken, maar sommige dingen gaan me echt tever.

Ik weet niet wat ik er tegen moet doen. Want als ik iets zeg dan ben ik ondankbaar enik weet zeker niet wat we uitsparen omdat Emma naar haar gaat en niet naar een chreche....Ik heb daar echt al spijt van.
Ik blijf nu maar zwijgen en zwijgen maar ik vrees dat vandaag of morgen de bom eens barst en mijn moeder kennende komt dat dan niet vlug goed.

Sorry dat ik zo overemotioneel ben...heb net een telefoon met haar gehad en ze heeft 10 minuten een tirade gehouden. Zit hier tranen met tuiten te huilen. Ik weet niet wat er haar scheelt. Toen ik pas bevallen was hadden we zo een goeie band. En nu...Het is alsof dat het enigste is wat ik goed gedaan heb voor haar; Emma op de wereld gezet.
Ik weet het niet meer, ik zie het niet meer zitten...

Sorry dat het zo een bericht vol zelfmedelijden is geworden. Ik moest het even van me afschrijven, liep de muren op.
Bedankt aan degene die het hele stuk hebben uitgehouden.
Afbeelding

Afbeelding

spotje
Pas blauw
Berichten:0
Lid geworden op:14 dec 2005, 11:23
Locatie:De Kust

Bericht door spotje » 21 aug 2006, 23:22

Ik leef met je mee. Mss kan je man tussenkomen of samen met jou en je moeder de zaak proberen uit te praten...
Elke mama zou het daarmee moeilijk hebben.
Timothy is ook bij mijn ouders...voorlopig gaat dat goed.

Ik duim dat het snel weer goed komt.
Kom hier maar je hart luchten, je vindt hier steun :wink:
Afbeelding
Afbeelding

Katia

Bericht door Katia » 21 aug 2006, 23:51

eigenlijk is er maar 1 oplossing: eens serieus met haar praten onder jullie 2 en haar zeggen wat je hier gezegd hebt...
Haalt het niets uit dan zou ik op zoek gaan naar andere oppas, al is het tijdelijk tot haar ogen open gaan en ze inziet dat het zo niet werkt.
Als ze dan weer zo begint dan zeg je haar nog maar eens hetzelfde, dat het zo niet gaat en alles wat je hier gezegd hebt.
Belt ze en houdt ze een tirade zonder naar jou te willen luisteren, leg je gewoon de hoorn op de haak.
Het lijkt mij dat ze gewoon even door moet krijgen dat jij er moeite mee hebt... en daar heb je alle recht toe!
Het is JOUW dochter, niet de hare en dat heeft niets met ondankbaarheid te maken...

maar ik begrijp ook wel dat het makkelijker gezegd is dan gedaan natuurlijk...
als ik eerlijk moet zijn, zou ik zelfs als ik zou gaan werken mijn kinderen nooit naar een van de grootouders brengen :wink:
hoor precies dat daar altijd problemen van komen...


Plaats reactie

Terug naar “Mama zijn of worden”