De grote vraag: thuisblijven of terug gaan werken?

dolfijntje2 · Bericht door **dolfijntje2** » 30 jun 2006, 07:30

Met die vraag zit ik dus....
Ik ben nu al enkele maandjes thuis met mijn zwangerschap en ben er nog steeds niet uit wat ik wil doen... thuisblijven om voor ons kleintje te zorgen, of terug gaan werken. In ieder geval ga ik wel eerst die 3 maandjes ouderschapsverlof nemen, maar daarna??
Langs de ene kant wil ik wel dolgraag thuisblijven om zelf voor ons kleintje te zorgen, want om hem weg te brengen naar de OM of creche vind ik maar eng, maar langs de andere kant twijfel ik toch.
We hebben een eigen huis, mijn vriend had dat al gekocht voor ik hem kende en woonde er al een 4 jaar ongeveer. Het is niet zo heel super groot maar hebben wel een erg grote tuin,dat is ook al iets

Nu hebben we net een nieuwe hypotheek erop genomen en een beetje bijgeleend om te kunnen verbouwen(de tuin moest opgeknapt worden want was een wildernis, we willen graag de bovenverdieping bijmaken om een extra slaapkamer te hebben,...) en dat kost natuurlijk centjes.
We moeten een klein 900 afbetalen voor het huis elke maand. Nu, mijn vriend verdient wel niet slecht, heeft 1500 euro netto in de maand en ik heb laten uitrekenen als ik loopbaanonderbreking neem dat ik dan een 500 euro per maand ga krijgen. Dus hebben we het allemaal een beetje uitgeteld en volgens hem komen we er wel mee rond elke maand. En ik ben niet zo erg gehecht aan al die luxe dus dat zal wel meevallen.
Maar ik weet niet of ik me er wel goed zal bij voelen om thuis te blijven... ik ben altijd redelijk ambitieus geweest op mijn werk(wou altijd hogerop) en net voor ik zwanger werd heb ik dan ook die kans gekregen op het werk en om dat nu te laten schieten, weet ik toch niet...
Ook zit ik ermee dat ik mee eenzaam zou gaan voelen.. ik had het nu al lastig die paar maanden dat ik thuis ben... Voelde me steeds eenzaam, miste mijn vriend als hij werken was. Ik ben dan ook ver van mijn "thuis" gaan wonen. ik woonde voorheen bij mijn ma nog in de kempen en dan opeens naar hier in de limburg verhuisd, heb ook nog geen rijbewijs dus effe naar men ma toe rijden voor een babbel kan ik niet. Ook hier ken ik nog niet zo veel mensen

Nu denk ik wel als het kleintje er is dat ik mijn handen wel zal vol hebben, want nu verveelde ik me vaak omdat ik best een zware zwangerschap had en veel moest rusten en wat doe je dan een hele dag he

wachten tot je ventje thuiskomt...
Zijn er nog mensen die die keuze moeten maken hebben en hoe hebben jullie je uiteindelijke keuze genomen?

groetjes

beagle · Bericht door **beagle** » 30 jun 2006, 07:43

Wat denk je van part-time te gaan werken? Alez, als je de baby een aantal dagen of uren per dag kan toevertrouwen aan iemand of eventueel naar de opvang brengen...

Zo behoud je een beetje je 'financiÃƒÂ«le onafhankelijkheid' en kan je verder
je carriÃƒÂ¨re uitbouwen. Natuurlijk is dat niet hetzelfde als je full-time zou werken, maar volgens mij toch een goede middenweg

Ik weet zelf nog niet wat ik ga doen als de baby er eenmaal is, want we zitten met hetzelfde dilemma (lening enz...)

Veel succes met je keuze!

