Slechte mama??
Moderators:Welcome, Annubis, Moderators
Ben blij da ik hier ff op het forum ben komen lezen, want ik herken mijn eigen in sommige verhalen. Maar ik heb het gevoel dat ik echt te ver gegaan ben vandaag.
Ik zie mijn zoontje doodgraag zoals alle mama's hier, maar ook ik kan niks verdragen en ben dan echt boos op hem. Sommige dagen gaat het prima en doen we de fijnste dingen samen en dan sommige dagen kan ik echt niks van hem verdragen , (van niemand hoor). Vandaag is weer zo een dag, deze nacht is het begonnen eigenlijk. HIj wou niet slapen, weende voor niks (denk ik), en ben dan boos tegen hem (helpt natuurlijk nie want hij huilt dan nog meer). Deze voormiddag ook, kan niks verdragen van hem als hij dingen doet die nie mogen. Ik roep dan en zo, zal hem nooit slaan (een tikje op de pamper wel). Tot juist toen ik hem in zijn bedje wilde leggen. Weer hetzelfde verhaal als deze nacht, hij ligt te spelen terwijl hij doodop is. En dan wordt ik kwaad en ben ik boos op hem. Maar juist heb ik hem een klets gegeven op zijn beentje, echt fel. Mijn hand stond erin. Ik ben zo van mijn eigen geschrokken. Heb er direct een koud washandje opgelegt en zo, hem vastgepakt. Ik heb mijn kind geslaan! Ik weet niet wat te doen. Ik voel mij nu echt zo slecht. Ik stop nie met wenen, gewoon omdat ik zo tegen hem doe en hij kan er zelf niks aan doen. Ik durf er tegen niemand iets van zeggen, schrik voor de reacties van de mensen. Wat moet ik doen.
Ik zie mijn zoontje doodgraag zoals alle mama's hier, maar ook ik kan niks verdragen en ben dan echt boos op hem. Sommige dagen gaat het prima en doen we de fijnste dingen samen en dan sommige dagen kan ik echt niks van hem verdragen , (van niemand hoor). Vandaag is weer zo een dag, deze nacht is het begonnen eigenlijk. HIj wou niet slapen, weende voor niks (denk ik), en ben dan boos tegen hem (helpt natuurlijk nie want hij huilt dan nog meer). Deze voormiddag ook, kan niks verdragen van hem als hij dingen doet die nie mogen. Ik roep dan en zo, zal hem nooit slaan (een tikje op de pamper wel). Tot juist toen ik hem in zijn bedje wilde leggen. Weer hetzelfde verhaal als deze nacht, hij ligt te spelen terwijl hij doodop is. En dan wordt ik kwaad en ben ik boos op hem. Maar juist heb ik hem een klets gegeven op zijn beentje, echt fel. Mijn hand stond erin. Ik ben zo van mijn eigen geschrokken. Heb er direct een koud washandje opgelegt en zo, hem vastgepakt. Ik heb mijn kind geslaan! Ik weet niet wat te doen. Ik voel mij nu echt zo slecht. Ik stop nie met wenen, gewoon omdat ik zo tegen hem doe en hij kan er zelf niks aan doen. Ik durf er tegen niemand iets van zeggen, schrik voor de reacties van de mensen. Wat moet ik doen.
eerst en vooral->elke mama heeft wel eens een moment dat het teveel wordt...Ze kunnen ook zo tergend uitdagend zijn,he...
Waar komt je boosheid vandaan?Zijn er andere oorzaken dan je zoontje die niet wil slapen?
Ik merk bij mezelf dat ik weinig kan verdragen naar de kineren toe als ik bv ruzie heb met s.
Als je kwaadheid voelt komen,ga je best even de kamer uit,zelf een beetje bekoelen.Anders gebeuren er inderdaad van die dingen als slaan en tieren.
Je bent geen slechte mama,je bent enkel een beetje over je toeren.
Waar komt je boosheid vandaan?Zijn er andere oorzaken dan je zoontje die niet wil slapen?
Ik merk bij mezelf dat ik weinig kan verdragen naar de kineren toe als ik bv ruzie heb met s.
