Pagina 1 van 1

JORIS KOMT NAAR HUIS!!!!!!!

Geplaatst: 20 apr 2004, 23:34
door Angela
Joris komt naar huis na een verblijf van 4 maanden in het ziekenhuis.
Joris werd geboren met keizersnede na een zwangerschap van 26 weken en woog 850g. Dit was nodig om mijn leven te redden want ik had een zwangerschapsvergiftiging. De eerste 2 dagen heb ik hem helemaal niet gezien en nadat ik hem de eerste keer gezien heb heb ik uren geweend. Daar lag hij dan, mijn piepklein ventje, te vechten voor zijn veel te jong leventje. Alles werd kunstmatig voor hem gedaan,...
Meer dan een maand is hij in kritieke toestand geweest en erna nog een keer toen hij een infectie had.
Na 10 dagen moest ik naar huis en dat was de ergste periode uit mijn leven. Niemand wilde dat ik erover sprak, mijn echtgenoot ook niet en ik wilde de hele dag alleen over Joris spreken. 2 keer per dag ging ik naar Joris toe: 1 x in de voormiddag (en veel later mocht ik hem dan wassen en zijn flesje geven) en 1x s'avonds met mijn echtgenoot.
...
en nu ben ik bezig met de geboortekaartjes en de doopsuiker want nu begint het echt. Donderdag mag ik hem gaan halen. De Maxi Cosi en zijn jasje en mutsje liggen al klaar. Ik ben heel fier om hem nu eindelijk aan iedereen te kunnen laten zien en ik wil het naar iedereen roepen:
JORIS KOMT NAAR HUIS!!!!!!!!!

geweldig!!!

Geplaatst: 21 apr 2004, 19:28
door Dagmar
Dat zal wel een geweldig gevoel zijn!!! Alvast veel succes samen!!!!
Ik vind het wel enorm erg voor je dat je er met niemand over kon praten.. Ik zou er ook niet over kunnen zwijgen, denk ik toch, het zou me ook dag en nacht bezig houden..

Dagmar..

Geplaatst: 10 mei 2004, 12:58
door Sylvie
Hallo !
Eerst en vooral van harte proficiat ! Ik weet niet of je ook het gevoel had dat de mensen dit niet durfden te zeggen, terwijl jij eigenlijk wel zwanger bent geweest, bevallen bent etc. Maar ondertussen is alles goed verlopen en krijg je waarschijnlijk wel positieve reacties !
Hopelijk kan je ondertussen toch het een en ander kwijt bij jouw man of bij vrienden, want anders hou je het niet uit ! Dit is gewoon realiteit : niet alle zwangerschappen en bevallingen zijn even aangenaam en toch heeft/geeft het zin, echt waar !
Wij hebben zelf een zoontje die geboren is met een "verrassing", nl het Downsyndroom.
Welcome home Joris ! En maak er maar een feestje van !
Liefs
Sylvie

Geplaatst: 10 mei 2004, 15:34
door Patricia
Hoera


Zou ik zo zeggen iemand die ik ken beviel op 6 maand alles kwam natuurlijk op gang het kind woog ongeveer 700 gr en is nu een gezonde baby geniet ervan die kleintjes zijn vechters en met alles wat ze tegenwoordig kunnen hebben ze zeer veel opverlevings kansen.


Ook vind ik het niet menselijk dat ze niet wilde dat jij er over zou praten je bent moeder je bent trots ook al moet hij nog een lange zware weg afleggen het iseen stukje van jezelf en dat wil je delen geniet er nu maar extra veel van .

Reactie : Joris komt naar huis

Geplaatst: 13 mei 2004, 21:43
door Mel
Liefste Angela

Toen ik je berichtje las, sprong mijn hartje heen en weer in jouw plaats. Dat is fantastisch nieuws. Na 4 maanden eindelijk je babietje thuis. Bij ons heeft het 'maar' 2 maanden geduurd. Maar geloof me als ik zeg : 'dat maxi cosi moment' , zoals wij het noemden, vergeet je nooit! En laat je niet van de wijs brengen, als ze je zeggen dat er nog moeilijke tijden gaan komen. De moeilijkste heb je achter de rug!
Ons babietje werd geboren op 31 weken en woog 875 gram. Op het moment weegt hij 4,6 kg en doet het prima. Veel geluk met jullie JORIS en geniet van elk moment. Want ze groeien inderdaad snel!

Mel

Geplaatst: 14 mei 2004, 12:48
door Angela
Allemaal hartelijk dank voor die toffe reacties. :D
1 rechtzetting: het hield me dag en nacht bezig en ik sprak helemaal over niets anders en ik had helemaal geen zin om over een ander onderwerp te spreken; vandaar die reacties van de anderen van 'zwijg daar nu eens over'.

Joris is nu thuis en ik geniet daar enorm van. Het is heel vermoeiend om hem dag en nacht om de 3 uur eten te geven maar als ik dan zie hoe hij bijkomt dan weet ik waarom het moet (en ik ben er wel heel fier op dat ik dat kan). Het is en blijft een prematuurtje die meer zorgen nodig heeft en meer dokterscontroles nodig heeft, het zal voorlopig een zorgenkindje blijven maar ik ben heel blij met hem.

Geplaatst: 14 mei 2004, 13:53
door jeannine
Van harte proficiat dat je Joris nu thuis hebt!!! :lol:
En geniet er nu maar goed van hoor dat hebben jullie zeker verdient!! :lol: :lol:

Geplaatst: 24 mei 2004, 21:50
door Tina
Hallo Angela,

Gisteren 1 jaar geleden ben ik bevallen van een zoontje met een keizersnede na een zwangerschap van 33 + 3 dagen. Ik had ook Hellp. Hij is net geen 3 weken later thuisgekomen en sinds toen doet hij het ontzettend goed. Wat ik wel merk is dat ons mannetje Lars alles erg op zijn gemak doet. Hij is wel een beetje traag :lol: , maar ontwikkelt zich wel goed. Gelukkig. Ik hoop dat het met Joris ook allemaal goed gaat en als je iets wil vragen, misschien weet ik wel raad????

Groetjes Tina :)

Geplaatst: 24 mei 2004, 22:59
door Angela
Dag Tina,
bedankt voor je briefje.
Met Joris gaat alles goed en hij komt goed bij. Ik ga met hem wekelijks op kontrole en ik kan daar al mijn vragen stellen. Als ik eens een dringend probleem heb dan zal ik heel graag uitleg vragen aan jou.
Bedankt.

Geplaatst: 07 jun 2004, 09:25
door Nicolle
Hoi Angela,

(beter laat dan nooit) van harte proficiat met de thuiskomst van Joris. Ik ken je verhaal (mijn oudste dochter Sia heeft 2,5 mnd in het ziekenhuis gelegen na een vroeggeboorte). Maar je hebt inderdaad het moeilijkste gehad. Ik vond het het moeilijkst om haar de eerste dag achter te laten, toen ik naar huis 'mocht'. Ze heeft gelukkig vanaf het begin zelf kunnen ademen maar had problemen met haar darmen. Dat is nu ook allemaal in orde. Ondertussen is het een energieke en gezonde jonge dame van 3,5 jaar.
Geniet ervan, samen met je man.

Geplaatst: 07 jun 2004, 15:21
door Angela
Dankjewel Nicolle,
Alleen naar huis gaan was heel erg, maar Joris was toen nog heel kritiek. Niet weten of ik hem ooit naar huis kon halen was op dat moment veel erger. Maar nu is alles goed en we genieten van elke dag. :D
En jou 2-ling? Wogen die voldoende of zijn die ook in het ziekenhuis moeten blijven?