Het leven na een miskraam
Geplaatst: 08 mei 2004, 23:47
Hoi
Ik ben Patricia 23 jaar en heb eind 2002 een miskraam gehad
Op 20 dec 2002 eerste echo was 13 weken wat een mooi moment moest zijn werd een nachtmerrie een lege vruchtzak het vruchtje was gestopt met groeien op 8 weken.
Had geen bloeding geen pijn niks gehad dus had dit nieuws niet verwacht heel mijn wereld zakte in elkaar ook al was het niet voorzien het was enorm welkom.
24 dec een curtage omdat het niet vanzelf afgestoten werd.
1 maand de pil en dan indien we wilden mochten we er terug aan beginnen .
Wat vals gespeelt met mijn pil en iets vroeger gestopt .
Eind jan. misselijk kon geen eten zien of ruiken ik naar mijn (toen nog )_ huisarts het was onmogelijk dat ik zo snel iets zou merken ik was niet zwanger ik had buikgriep volgens hem.
Een week later een test gekocht en gedaan en die gad zwanger aan ik naar een andere arts ( die nu mijn huisarts is ) bloed getrokken en ja hoor zwanger.
Toen een echo 8 weken en alles was perfect maar de angst zat er goed in en de 3 eerste maanden duurde precies langer dan de 6 maanden erna ik heb van elk moment genoten op 13 weken voelde ik mijn kleine ukkie al stevig schoppen.
Op 12/10/2003 werd onze zoon ( Bryan )geboren met het gewicht van 3kg125gr en 50 cm groot.
In aug. hopen we er een broertje of een zusje bij te verwachten maar weer zal het in de eerste 3 maand een hel zijn.
Vergeten doe je zoiets nooit je kan enkel proberen het een plaats in je hart te geven.
Ik wil iedereen die ook een miskraam had veel sterkte toewensen met het verwerken van dit verlies.
Ik ben Patricia 23 jaar en heb eind 2002 een miskraam gehad
Op 20 dec 2002 eerste echo was 13 weken wat een mooi moment moest zijn werd een nachtmerrie een lege vruchtzak het vruchtje was gestopt met groeien op 8 weken.
Had geen bloeding geen pijn niks gehad dus had dit nieuws niet verwacht heel mijn wereld zakte in elkaar ook al was het niet voorzien het was enorm welkom.
24 dec een curtage omdat het niet vanzelf afgestoten werd.
1 maand de pil en dan indien we wilden mochten we er terug aan beginnen .
Wat vals gespeelt met mijn pil en iets vroeger gestopt .
Eind jan. misselijk kon geen eten zien of ruiken ik naar mijn (toen nog )_ huisarts het was onmogelijk dat ik zo snel iets zou merken ik was niet zwanger ik had buikgriep volgens hem.
Een week later een test gekocht en gedaan en die gad zwanger aan ik naar een andere arts ( die nu mijn huisarts is ) bloed getrokken en ja hoor zwanger.
Toen een echo 8 weken en alles was perfect maar de angst zat er goed in en de 3 eerste maanden duurde precies langer dan de 6 maanden erna ik heb van elk moment genoten op 13 weken voelde ik mijn kleine ukkie al stevig schoppen.
Op 12/10/2003 werd onze zoon ( Bryan )geboren met het gewicht van 3kg125gr en 50 cm groot.
In aug. hopen we er een broertje of een zusje bij te verwachten maar weer zal het in de eerste 3 maand een hel zijn.
Vergeten doe je zoiets nooit je kan enkel proberen het een plaats in je hart te geven.
Ik wil iedereen die ook een miskraam had veel sterkte toewensen met het verwerken van dit verlies.