Als je kwaadheid voelt komen,ga je best even de kamer uit,zelf een beetje bekoelen.Anders gebeuren er inderdaad van die dingen als slaan en tieren.
Je bent geen slechte mama,je bent enkel een beetje over je toeren.
slechte mama
Ik treed Sterretje volledig bij in haar uitleg en ook hier heb ik al gemerkt dat als ik eens uitschiet tegen de kindjes dat het dan meestal is omdat er iets anders is wat mij niet gaat of wat mij bezighoudt!
Dat maakt natuurlijk dat je je dan extra schuldig voelt tegenover je kindje!
maar zoals sterretje zei, je bent geen slechte mama daarom hoor
Liefs Aicha
Dat maakt natuurlijk dat je je dan extra schuldig voelt tegenover je kindje!
maar zoals sterretje zei, je bent geen slechte mama daarom hoor
Liefs Aicha
Je bent GEEN slechte mama!
Ik ben ook soms boos, en zeg ook wel eens wat luider!
Ik kan dan ook heel kort zijn tegen hen. Een kind heeft nu eenmaal kuren en dan kan je al eens kwaad worden.
Ik ben nog even de kamer uitgegaan en even diep gaan ademhalen....anders zou er idd dat van komen wat jij hebt gedaan.
Als je zoon weent, dan is er wel iets aan de hand. Een kind weent niet zomaar.
Maar ik weet hoe je je voelt s'nachts....Yana heeft soms ook slechte nachten en dan kan ik ook heel kort zijn tegen haar.
Ik ben ook soms boos, en zeg ook wel eens wat luider!
Ik kan dan ook heel kort zijn tegen hen. Een kind heeft nu eenmaal kuren en dan kan je al eens kwaad worden.
Ik ben nog even de kamer uitgegaan en even diep gaan ademhalen....anders zou er idd dat van komen wat jij hebt gedaan.
Als je zoon weent, dan is er wel iets aan de hand. Een kind weent niet zomaar.
Maar ik weet hoe je je voelt s'nachts....Yana heeft soms ook slechte nachten en dan kan ik ook heel kort zijn tegen haar.
Inderdaad je GEEN slechte mama voelen.
Ik heb hier ook soms momenten dat ik denk "aaargh Maaike, hou op". Ik probeer dan ook altijd mij af te zonderen en eventjes te kalmeren.
Ik heb hier ook soms momenten dat ik denk "aaargh Maaike, hou op". Ik probeer dan ook altijd mij af te zonderen en eventjes te kalmeren.
-->Persoonlijk Fotoalbum<--
Vandaag ging het al weer helemaal goed. Zijn samen gezellig naar de kermis geweest na mijn werk en hebben ons rot geamuseerd. Ik ga echt wel de raad opvolgen van jullie en gewoon ff de kamer uitgaan als het mij ff niet gaat. Lenny moet niet de dupe worden als ik mij boos voel of zo. Dikke merci dames en als het mij niet gaat kom ik hier gewoon ff lezen op het forum.
dikke kus van ons hier en tot schrijfs -xx-
Nog es bedankt
dikke kus van ons hier en tot schrijfs -xx-
Nog es bedankt
Wij hebben met tim dit probleem ook al eens voorgehad... wij passen dan de 10-minutenregel toe... weet niet of er nog mensen zijn die deze kennen... maar je laat ze dus gewoon doen en als ze na 10 minuten niet gestopt zijn met huilen is er iets anders aan de hand, natte pamper, honger, dorst, uitslag op de billetjes of gewoon aandacht... nu tim wat groter is hebben we er al 15 minuten van gemaakt maar dan slaapt hij wel degelijk vast hoor... hij slaapt namelijk nog maar 1x per dag en dan natuurlijk ook nog 's avonds hé... maar soms is het nog een keertje moeilijk en dan pas ik dit regeltje toe... maar nu ik zelf trug in verwachting ben durf ik dit regeltje al eens te vergeten en neem ik tim OVERDAG (niet 's nachts) bij mij in bed tot hij slaapt... ook heeft hij een paar weken geleden 's nachts wakker geweest met een paniekerige huil... maar geen koorts... hem gekalmeerd en in slaap gewiegd en zo geprobeerd hem te laten slapen in bed... de dag daarna naar de dokter en ja hoor, oorontsteking... zeker op letten wanneer ze naar hun oor beginnen nemen, maar tim had pas ontdekt dat hij zijn vinger in zijn neus kan steken en in de oren, dus hadden we het niet direct opgemerkt...