Vero · Bericht door **Vero** » 30 jun 2006, 09:28

Dag dolfijntje,

ik dacht aan juist dezelfde oplossing als beagle. Is dat geen goed idee? Al was het maar een dag of 2 in de week. Heb je toch al de tijd voor de baby, en kom je toch nog eens onder de mensen ook.
In ieder geval tijdens je 3 maanden ouderschapsverlof zal je denk ik snel ondervinden wat je wil doen. Alle dagen thuis zijn, of toch liever gaan werken. Wat de financiÃƒÂ«le kant betreft, denk ik persoonlijk dat er veel mensen het moeten doen met veel minder. Maar dat moeten jullie natuurlijk voor jezelf uitmaken.
Ik wil je in ieder geval vÃƒÂ©ÃƒÂ©l succes wensen met de keuze die je moet maken.
Groetekes

zotteke · Bericht door **zotteke** » 30 jun 2006, 10:58

I.v.m. dat vervelen dat zal vlug over gaan eens het kindje der is dacht dat ook en nu heb ik prescies genen tijd niet meer over

.

dolfijntje2 · Bericht door **dolfijntje2** » 30 jun 2006, 11:41

Zotteke,

idd dat denk ik ook wel dat die baby veel van je tijd gaat opslorpen dan

Het is mijn eerste kindje dus ik weet nog niet goed wat er allemaal op me af gaat komen.

Vero en Beagle,
dat is misschien geen slecht idee om parttime te gaan werken, want ik wil toch nog wel wat onafhankelijkheid en op mijn eigen beentjes kunnen staan.
alvast bedankt voor de tip!

Saartje · Bericht door **Saartje** » 30 jun 2006, 12:13

Iedereen heeft volgens mij nood aan sociale contacten en als je alle dagen alleen thuis bent met je baby ga je je geÃƒÂ¯soleerd voelen denk ik. Zo is het toch bij mij, ik zie mijn dochtertje heel graag, maar heb toch nood aan sociaal contact. Ik ga vaak naar mijn ouders en kijk elke dag uit naar de thuiskomst van mijn vriend.
Ik werk halftime in een kinderopvang. 's morgens voor het school moet ik dus werken en na het school. En dan ben ik in de loop van de dag thuis met mijn dochter, en heb ik een beetje afleiding op het werk.
Ik ben ook al van oktober vorig jaar thuis, dus ik weet wat het is om altijd thuis te zitten.
Maar je moet voor jezelf uitmaken wat je wil he. Je moet vooral doen waar jij je goed bij voelt!

flupke · Bericht door **flupke** » 14 jul 2006, 09:58

Ik ben de laatste dagen ook serieus mijnen kop aan het breken of ik na de bevalling terug ga werken of een tijdje zou thuisblijven. De ene dag denk ik er zo over en de andere dag weer anders. Voorlopig staat mijn gedacht op het volgende: Eerst dus mijn bevallingsverlof opnemen, dan 3 maanden ouderschapsverlof. En dan komt de twijfel of ik 1 jaar volledige loopbaanonderbreking zou nemen of een drietal jaar gedeeltelijke loopbaanonderbreking. Ik zou dan zogezegd part-time werken. Zo verdien ik toch nog iets. Want als ik er een jaar volledig tussenuit ben zal ik financieel heel wat moeten inleveren. Ik verdien heel goe mijnen kost, vind ik zelf (1900 euro). Dus das toch niet slecht. Ook mijn vriend verdient goed zijne kost. We zijn ook een huis aan het afbetalen en verder leef je toch een beetje naar hetgeen je verdient. Als mijn loon ineens wegvalt zullen we heel wat moeten inleveren en heel anders moeten gaan leven

Ik heb ook wat schrik dat als ik er een jaartje tussenuit ben de overgang moeilijk zal zijn on ineens terug te beginnen werken. We volgen ook jaarlijks verschillende cursussen om mee te kunnen met alle wetswijzigingen (op ons vakgebied dan) en andere zaken. Dat zal ik dan allemaal moeten inhalen achteraf. Maar anderzijds zijn ze bij ons op het werk ook van mening dat je op onze dienst geen part-time kunt werken. We hebben allemaal verschillende dossiers die moeten behandeld worden en op 2.5 dagen per week zal daar niet veel aan gedaan worden. We moeten volgens onze 'oversten' ook ten allen tijde beschikbaar zijn voor de dienst

Ik weet echt niet wat te doen. Ik wil ook het risico niet lopen dat ik naar een andere dienst wordt verplaatst, waar ik minder zal verdienen en waar het werk me niet interesseert. Nu weet ik niet of ze dat zo maar kunnen. Maar achterpoortjes vinden ze zowieso wel bij ons. Pffff. Ik weet echt niet wat te doen. Ik zal mijn mouwen maar al eens opstropen en eens met de baas gaan spreken hoe hij er tegenover staat.

