Hallo
Moderators:Welcome, flupke, Moderators
Ik ben bijna 30 en ben 1 jaar gelukkig getrouwd.Ik ben in augustus 2006 gesstopt met de pil en was eind oktober 2006 al zwanger!Mijn geluk kon niet op!!!Met nieuwjaar 2007 hebben we het fantastische nieuws aan iedereen verteld.Ons geluk was echter van korte duur,eind januari 2007 kreeg ik te horen van de gyn dat het hartje van mijn babytje gestopt was met kloppen ,ik mocht kiezen tussen een curritage of zelf laten afkomen.Ik heb voor het laatste gekozen waar ik heel erg van heb afgezien,zowel psychisch als lichamelijk.Een paar dagen later kreeg ik 's Avonds ernstige buikpijn,ik dierf niks van pijnstillers pakken omdat ik dacht dat dat kwaad kon,mss besefte ik nog altijd niet dat het toch al te laat was,mijn kindje leefde toch niet meer...Heel de nacht heb ik contracties gehad,tot rond 6u smorgens de pijn ondragelijk werd en mijn echtgenoot zei dat het zo niet langer kon,hij wou mij naar de spoed brengen.Ik stond op,toen ik plots voelde dat ik naar toilet moest.Ik ben er net geraakt...alles lag onder het bloed,door de pijn besefte ik niet dat de foetus was afgekomen en in het toilet was geraakt.Ik had zo'n pijn!Ik heb me gewassen en na een uur was de pijn al meer dan de helft verminderd.Toen pas drong het tot me door dat ik het kindje kwijt was...ik voelde me zoooo ellendig,zo leeg!En dan het besef dat je je eigen kindje in het toilet bent verloren,dat wens ik niemand toe!Hoe kon ik zooo dom zijn,in plaats van zo ellendig te doen had ik mijn kindje beter gered,ja,dat waren mijn gedachten !
Nu,bijna een jaar later ben ik er nog altijd niet over.
Ik huil nog dikwijls,geraak niet zwanger,kan er niet over praten.. 4 goeie vriendinnen zijn ondertussen bevallen,ik ben zoo blij voor hen,maar mijn andere ik is stikjaloers,waarom mocht ik ook dit geluk niet proeven?Daarom ben ik heel blij dat ik dit forum heb opgezocht en zo eens mijn hart kan luchten.Hopelijk neemt niemand me kwalijk dat ik zo in detzil treed,maar ik heb dit nodig.Niemand begrijpt dat ik na een jaar nog zoveel verdriet heb,iedereen zegt steeds,beter zo dan ... Ik begrijp het wel,het gebeurt zoveel,maar als je het zelf moet meemaken...Tis moeilijk,echt moeilijk.
Ik hoop nog altijd dat ik zwanger zal geraken,maar met een bang hartje,wat zal het dan zijn.......
Nu,bijna een jaar later ben ik er nog altijd niet over.
Ik huil nog dikwijls,geraak niet zwanger,kan er niet over praten.. 4 goeie vriendinnen zijn ondertussen bevallen,ik ben zoo blij voor hen,maar mijn andere ik is stikjaloers,waarom mocht ik ook dit geluk niet proeven?Daarom ben ik heel blij dat ik dit forum heb opgezocht en zo eens mijn hart kan luchten.Hopelijk neemt niemand me kwalijk dat ik zo in detzil treed,maar ik heb dit nodig.Niemand begrijpt dat ik na een jaar nog zoveel verdriet heb,iedereen zegt steeds,beter zo dan ... Ik begrijp het wel,het gebeurt zoveel,maar als je het zelf moet meemaken...Tis moeilijk,echt moeilijk.
Ik hoop nog altijd dat ik zwanger zal geraken,maar met een bang hartje,wat zal het dan zijn.......
http://www.zwangerschapspagina.nl/cyclu ... cyclus.png[/img][/url]
In mijn dromen heb ik je al 1000X gezien,
Je hebt al 1000 namen gekregen.
Wanneer zul je bij ons zijn?
Volgend jaar misschien?
In mijn dromen heb ik je al 1000X gezien,
Je hebt al 1000 namen gekregen.
Wanneer zul je bij ons zijn?
Volgend jaar misschien?