vorige nacht was het weer hetzelfde, tim huilde paniekerig, heb hem getroost een beetje warme melk gegeven in zijn bed gelegd en zijn nachtlampje aangelaten en zo is hij in slaap gevallen, ben toch voor de zekerheid met hem naar de dokter geweest, maar alles was in orde...
heb dan eens op zijn kamer gaan kijken en wat ik merkte was verbazingwekkend! ik had aan het opruimen geweest en had een doos niet weggezet in de kast en tim had dit opgemerkt ... en in de dag liep hij er in een grote boog rond... hij vond het gewoon een beetje eng
vorige nacht was het weer hetzelfde, tim huilde paniekerig, heb hem getroost een beetje warme melk gegeven in zijn bed gelegd en zijn nachtlampje aangelaten en zo is hij in slaap gevallen, ben toch voor de zekerheid met hem naar de dokter geweest, maar alles was in orde...
heb dan eens op zijn kamer gaan kijken en wat ik merkte was verbazingwekkend! ik had aan het opruimen geweest en had een doos niet weggezet in de kast en tim had dit opgemerkt ... en in de dag liep hij er in een grote boog rond... hij vond het gewoon een beetje eng
-
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:23 feb 2014, 20:14
Re: Slechte mama??
Hallo allemaal,
Wij zijn van plan om een boek te schrijven waarin we ons toespitsen op verhalen die gaan over een moeilijke periode 'na de bevalling'. Het taboe lijkt namelijk nog steeds torenhoog als je niet op een roze wolk belandt na de bevalling. Het gaat hierbij niet om de kleine ongemakken, maar over de intensiteit, angst en onmacht, de broosheid van mama en baby, de plaats van de partner, van babyblues tot het balanceren op het randje van een postnatale depressie of ermee te kampen krijgen. Kwetsbare mama's, kwetsbare baby's.
De beklemmende bezorgdheid waarbij je kindje het liefst van al iedere seconde van de dag bij je zou willen houden. Of net de hechtheid mama-baby die een moeilijke start kende, of vrouwen die zich het slachtoffer van hun hormonen voelden. Kortom, we willen schrijven over wat het dan ook was dat het onbezorgd genieten van je baby bemoeilijkte.
We zijn op zoek naar zulke verhalen! Herken jij je hierin? Wil jij je verhaal met ons delen? Stuur ons dan zeker een mailtje: mamababy1234@hotmail.com
Anonimiteit verzekerd.
Wij zijn van plan om een boek te schrijven waarin we ons toespitsen op verhalen die gaan over een moeilijke periode 'na de bevalling'. Het taboe lijkt namelijk nog steeds torenhoog als je niet op een roze wolk belandt na de bevalling. Het gaat hierbij niet om de kleine ongemakken, maar over de intensiteit, angst en onmacht, de broosheid van mama en baby, de plaats van de partner, van babyblues tot het balanceren op het randje van een postnatale depressie of ermee te kampen krijgen. Kwetsbare mama's, kwetsbare baby's.
De beklemmende bezorgdheid waarbij je kindje het liefst van al iedere seconde van de dag bij je zou willen houden. Of net de hechtheid mama-baby die een moeilijke start kende, of vrouwen die zich het slachtoffer van hun hormonen voelden. Kortom, we willen schrijven over wat het dan ook was dat het onbezorgd genieten van je baby bemoeilijkte.
We zijn op zoek naar zulke verhalen! Herken jij je hierin? Wil jij je verhaal met ons delen? Stuur ons dan zeker een mailtje: mamababy1234@hotmail.com
Anonimiteit verzekerd.