Ik ben ook ÃƒÂ©ÃƒÂ©n van de weinige vrouwen bij ons en daar hebben ze niet zo veel ervaring met zwangere vrouwen. Misschien dat hij toch anders reageert dan ik verwacht. Ik zou liever part-time blijven werken tot ons kleintje naar school gaat. Zo verlies ik ook de voeling niet met mijn werk, want op een jaar verandert er zoveel. Ook onze computerprogramma's. En zo heb ik nog wat sociaal contact en verdien ik toch nog het zout op mijn boterhammen

Dat lijkt voor mij de beste oplossing.

Ik zit zelfs nu al mijn hoofd te breken over hoe we het moeten doen met ons kindje als die naar school gaat. Wij kunnen onmogelijk 2 maand verlof nemen in de zomer om bij ons kind te zijn. 1 maand zou misschien nog lukken, maar dan nog. Waar moet ik dan met hem/haar blijven?? Ik heb hier helemaal geen familie in de buurt wonen, dus sta ik er helemaal alleen voor qua opvang. Amai... waar zijn we aan begonnen denk ik dan

Nu ik zwanger ben, begin ik pas alle problemen te zien

Zorgen voor later zou ik zeggen, maar ik slaap er nu al niet goed van

dolfijntje2 · Bericht door **dolfijntje2** » 14 jul 2006, 11:11

Dat zijn inderdaad heel wat zorgen waar je mee zit nu.
Maar dat ze op je werk je zomaar op een andere dienst kunnen zetten, dat betwijfel ik toch normaal gezien mogen ze dat niet zomaar. Als je zwanger bent , ben je nu eenmaal meer beschermd en kunnen ze dit maar niet zomaar doen. Toch eens effe goed praten met je baas zou ik zeggen.
Wat die kinderopvang betreft in de zomervakanties is het idd wel rot dat je geen familie in de buurt hebt. Dat hebben wij gelukkig wel, dan zul je een goede opvang moeten zoeken denk want 2 maanden thuis blijven kan idd niet , zou wel makkelijk zijn moest je dat zomaar kunnen

Het is misschien niet zo fijn voor je man en jij maar misschien kun je dan proberen regelen dat jullie vakantie niet samen nemen, dan overbrug je toch al een deel van de vakantie. al is het wel leuker natuurlijk om samen vakantie te hebben...

flupke · Bericht door **flupke** » 14 jul 2006, 16:05

dolfijntje2 schreef: Als je zwanger bent , ben je nu eenmaal meer beschermd en kunnen ze dit maar niet zomaar doen.

Als ik zwanger ben kunnen ze dat inderdaad niet, maar eens ik gedeeltelijke loopbaanonderbreking neem, is het een ander paar mouwen. Ik werk namelijk bij de federale politie. Die is onderverdeeld in verschillende specialisaties. Wij zijn regelmatig van permanentie gedurende een ganse week; Dan zijn we 24 u op 24 u oproepbaar. Het gebeurt ook regelmatig dat we nachturen en weekenduren moeten presteren. Ze gaan ervan uit dat we beschikbaar moeten zijn voor de dienst. Als ik loopbaanonderbreking neem voor 1/2, mogen wij geen overuren meer presteren en geen weekenduren. Dan kunnen we ook geen permanenties meer draaien. Dan stellen ze zich inderdaad de vraag of je nog wel geschikt ben voor die dienst en kunnen ze je overplaatsen naar een andere afdeling binnen dezelfde dienst en hetzelfde gebouw. Mogelijk verlies ik hierdoor dan ook nog eens allerlei vergoedingen. Wij dienen elke twee jaar geÃƒÂ«valueerd te worden op verschillende punten, waaronder beschikbaarheid voor de dienst en nog andere tralala. Daar kunnen ze mij nooit een voldoende op geven als ik maar 2.5 dagen in de week kom werken. Ook mijn dosiers zullen een serieuze achterstand oplopen. En 2 slechte evaluaties is BUITEN !!! Dat kan ten vroegste binnen 6 jaar. Het zal wel allemaal zo'n vaart niet lopen, maar toch maak ik me een beetje zorgen. Het is daar een echte mannenwereld, met weinig begrip voor de zorgen van wij vrouwtjes. Ik moet eens duidelijk informeren bij mijn baas hoe dit allemaal juist zit met die evaluaties e.d. en hoe hij daar tegenover staat. Dat kan pas ten vroegste in september. Pfff. Ik kan mij ondertussen al een beetje voorbereiden. We zien wel wat het wordt.