Welkom op dit forum!!!
En je kan hier altijd terecht voor een luisterend oor
Sterkte!! En ik duim mee dat je toch ook een keertje zwanger mag worden: Succes!
En je kan hier altijd terecht voor een luisterend oor
Sterkte!! En ik duim mee dat je toch ook een keertje zwanger mag worden: Succes!
-->Persoonlijk Fotoalbum<--
- ericardtje
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:03 sep 2007, 18:25
- Contacteer:
Hey,
Welkom hier op het forum.
Als je het moeilijk hebt, kom hier dan maar praten... er is altijd een luisterend oor!
Ik vind het héél moedig van je dat je je verhaal komt vertellen.
Een hele dikke knuffel en véél succes bij het zwanger worden van je tweede kindje!!!!
Hopelijk mag je snel mooi nieuws brengen!!!
Welkom hier op het forum.
Als je het moeilijk hebt, kom hier dan maar praten... er is altijd een luisterend oor!
Ik vind het héél moedig van je dat je je verhaal komt vertellen.
Een hele dikke knuffel en véél succes bij het zwanger worden van je tweede kindje!!!!
Hopelijk mag je snel mooi nieuws brengen!!!
welkom hier op het forum
Kom hier maar een goed uithuilen. hier zijn meer schoudertjes om op uit te huilen en luisterende oortjes dan je denkt.
Ikzelf begrijp enorm goed wat je doormaakt. Heb 3 schatten van kinderen en redelijk snel op elkaar maar wij hebben er ook al 6 moeten afgeven door een miskraam. En telkens ga je door diezelfde pijn en de herrinneringen van vorige verloren engeltjes.
Ik hoop echt dat je ons zeer snel kan komen melden dat je terug zwanger bent en dat je 8 maanden later zo'n klein ukje in je armen mag sluiten
Kom hier maar een goed uithuilen. hier zijn meer schoudertjes om op uit te huilen en luisterende oortjes dan je denkt.
Ikzelf begrijp enorm goed wat je doormaakt. Heb 3 schatten van kinderen en redelijk snel op elkaar maar wij hebben er ook al 6 moeten afgeven door een miskraam. En telkens ga je door diezelfde pijn en de herrinneringen van vorige verloren engeltjes.
Ik hoop echt dat je ons zeer snel kan komen melden dat je terug zwanger bent en dat je 8 maanden later zo'n klein ukje in je armen mag sluiten
mijn grootste schatten:
matthew geboren op 24 maart 2004
cato geboren op 18 februari 2005
jinto geboren op 2 februari 2007
ons allerlaatste kabouterke word verwacht rond 6 augustus 2008
Maandag 21 januari 2008 is het zover. Eindelijk de 1ste kennismaking met ons kabouterke. Ben zo benieuwd naar mijn klein schatteke.
matthew geboren op 24 maart 2004
cato geboren op 18 februari 2005
jinto geboren op 2 februari 2007
ons allerlaatste kabouterke word verwacht rond 6 augustus 2008
Maandag 21 januari 2008 is het zover. Eindelijk de 1ste kennismaking met ons kabouterke. Ben zo benieuwd naar mijn klein schatteke.
Ik begrijp dat maar al te goed, dat je er nog elke dag aan denkt, hoor!
Ik heb dat zelf welliswaar nog niet "bewust" meegemaakt, maar ik kan het me echt levendig voorstellen!
Ik hoop en bid met jou dat je hier snel goed nieuws kan komen melden!! Geef de moed niet op. Je zal merken dat er hier nog genoeg mensen zijn die wel ervaring hebben zoals die van jou!
En bovenal : WELKOM !!!!
Ik heb dat zelf welliswaar nog niet "bewust" meegemaakt, maar ik kan het me echt levendig voorstellen!
Ik hoop en bid met jou dat je hier snel goed nieuws kan komen melden!! Geef de moed niet op. Je zal merken dat er hier nog genoeg mensen zijn die wel ervaring hebben zoals die van jou!
En bovenal : WELKOM !!!!
Welkom en veel sterkte, het zal binnenkort wel lukken.
Toen ik voor de tweede keer zwanger was heb ik ook een miskraam gekregen op ongeveer dezelfde manier als jij vertelt. Emotioneel zeer zwaar, beseffende dat je kleintje werd weggespoeld.