dolfijntje2 · Bericht door **dolfijntje2** » 14 jul 2006, 16:13

Dat is inderdaad een lastige situatie wat je op je werk hebt. Echt een mannenwereldje precies.
Maak je voorlopig maar niet te veel zorgen en gewoon eens goed praten met je baas ja, misschien komt er wel iets uit de bus voor een oplossing.
Ik hoop het in ieder geval voor jou want zo'n job als de jouwe verliezen moet niet fijn zijn.

dolfijntje2 · Bericht door **dolfijntje2** » 14 jul 2006, 16:14

geniet in de eerste plaats maar lekker van je zwangerschap

sandy · Bericht door **sandy** » 14 jul 2006, 22:23

Cindy, een hele boterham vertel je daar!! Het is normaal, je bent nu zwanger en begint alle problemen nu maar te zien.
Met dat verlof van juli/augustus: niemand is 2 maanden thuis, hoogstens een week of 3, 4.
t'Ja, wat doe je dan met je kind? Kindercreches die bv naschoolse opvang doen en dan ook in de vakanties. Je moet er iets mee doen als je familie niet dicht in de buurt woont.
Over dat thuisblijven: voor mij zou het absoluut niets zijn.
Ik heb nood aan sociale contacten en eens wat anders horen dan: mama, mamaaa, mamaaaaaa,...

Plus ook, je verliest een groot deel aan inkomsten op het einde van de maand. Je wilt je kind in mooie kleren steken (wat hier op gemiddeld 50.000fr voor lente/zomer en herfst/winter voor 2)
Je wilt jezelf ook nog iets gunnen, je vaste maandelijkse kosten,...noem het maar.
Ik denk dat de thuisblijfmama's ons bewonderen (hoe doÃƒÂ©n ze het allemaal?) en ik bewonder de thuisblijfmama's (hoe houden ze het vol?)

sandy · Bericht door **sandy** » 14 jul 2006, 22:24

Trouwens, weet je hoeveel ik kreeg in loopbaanonderbreking? 24.000fr. Ook een serieuse streep door je rekening, maar wel een aanrader!!!!

flupke · Bericht door **flupke** » 16 jul 2006, 10:03

Het is inderdaad zo dat ik niet alles wil opgeven, omdat er nu ineens een kindje bijkomt. Ik wil me niet volledig wegcijferen, maar wil er ook wel zijn voor mijn kind. Dus denk ik inderdaad dat het een goed compromis is als ik gedeeltelijke loopbaanonderbreking neem en dus gedurende minstens 2 jaar (liefst 3 jaar) deeltijds ga werken. Dan heb ik nog de helft van mijn loon, maar daar hoeven we geen boterham minder voor te eten. Nu gaan we elke week op restaurant. Met zo'n kleine spruit in huis zal dat moeilijk worden, maar dat hoeft voor mij dan ook niet echt meer. Het geld dat we daar mee zullen uitsparen... amai. Dat scheelt al een pak. Dus zoveel zullen we niet moeten inleveren als ik halftijds ga werken. Ik heb inderdaad schrik dat als ik volledige loopbaanonderbreking zal nemen ik het sociaal contact zal missen. Je krijgt er wel enorm veel voor terug van die kleine spruit, maar toch

En inderdaad... ik wil mijn kindje ook regelmatig in het nieuw kunnen steken en mezelf ook nog eens iets gunnen. Ik denk dus dat ik, deels onbewust, mijn keuze al gemaakt heb... nu nog enkel mijnen baas trachten te overtuigen

Wordt vervolgd....

Tatty · Bericht door **Tatty** » 20 jul 2006, 00:10

Hallo,
Ik heb na mijn bevallingsverlof ook ouderschapverlof genomen. En ik raad het iedereen aan!!! Ik geniet er enorm van! Eerste lachjes, eerste brabbeltjes, eerste hapjes... je moet geen schrik hebben dat jij het niet mee maakt want je bent er altijd. Mijn werk mis ik niet want ik heb iedere dag mijn handen vol. Misschien wel een beetje mijn collega's maar dat is ook al. Nog 2 maanden en dan moet ik terug beginnen werken. Als ik eraan denk begin ik bijna te wenen. Dan denk ik gaan ze wel lief zijn in de creche voor mijn kleine meid, gaan ze ook zoveel geduld hebben als ze eens lastig is, gaan ze haar troosten als ze weent. Het troost me een beetje omdat ik maar part time werk dus moet ze geen volledige dagen gaan. Voor de weinige uren die ik werk verdien ik wel mooi geld en we hebben juist bouwgrond gekocht dus we kunnen het geld wel goed gebruiken. Thuis blijven of werken... 't heeft al zijn voor en nadelen. Ik moet gewoon wennen aan de gedachte om mijn meisje bij vreemden achter te laten. Kan er niet aan doen. Het zal wel wennen.

flupke · Bericht door **flupke** » 20 jul 2006, 10:46

Ik heb ook wat schrik om mijn kindje bij 'vreemden' achter te laten. De eerste zes maanden wil ik absoluut niet missen en wil de zorg volledig op mij nemen, maar daarna zal het niet anders kunnen dan hem/haar weg te brengen

Ik woon in Antwerpen en het grootste gedeelte van de familie woont in Brugge en Lokeren. Nu heb ik wel een beetje spijt dat ik indertijd van Brugge naar hier ben verhuisd, maar ja. Als je een relatie begint met iemand moet je keuzes maken. Ik werk hier in de buurt, dus das makkelijk. Maar toch mis ik het nu dat ik niet in de buurt van mijn familie woon. Dan kon ik ook op hen rekenen om af en toe op ons kleintje te passen; Nu sta ik er helemaal alleen voor

Mijn vriend weet dat ik er mij niet zo gelukkig mee voel en is zelfs bereid om naar Lokeren te verhuizen. Dan ben ik al dichter bij de ene helft van de familie. Das dan toch al iets. Maar langs de andere kant zie ik het dan niet goed zitten om alles terug opnieuw te gaan doen. Huisje kopen of bouwen en opnieuw starten; We hebben alles hier nu de laatste vier jaar naar onze zin gemaakt en alle verbouwingswerken zijn eindelijk achter de rug. We kunnen eindelijk op adem komen en in alle rust ons kleintje verwelkomen in januari. Het zijn toch allemaal keuzes die je niet op ÃƒÂ©ÃƒÂ©n dag moet beslissen. Als we alsnog zouden verhuizen, wil ik het wel binnen de 4 jaar. Want ik wil het ons kindje dan ook niet aandoen om te verhuizen eens hij hier zijn vriendjes heeft op school. De school is hier net achter de hoek en ons werk op 15 minuten met de auto. Dus eigenlijk kunnen we niet beter hebben, maar toch mis ik mijn familie

Ik weet begot niet wat de beste keuze zou zijn

bioMam · Bericht door **bioMam** » 20 jul 2006, 11:48

flupke schreef:Ik heb ook wat schrik om mijn kindje bij 'vreemden' achter te laten. De eerste zes maanden wil ik absoluut niet missen en wil de zorg volledig op mij nemen, maar daarna zal het niet anders kunnen dan hem/haar weg te brengen

ik herken het maar heb wel het voordeel da tik mijn kids nog kan laten opvangen door de grootmoeders ... en dat de papa zelfstandige (in bijberoep) is en vanaf de middag thuis (enfin meestal tussen 11 en 12 al want hij erkt in ochtendshiften buitenshuis = optaan om 5 uur 's morgens) en nu hebben we het voor mijn tijdelijke halftijdse job zo kunnen regelen dat hij vrijdag eens hij thusikomt de kids opvangt terwijl ik ga werken en op de 2 andere (maar dan iets langere hele dagen) vangen mijn mama en schoonmama (elk 1 dag) ze op. Zelfs dan nog heb ik er moeite mee om ze af te staan - zeker met de kleinste. 'k Heb het nog redelijk lang kunnen "rekken" thuis maar ik blijf het ook niu vinden: dat werken is niks maar de kids wegdoen ondertussen (en e de hele dag missen) da's balen. Gelukkig is het maar halftijds: dat geeft nog een redelijk evenwicht. Voltijds of zefs 4/5de buitenshuis werken zou ik echt niet willen ... Later misschien terug als de jongste n de lagere schol zit maar zolang ze zo klein zijn heb ik daar in elk geval moeite mee.