Dat komt wel goed en als je opnieuw zwanger bent, geniet er dan maar van.
Toen ik voor de tweede keer zwanger was heb ik ook een miskraam gekregen op ongeveer dezelfde manier als jij vertelt. Emotioneel zeer zwaar, beseffende dat je kleintje werd weggespoeld.
Dat komt wel goed en als je opnieuw zwanger bent, geniet er dan maar van.
Veel sterkte meid! Schrijf het gerust van je af en krop het vooral niet op!
Geef het tijd om een plekje te vinden voor dit verlies, al was het nog zo pril.
Hier hebben we tot 4 keer toe hetzelfde tegen gekomen, een zwangerschap maakt veel goed, maar vergeten doe je het nooit... het slijt wel! Ik zelf had 2 keer een curretage (met daarna een "lichte chemo" om de overgebleven cellen weg te nemen en het hcg naar beneden te halen) en 2 keer een spontaan miskraam, dus als je wil babbelen, ga je gang...
Sterkte en geef de moed niet op! Ooit wacht er iets moois voor jullie aan het eind van de reis!
Mama in spe,
Ann
ps zie ook nieuwe oktobermama bij verwacht in oktober voor het hele verhaal... als je daar nu iets aan hebt tenmiste...
Geef het tijd om een plekje te vinden voor dit verlies, al was het nog zo pril.
Hier hebben we tot 4 keer toe hetzelfde tegen gekomen, een zwangerschap maakt veel goed, maar vergeten doe je het nooit... het slijt wel! Ik zelf had 2 keer een curretage (met daarna een "lichte chemo" om de overgebleven cellen weg te nemen en het hcg naar beneden te halen) en 2 keer een spontaan miskraam, dus als je wil babbelen, ga je gang...
Sterkte en geef de moed niet op! Ooit wacht er iets moois voor jullie aan het eind van de reis!
Mama in spe,
Ann
ps zie ook nieuwe oktobermama bij verwacht in oktober voor het hele verhaal... als je daar nu iets aan hebt tenmiste...
allereerst vanharte welkom!!!
jouw verhaal pakt me enorm.....
ik heb het geluk dat nooit meegemaakt te moeten hebben
maar het lijkt me erg zwaar
ik kan je best begrijpen dat je jaloers bent op je vriendinnen....
ik was dat ook toen ik maar niet zwanger raakte...
maar je mag de moed niet opgeven hoor
je moet erin blijven geloven
hoop doet leven
en als je wat kwijt wil zijn er hier mensen genoeg die je zullen steunen hoor!!
go for it!!
knuffel
jouw verhaal pakt me enorm.....
ik heb het geluk dat nooit meegemaakt te moeten hebben
maar het lijkt me erg zwaar
ik kan je best begrijpen dat je jaloers bent op je vriendinnen....
ik was dat ook toen ik maar niet zwanger raakte...
maar je mag de moed niet opgeven hoor
je moet erin blijven geloven
hoop doet leven
en als je wat kwijt wil zijn er hier mensen genoeg die je zullen steunen hoor!!
go for it!!
knuffel
- Schorpioentje73
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:21 sep 2005, 13:38
- Locatie:Moorslede
- Contacteer:
wat erg voor je
ik weet zelf ook maar al te goed dat een miskraam het zwanger geraken daarna kan beïnvloeden.
Je dient dit een plaatsje te geven, schrijf het van je af in een dagboek of vertel er hier over. Genoeg luisterende oortjes.
Het is pijnlijk om in je omgeving iedereen te zien zwanger worden blijkbaar zonder al te veel problemen. Dat steekt toch telkens in je hart.
hopelijk komt jullie droom binnenkort uit
veel knuffels
ik weet zelf ook maar al te goed dat een miskraam het zwanger geraken daarna kan beïnvloeden.
Je dient dit een plaatsje te geven, schrijf het van je af in een dagboek of vertel er hier over. Genoeg luisterende oortjes.
Het is pijnlijk om in je omgeving iedereen te zien zwanger worden blijkbaar zonder al te veel problemen. Dat steekt toch telkens in je hart.
hopelijk komt jullie droom binnenkort uit
veel knuffels