barbara · Bericht door **barbara** » 04 jun 2007, 21:34

als ik vergelijk...
ik ging werken toen fabio er was, en ik was thuis bij isaura.
nu weet ik wat ik gemist heb bij fabio! had ik het geweten dan was ik toen al thuis gebleven. ik geniet van het thuis zijn, geen opgejaagd gedoe enzovoort. ok, minder sociale contacten, maar soms ga ik nog eens op bezoek bij mijn oude collega's (supermarkt) en dan vind ik het wel leuk. ik heb ook nog een goed contact met een ex-collega en verder ook veel vrienden dus ja. in de week zit je wel veel thuis, maar ik kan me goed amuseren met kuisen en met knutselen met isa.

Annubis · Bericht door **Annubis** » 05 jun 2007, 09:35

ik ben nu al 4jaar en een half thuis ik heb dus bij mij al mijn kindjes thuis geweest ! het is een zaligheid maar soms wilde ik toch ook wel graag gaan werken ... maar ik denk dat het voor mij heel moeilijk en duur zou zijn om te gaan werken ! moeilijk omdat ik dan nog eens moet kuisen en voor de kids zorgen als ik thuis ben . en duur omdat ik dan voor allemaal opvang zal moeten zoeken .

Sabtje · Bericht door **Sabtje** » 05 jun 2007, 21:48

ik ben nu ook bijna een jaar thuis, en ben normaal nog thuis tot 18jan2008, maar ik zou liever thuis blijven om voor Amy te zorgen tot ze naar school gaat

maar dan moet ik mijn werk opgeven, want er is bij ons (volgens mn baas) geen mogelijkheid om aan mn tijdskrediet verlenging toe te kennen...

aan thuiswerk heb ik dan ook al gedacht, maar waar vind je in godsnaam betrouwbaar thuiswerk?? heb daar geen idee van waar ik dat moet zoeken?
tja, waarschijnlijk ga ik dus gewoon terug werken in januari, met spijt in het hart

maar nu heb ik nog 65%van mn loon, en terugvallen op niks, da gaat ook nie he

tjah....... pfffffffff, we zien wel

Annubis · Bericht door **Annubis** » 06 jun 2007, 14:53

je kan altijd via de rva in vrijstelling gaan en dan krijg je 260euro (is beter dan niets he ) indien je hier meer info over wil dan kan ik je dat via pm doorgeven maar hier wat verder in een topic staat ook heel de uitleg ! als je wil geef ik je die link door !

dolfijntje2 · Bericht door **dolfijntje2** » 06 jun 2007, 15:59

Misschien kan je op je werk vragen of ze je willen ontslaan met een goeie ontslagbrief zodat je via de rva een uitkering kunt krijgen. Het eerste jaar is dit enog een vrij hoge. ik dacht 60% van je laatst verdiende loon.
en dan ben je toch al weer een jaartje verder he?

Sabtje · Bericht door **Sabtje** » 06 jun 2007, 18:03

ja annubiske, kzou wel graag die link es bekijken

dolfijntje, ik denk nie dat ze da op mn werk gaan doen... ze waren al nie happig op het idee dat ik een jaar tijdskrediet wou opnemen, en heb er dan ook moeten op aandringen dat ze wettelijk gezien nie konden weigeren, dus mn baas kon moeilijk anders dan t toestaan he

nu, ik heb nog wa tijd zou je denken, maar kdenk dat het moment daar rapper zal zijn dan ik denk

alvast bedankt voor de tips he!
grtjs

Annubis · Bericht door **Annubis** » 06 jun 2007, 18:53

http://www.babyforum.be/phpforum_NL/vie ... php?t=5713

hier staat er veel van in